Σελίδες

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Στην τρόικα με αγάπη

Στην τρόικα με αγάπη

Η αλήθεια είναι ότι ο Βαρουφάκης γουστάρει τον εαυτό του πολύ. Πεθαίνει για κάμερες και δημοσιότητα. Καλύτερα βέβαια να ψάχνει τη δημοσιότητα κι όχι τη μίζα όπως έχουμε συνηθίσει… Ο νέος υπουργός επί των οικονομικών μας λοιπόν σήμερα έστειλε τον πολυαγαπημένο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, τον Ντάισελμπλουμ, αδιάβαστο. Και λίγα λέω, γιατί ο Ολλανδός ξεροκατάπιε, έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του ενώ ήταν καθιστός κι έφυγε τρέχοντας μόλις συνήλθε.
Τί έγινε; Οι δύο πολιτικοί βρέθηκαν να διαπραγματευθούν – γιατί δεν πρόκειται ποτέ για συζητήσεις αλλά πάντα για συναλλαγές. Και ο Σύριζα δια στόματος Βαρουφάκη δήλωσε πως δεν αναγνωρίζει την Τρόικα ως συνομιλητή, και καλά κάνει διότι πρόκειται για μια κοινή ληστοσυμμορία που πρέπει να πάει στο διάολο.
Και ‘δω που τα λέμε, δεν είπε και τίποτα τρελό ή επαναστατικό ο Βαρουφάκης. Όντως, η Τρόικα δεν έχει νομική ούτε θεσμική υπόσταση, οπότε το παράλογο και το επαναστατικό, ή καλύτερα αντεπαναστατικό, έγκειται μάλλον στην συνεργασία της με την προηγούμενη κυβέρνηση εθνοπροδοτών· αλλά ποιός ξέρει πόσα δισέγγονα έχουν εξασφαλίσει όλοι αυτοί… Κι έχει πολλή πλάκα να βλέπεις όλους τους υποτακτικούς πασόκους και νεοδημοκρατάτες να τους λούζει κρύος ιδρώτας και να βγάζουν αφρούς από το στόμα κι από τη μύτη, γιατί δεν έχουν ποτέ τους αντιμιλήσει στο αφεντικό τους, παρά μόνο δέρνουν τη γυναίκα ή τον μετανάστη εργάτη τους όταν γυρνάνε το βράδυ από τη δουλειά· μέχρι εκεί φτάνει η μαγκιά τους. Και πριν πάθει εγκεφαλικό ο μέσος ψηφοφόρος του Σύριζα, να επισημάνω ότι ο Βαρουφάκης δεν απέκλεισε την συνεργασία με την Ευρώπη και τα λοιπά ευρωπαϊκά και διεθνή όργανα, απλά είπε να φέρει και τη λογική σ’αυτό το απέραντο φαγοπότι εκβιαστών και ληστών, που για τραπέζι χρησιμοποιούν την πλάτη του Έλληνα που έχει πέσει στα τέσσερα.
Και σειρά έχουν τώρα οι ξένες κυβερνήσεις να μουδιάσουν. Και να ιδρώσουν μη σου πω. Και ψόφος μην τολμήσω να προσθέσω… γιατί τους ξένους λαούς μάλλον τους εμπνέουμε, και χαίρομαι γιατί από την τελευταία φορά που εμπνεύσαμε λαό έχουν περάσει πάνω από δυο χιλιάδες χρόνια.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου