Δ. Κωνσταντακόπουλος: Κύπρος: το έγκλημα που έγινε κι αυτό που θα γίνει (Λεβέντες και Ραγιάδες στο νησί της Αφροδίτης)

Κύπρος: το έγκλημα που έγινε κι αυτό που θα γίνει (Λεβέντες και Ραγιάδες στο νησί της Αφροδίτης)

Τουρκική εισβολή, 1974: Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι έτοιμοι για μεταφορά στην Τουρκία

Λευκωσία, του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

27/06/2014

Τον Μάρτιο του 1974, ο Αριστοτέλης Ωνάσης συνάντησε, για πρώτη και τελευταία φορά, τον ταξίαρχο Δημήτριο Ιωαννίδη. Σύμφωνα με στενό συνεργάτη του ‘Ελληνα Κροίσου, ο Ιωαννίδης είπε στον Ωνάση:

«Θα πάμε πολύ καλά στα εθνικά θέματα. Και στο βορειοηπειρωτικό και στο κυπριακό. Στο κυπριακό, οι Αμερικανοί μου είπαν ότι, αν βγάλουμε τον παπά από τη μέση, το νησί είναι δικό μας».

Ο Ωνάσης ήταν οτιδήποτε εκτός από ηλίθιος. «Αν είναι έτσι γιατί δεν αφήνεις τους Αμερικάνους να το κάνουν αυτό; Γιατί να το κάνουμε εμείς;», είπε στον δικτάτορα.

Τη συνέχεια την ξέρουμε. Η Κύπρος διχοτομήθηκε, έχασε σε ένα μήνα μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της από το Ιράκ σε χρόνια πολέμου. 250.000 ‘Ελληνες έφυγαν από τα σπίτια τους για να μη ξαναγυρίσουν ποτέ, η Ελλάδα μπήκε σε εξοπλιστικό ανταγωνισμό τρισήμισυ δεκαετιών με την Τουρκία που την κατέστρεψε (αναγκαστικό για την άμυνά της, καθόλου αναγκαστικό για τον καταστροφικό τρόπο που τον διεξήγαγαν οι άξιοι κρεμάσματος πολιτικοί μας). Ο Ιωαννίδης πέθανε στη φυλακή χωρίς να μιλήσει («αν μιλήσω», είπε, «όλοι οι ‘Ελληνες θα γίνουν κομμουνιστές»). Δεν δικάσαμε ποτέ τους υπεύθυνους της προδοσίας, και γι’ αυτό κινδυνεύουμε τώρα να χάσουμε και τα δύο κράτη, Ελλάδα και Κύπρο. Είτε δια της μετατροπής τους σε οικονομικά προτεκτοράτα («αποικίες χρέους»), είτε δια της αποδοχής απερίγραπτων σχεδίων «λύσης» του κυπριακού, τύπου Ανάν.

Κύπρος: Τα θέλουν όλα οι Τούρκοι

Κύπρος: Τα θέλουν όλα οι Τούρκοι

του Χρίστου Χαραλάμπους

[Πηγή: Ινφογνώμων Πολιτικά, 30/06/2014]

Ουδένα περιθώριο διαπραγμάτευσης, πόσω μάλλον να προχωρήσει η διαδικασία στο τρίτο της στάδιο, αυτό του πάρε-δώσε, δεν αφήνουν οι τουρκικές έγγραφες θέσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ακόμη και αν η τουρκοκυπριακή πλευρά αποφασίσει εντέλει να καταθέσει γραπτώς τις θέσεις της για τα τρία σημαντικά κεφάλαια που μέχρι στιγμής αρνείται (εδαφικό, έποικοι και ασφάλεια/εγγυήσεις) αυτό δεν μπορεί να είναι «προάγγελος» έναρξης της τρίτης και ουσιαστικότερης φάσης, αυτής του πάρε-δώσε. Και αυτό γιατί, όπως μας λέχθηκε χαρακτηριστικά από πρόσωπο του στενού προεδρικού περιβάλλοντος, «δεν μπορεί κάποιος να μπει στη διαδικασία του πάρε-δώσε, όταν η μία πλευρά βρίσκεται στη γη και η άλλη στο φεγγάρι». Πρόσθετα δε, μας ειπώθηκε ότι «η μόνη ελπίδα που απομένει είναι η πιθανή αλλαγή στάσης από την ίδια την Τουρκία αμέσως μετά από τις προεδρικές εκλογές τον ερχόμενο Αύγουστο». Θέση όμως που ακούγεται επί του παρόντος ως ευσεβοποθισμός και όχι ως ρεαλιστικό ενδεχόμενο, με βάση πάντα τα παραδείγματα του παρελθόντος. 

Οι χάρτες, ο κατακερματισμός και η τραγωδία της αραβικής Μέσης Ανατολής

Οι χάρτες, ο κατακερματισμός και η τραγωδία της αραβικής Μέσης Ανατολής

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

[Πηγή: Mignatiou.com, 29/06/2014]

Πρίν ένα περίπου χρόνο στους κυριακατικους Ταΐμς της Νέας Υόρκης (28/9/13) η Αμερικανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας με ειδίκευση στην Μέση Ανατολή, Robin Wright, δημοσίευσε ένα χάρτη συνοδευόμενο με ένα επεξηγηματικό και αναλυτικό κείμενο με τον εντυπωσιακό, αλλά και ταυτόχρονα προβοκατόρικο τίτλο, “Πώς 5 χώρες στη Μέση Ανατολή Μπορεί να Γίνουν 14”.

