Ο σεβασμός της λαϊκής βούλησης αποτελεί συνταγματική επιταγή

Ο σεβασμός της λαϊκής βούλησης αποτελεί συνταγματική επιταγή

Toυ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*

[Πηγή: iskra, 10/07/2015]

Το δημοψήφισμα ήταν μια μεγάλη στιγμή της άμεσης δημοκρατίας και μια ύψιστη τιμή στην πνευματική κληρονομιά του ελληνικού λαού. Η σημασία του δεν αφορά μόνο τη διαδικασία, αλλά κυρίως στην ουσία της επιλογής. Δημοκρατία σημαίνει ο δήμος «κρατεί», δηλαδή ελεύθερα βούλεται και αποφασίζει. Ο σεβασμός του αποτελέσματος αποτελεί Συνταγματική επιταγή.

Τι ακριβώς αποφάσισε η μεγάλη πλειοψηφία ο ελληνικός λαός; Ότι δεν δέχεται στις προτάσεις των «θεσμών» (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ); Τι πρότειναν οι θεσμοί; Μείωση μισθών στο δημόσιο, πάγωμα συντάξεων ως το 2021, αύξηση φόρων ιδιαίτερα ΦΠΑ, κατάργηση εκπτώσεων φόρων στους αγρότες, περικοπές επιδομάτων πρόνοιας και ΕΚΑΣ, νομοθέτηση ομαδικών απολύσεων, ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στα επικουρικά ταμεία, εφαρμογή μεταρρυθμιστικού νόμου στο ασφαλιστικό 3863/2010, αύξηση κρατήσεων για υγειονομική περίθαλψη, μη επιβολή εισφοράς 12% σε κέρδη άνω των 500.000, επιβολή προκαταβολής φόρου στις ατομικές επιχειρήσεις, πλήρης εφαρμογή «εργαλειοθήκης» ΟΟΣΑ, ιδιωτικοποιήσεις, κά. Αντίθετα στο μεγάλο θέμα του χρέους υπήρχε αόριστη αναφορά για εξέταση του το φθινόπωρο, ενώ απουσίαζαν αναφορες στην ανάπτυξη, απασχόληση, παροχή ρευστότητας στην οικονομία, κά.

ΤΙ ΕΦΕΡΕ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ;

Εκτός από το ερώτημα απόρριψης ή αποδοχής των μέτρων, το δημοψήφισμα έφερε στο προσκήνιο και άλλα στοιχεία της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Αποκαλύφθηκε η προκλητική συμπεριφορά των βαρόνων των media και η ανάγκη ουσιαστικού ελέγχου της ασυδοσία τους. Αποκαλύφθηκαν οι μονομερείς ενέργειες και εκβιαστικές πρακτικές της ΕΚΤ και των «θεσμών», καθώς και οι αρνητικές συνέπειες της απώλειας του εθνικού ελέγχου στην Τράπεζα Ελλάδος και της νομισματικής πολιτικής.

Τέλος αποκαλύφθηκε για μια ακόμα φορά η εθελοδουλία των εγχώριας οικονομικής ελίτ προς τους δανειστές και η πολιτική της «πάση θυσία» παραμονής στην ευρωζώνη από τις πολιτικές δυνάμεις του «μνημονιακού τόξου» (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι). Ωστόσο το δημοψήφισμα έδωσε σαφή απάντηση στο τελευταίο ζήτημα. Επιδίωξη μεν λύσης εντός της ευρωζώνης, αλλά όχι «πάση θυσία στο ευρώ». Απομείωση χρέους, μέτρα επανεκκίνησης της οικονομίας, κά. Η προσπάθεια αλλοίωσης του αποτελέσματος και πολύ περισσότερο η αγνόηση της επιλογής του ελληνικού λαού, αποτελεί στην πράξη παραχάραξη της βούλησης του.!

