Foreign Policy: «Ανόητα τα προγράμματα στήριξης της Ελλάδας»

Foreign Policy: «Ανόητα τα προγράμματα στήριξης της Ελλάδας»

"Γράψε λάθος"... [Γκράφιτι σε τοίχο της Αθήνας]

Ο αρθρογράφος του Foreign Policy, Ντάνιελ Όλτμαν, υποστηρίζει ότι απαιτούνται πολιτιστικές και νομοθετικές αλλαγές που θα πάρουν χρόνο, καθώς το ζήτημα του ελληνικού χρέους μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με μακροπρόθεσμο τρόπο.

[Πηγή: efsyn.gr, 16/06/2015]

«Εντυπωσιακά και αφόρητα ανόητος» ήταν ο τρόπος που οι Ευρωπαίοι και η κουστωδία τους στο ΔΝΤ στήριξαν την Ελλάδα, σύμφωνα με τον αρθρογράφο του περιοδικού Foreign Policy, Ντάνιελ Όλτμαν, ο οποίος επισημαίνει σε ανάλυσή του πως τα προβλήματα της Ελλάδας (υψηλό χρέος, αδύναμο επιχειρησιακό περιβάλλον και παραοικονομία) δεν έχουν βραχυπρόθεσμες λύσεις.

Σύμφωνα με τον Ντάνιελ Όλτμαν, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ επιδίωξαν βραχυπρόθεσμες λύσεις με τις προσπάθειες στήριξης, και το γεγονός ότι «η Ελλάδα εξακολουθεί να διεξάγει κρίσιμες συνομιλίες με τους πιστωτές της επειδή οι πληρωμές που αναμενόταν να κάνει και οι μεταρρυθμίσεις που αναμενόταν να εφαρμόσει αντιστοιχούσαν σε προσδοκίες που ήταν παράλογα βραχυπρόθεσμες». Επίσης, δεν θεωρεί πως η διάσωση της Ελλάδας ήταν εξαρχής κακή ιδέα. Αντιθέτως εκτιμά πως μια πλήρης κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε κοινωνική αναταραχή, ακόμη και σύγκρουση.

Μακροπρόθεσμα τα ελληνικά προβλήματα

Ο Αμερικανός αρθρογράφος επισημαίνει πως «τα προβλήματα στην Ελλάδα έχουν μακροπρόθεσμες αιτίες οι οποίες έχουν μόνο μακροπρόθεσμες λύσεις». Συνεπώς, ένα δημόσιο χρέος μεγάλο όσο αυτό της Ελλάδας «δεν εξαφανίζεται μέσα σε μια νύκτα, ακόμη και με τα σκληρότερα μέτρα λιτότητας». Επίσης ακόμη και αν «η λιτότητα μπορεί να καταστήσει δυνατό για την Ελλάδα να ανταποκριθεί βραχυπρόθεσμα στις δανειακές υποχρεώσεις της», δεν θα υπάρχει «όφελος αν η οικονομία μακροπρόθεσμα εξαρθρωθεί».

Σύμφωνα με τον Όλτμαν, οι πολιτιστικές και νομοθετικές αλλαγές που απαιτούνται στην Ελλάδα θα πάρουν χρόνο. Όπως εξηγεί «θα ήταν πράγματι λάθος να περάσουν εσπευσμένα από το ελληνικό κοινοβούλιο νόμοι που έχουν συνταχθεί βιαστικά για τόσο θεμελιώδη θέματα, ιδιαίτερα χωρίς να έχει οικοδομηθεί η κατανόηση και η στήριξή τους από την κοινή γνώμη».

Οι ρίζες της φοροδιαφυγής

Ο Ντάνιελ Όλτμαν αναλύει τις «ποικίλες και βαθιές ρίζες» που έχουν η φοροαποφυγή και η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα. Υποστηρίζει ότι μπορεί «να επηρεάζονται από παράγοντες τόσο διαφορετικούς όσο οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, οι ταξικές διαιρέσεις, η ατομική ψυχολογία και οι αντιλήψεις περί δικαίου». Συνεπώς, αν και ορισμένα κίνητρα μπορεί να αυξήσουν βραχυπρόθεσμα τη συμμόρφωση στο φορολογικό σύστημα, «η δέσμευση στην καταβολή των φόρων έχει περισσότερο σχέση με το αίσθημα ότι μετέχεις σε κάτι και με το αίσθημα της δικαιοσύνης -κάτι που η Ελλάδα, με τον κατατεμαχισμένο πολιτικό κόσμο της και τη σημερινή απώλεια των ψευδαισθήσεων, θα χρειαστεί καιρό για να εκδηλώσει».

Ο αρθρογράφος τονίζει ότι «δεν υπάρχει δικαιολογία για τον θάνατο που επιβάλλεται στην Ελλάδα μέσω 1.000 βραχυπρόθεσμων όρων». Εξηγεί πως τα κριτήρια των πιστωτών βασίστηκαν μάλλον σ' αυτό που πίστευαν ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει, παρά σ' αυτό που η χώρα ήταν ικανή να κάνει.

Δεν εξασφαλίστηκαν μεταρρυθμίσεις

«Ήθελαν επίσης να εξασφαλίσουν ότι η Αθήνα θα δουλέψει σκληρά για κάθε δόση των κεφαλαίων στήριξης, αντί να εξασφαλίσουν ότι η ελληνική μεταρρυθμιστική διαδικασία θα είναι όσο το δυνατόν πιο ομαλή». Και όλους τους παραπάνω λόγους «η Ελλάδα μπορεί να χρειαστεί ένα τρίτο πακέτο στήριξης για να αποφύγει τη στάση πληρωμών στην αποπληρωμή των χρεών της».

Τέλος, κατηγορεί τους αξιωματούχους στη Φρανκφούρτη, τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο ότι «ουδέποτε έδειξαν ενδιαφέρον για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η οικονομία της Ελλάδας. Ο στόχος τους όλο αυτό το διάστημα ήταν να διατηρήσουν την ακεραιότητα της ευρωζώνης, παρά τα ελαττώματά της, καθώς και το δικό τους αλάθητο». Και συμπληρώνει: «Η ειρωνεία είναι πως μπορεί να βρίσκονταν πιο κοντά στον στόχο τους αν σκέπτονταν λιγότερο τον εαυτό τους και περισσότερο τους Έλληνες».