Ως κύριο αίτιο για τον πιθανό κατακερματισμό της Μέσης Ανατολής, η Wright θεώρησε την λεγόμενη Αραβική Άνοιξη και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο αυτή εκδηλώθηκε στη Συρία. Κατά την δημοσιογράφο η Συρία αποτελεί το στρατηγικό επίκεντρο της Αραβικής Μέσης Ανατολής και η κατάρρευσή της, από ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος σε σεχταριστικά και φυλετικά φεουδάτα, λειτουργεί ως καταλύτης για την βαλκανιοποίηση του λοιπού Αραβικού χώρου.

Έντονη κουρδική διπλωματική κινητικότητα δίνει τροφή σε σενάρια για προετοιμασία κήρυξης ανεξαρτησίας

Έντονη κουρδική διπλωματική κινητικότητα δίνει τροφή σε σενάρια για προετοιμασία κήρυξης ανεξαρτησίας

O Ερντογάν με τον Κούρδο πρωθυπουργό Νερτσιβάν Μπαρζανί

Του Μάρκο Πόλο

[Πηγή: seisaxthiablog, 29/06/2014]

Οπλισμένα αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη πετούν από τα ξημερώματα της Παρασκευής πάνω από τη Βαγδάτη (τουλάχιστον), όπως επιβεβαίωσε και το αμερικανικό Πεντάγωνο. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση στόχος είναι να «προστατευθούν οι σύμβουλοι» που η Ουάσινγκτον έχει στείλει στο Ιράκ (300 στο σύνολο, έχουν φτάσει περίπου οι μισοί).

Ανεπισήμως, πάντως, κατά πολλούς είναι προφανές ότι η Ουάσινγκτον, με έμμεσο έστω τρόπο, αποφάσισε να υποδηλώσει την παρουσία της απέναντι στους εξτρεμιστές ισλαμιστές του «Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στο Λεβάντε αλλά και στους συμμάχους του, με τον πλέον «ασφαλή και ανέξοδο», από άποψη πολιτική αλλά και κόστους σε ανθρώπινες (αμερικανικές) ζωές, τρόπο. Και μάλιστα, μόλις μία μέρα μετά την ανακοίνωση του αλ Μάλικι ότι εντός των ημερών αναμένονται ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη που αγόρασε «άρον άρον» το Ιράκ και τις αλλεπάλληλες πληροφορίες ότι στη Βαγδάτη βρίσκονται και οι Ιρανοί «Φρουροί της Επανάστασης».

ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΟ ΙΡΑΚ

ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΟ ΙΡΑΚ

Του ΠΑΝΟΥ ΠΕΤΡΟΥ

[Πηγή: iskra, 28/06/2014]

«Όλα όσα έκαναν οι Αμερικανοί στρατιώτες στο Ιράκ –όλες οι μάχες και όλοι οι θάνατοι, η αιματοχυσία και η ανοικοδόμηση, και η εκπαίδευση και η συνεργασία– όλα αυτά οδήγησαν σε αυτήν τη στιγμή επιτυχίας. Αφήνουμε πίσω μας ένα κυρίαρχο, σταθερό, ικανό να σταθεί στα πόδια του Ιράκ, με μια αντιπροσωπευτική κυβέρνηση που εκλέχθηκε από το λαό της». Μπαράκ Ομπάμα, στην πρώτη επέτειο αποχώρησης από το Ιράκ

Η κατάληψη της Μοσούλης, μιας από τις μεγαλύτερες πόλεις του Ιράκ, πλούσιας σε πετρελαϊκά κοιτάσματα, από ένοπλους αντάρτες επανέφερε το Ιράκ στο επίκεντρο της διεθνούς προσοχής ύστερα από χρόνια. Η κυβέρνηση Μαλίκι ετοιμάζεται να οργανώσει την αντεπίθεσή της, το Ιράν και οι ΗΠΑ εξετάζουν τους τρόπους με τους οποίους θα παρέμβουν για να βοηθήσουν την ιρακινή κυβέρνηση, ενώ οι ένοπλοι καταλαμβάνουν πόλεις και χωριά και απειλούν με προέλαση προς την πρωτεύουσα Βαγδάτη.

Μια εξαιρετικά ενοχλητική επέτειος

Μια εξαιρετικά ενοχλητική επέτειος

Η δολοφονία του Αρχιδούκα Φραγκίσκου-Φερδινάνδου και της σύζυγου του στο Σεράγεβο (Γκραβούρα εποχής, Smithsonian).

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

[Πηγή: Καθημερινή, 29/06/2014]

Η στρογγυλή επέτειος της αποφράδας 28ης Ιουνίου του 1914 από την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου πέρασε μάλλον στα ψιλά. Παρά το γεγονός ότι αφάνισε 14 εκατομμύρια ανθρώπους και γκρέμισε τέσσερις αυτοκρατορίες.

Σαν χθες, πριν από έναν ακριβώς αιώνα, ο Σερβοβόσνιος εθνικιστής Γκαβρίλο Πρίντσιπ δολοφόνησε στο Σεράγεβο τον διάδοχο της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, αρχιδούκα Φραγκίσκο-Φερδινάνδο, και τη σύζυγό του, γεγονός που στάθηκε αφορμή για την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο, η στρογγυλή επέτειος της αποφράδας 28ης Ιουνίου του 1914 πέρασε μάλλον στα ψιλά. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο χτυπητή η διαφορά με τις επετείους της 9ης Μαΐου του 1945, όταν ο πολιτισμένος κόσμος γιορτάζει την αντιφασιστική νίκη, ή της 6ης Ιουνίου του 1944, όταν οι ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων σπεύδουν στις ματωμένες ακτές της Νορμανδίας.

