To αδιέξοδο της προεδρικής εκλογής φέρνει σίγουρα τον ΣΥΡΙΖΑ... και ισχυρή στήριξη από την Ρωσσία;

To αδιέξοδο της προεδρικής εκλογής φέρνει σίγουρα τον ΣΥΡΙΖΑ... και ισχυρή στήριξη από την Ρωσσία;

ΣΕΝΑΡΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΜΕΛΛΟΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ «ΠΑΓΙΔΕΥΣΗ» ΣΥΡΙΖΑ

Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ

[Πηγή: iskra, 26/12/2014]    

Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΕ ΕΥΡΩΖΩΝΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑ

Καταιγισμό εισηγήσεων, προφορικών και γραπτών, δέχεται αυτές τις μέρες ο Α. Σαμαράς, προκειμένου να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να μπορέσει να εκλεγεί την ύστατη στιγμή, τη Δευτέρα (29/12), Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.

Παράγοντες από το περιβάλλον του Μαξίμου τόνιζαν ότι οι προσπάθειες προσεταιρισμού βουλευτών για να ψηφίσουν Στ. Δήμα, μέσω κάθε λογής πιέσεων, έχουν πολύ περιορισμένα αποτελέσματα και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν ούτε καν να προσεγγίσουν τους 180 βουλευτές. Οι ίδιοι παράγοντες τόνιζαν ότι μόνες ελάχιστες ελπίδες που απέμειναν, θεωρητικές και αυτές, βρίσκονται στην ανάληψη μέχρι την Κυριακή (28/12) κάποιων πρωτοβουλιών από τον ίδιο τον Α. Σαμαρά.

Οι εισηγήσεις στον Α. Σαμαρά δίνουν και παίρνουν, ενώ την ίδια ώρα τα φώτα της Ευρώπης στρέφονται ακόμα περισσότερο και με μεγαλύτερη αγωνία στις ελληνικές εξελίξεις, η ευρωζώνη γνωρίζει βαθύτερη κρίση, η κυβέρνηση «στεγνώνει» ακόμα περισσότερο την αγορά, επιδεινώνοντας το οικονομικό περιβάλλον και η Ρωσία πιέζεται όλο και περισσότερο από τη Δύση με στόχο να ακυρώσει την αυτόνομη στρατηγική της. 

ΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

Σύμφωνα με πληροφορίες, παράγοντες της ΝΔ εισηγούνται στον Α. Σαμαρά να ανακοινώσει με διάγγελμά του την Κυριακή (28/12) την δέσμευσή του για προσφυγή σε εθνικές εκλογές την 1η Φεβρουαρίου, υπό την προϋπόθεση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα δεχτεί να στηρίξει την εκλογή του Σταύρου Δήμα στην προεδρία της Δημοκρατίας.

Το σενάριο αυτό, λένε κύκλοι της Αριστεράς, δεν μπορεί να βρει για ευνόητους λόγους καμία ανταπόκριση από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεν πρόκειται να έχει και ιδιαίτερη επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα, αφού το μόνο που θα μπορούσε να «διασφαλίσει» είναι την εκλογή του Στ.Δήμα, ενός προσώπου το οποίο, ούτως ή άλλως, δεν ανταποκρίνεται με τίποτα σε όσα πρέπει να συμβολίζει η Προεδρία της Δημοκρατίας σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο.

Ένα άλλο τυχοδιωκτικό σενάριο το οποίο εισηγούνται στον Α. Σαμαρά από το περιβάλλον του είναι να ανακοινώσει την απόφασή του να ζητήσει από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, τη διάλυση της Βουλής και τη διενέργεια πρόωρων εκλογών για λόγους εθνικού ζητήματος. Με αυτόν τον τρόπο, θα αποφύγει την τρίτη ψηφοφορία για την προεδρική εκλογή που είναι προγραμματισμένη για τη Δευτέρα (29/12) το μεσημέρι, στις 12.

