Σελίδες

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Ελληνική στροφή προς την Ρωσσία

Ελληνική στροφή προς την Ρωσσία

Η Ρωσσία χρειάζεται πλάϊ της μια δύναμη που να αποτελεί ένα πραγματικό αντίβαρο στην Τουρκία. Και αυτή η δύναμη είναι μόνο η Ελλάδα.
Ραγδαίες Ανατροπές στο Πολιτικό Σύστημα μετά το Πάσχα;
Συντάκτης: Partisan.gr, 09/04/2016
Οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις με τα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ευρώπη και το τεράστιο προσφυγικό ρεύμα έχουν υπονομεύσει τα ίδια τα θεμέλια της «Ενωμένης Ευρώπης». Η εθνικιστική στροφή στο εσωτερικό πολλών ευρωπαϊκών χωρών, η απειλή κατάρρευσης των κρατικών υποδομών της Κεντρικής Ευρώπης λόγω των προσφυγικών ροών, η καταστρατήγηση θεμελιωδών συμβάσεων όπως η Σένγκεν ή το Δουβλίνο, το επαπειλούμενο Brexit και η άνοδος των πάσης φύσεως ευρωσκεπτικιστών έχουν μεταβάλει ριζικά το ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο μέσα στον ενάμιση χρόνο από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Η «έξοδος» από τον μονόδρομο της ευρωζώνης από εκεί που ήταν εκφοβιστική... κατάντησε σημαία ευκαιρίας.
Η Ελλάδα, η οποία εξαναγκάστηκε πέρυσι να υποχωρήσει για τρίτη φορά έναντι των δανειστών της, υπογράφοντας ένα «ταπεινωτικό» Μνημόνιο, σήμερα βρίσκεται σε καραντίνα από τους «εταίρους» της χωρίς να διαθέτει τους απαιτούμενους πόρους για να διαχειριστεί το τεράστιο πλήθος ανθρώπων που κατακλύζουν την επικράτειά της, αφού δεν έχει λάβει καμμία χρηματική υποστήριξη από τη νέα δανειακή σύμβαση.
Οι Έλληνες σήμερα αισθάνονται σε μεγάλο βαθμό προδομένοι από τους Ευρωπαίους, ιδιαίτερα του Βόρειους, και μια ενδεχόμενη στρατηγική μετατόπιση της χώρας προς την Ρωσσία φαίνεται ότι κερδίζει έδαφος στο σύνολο του πολιτικού συστήματος και του λαού. Η Ρωσσία πλέον φαντάζει ως η μόνη προστάτιδα δύναμη των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου από τις αποσταθεροποιητικές δυνάμεις και η μόνη υπερδύναμη που μπορεί να προσφέρει «κάλυψη» στο Ισραήλ από τον Σιϊτικό παράγοντα που αρχίζει να κυριαρχεί στην περιοχή μετά την επικράτηση του Άσσαντ και την επανεμφάνιση ενός δυναμικού Ιράν.
Το 2016 έχει ορισθεί ως κοινό έτος Ελλάδας-Ρωσσίας και όλο αυτό το διάστημα είναι συνεχείς οι διακρατικές επισκέψεις Ελλήνων και Ρώσσων επισήμων σε Μόσχα και Αθήνα προετοιμάζοντας το έδαφος για την επικείμενη, τεράστιας σημασίας, επίσκεψη του προέδρου Πούτιν στην Αθήνα μετά το Πάσχα.
Ο συμβολισμός της επίσκεψης είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς η Ελλάδα αποτελεί τον θεμέλιο λίθο στους ρωσσικούς σχεδιασμούς για την δημιουργία του Ορθόδοξου Τόξου, που θα ξεκινάει από την Μόσχα και θα καταλήγει στην Λευκωσία.
Όλα τα παραπάνω αναφέρονται σε μια εξαιρετική έρευνα του περιοδικού Hellenic Nexus –τρέχον τεύχος Απριλίου- την οποία έκανε ο Μιχάλης Κόκκινος, senior partner  της WebFusion και στην οποία αναφέρονται εκτενώς οι λόγοι και οι παράγοντες που ωθούν την Ελλάδα να αποφασίσει να προχωρήσει σε μια ενίσχυση των στρατηγικών της σχέσεων με την Ρωσσία την δεδομένη στιγμή.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ιδέα της Ελληνο-Ρωσσικής προσέγγισης είναι ώριμη και υπερκομματική τέμνοντας οριζόντια όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας.
«Εκπεφρασμένες θέσεις, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχουν γίνει τόσο από την Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ, ΚΚΕ), όσο και από την Δεξιά (Καραμανλική Δεξιά, ΑΝΕΛ, ΧΑ, ΛΑΟΣ), ενώ αρκετές είναι οι ανεξάρτητες προσωπικότητες με ευρύ ακροατήριο όπως ο στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης, ο Βασίλης Μαρκεζίνης ή ο Μίκης Θεοδωράκης, που έχουν τοποθετηθεί υπέρ μιας τέτοιας πολιτικής στροφής».