Στη συλλογική μνήμη των Ευρωπαίων, ο Μεγάλος Πόλεμος κατέχει σαφώς υποδεέστερη θέση έναντι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σαν να ήταν «μόνο» το πρελούδιο της πραγματικής Αποκάλυψης. Το γεγονός αυτό δεν εξηγείται εύκολα ούτε από τη μεγαλύτερη χρονική απόσταση ούτε από το μέγεθος των συνεπειών μιας σύγκρουσης που αφάνισε 14 εκατομμύρια ανθρώπους, γκρέμισε τέσσερις αυτοκρατορίες –Αυστροουγγρική, Ρωσική, Γερμανική, Οθωμανική–, ανέδειξε το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στον κόσμο, χάραξε τα σύνορα της Μέσης Ανατολής και απαθανατίστηκε στα τρομερά μυθιστορήματα του Ρεμάρκ, του Γκρέιβς, του Σελίν και του Μυριβήλη. Κάτι άλλο, πιο βαθύ και πιο σκοτεινό, πρέπει να κρύβεται πίσω από την επίμονη απώθηση.

Για τους δικαστές κρίση δεν υπήρξε ποτέ, ούτε μνημόνια

Για τους δικαστές κρίση δεν υπήρξε ποτέ, ούτε μνημόνια

Για τους δικαστές η κρίση, τα μνημόνια και η καταστροφή που επέφεραν αυτά στην ελληνική κοινωνία δεν υπήρξαν ποτέ. Υπήρξαν για όλους τους άλλους Έλληνες εκτός από αυτούς.

Της Βασιλικής Σιούτη

[Πηγή: The Press Project, 25/06/2014]

Με τη σχετική τροπολογία της κυβέρνησης και του υπουργείου Οικονομικών οι μισθοί και οι συντάξεις των δικαστικών αποκαθίστανται στα προ μνημονίων επίπεδα. Και μάλιστα θα πάρουν και αναδρομικά ότι τους περιέκοψαν. Μετά από αυτό οι δικαστές μπορούν κάλλιστα να αναρωτιούνται : «κρίση; Ποια κρίση;» κι αποκομμένοι από την υπόλοιπη κοινωνία να απομακρύνονται όλο και περισσότερο από το περί δικαίου αίσθημα του ελληνικού λαού.

Η τροπολογία ήρθε να νομοθετήσει την απόφαση που πήραν οι δικαστικοί για τους ίδιους, κρίνοντας παράνομες τις περικοπές που έγιναν μόνο σε αυτούς, αφού για όλους τους υπολοίπους τις έκριναν νόμιμες.

Τουρκία: 40 χρόνια στρατηγικού καταναγκασμού

Τουρκία: 40 χρόνια στρατηγικού καταναγκασμού

Του Χρήστου Ιακώβου

[Πηγή: Mignatiou.com, 23/06/2014]

Αναλύοντας την στρατηγική της Τουρκίας στο Κυπριακό, μετά το 1974, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι βασίζεται στην εκμετάλλευση τόσο των γεωστρατηγικών πλεονεκτημάτων που απεκόμισε η Άγκυρα μετά την εισβολή όσο και στην υπεροπλία της χώρας, με σκοπό την επίτευξη των γεωπολιτικών της επιδιώξεων που εκτείνονται στον άμεσο γεωστρατηγικό της χώρο, στον οποίο βρίσκεται η Κύπρος, δηλαδή στην Ανατολική Μεσόγειο.

Συγκεκριμένα, η Τουρκία ακολουθεί συστηματικά την εξής στρατηγική μετά το 1974: α) ισχυροποιεί τη θέση της δημιουργώντας νομικά  ερείσματα, (πχ. προσπάθεια νομιμοποίησης της παρουσίας της στην Κύπρο, είτε με την αναγνώριση του ψευδοκράτους είτε με τη δημιουργία τουρκοκυπριακού κρατιδίου στο βορρά, το οποίο θέλει να ελέγχει και μετά τη λύση μέσω του ελέγχου της Τουρκοκυπριακής πολιτικής ελίτ)  β) Αποδυναμώνει την Κυπριακή Δημοκρατία υποσκάπτοντας τα νομικά της ερείσματα (πχ. η διαρκής αμφισβήτηση που θέτει η Άγκυρα τόσο κατά την νομιμότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και κατά των επιλογών της να ασκήσει κατά καιρούς το νόμιμο δικαίωμα της για την άμυνα της χώρας), γ) Εξαναγκάζει την Κύπρο σε υποχωρήσεις υπό την απειλή πολέμου (πχ. η κρίση στο θέμα των S300, όπου κατάφερε να επιβάλει την βούληση της στην τελική απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την απειλή χρήσης βίας), και δ) μέσω του ψυχολογικού πολέμου έχει καταφέρει να επιβάλει την αντίληψη στην ελληνική πλευρά ότι το κόστος από ένα πόλεμο θα είναι μικρό για την Τουρκία επειδή συντρέχουν δύο λόγοι: πρώτος, ο αμυνόμενος δεν είναι σε θέση να προβάλει ουσιαστική αντίσταση (πχ. Ελλάδα και Κύπρος που απέτυχαν μετά το 1974 να δημιουργήσουν ένα ισχυρό δόγμα αποτρεπτικής στρατηγικής έναντι της τουρκικής επιθετικότητας) και δεύτερος, οι συγκυρίες δημιουργούν ένα πλαίσιο σύγκλισης των τουρκικών συμφερόντων με αυτά των δυτικών δυνάμεων, ιδιαίτερα  των ΗΠΑ, όπως ακριβώς το ψυχροπολεμικό και μεταψυχροπολεμικό πλαίσιο των τουρκοαμερικανικών σχέσεων.

Γ. Δελαστίκ: Η κρίση αυξάνει ανισότητες και... εκατομμυριούχους!

Η κρίση αυξάνει ανισότητες και... εκατομμυριούχους!

Του Γιώργου Δελαστίκ

[Πηγή: ΕΘΝΟΣ, 26/06/2014]

Γροθιά στο στομάχι τα στοιχεία μελέτης του ΟΟΣΑ, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης των προηγμένων καπιταλιστικών χωρών, που αφορούν τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων στην Ελλάδα λόγω της κρίσης.

