Το ΚΚΕ και το Brexit

Το ΚΚΕ και το Brexit

του Δημήτρη Μπελαντή

[Πηγή: Info-War, 28/06/2016]

Kαι κάτι ακόμη. Είμαι ο τελευταίος που θα χαιρετήσει την δεξιά εκδοχή/εκπροσώπηση του Brexit και την ευρωσκεπτικιστική τάση του βρετανικού ιμπεριαλισμού (αν και δεν θεωρώ ότι είναι τόσο ισχυρή όσο παρουσιάζεται).

Αλλά όταν διαβάζω την απόφαση του ΠΓ του ΚΚΕ για την βρετανική έξοδο, φρίττω. Μετά από μια σύντομη διατυπωσούλα για την έκφραση των εργατικών και λαϊκών δυσαρεσκειών κατά της ΕΕ μέσω του δημοψηφίσματος, ακολουθεί πυκνή ανάλυση για το ότι και τα δύο στρατόπεδα ήταν αστικά και αντιιμπεριαλιστικά και ουσιαστικά επισημαίνεται ότι αυτή η ιστορική απόφαση είναι έκφανση ενοαστικών αντιθέσεων και πολύ περιορισμένης αξίας, αφού η βρετανική εργατική τάξη δεν την έκανε με την σημαία του σοσιαλισμού και υπό την καθοδήγηση των (ποιων ??) Βρετανών κομμουνιστών.

Με λίγα λόγια, ως την ανατροπή ταξικής κυριαρχίας στην Αγγλία ή και οπουδήποτε (όχι την επανάσταση, το ΚΚΕ ποτέ δεν χρησιμοποιεί αυτήν την ορολογία), σχεδόν τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει.

Ούτε βέβαια η ΕΕ μπορεί να διαλυθεί λόγω της παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα – “πολύ κακό και αυτό αν δεν γίνει με όρους σοσιαλισμού”. Κοινώς: εργάτες, να μισείτε τα αφεντικά σας αλλά δεν μπορείτε να κάνετε προσωρας τίποτε για αυτό.

Θα σαρωθούν τα δικαιώματά σας αλλά μέχρις ότου ξαναϋπάρξει ένας ρωμαλέος βρετανικός κομμουνισμός (κάτι που ουσιαστικά δεν υπήρξε αείποτε), θα υποφέρετε. Αυτό το πρόγραμμα είναι ένα “έρκος οδόντων” και μια πλήρης παραδοχή της καπιταλιστικής παντοδυναμίας.

Είναι το ίδιο με την άποψη ότι κάθε κίνημα που δεν ελέγχεται πλήρως από την γραφειοκρατία είναι προβοκατόρικο. Κόμμα της Αποκάλυψης, κόμμα του θεολογικού κομμουνισμού. Τουλάχιστον οι Αναβαπτιστές στην Γερμανία του 1530 πίστευαν στον θεολογικό κομμουνισμό αλλά κάναν και μια αποτυχημένη επανάσταση προτού σφαγούν από τους πρίγκηπες. Κρίμα γιατί το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που οργανώνει μαζικά εργατικό και λαϊκό κόσμο στην Ελλάδα. Δεν φτάνει να οργανώνεις τον κόσμο πρέπει να του δείχνεις ότι μπορεί να νικά, να ανοίγεις τον δρόμο για την νίκη, να οργανώνεις την νίκη.

Αλλιώς, ο Λένιν θα τελείωνε την ζωή του στα καφέ της Ζυρίχης γράφοντας το βιβλίο “Αν είχε γίνει η ρώσικη επανάσταση….”.