Στόχος αυτού του σχεδίου, το οποίο είναι κατάφωρα αντισυνταγματικό και όπως αναφέραμε ακραία τυχοδιωκτικό και ανεύθυνο, είναι να χρειάζονται 180 ψήφοι στην επόμενη Βουλή για την εκλογή Προέδρου και όχι 151, με επιδίωξη να «στριμωχτεί» ο ΣΥΡΙΖΑ! Άνθρακες, δηλαδή, ο θησαυρός!

Ένα άλλο πιο «τολμηρό» σενάριο, που έχει φτάσει στου Μαξίμου, εισηγείται στον Α. Σαμαρά να προτείνει νέο πρόσωπο από την «Κεντροαριστερά» για την Προεδρία και να δεσμευτεί ταυτόχρονα ότι αμέσως μετά την εκλογή Προέδρου θα εγκαταλείψει την πρωθυπουργία και θα αναλάβει άλλος πρωθυπουργός που θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές αμέσως μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με την τρόικα και τη συμφωνία για την προληπτική γραμμή στήριξης.

Πολιτικοί κύκλοι χαρακτήριζαν το σενάριο αυτό μάλλον «ουτοπικό», αφού σκοντάφτει, κατ' αρχάς, στην κάθετη άρνηση του Α. Σαμαρά να δεχθεί οποιαδήποτε σκέψη για παραίτησή του.

Μπροστά στην ισχυρότατη πίεση ευρωπαϊκών και εγχώριων πολιτικών και οικονομικών κύκλων φαίνεται πως ο Α. Σαμαράς μάλλον θα αναλάβει μέχρι την Κυριακή (28/12) κάποια πρωτοβουλία εκείνης ή της άλλης μορφής για να διευκολύνει την εκλογή Προέδρου, αν και κύκλοι της ΝΔ τόνιζαν ότι ενδεχομένως οι κινήσεις στις οποίες θα καταφύγει ο Α. Σαμαράς να γίνουν περισσότερο για τα «μάτια του κόσμου», αφού κατά βάθος έχει αποδεχθεί ως μοιραία, αναπόφευκτη και ίσως ως το «μικρότερο κακό», την εκλογική αναμέτρηση.

ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΕ

Ανεξάρτητοι πολιτικοί παρατηρητές τόνιζαν ότι μέσα στις συνθήκες που διαμορφώνονται σε Ελλάδα και Ευρώπη, η προσφυγή στις κάλπες συνιστά την καλύτερη δυνατή επιλογή για τον τόπο μας.

Όλα τα φώτα της Ευρώπης έχουν στραφεί αυτές τις μέρες στην Ελλάδα, αφού οι κυρίαρχοι πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι της ΕΕ τρέμουν το ενδεχόμενο εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα την ισχυρή πιθανότητα, αν όχι βεβαιότητα, κατάκτησης από τον τελευταίο της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Το ευρωπαϊκό κατεστημένο ανησυχεί βαθιά μπροστά στο ενδεχόμενο να μην γίνει δυνατό να τεθεί υπό «έλεγχο» ο ΣΥΡΙΖΑ και να τροφοδοτήσει ένα κύμα εξελίξεων «απειθαρχίας» σε ολόκληρη την ευρωζώνη, σε μια περίοδο που η τελευταία βλέπει να επιδεινώνεται η κρίση της και να λαμβάνουν καταιγιστική διάσταση οι αμφισβητήσεις των πολιτικών λιτότητας, δημοσιονομικής ακαμψίας και κυρίως του ίδιου του ευρώ.

Το ευρωπαϊκό κατεστημένο σπεύδει αυτό το διάστημα να διαμορφώσει σχέδιο ή καλύτερα σχέδια Β, για να αντιμετωπίσει «ανεπιθύμητες» εξελίξεις σε σχέση με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και ορισμένοι κύκλοι του διατείνονται ότι με τις κατάλληλες επιλογές ασφυκτικής πίεσης και εκβιασμών, μπορούν να καταστήσουν «παρένθεση» μια κυβέρνηση της Αριστεράς στην Ελλάδα, ενώ κύκλοι της Αριστεράς χαρακτήριζαν τέτοιες προθέσεις ως ευσεβείς πόθους.