Το 2011, το φτωχότερο 10% του ελληνικού πληθυσμού έχασε το... 33% (!) του εισοδήματός του σε σύγκριση με το 2010, λέει η μελέτη του ΟΟΣΑ. Οι πιο φτωχοί της χώρας μας έχασαν μέσα σε έναν και μόνο χρόνο το ένα τρίτο του εισοδήματός τους! Αντιθέτως, το πλουσιότερο 10% των Ελλήνων έχασε μεν και αυτό, αλλά «μόνο» το 13% των εισοδημάτων του! Οχι ότι η απώλεια του 13% του εισοδήματος κάποιου είναι αμελητέο γεγονός, σε καμία περίπτωση. Οταν όμως το 10% των απόκληρων της κοινωνίας μας χάνει σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο κομμάτι από το γλίσχρο εισόδημά του από όσα χάνουν το 10% των πιο εύπορων συμπατριωτών μας, είναι προφανές ότι μιλάμε πια για σοβαρότατο κοινωνικό πρόβλημα που αγγίζει τα όρια της επιβίωσης των οικονομικά κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων.

“Σπάσιμο” & ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ: μια “μπίζνα” πάνω από 20 δισεκατομμύρια ευρώ…

“Σπάσιμο” & ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ: μια “μπίζνα” πάνω από 20 δισεκατομμύρια ευρώ…

[Πηγή: seisaxthiablog, 26/06/2014]

Στις ταραχώδεις εποχές γίνονται οι μεγαλύτερες αναδιανομές πλούτου, κι αυτοί που τις κάνουν βάζουν πάντα τα ελεγχόμενα Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης να ασκούν προπαγάνδα και να κάνουν μόνιμη πλύση εγκεφάλου, είτε παραπληροφορώντας είτε τρομοκρατώντας τον πληθυσμό. Στην Ελλάδα η τελευταία τετραετία είναι η πιο ταραχώδης περίοδος μετά τον Εμφύλιο και την επιστράτευση του ’74 και είναι γνωστή η λαϊκή παροιμία “ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται”.

Το “σπάσιμο” και η ιδιωτικοποίησή της ΔΕΗ (“μικρή” ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΤΑΙΠΕΔ), που επιχειρεί η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, είναι μια πολύπλοκη “μπίζνα”, που στο σύνολό της ξεπερνάει τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ. “Μπίζνα” σε βάρος της δημόσιας περιουσίας, που θέλουν πιθανώς να καταλήξει σε χέρια εκ των προτέρων προαποφασισμένα. Μέσω “διεθνούς διαγωνισμού” πάντα …

Το «μαγικό ραβδί» της Jihad

Το «μαγικό ραβδί» της Jihad

Ζούμε την ιστορική περίοδο των «Αγωγών ενέργειας»

Του Νίκου Γεωργιάδη

[Πηγή: Athens Voice, 25/06/2014]

Λίγα μόλις εικοσιτετράωρα πριν την έναρξη της επέλασης των τζιχαντιστών (φανατικών μουσουλμάνων) στο κεντρικό Ιράκ, στην ντάτσα του Βλαντιμίρ Πούτιν στο Σότσι κατέφθανε ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας Φαϊζάλ. Ήταν 3 Ιουνίου του 2014. Την ώρα που σερβιριζόταν ο πρώτος καφές εμφανίστηκε κάπως ταλαιπωρημένος και ο Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος έπρεπε να τακτοποιήσει στο μεταξύ ένα επείγον ραντεβού του στη ρωσική πρωτεύουσα.

H συζήτηση κράτησε αρκετές ώρες. Περίπου ένα χρόνο πριν, σε μία μυστική τοποθεσία της Μόσχας, το ρωσικό δίδυμο Πούτιν-Λαβρόφ συζητούσαν επί μακρόν με τον τότε αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών της Σαουδικής Αραβίας Μπαντάρ Μπιν Σουλτάν. Στη συζήτηση ήταν παρών και ο επικεφαλής της ρωσικής FSB. Όπως και τότε, έτσι και τώρα οι συνομιλίες είχαν μεν σαν επίκεντρο τις εξελίξεις στο Ιράκ, αλλά υπό το πρίσμα του καθορισμού των διεθνών τιμών του πετρελαίου. Οι Ρώσοι, όπως πάντα, ζητούσαν πολλά. Και να αυξηθούν οι τιμές αλλά και να «συγκρατηθούν» οι φανατικοί μουσουλμάνοι ώστε να μην εκπαιδεύονται στις τάξεις τους οι Τσετσένοι αυτονομιστές και οι ισλαμιστές που αλωνίζουν στην Κεντρική Ασία της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Αυτή τη φορά επήλθε συμφωνία. Η μέση τιμή του βαρελιού θα έπρεπε να σταθεροποιηθεί στα 100 δολάρια το βαρέλι. Τους τελευταίους μήνες η τιμή είχε κατρακυλήσει κάτω από τα 90 δολάρια. Καταστροφή για τα κρατικά ταμεία της Μόσχας μεσούσης της κρίσης στην Ουκρανία και ενώ οι οικονομικοί δείκτες της Ρωσίας είναι πλέον για κλάματα.