Σύμφωνα, επίσης, με δημοσιεύματα του ρωσσικού τύπου, ένα «ισχυρό δόρυ» απέναντι στην έως τώρα αδιέξοδη και καταστροφική ευρω-κεντρική πολιτική ετοιμάζουν πέντε κορυφαίοι Έλληνες επιχειρηματίες: ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο Κωνσταντίνος Μίχαλος και ο φαρμακοβιομήχανος Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Στα σχέδιά τους φέρονται να είναι ο απεγκλωβισμός από το Μνημόνιο και την Ευρωζώνη, η ενδυνάμωση των δεσμών με την Ρωσσία, η ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής και των εξαγωγών, και η εκμετάλλευση των ενεργειακών και ορυκτών πόρων της χώρας, με την άμεση στήριξη της ομόδοξης υπερδύναμης.
Το "άνοιγμα" προς την Ρωσσία μπορεί να αποδειχτεί πολύ χρήσιμο για την Ελλάδα, αν ξεφύγει από τις υπερβολές περί "ξανθού γένους", που θα κατέβει πάνοπλο να μας σώσει από οποιονδήποτε εχθρό.
Το «νέο παιχνίδι» στην πολιτική διακυβέρνηση της χώρας, που σχεδιάζεται με υπερμεγέθεις για τα μέχρι τώρα δεδομένα αναπτυξιακές προοπτικές, και η ρωσσική επαναφορά στην Χερσόνησο του Αίμου και την Μεσόγειο καθιστούν πολύ κρίσιμους τους επόμενους 4 μήνες για τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Το επικείμενο ξεδόντιασμα του δωσιλογικού μιντιακού καθεστώτος με το νέο τηλεοπτικό πλαίσιο και η ανατροπή του πολιτικού «ευρωπροσανατολισμού» με τις «ευλογίες» Μόσχας και Ουάσιγκτων καθιστούν πολύ επικίνδυνους τους εκπροσώπους του παλιού κατεστημένου που θα είναι πρόθυμοι να δώσουν «γη και ύδωρ» σε κάθε είδους αποσταθεροποιητικές δυνάμεις προκειμένου να αποτρέψουν αυτή τη νέα επιλογή για την χώρα.
Ο πόλεμος του Σόρος εναντίον του Πούτιν και των δυνάμεων των BRICS κορυφώνεται άλλωστε παγκοσμίως, από την Κριμαία μέχρι την Βραζιλία, και η οργάνωση των «πορτοκαλί» εξεγέρσεων είναι πάντα στο ειδικό μενού των δράσεων του πάμπλουτου αυτού υποκειμένου.
Έτσι εξηγείται η «λύσσα» με την οποία διάφορες δυνάμεις του συστήματος πιέζουν για εκλογές «εδώ και τώρα», οι παραποιημένες δημοσκοπήσεις από τις γνωστές αφερέγγυες εταιρείες, η συνεχής παραπληροφόρηση για να συγκαλυφθεί η πραγματική αιτία των εθνοκτονικών μνημονιακών πολιτικών και της επίθεσης με την «προσφυγική βόμβα» από την Τουρκία ώστε να τα χρεωθεί όλα η Ελλάδα. Επιπλέον επιχειρείται, με την ανεξέλεγκτη και «πληρωμένη» δράση των ΜΚΟ του Σόρος σε όλη την επικράτεια και την παράλληλη ανεγκέφαλη αντίδραση με προβοκατόρικα δημοσιεύματα και ενέργειες να προκληθεί ένας εμφύλιος μεταξύ «πατριωτών»-«ανθρωπιστών» ώστε η Ελλάδα να αποσταθεροποιηθεί πλήρως το επόμενο 4μηνο.
Όμως, το «μπάσιμο» της πανίσχυρης Κίνας στο παιχνίδι με την γιγαντιαία σύμβαση της Cosco, οι προσεκτικές κινήσεις όλων των παραγόντων, το ενθαρρυντικό μήνυμα ισχύος που έστειλαν προς κάθε κατεύθυνση οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου, και η καθοριστική επίσκεψη του Έλληνα προέδρου Προκόπη Παυλόπουλου στην Μόσχα που προηγήθηκε, είναι κινήσεις που εγγυώνται την ομαλή έκβαση του «νέου παιχνιδιού» που επιχειρείται για πρώτη φορά μετά την Κρίση. Άλλωστε ο Προκόπης Παυλόπουλος παραμένει ένθερμος υπερασπιστής του Καραμανλικού ανοίγματος προς την Ρωσσία (2004-2009).
Εφιστούμε την προσοχή όλων, οι επόμενοι μήνες θα είναι καθοριστικοί για την χώρα και θα κρίνουν το αν η Ελλάδα θα βάλει οριστικό φρένο στην κατηφόρα ή θα κατρακυλήσει περισσότερο στον γκρεμό.
Ολόκληρη αυτή η σημαντική, λεπτομερής, ανάλυση για την διαφαινόμενη Ελληνο-Ρωσσική συμμαχία δημοσιεύεται στο περιοδικό Hellenic Nexus, τ.106, που κυκλοφορεί.