Αντίθετα, ανεξάρτητα πολιτικά στελέχη τόνιζαν ότι αυτήν την περίοδο όπου η ευρωζώνη γνωρίζει μια επιδεινούμενη κρίση, είναι πολύ ευνοϊκότερες οι συνθήκες μιας προοδευτικής ανατροπής στην Ελλάδα.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «ΣΤΕΓΝΩΝΕΙ» ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ

Την ίδια περίοδο, τόσο εξαιτίας της παταγώδους αποτυχίας της κυβερνητικής πορείας όσο και εξαιτίας εκβιασμών και πιέσεων που ασκούνται από το εξωτερικό, η εγχώρια αγορά δυσκολεύεται αρκετά και μοιάζει να «στεγνώνει».

Το κωμικοτραγικό είναι ότι αυτές οι εξελίξεις αποδίδονται στον ΣΥΡΙΖΑ και στη διαγραφόμενη δυνατότητα της χώρας να ακολουθήσει μια διαφορετική προοδευτική πορεία, ενώ αγνοείται, πέραν των άλλων, το γεγονός ότι η συνέχιση της κυβερνητικής πορείας προδιαγράφει νέα σκληρά μέτρα και νέο μνημόνιο υπό την «προληπτική γραμμή στήριξης», πράγματα αφόρητα για το λαό και τις οικονομικές εξελίξεις.

«Αφαίμαξη» στα διαθέσιμα των φορέων του δημοσίου και στην ρευστότητα των τραπεζών πραγματοποιεί με συστηματικό πλέον τρόπο το κράτος προκειμένου να σταθεί όρθιο ταμειακά, τουλάχιστον μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου.

Πηγές του οικονομικού επιτελείου υπογραμμίζουν ότι οι δύο παραπάνω πηγές σε συνδυασμό με τα φορολογικά έσοδα αποτελούν τα μόνα ταμειακά σωσίβια του ελληνικού δημοσίου.

Σε ό,τι αφορά τις επιχειρήσεις και τους φορείς του δημοσίου το οικονομικό επιτελείο έχει ήδη «τραβήξει» 7,5 δισ. ευρώ και σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες τον Ιανουάριο το ποσό θα ανέλθει σε 9 δισ. ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί ότι τα διαθέσιμα των φορέων τα οποία αξιοποιεί το δημόσιο μέσω συμφωνιών repos διαμορφώνονται στα 11 δισ. ευρώ.

«Από εκεί και πέρα δεν θα έχουμε το εργαλείο των repos και η μόνη πηγή, πλην των εσόδων του κράτους, θα είναι οι εκδόσεις εντόκων γραμματίων, αφού δεν είναι στη διάθεσή μας οι χρηματοδοτικές δόσεις της τρόικας», τονίζει στέλεχος του οικονομικού επιτελείου.

Πρόβλημα, στην ρευστότητα, όμως δημιουργεί και η έκδοση εντόκων γραμματίων. Επί του παρόντος καλούνται εκ νέου οι ελληνικές τράπεζες να καλύψουν εξολοκλήρου τις δημοπρασίες, βάζοντας στο δημόσιο ταμείο κεφάλαια, τα οποία προγραμμάτιζαν δειλά-δειλά να ρίξουν στην χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας.

«Από τον Απρίλιο όταν το δημόσιο βγήκε στις αγορές, εμφανίσθηκαν στις δημοπρασίες των εντόκων ξένες τράπεζες.