Έφυγε ο Οδυσσέας Χατζόπουλος

Έφυγε ο Οδυσσέας Χατζόπουλος

[Πηγή: Ζούγκλ@, 27/06/2014]

Ο Οδυσσέας Χατζόπουλος έφυγε. Έτσι απλά. Έφυγε κυριολεκτικά από τη ζωή γιατί δεν ήθελε να συνεχίσει. Επειδή το τελευταίο μοντέλο που άλλοι είχαν επιλέξει για εκείνον δεν του άρεσε. Επειδή δεν γούσταρε άλλο αυτή την συνεχιζόμενη υποχρεωτική υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής και των αξιών της.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι κι επειδή θα μου τα έχωνε εάν το έκρυβα, έφυγε επειδή βαρέθηκε όλο το φάσμα του πολιτικού γίγνεσθαι με το οποίο η ζωή του από διαφορετικούς δρόμους ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη.

Έπαψε να προσέχει τον εαυτό του, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες την αγαπημένης του Αθηνάς και των γιατρών του, αρνήθηκε την ινσουλίνη του επανειλημμένα και αποφάσισε να ταξιδέψει ελεύθερος.

Λ. Βατικιώτη: Αγωγός TAP: Ενεργειακή σφήνα στη Ρωσία η Ελλάδα

Αγωγός TAP: Ενεργειακή σφήνα στη Ρωσία η Ελλάδα

Χάρτης-Στοιχεία: ΕΘΝΟΣ.gr

Σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος οι συμφωνίες με το Αζερμπαϊτζάν

Του Λεωνίδα Βατικιώτη*

Με την παροχή των σχετικών διαβεβαιώσεων προς τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίεφ, κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα διαλύθηκαν οι αβεβαιότητες που πλανιόνταν πάνω από τις δύο συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μεταξύ των δύο χωρών. Η πρώτη αφορά την μεταβίβαση του 66% του ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου ΑΕ), έναντι 400 εκ. ευρώ στην κρατική εταιρεία υδρογονανθράκων του Αζερμπαϊτζάν, Σοκάρ. Η δεύτερη συμφωνία σχετίζεται την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου που διερχόμενος απ’ όλη την Βόρεια Ελλάδα θα περνάει στην Αλβανία και θα καταλήγει στην Ιταλία, παρέχοντας την δυνατότητα σε όλη την Δυτική Ευρώπη να προμηθεύεται τούρκικο φυσικό αέριο.

Η ελληνική κοινωνία από την υλοποίηση και των δύο αυτών συμφωνιών δεν έχει να αναμένει κανένα όφελος. Κι οι δύο συμφωνίες πολύ σύντομα θα αποδειχθούν επιβλαβείς για τουλάχιστον πέντε λόγους:

Γκόοοολ!

Γκόοοολ!

Φωτο: nerit

του Νίκου Μπογιόπουλου

[Πηγή: enikos.gr,  25/06/2014]

Από το διάβασμα και μόνο του τίτλου, είμαστε βέβαιοι ότι οι «δυσκοίλιοι» ξεκίνησαν ήδη να ψιθυρίζουν όλο… ευφυΐα: «Μα δεν βλέπετε στη Βραζιλία τις διαδηλώσεις;». Τις βλέπουμε άνθρωπέ μου. Αυτό που εσύ δεν βλέπεις είναι ότι στη Βραζιλία δεν διαδηλώνουν ενάντια στο ποδόσφαιρο. Δεν διαδηλώνουν ενάντια στο παιχνίδι. Διαδηλώνουν ενάντια στη ληστεία της FIFA και στην ενδοτικότητα της εκεί κυβέρνησης απέναντί της.

«Και τι έγινε που ο Σαμαράς (σ.σ.: ο Γιώργος, εννοείται…) έβαλε το πέναλτι, μήπως σωθήκαμε... από το Μνημόνιο;» - επιμένει ο «δυσκοίλιος».  Όχι άνθρωπέ μου, δεν σωθήκαμε από τα Μνημόνια. Ούτε η πρόκριση ήταν προαπαιτούμενο για καμιά δόση από την… τρόικα. Τίποτα δεν άλλαξε. Όπως δεν άλλαξε και η τύχη των Φόκλαντ που ποτέ δεν πέρασαν στην Αργεντινή επειδή ο Μαραντόνα ντρίμπλαρε όλη την εθνική Αγγλίας και της τo «κάρφωσε». Αλλά αυτό δεν μας απαγορεύει να φωνάξουμε: «Γκόοοολ»! 

Παραλήρημα στην Αστόρια για την πρόκριση της Εθνικής

Παραλήρημα στην Αστόρια για την πρόκριση της Εθνικής

ΦΩΤΟ: ΜΑΡΙΑ ΤΟΛΙΟΥ

[Πηγή: Mignatiou.com, 25/06/2014]

Η νίκη επί της Ακτής Ελεφαντοστού με 2-1, που προκρίνει τη Εθνική Ελλάδα στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου, στη Βραζιλία, έβγαλε στους δρόμους της ελληνοκρατούμενης Αστόριας και άλλων περιοχών της Νέας Υόρκης, Έλληνες κάθε ηλικίας, φωνάζοντας «Ελλάς-Ελλάς» και ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες.

Ειδικά στην Αστόρια, η μεγάλη επιτυχία της Εθνικής προκάλεσε παραλήρημα χαράς. Δεκάδες οδηγοί αυτοκινήτων χαιρετούσαν, κόρναραν, με το σήμα της νίκης στο χέρι. Ακόμη και άτομα άλλων εθνικοτήτων συμμετείχαν στους πανηγυρισμούς της Ομογένειας. Σε πολλά σωματεία στήθηκε ελληνικό γλέντι.

«Πρώτη φορά πανηγυρίζω για την Ελλάδα» δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο 22χρονος φοιτητής Μιχάλης Αρβανίτης, γεννημένος στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης, ο οποίος εξέφρασε την ελπίδα να πανηγυρίσει αύριο και για την πρόκριση της Αμερικής.