2 σχόλια:

  1. Σίγουρα, συν Αθηνά και χείρα κίνει, δηλαδή κάτι πρέπει να κάνουμε, αλλά δυστυχώς δεν είμαστε η Ισλανδία, να μας αφήσουν να ξεφύγουμε τόσο απλά. Στο σημείο που έχουμε φτάσει, δεν νοείται συλλογική δράση, απλώς επειδή δεν υπάρχει Κοινή Ομολογία για κάτι τέτοιο και θα πέσουμε σε χειρότερα δεινά, όπως γίνεται πάντα με επαναστάσεις πνευματικά τυφλών λαών. Ο κάθε Έλληνας είναι και μια γνώμη, ακόμη και εντός του ιδίου Κομματικού χώρου. Το μόνο που απομένει και που οδηγεί τελικά στην Κριτική Μάζα που αλλάζει και το συλλογικό είναι η αλλαγή σε προσωπικό επίπεδο. Κι αυτό είναι αδύνατο όσο ο άνθρωπος δεν έχει Κέντρο ύπαρξης ως προς το οποίο να κάνει έστω την αλλαγή. Διαφορετικά ισχύει το "άλλαξε ο Μωνωλιός κι έβαλε τη φορεσιά αλλιώς". Και το δράμα συνεχίζεται, για όσο βέβαια υπάρχει χώρα. Εδώ, άθεος λαός ανέχεται άθεη ηγεσία, πού να βρεθεί το Κέντρο της ύπαρξης; Ο Πούτιν από την άλλη, δεν μου φαίνεται για κανένας παλαβός. Δηλαδή, γνωρίζει καλά πώς λειτουργεί η Λερναία Ύδρα του συστήματος του χρέους και δεν πρέπει να έχει την παραμικρή διάθεση να πέσει στην μαύρη τρύπα της Ελλάδας και να χαθεί κι αυτός και η χώρα του, νομίζοντας ότι μπορεί κάνείς να ξοφλήσει την φαντασία με δήθεν ανάπτυξη. Απλούστατα επειδή απολύτως ποτέ δεν μπορεί να εξοφληθεί σε μετρητά ένα χρέος που δόθηκε σε εικονικά (φανταστικά) λεφτά. Είναι σαν να σου ζητάνε να πληρώσεις την βενζίνη της φαντασίας σου που σε έχει πάει σε όλους τους Γαλαξίες του σύμπαντος. Γίνεται τέτοιο πράγμα; Αν μας περάσει η δημοκρατική αλλεργία των πάσης φύσεως και κακής προαιρέσεως αριστερών και αριστεριζόντων αθέων, που θεωρούν την διαστροφή σαν δημοκρατία για να ελευθεριάζουν, τότε ο λαός θα πρέπει να ζητήσει από τον Στρατό να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας. Ο λαός θα παρακαλέσει τον Στρατό, όχι όπως το 1967. Και η Εκκλησία θα είναι συμπαραστάτης, επειδή είναι γεμάτη με κάλλιστους ιερείς και ελάχιστους κακούς ρασοφόρους. Αν και όταν γίνουν αυτά και δεν μας χρεωκοπήσουν πρώτα, τότε θα επέμβει η Τουρκία εκ μέρους των δανειστών. Και τότε θα κατέβει ο Πούτιν, επειδή γνωρίζει πως τελειώσε και η Ρωσία σαν τουρκέψει η Ελλάδα. Δεν θα έχει επιλογή. Ούτε ο Ερντό έχει επιλογή. Τον έχει αποκλείσει από παντού ο Πούτιν. Μόνη διέξοδος της Τουρκιάς είναι το Αιγαίο και η Κύπρος, όπου του κάνουν και τεμενάδες μάλιστα, μάλιστα, μάλιστα.... Μακάρι να γίνει έτσι, επειδή αν δεν γίνει, την έχουμε βαμένη, που θα μας σώσουν λέει οι επιχειρηματίες. Όσο ευσεβείς κι αν είναι οι άνθρωποι, δεν γνωρίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρτιζάνε, σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    Το άρθρο δεν έχει γραφτεί για να πείσει για την αναγκαιότητα "Στροφής" της χώρας μας προς τη Ρωσία, αλλά προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει μια σειρά κινήσεων πέραν της παρούσας κυβέρνησης. Θεωρώ ότι το πολιτικό μας σύστημα στο σύνολό του σε αγαστή συνεννόηση με το αντίστοιχο επιχειρηματικό/τραπεζικό, έχει ξεκινήσει μία διαδικασία μετάβασης προς αυτήν την κατεύθυνση.