Εξέλιξη, που διευκόλυνε τις ελληνικές τράπεζες καθώς έμπαινε φρέσκο χρήμα στο δημόσιο ταμείο», επισημαίνουν τραπεζικές πηγές και προσθέτουν: «Οι ξένοι αποσύρθηκαν εκ νέου και αυτό θα διαρκέσει μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Επί της ουσίας μπήκαμε ξανά στον φαύλο κύκλο όπου το δημόσιο εκδίδει έντοκα και αγοραστές είναι μόνο οι ελληνικές τράπεζες»...

Συνέπεια του αυτοτροφοδοτούμενου δανεισμού του δημοσίου, καθώς για περί αυτού πρόκειται, είναι η στέρηση της ρευστότητας από την οικονομία.

«Χασούρα» μετράει, επίσης, το τραπεζικό σύστημα και από το όφελος των 7 δισ. ευρώ που προέκυψε από την απόφαση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να δεχθεί το κούρεμα στα ενέχυρα που έχουν καταθέσει οι ελληνικές τράπεζες να μειωθεί από το 70% στο 30%.

Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές το όφελος εξανεμίσθηκε εξαιτίας της κατακόρυφης αύξησης των επιτοκίων στα ελληνικά ομόλογα (και την συνακόλουθη πτώση της αξίας τους), η οποία σημειωτέον έχει ξεκινήσει από τον Οκτώβριο όταν η κυβέρνηση υποστήριξε ότι επιθυμεί να απεμπλακεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

ΤΟ «ΑΙΝΙΓΜΑ» ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Την ίδια ώρα, κύκλοι του ευρωπαϊκού κατεστημένου τόνιζαν ότι η κρίση στη Ρωσία, εξαιτίας του σχεδίου της Δύσης που επέφερε τη μεγάλη πτώση των τιμών του πετρελαίου, φέρνει την αποδυνάμωση της τελευταίας και περιορίζει τις δυνατότητες μιας κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα να αναζητήσει, ενδεχομένως, Ρώσικα ερείσματα (και όχι μόνο) σε μια εναλλακτική της πολιτική. Χωρίς ισχυρά διεθνή ερείσματα, τόνιζαν οι ίδιοι κύκλοι, ένα προοδευτικό εναλλακτικό εγχείρημα στην Ελλάδα δεν έχει καθόλου ευοίωνη προοπτική.

Εγχώριοι πολιτικοί παρατηρητές τόνιζαν, σε αντίθεση με τις παραπάνω εκτιμήσεις, ότι η πίεση των ΗΠΑ και της ΕΕ προς το καθεστώς Πούτιν, οπωσδήποτε προκαλεί μεγάλες οικονομικές δυσχέρειες στη Ρωσία (βλ. ρεπορτάζ εδώ) αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιφέρει την οικονομική και πολύ περισσότερο την πολιτική αποσταθεροποίηση της Ρωσίας, η οποία καθόλου δεν θα καταρρεύσει, κατά το πρότυπο της παλιάς Σοβιετικής Ένωσης, όπως, ίσως, ποντάρουν ιθύνοντες της Δύσης.

Αντίθετα, όσο και αν πιέζεται η Ρωσία πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά (βλέπε ακόμα πρόσφατες εξελίξεις στο Ουκρανικό για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ), έχει ισχυρά αποθέματα και δυνατότητες να ανταπεξέλθει και ίσως για να περάσει σε ισχυρή αντεπίθεση.

Πολιτικά στελέχη της χώρας μας τόνιζαν ότι η Ρωσία, κάτω από συνθήκες αφόρητης Δυτικής πίεσης, ίσως να επιδείξει απρόσμενα ισχυρή διάθεση να στηρίξει ουσιωδώς μια Ελλάδα που για να υπερασπίσει τα πιο ζωτικά συμφέροντα ύπαρξής της και επιβίωσης του λαού της, έρθει αντιμέτωπη με τα κατεστημένα κέντρα της ΕΕ.

ΕΕ και ΗΠΑ, τόνιζαν τα ίδια πολιτικά στελέχη, δεν είναι παντοδύναμες, αντιμετωπίζουν προβλήματα και δεν είναι καθόλου ενιαίες.