Επιχείρηση μπετόβεργα

Επιχείρηση μπετόβεργα

ΟΣΜΗ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ ΑΠΟ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΟΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΠΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥΣ ΕΙΣΑΓΕΙ 8.200 ΤΟΝΟΥΣ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΛΤΗ

[Πηγή: Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 22/06/2014]

Την ώρα που η Ελληνική Χαλυβουργία βουλιάζει και οι Ελληνες χαλυβουργοί «θυσιάζονται ως Ιφιγένειες» στο βωμό του υψηλότερου κέρδους, υπάρχει έγγραφο-βόμβα στα χέρια του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, για αθρόα εισαγωγή από την Ιταλία μπετόβεργας 8.200 τόνων από ελληνικές εταιρείες, που έχουν πάρει τα μεγάλα έργα της κατασκευής αυτοκινητοδρόμων, τα οποία μάλιστα επιδοτούνται από το ΕΣΠΑ.

Ο παραπάνω καταγεγραμμένος όγκος μπετόβεργας κατευθύνθηκε στα εργοτάξια Ακράτας και Ρίου (κόμβος) για την Ολυμπία οδό, στο εργοτάξιο Κ16 Καλοχωρίου Θεσσαλονίκης και στο εργοτάξιο Ιεροπηγής Καστοριάς.

Στην επιστολή, την οποία ζήτησε ο ίδιος ο υπουργός από τη διοίκηση του προεδρείου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατών Μετάλλου (ΠΟΕΜ), μετά τις σχετικές επισημάνσεις που του έκαναν κατά την πρόσφατη συνάντησή τους, καταγράφεται η κατάσταση στον κλάδο της χαλυβουργίας, η οποία στο παρελθόν ήταν από τις πιο μαχητικές βιομηχανίες της χώρας.

Οι επαχθέστεροι εθνικοί κίνδυνοι στη χειρότερη ώρα!

Οι επαχθέστεροι εθνικοί κίνδυνοι στη χειρότερη ώρα!

Του Α. ΛΥΚΑΥΓΗ

[Πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 22/06/2014]

Στη δίνη περιφερειακών κρίσεων και ανατροπών

ΕΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ να εθελοτυφλούμε, η Άγκυρα προάγει, αθόρυβα μεν, συστηματικά δε, συνθήκες γεωπολιτικών τετελεσμένων στα όρια του εθνικού ελληνικού χώρου. Και οι προφανείς (και μαζί νεοπαγείς) στόχοι της αυτή τη στιγμή σχετίζονται ειδικότερα με τη διείσδυση σε στρατηγικές θαλάσσιες ζώνες, όπου θα έπρεπε να είχαν από πολλού οριοθετηθεί από την Αθήνα οι δικές της ΑΟΖ προκειμένου να διασφαλισθούν προβλεπτά αποθέματα υποθαλάσσιου πλούτου.

Η Άγκυρα με πρακτικές εκφοβισμού και πολιτική κανονιοφόρων επενδύει εξόφθαλμα σε φοβικά σύνδρομα και αγκυλώσεις που νομίζει ότι καθηλώνουν τις ελληνικές αντιστάσεις. Υπολογίζει στις αδυναμίες που αναπαράγουν οι χρεοκοπικές συνθήκες στην Ελλάδα. Και ανατάσσει τις μεθοδεύσεις της στον αιγαιωτικό χώρο (πέραν όσων πράττει στη Θράκη) και κυρίως στις νοτιοανατολικές παρυφές των εθνικών μας ορίων. Δηλαδή στην περιοχή Καστελλορίζου, όπου κι έχουν όντως ιχνηλατηθεί ευρύτατα κοιτάσματα φυσικού αερίου, τα οποία (όπως από έγκυρες κυπριακές πηγές πληροφορούμεθα) εκτείνονται μέχρι και την Πάφο. Εάν τελικά όμως η Τουρκία επιτύχει να επιβάλει τετελεσμένο στην περιοχή, αυτομάτως θα έχει συν άλλοις διασπάσει τον ενιαίο χώρο μεταξύ Κύπρου-Δωδεκανήσων.

Διαίρει και βασίλευε…

Διαίρει και βασίλευε…

Του Νικόλα Ζηργάνου

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 24/06/2014]

ΙΡΑΚ- Η Ουάσινγκτον ζήτησε από τον Νούρι αλ Μάλικι να ορίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να αποφευχθεί ένας θρησκευτικός πόλεμος σιιτών - σουνιτών, καθώς η επέκταση του ΙΚΙΛ απειλεί την περιοχή με εξάπλωση της κρίσης στις γειτονικές χώρες.

Λιγότερο από δύο ώρες κράτησε η συνάντηση του Ιρακινού πρωθυπουργού Νούρι αλ Μάλικι με τον ασθμαίνως αφιχθέντα στη Βαγδάτη, Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι και σύμφωνα με όσα λίγα διέρρευσαν, η Ουάσινγκτον ζήτησε από τον Μάλικι να ορίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να αποφευχθεί ένας θρησκευτικός πόλεμος μεταξύ σιιτών και σουνιτών.

Οι Αμερικανοί, που δεν θέλουν με τίποτα να επιστρέψουν οι πεζοναύτες τους στο χάος του Ιράκ -για το οποίο φέρουν ευθύνη- ανακάλυψαν αίφνης ότι το πρόβλημα με τους εξτρεμιστές σουνίτες του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε (ΙΚΙΛ) δεν λύνεται μόνο με τη βία, αλλά απαιτεί και πολιτικό σχέδιο ενσωμάτωσης των σουνιτικών πληθυσμών στο παιχνίδι της εξουσίας από το οποίο είναι αποκλεισμένοι.