    Στην ουσία το άρθρο παρουσιάζει την όλη -σιωπηλή- μεθόδευση και επιπλέον προσπαθεί να εξηγήσει τα αίτια, από που πηγάζει δλδ αυτή η απόφαση. Σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να πάρω θέση, αν αυτή η κίνηση της Ελλάδας είναι σωστή ή όχι. Αυτό άλλωστε θα το αποδείξει η ιστορία...

    Το μόνο για το οποίο μπορώ να είμαι βέβαιος είναι ότι αυτή η μεθόδευση δεν γίνεται ερήμην των υπερατλαντικών συμμάχων μας και πολύ περισσότερο εξυπηρετεί τον νέο τους σχεδιασμό, ο οποίος έχει να κάνει με το οικονομικό μέλλον των ίδιων των ΗΠΑ (TTIP)...

    Και για κάτι ακόμη είμαι βέβαιος... ότι θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο πως η επερχόμενη "Στροφή" δεν θα αποτελέσει μία μακροχρόνια συμμαχία... Είναι περισσότερο ένας τακτικισμός του "συστήματος" για να απογκιστρωθεί από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της ΕΕ/ΔΝΤ και να διατηρήσει την ανεξαρτησία του... Πιστεύω ότι δεν θα πρέπει να προσδοκάμε ότι αυτή η συμμαχία μπορεί να έχει ορίζοντα πέραν του 2020... Και δεν πρέπει να ξεγελαστούμε για το αντίθετο...

    Είναι ένας τακτικισμός ως το τέλος της δεκαετίας για να πάρει πάλι μπρος η "ελληνική μηχανή" ! Με το που πάρουμε μπρος ξανά θα ξαναδιαπραγματευούμε τη μελλοντική μας θέση στον κόσμο ..!

    Ευχαριστώ και πάλι για την αναδημοσίευση. Στο Hellenic Nexus σίγουρα θα βρείτε και άλλα αξιόλογα άρθρα και μπόλικο υλικό σκέψη..!

    Για πιο τακτική επικοινωνία οι φίλοι του Παρτιζάνου μπορείτε να με ακολουθήσετε στο twitter - @MichaelKokkinos ή στο facebook με το ίδιο όνομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή