ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

[Πηγή: iskra, 11/10/2014]

Από την Ουκρανία ως τη Μ. Ανατολή περνώντας από το Ιράν όλη η περιοχή σιγοβράζει με εξάρσεις πότε εδώ πότε εκεί. Ισχύει ο Μαοϊκός λόγος (μεγάλη αναταραχή εξαιρετική κατάσταση) όσο ισχύει και ότι ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Όλοι μπορούν να επωφεληθούν. Για την ακρίβεια παίκτες/διεκδικητές είναι οι ισχυρές χώρες και δυο λαοί, οι Κούρδοι και οι μαχόμενοι Σύροι, υπό τον Άσαντ. Η Τουρκία είναι ψευτοπαληκαράς ζήτουλας των ΗΠΑ, οι Παλαιστίνιοι θύματα (και πάλι), οι Τζιχαντιστές δήμιοι αχυράνθρωποι.

Γιατί βομβαρδίστηκε με τόση μανία η Γάζα; Για να φύγουν οι Παλαιστίνιοι και να επεκταθεί το Ισραήλ. Μια από τις προϋποθέσεις ανάπλασης όλης της περιοχής. Η επιχείρηση δεν πέτυχε. Είχε, όμως, θύματα και πέραν των Παλαιστινίων. Ο Μουμπάρακ ήταν το σημαντικότερο θύμα. Ανατράπηκε επειδή αρνήθηκε να υποκύψει στην απαίτηση των ΗΠΑ να παραχωρήσει αιγυπτιακό έδαφος για να εγκατασταθούν οι Παλαιστίνιοι, λένε διεθνείς αναλυτές. Ο Μόρσι, πρωτοπαλίκαρο των Αδελφών Μουσουλμάνων, εκλέχθηκε πρόεδρος και το σχέδιο θα προχωρούσε ομαλά, αλλά, φευ, ανατράπηκε από τον Αλ Σίσι, τον σημερινό πρόεδρο, με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, να εκνευριστεί ο Ερντογάν, θερμός υποστηρικτής του Μόρσι. Ο Ερντογάν μοιράζεται τις θεοκρατικές απόψεις των Αδελφών Μουσουλμάνων και του Μόρσι ενώ και οι δυο θα υπηρετούσαν από κοινού τους αμερικανικούς σχεδιασμούς. 
Ωστόσο η Αίγυπτος είναι αντικειμενικά ανταγωνιστής της Τουρκίας ως προς την επιρροή στη Μ. Ανατολή. Αν, λοιπόν, η Αίγυπτος παραχωρούσε εθνικό έδαφος για μια νέα πατρίδα στους Παλαιστίνιους θα αποκτούσε ένα μόνιμο αγκάθι αστάθειας, δυσαρέσκειας και τελικά αποδυνάμωσης της επιρροής του Καϊρου με κερδισμένη την Τουρκία. Ο Μόρσι παραπέμπεται, ευλόγως, για εθνική προδοσία. Τι άλλο είναι η απεμπόληση εθνικού εδάφους;

Η επιχείρηση «μετακόμιση των Παλαιστινίων» απότυχε αλλά παίζεται σκληρά η τύχη του Ιράκ, της Συρίας, του Χαλιφάτου των Τζιχαντιστών και των Κούρδων, εν ολίγοις η αναδιαμόρφωση του Χάρτη όλης της περιοχής, υπέρ των αμερικανικών συμφερόντων φυσικά και, συνοδευτικά, ο εξοστρακισμός, επιτέλους, της Μόσχας. Η Τουρκία έχει σημαντικό ρόλο.