ΠΙΘΑΝΗ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΣΕ ΙΡΑΚ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

ΠΙΘΑΝΗ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΣΕ ΙΡΑΚ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Του ΧΡ. ΚΑΠΟΥΤΣΗ

[Πηγή: iskra, 23/06/2014]

Πυρετώδεις είναι οι διαβουλεύσεις σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία, τη Συρία και το Ιράκ. Χθες και σήμερα συνεδριάζουν στο Λουξεμβούργο, υπό Ελληνική Προεδρία, οι 28 Υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε., ενώ ακολουθεί διήμερη Σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλες. Στις συνεδριάσεις μετέχουν και εκπρόσωποι των Αραβικών κρατών και της Ουκρανίας.

Ευρωπαίοι και αμερικανοί αξιωματούχοι δεν κρύβουν την έντονη ανησυχία τους, για τις συνέπειες όσων διαδραματίζονται στην ανατολική γειτονιά της Ευρώπης και στη Μέση Ανατολή.

Έντεκα χρόνια μετά την αμερικανο-βρετανική στρατιωτική επέμβαση στο ΙΡΑΚ και ένα χρόνο αφού αποσύρθηκε η Πολυεθνική Στρατιωτική Δύναμη του Ιράκ (Multi-National Force – Iraq), η κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας χαρακτηρίζεται ως χαοτική. Διεξάγεται ένας διαρκής εθνο-θρησκευτικός εμφύλιος πόλεμος, σιιτών εναντίον σουνιτών.

Είναι δυνατή η συνεργασία ΗΠΑ-Ιράν στην ιρακινή κρίση;

Είναι δυνατή η συνεργασία ΗΠΑ-Ιράν στην ιρακινή κρίση;

Του Κώστα Ράπτη

[Πηγή: Capital.gr, 24/06/2014]

Οι επιφυλακτικές δηλώσεις Ιρανών αξιωματούχων την προηγούμενη εβδομάδα απέναντι στην προοπτική συνεργασίας με τη Ουάσιγκτον για την ιρακινή κρίση έδωσαν την Κυριακή τη θέση τους σε ένα ηχηρό “όχι΄" προερχόμενο από τα πλέον αρμόδια χείλη. “Η διαμάχη στο Ιράκ είναι ανάμεσα σε όσους θέλουν η χώρα να προσδεθεί στο στρατόπεδο των ΗΠΑ και όσους επιδιώκουν ένα ανεξάρτητο Ιράκ” αποφάνθηκε ο “Οδηγητής” της Ισλαμικής Δημοκρατίας αγιατολλάχ Ali Hamenei.

Σύμφωνα με όσα μεταδίδει το πρακτορείο Fars, o ανώτατος ηγέτης του Ιράν υποστήριξε ότι οι “δυνάμεις της αλαζονείας, με πρώτες τις ΗΠΑ” φέρουν την κύρια ευθύνη για όσα εκτυλίσσονται στο Ιράκ, ότι ο κύριος στόχος τους είναι να ανατρέψουν το αποτέλεσμα των ιρακινών βουλευτικών εκλογών του Απριλίου (που έδωσαν σχετική πλειοψηφία στον πρωθυπουργό Nuri al-Maliki, με 98 έδρες επί συνόλου 328), προκειμένου να “φέρουν τις μαριονέτες τους στην εξουσία” και ότι οι ΗΠΑ επιχειρούν να παρουσιάσουν ψευδώς την αντιπαράθεση ως μία σύγκρουση Σουνιτών και Σιιτών. Η Τεχεράνη, τόνισε (δύο μόλις 24ωρα μετά την απόφαση του Barack Obama να αποστείλει στη Βαγδάτη 300 κομάντος ως στρατιωτικούς συμβούλους) αντιτίθεται σε κάθε επέμβαση ξένων δυνάμεων στην ιρακινή κρίση.

Βασ. Βιλιάρδος: Η ΣΠΗΛΙΑ

Η ΣΠΗΛΙΑ

Από ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ 

[Πηγή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ BLOG, 19/06/2014]

Μέχρι στιγμής η κατάσταση στην Ελλάδα έχει διατηρηθεί σχετικά ήρεμη – η κοινωνική συνοχή υπάρχει, αναταραχές δεν διαπιστώνονται, ενώ έχουν σταματήσει ακόμη και οι αρχικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, απέναντι στην εισπρακτική, «αιμοχαρή» και βίαιη πολιτική που επιβάλλεται από τους δανειστές της χώρας.

Παρά το ότι οι μισθοί έχουν «κατακρεουργηθεί», οι συντάξεις επίσης, η ανεργία μαίνεται, οι χρεοκοπίες ιδιωτών και επιχειρήσεων μεσουρανούν, τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων έχουν σχεδόν εντελώς απαξιωθεί, η υγεία καταρρέει, η παιδεία επίσης, ενώ δεν φαίνεται καμία προοπτική, καμία ελπίδα για το μέλλον ή, έστω, ένα «αμυδρό φως στην άκρη του τούνελ», συνεχίζει να επικρατεί η ησυχία και η τάξη – γεγονός που είναι αρκετά παράδοξο για μία χώρα, η οποία δεν φημίζεται για την υπομονή, για την παθητικότητα ή για την «ανεκτικότητα», τη δουλικότητα της ίσως, απέναντι σε ξένους κατακτητές.

Φιλαδέλφεια: "Οι μέρες θυμίζουν χούντα"

Φιλαδέλφεια: "Οι μέρες θυμίζουν χούντα"

[Πηγή: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ, 24/06/2014]

Χθες  ήταν προγραμματισμένη συνεδρίαση του  Δημοτικού Συμβουλίου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας  για να συζητήσει για το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής. Τελικά δεν πραγματοποιήθηκε η συνεδρίαση επειδή «η απουσία των περισσότερων δημοτικών συμβούλων από αδιαφορία, σκοπιμότητα ή φόβο οδήγησε στην αναβολή κι αυτής της συζήτησης λόγω έλλειψης απαρτίας» όπως αναφέρει σε ανακοίνωση του το  Συντονιστικό Κατοίκων Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας.