Η ΔΙΑΦΑΙΝΟΜΕΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ, ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν ένα «ράπισμα» στα «διαπλεκόμενα συμφέροντα» και τους υπερεθνικούς «θεσμούς» (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ). Ωστόσο δεν κατάθεσαν τα όπλα για την επιβολή μνημονιακών μέτρων και για «αριστερή παρένθεση». Κάτω από τις ομολογουμένως σκληρές πιέσεις των θεσμών, η κυβέρνηση δεν πρέπει να ταλαντευθεί στην τελική της επιλογή. Να μη συναινέσει στην εφαρμογή ενός νέου «Μνημονίου» και νέων δανειακών υποχρεώσεων στον ελληνικό λαό.

Ακόμα κι αν οι «θεσμοί» επιβάλλουν το «Grexit», δεν αποτελεί καταστροφή, αλλά ένα δρόμο με βραχυπρόθεσμες μεν δυσκολίες, αλλά με πολύ ελπιδοφόρες προοπτικές. Υπάρχουν λύσεις αντιμετώπισης των προσωρινών δυσκολιών, τόσο με ενεργοποίηση δυνάμεων εντός της χώρας όσο και αξιοποίησης της διεθνούς συνεργασίας. Και μόνο την άρνηση καταβολής των τοκοχρεολυσίων, ως το Σεπτέμβρη 2015 να σκεφτούμε, έχουμε στη διάθεση μας 13 δις και δεν υπάρχει επείγουσα ανάγκη δανεισμού. Όσον αφορά τα επόμενα χρόνια το ύψος των τοκοχρεολυσίων ως το 2020 φθάνουν κατ' έτος περί τα 15 δις, ενώ από το 2021 και μετά, ξεπερνούν τα 30 δις. Με την αναστολή πληρωμής τοκοχρεολυσίων, λύνουμε προσωρινά την άμεση χρηματοδοτική πίεση και εξοικονομούμε πόρους για επανεκκίνηση της οικονομίας, ενώ ταυτόχρονα διαπραγματευόμαστε με τους πιστωτές από καλύτερη θέση τη τελική ρύθμιση του χρέους. Επί πλέον ξαναπαίρνουμε στα χέρια μας βασικά εργαλεία χάραξης οικονομικής πολιτικής (συναλλαγματικής, δημοσιονομικής, πιστωτικής, αναπτυξιακής, κά), διασφαλίζοντας την λαϊκή κυριαρχία και αξιοπρέπεια του λαού μας και δίνοντας μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας στους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς.

Η υποταγή στους εκβιασμούς των «θεσμών» και των εγχώριων υπηρετών τους, θα επιφέρουν σε νέα δεινά στο λαό. Το «πακέτο» μέτρων που είδαν το φως της δημοσιότητας, κινείται στις απαιτήσεις των «θεσμών». Εκτός από κοινωνικά επαχθεί, είναι ταυτόχρονα και υφεσιακά, με ότι αυτό συνεπάγεται στην παραγωγή, απασχόληση, εισόδημα κά. Παρ' ότι δεν είναι στις προθέσεις, ούτε στη φύση της σημερινής κυβέρνησης, η εφαρμογή τέτοιων μέτρων, δεν μπορούν ωστόσο να εξωραϊστούν από κάποια δευτερεύουσες μικροβελτιώσεις για ανακούφιση των πληγών. Ταυτόχρονα η αριστερή αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ θα τρωθεί ανεπανόρθωτα και θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες της «αριστερής παρένθεσης». Η κυβέρνηση και η Κοινοβουλευτική Ομάδα, πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και παρά τις όντως δύσκολες συνθήκες που βρισκόμαστε, να μην υποκύψουν στις πιέσεις και τους εκβιασμούς, αλλά να σεβαστούν τη λαϊκή ετυμηγορία και στηριγμένοι στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού, να ανοίξουν νέους δρόμους και προοπτικές, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά.

* O Γιάννης Τόλιος είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