Τα πράγματα φαίνονται –και είναι- περίπλοκα αλλά όχι όσο θα νόμιζε κανείς, στις χοντρές γραμμές. Κύριος στόχος είναι να διαλυθούν όλα τα (αραβικά) κράτη έτσι ώστε και το Ισραήλ να έχει ήσυχο το κεφάλι του και το πετρέλαιο/ αέριο να καταληφθεί/διανεμηθεί χωρίς πολλές αντιρρήσεις. Λιβύη και Ιράκ διαλύθηκαν ή διαλύονται. Η Αίγυπτος διασώθηκε, η Συρία αντέχει και επειδή ο πληθυσμός αντιστέκεται (και κερδίζει μάχες) και επειδή η Ρωσία βοηθάει ως ένα σημείο. Όχι τόσο ώστε να αποκτήσει ο Άσαντ αποφασιστική υπεροχή. Τόσο ώστε να παραμένει στην εξουσία. Μερικοί αναρωτιούνται αν ο Άσαντ παραμένει ως ανταλλάξιμο χαρτί, μελλοντικά, στο πλαίσιο μιας συνολικότερης διευθέτησης Ρωσίας-ΗΠΑ που θα περιλαμβάνει και την Ουκρανία-εκτός αν αυτό έχει ήδη γίνει και δεν το ξέρουμε, ακόμα. Βέβαιο είναι ότι η Ρωσία υποσχέθηκε αλλά ποτέ δεν έδωσε τους πυραύλους S 300 στη Συρία ενώ δήλωσε ότι θα μετάσχει στη μάχη κατά των Τζιχαντιστών αλλά ή απέχει διακριτικά ή απουσιάζει, διπλωματικά και στρατιωτικά, από τη μάχη της Κομπανί, το λεγόμενο και κουρδικό Στάλινγκραντ. Μιλάμε για τους Κούρδους του ΠΚΚ (Οτσαλάν) και όχι τους πεσμεργκά του Μπαρζανί, φιλοϊσραηλινού και φιλοαμερικανού. Αποκαλύφθηκε ότι ο Μπαρζανί, με τους Τζιχαντιστές και οπαδούς του Σαντάμ, συμφώνησαν (σε κοινή σύσκεψη στο Αμάν της Ιορδανίας) να μοιραστούν το Ιράκ, σύμφωνα με αμερικανικό σχέδιο.

Η Κομπανί χωρίζει δυο καντόνια Κούρδων (του ΠΚΚ) που βρίσκονται εκατέρωθεν της πόλης. Αν την κατέχουν οι Τζιχαντιστές οι Κούρδοι και στα δυο καντόνια θα είναι στο έλεός τους, εξ ου και η σημασία της. Γι’ αυτό η Τουρκία ελπίζει στην πτώση της και μένει αδρανής. Η Τουρκία σύμφωνα με τον Α. Κοσαβί (αρχηγός των Ισραηλινών Υπηρεσιών) εκπαίδευσε Τζιχαντιστές σε τρία στρατόπεδα στο έδαφός της, υπό την επίβλεψη του ΝΑΤΟ. Εξ’ άλλου το Ρώυτερ αποκάλυψε πως το Κογκρέσο (ΗΠΑ) σε μυστική (όχι απλώς κεκλεισμένων των θυρών) συνεδρίασή του (Ιανουάριος 2014) αποφάσισε να χρηματοδοτήσει τους μετριοπαθείς αντάρτες της Συρίας κατά του Άσαντ, ενώ ο γνωστός γερουσιαστής Μακέην είχε ήδη συναντηθεί στη Συρία με τον μετριοπαθή Αμπού Γιουσέφ ή Αμπού Ντούα ή Ιμπραήμ αλ Μπαγκντάντι σημερινό ηγέτη των Τζιχαντιστών, Χαλίφη του Χαλιφάτου. Ποιον ακριβώς-λένε ότι- βομβαρδίζουν οι ΗΠΑ;

Σήμερα, αναφέρουν αξιόπιστες δυτικές πηγές, στα στελέχη των Τζιχαντιστών περιλαμβάνεται πλήθος Κινέζοι, τουρκογενείς Ουιγούροι, που εκπαιδεύονται στο πεδίο της μάχης για μελλοντική δράση στην Κίνα-να μην ξεχνάμε ότι οι Τζιχαντιστές έχουν απειλήσει να επεκτείνουν τη δράση τους (και) στη Ρωσία, στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Οι απειλές κατά της Ευρώπης, βάσιμες ή όχι, χρησιμεύουν ιδίως ως κίνητρο συσπείρωσης περί τις ΗΠΑ των απρόθυμων και υποψιασμένων ευρωπαίων συμμάχων που βλέπουν να εξοβελίζονται στη θέση του παρία, σ’ αυτή τη νέα φάση του Ανατολικού Ζητήματος, από κει που ήταν, παλαιόθεν, πρωταγωνιστές. Ιδεολογικές αρχές και κριτήρια ανύπαρκτα, η θρησκεία προπέτασμα, τα συμφέροντα των χωρών κυρίαρχα. Τα της ελληνικής πολιτικής και διπλωματίας προσεχώς.