Σήμερα πάλι και υπό τον φόβο επεισοδίων, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας των Συντακτών ξανααναβλήθηκε η συγκεκριμένη συζήτηση στη Ν. Φιλαδέλφεια αφού οι αστυνομικές αρχές επέτρεψαν να εισέλθουν στον χώρο οπαδοί της ΑΕΚ, οι οποίοι φώναζαν υβριστικά συνθήματα. «Ζούμε μαύρες μέρες για τη δημοκρατία στην πόλη μας», τονίζει στην εφημερίδα ο δήμαρχος Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας.

ISIS: Το τζίνι βγήκε από το μπουκάλι

ISIS: Το τζίνι βγήκε από το μπουκάλι

Του Άρη Χατζηστεφάνου*

[Πηγή: INFOWAR, 16/06/2014]

Μια περίεργη στρατιωτική παρέλαση πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές ημέρες στη Μοσούλη. Αμερικανικά Χάμβι και άλλα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού προήλασαν στο κέντρο της πόλης υπό του ήχους αμερικανικών στρατιωτικών ελικοπτέρων που πετούσαν σε χαμηλό ύψος από πάνω τους.

Ένας ανυποψίαστος πολίτης θα χρειάζονταν τουλάχιστον μερικά λεπτά για να καταλάβει ότι στις θέσεις του οδηγού και στα πιλοτήρια δεν βρίσκονταν Αμερικανοί στρατιώτες αλλά μέλη της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε ISIS – μια ομάδα τόσο ακραίων σουνιτών μαχητών τους οποίους ακόμη και η Αλ Κάιντα δυσκολεύεται να διατηρήσει στους κόλπους της.

Το θανάσιμο δίλημμα της Τουρκίας: ISIL ή Κούρδοι;

Το θανάσιμο δίλημμα της Τουρκίας: ISIL ή Κούρδοι;

Ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλλάχ Γκιουλ, κέντρο, με τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της κυβέρνησης Τσεμίλ Τσιτσέκ "ντυμένοι στο χακί". Η νέα κρίση στην περιοχή δημιουργεί περαιτέρω αστάθεια στα νότια σύνορα της Τουρκίας. Φωτο: AP

Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη

[Πηγή: DefencePoint.gr, 21/06/2014]

Το παράδειγμα της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής την περίοδο 2002-2014 θα διδάσκεται στα Πανεπιστήμια, τις διπλωματικές και στρατιωτικές σχολές όλου του πλανήτη, ως το χαρακτηριστικό δείγμα μίας αναθεωρητικής και αλαζονικής πολιτικής η οποία αντί της δόξας που ευαγγελιζόταν έφερε τον πόνο, τον πόλεμο, την ήττα, τελικά ίσως και τη διάλυση της χώρας που την υιοθέτησε.

Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη

Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην περιοχή του Λεβάντε (Συρίας) και Ιράκ πέραν των άμεσων αρνητικά επηρεασμένων από τα τεκταινόμενα, δηλαδή της Δαμασκού και της Βαγδάτης, οι οποίες όπως και να το πάρει κανείς ακόμα και εάν επιβιώσουν της αντιπαράθεσης θα έχουν βγει βαριά λαβωμένες από τη δοκιμασία, έχει έναν τεράστιο νικητή, έναν συγκλονιστικά μεγάλο ηττημένο και μία «wild card» της οποίας η τύχη θα εξαρτηθεί από τις γενικές ισορροπίες που θα δημιουργηθούν στην ευρύτερη περιοχή και στο κατά πόσο η σύγκρουση να εξελιχθεί σε έναν ευρύτερο διαμουσουλμανικό θρησκευτικό πόλεμο.

Ο μεγάλος νικητής μπορούμε να πούμε με μεγάλη σιγουριά από τώρα, θα είναι οι Κούρδοι. Ο μεγάλος ηττημένος θα είναι η Τουρκία ενώ ο «τρελός» του παιγνίου θα είναι το ISIL.

Η Ελληνική Θράκη εκπέμπει σήμα κινδύνου

Η Ελληνική Θράκη εκπέμπει σήμα κινδύνου

335.000 Έλληνες δεν πρέπει να χαριστούν στην Τουρκία

Γράφει ο Φραγκούλης Σ. Φράγκος

Στρατηγός ε.α.

[Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους, 22/06/2014]

Η Τουρκία μάς έχει συνηθίσει σε επιθετικούς χειρισμούς, εκμεταλλευόμενη το φοβικό σύνδρομο των Ελλήνων πολιτικών όσον αφορά στις διμερείς σχέσεις της με την Ελλάδα, καθώς και σε επιβουλές που εκτοξεύει όσον αφορά στην Ελληνική Θράκη.

Ένα τρανταχτό παράδειγμα, πέραν της ΑΟΖ, το τελευταίο διάστημα είναι και η συνεχής αμφισβήτηση της Ζουράφας (Λαδόξερας) στη Σαμοθράκη, με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζει η Άγκυρα τα 6 ναυτικά μίλια των χωρικών μας υδάτων πέραν αυτής.

Η ανάμειξή της όμως στις ευρωεκλογές, μέσω του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής, υπέρ του κόμματος των τουρκοφρόνων του ΚΙΕΦ (Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας ) -και όχι DEB (Dostluk Sitlik Baris Partisi), όπως το προβάλλουν- και τα υψηλά ποσοστά στο νομό Ροδόπης (41,68%, 25857 ψήφοι) και στην Ξάνθη (25,87%, 15300 ψήφοι) αποτελούν πρόκληση (επικράτεια: 0,75%, 42.617 ψήφοι, Ρόδος – Κως 15 ψήφοι).