Τι ελπίζουν οι Παλαιστίνιοι από τις αμερικανικές εκλογές;

Τι ελπίζουν οι Παλαιστίνιοι από τις αμερικανικές εκλογές;

Το προεκλογικό παιχνίδι εντείνεται στις ΗΠΑ μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, καθώς η Χίλαρυ Κλίντον και ο Ντόναλντ Τραμπ προχωρούν ακάθεκτα προς την εξασφάλιση του χρήματος από τα κόμματά τους.

Η Παλαιστινιακή υπόθεση και οι σχέσεις με το Ισραήλ παραμένουν βέβαια σαν θέματα στην ατζέντα και των δύο υποψηφίων.

Οι Παλαιστίνιοι έχουν πλέον λίγες ελπίδες ότι κάποιος πρόεδρος θα έλυνε τα προβλήματά τους με το Ισραήλ, αλλά φαίνεται να προτιμούν την Κλίντον για τον Λευκό Οίκο, η οποία, σε μια δήλωσή της στις 21 Φεβρουαρίου, λέει: «Πιστεύω ότι οι Παλαιστίνιοι δικαιούνται να αποκτήσουν δικό τους κράτος». Έτσι επιβεβαίωσε την υποστήριξή της για λύση δύο κρατών και παράλληλα δήλωσε ότι στηρίζει και το κράτος του Ισραήλ.

Από την μεριά του ο Τραμπ, στις 17 Φεβρουαρίου, δήλωνε ότι μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ισραήλ-Παλαιστινίων είναι «πιθανώς δυσκολότερη συμφωνία από κάθε άλλη», προσθέτοντας «αλλά θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις, εάν εκλεγώ».

Ο Δρ Χουσάμ Ζομλότ, συντονιστής του think-tank Palestine Strategy Group και Επίτροπος της Παλαιστινιακής Αρχής για τις Εξωτερικές Υποθέσεις, δήλωσε σχετικά στον γεωπολιτικό ιστότοπο για την Μέση Ανατολή Al-Monitor:

«Εμείς οι Παλαιστίνιοι γενικώς δεν ασχολούμαστε με την αμερικανική προεκλογική εκστρατεία. Η προϊστορία των σχέσεών μας τόσο με τους Δημοκρατικούς όσο και με τους Ρεπουμπλικάνους είναι μακρά και οι προηγούμενοι πρόεδροι απέτυχαν να εκπληρώσουν τις προσδοκίες του Παλαιστινιακού λαού, και συγκεκριμένα την απόκτηση κράτους και την απελευθέρωση από την κατοχή. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η τελική πολιτική προσέγγιση του θέματος που θα έχει ο επόμενος πρόεδρος, ανεξαρτήτως αν θάναι Δημοκρατικός ή Ρεπουμπλικάνος. Τα περισσότερα απ’ όσα ακούμε τώρα στην προεκλογική εκστρατεία αποσκοπούν στο να κερδίσουν την συμπάθεια των ψηφοφόρων και να πάρουν ψήφους και χορηγίες, οι οποίες κυρίως προέρχονται από τα εβραϊκά λόμπυ».

Οι Παλαιστίνιοι έχουν ενδοιασμούς να εκφράσουν προτίμηση για κάποιον υποψήφιο, φοβούμενοι ότι ο άλλος θα είναι ο νικητής. Προς το παρόν, δείχνουν να κλίνουν προς την Χίλαρυ και να εκφράζουν μεγάλη ανησυχία για μια ενδεχόμενη νίκη του Τραμπ. Για την Κλίντον υπάρχει μια σχετικά θετική εικόνα προς το άτομό της, λόγω του συζύγου της Μπιλ Κλίντον –κατά την διάρκεια της θητείας του οποίου υπήρξαν θετικά αποτελέσματα υπέρ των Παλαιστινίων.

Ο Τραμπ τους θυμίζει μια σκληρότερη εκδοχή του Μπους, κατά την διάρκεια της προεδρίας του οποίου το Ισραήλ πολιόρκησε τον Γιάσερ Αραφάτ στην Ραμάλα χωρίς να του ασκηθεί καμμία πίεση για να σταματήσει την πολιορκία από τον Λευκό Οίκο.

Ένας άλλος Παλαιστίνιος αξιωματούχος, ο Μπασέρ Ναΐμ, επικεφαλής των Διεθνών Σχέσεων της Χαμάς, είπε στο Al-Monitor: «Θεωρούμε ότι η Παλαιστινιακή υπόθεση δεν βρίσκεται στις προτεραιότητες των σημερινών υποψηφίων, οι οποίοι δεν βασίζουν τις ενέργειές τους εξίσου στον τερματισμό και την επίλυση της ισραηλο-παλαιστινιακής σύγκρουσης.

Η αμερικανική πολιτική έχει ταυτίσει την δίκαιη παλαιστινιακή αντίσταση με την τρομοκρατία. Ως εκ τούτου, δεν είμαι αισιόδοξος ότι ο νέος Αμερικανός πρόεδρος θα ασχοληθεί με το Παλαιστινιακό ως προτεραιότητα. Υπάρχουν τόσα άλλα επείγοντα ζητήματα που αφορούν την Συρία, το Ιράκ και το Ιράν.

Η επιλογή μεταξύ Κλίντον και Τραμπ είναι δύσκολη υπόθεση δεδομένου ότι ο μεν Τραμπ υιοθετεί έναν εξτρεμιστικό τρόπο ομιλίας και εκφράζει ρατσιστικές απόψεις, η δε Χίλαρυ μετά βίας κρύβει την συμπάθειά της προς το Ισραήλ».

Οι Παλαιστίνιοι γνωρίζουν καλά ότι ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα έδειξε πολύ περισσότερη κατανόηση για την υπόθεσή τους από κάθε άλλο προηγούμενο Αμερικανό πρόεδρο. Είχε κάνει εκκλήσεις για διαπραγματεύσεις μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων και συχνά είχε εκφράσει την αποστροφή του για τους ισραηλινούς εποικισμούς στα κατεχόμενα εδάφη.

Όμως τελικά συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να επιτύχει τους πολιτικούς του στόχους όσον αφορά την αραβο-ισραηλινή σύγκρουση λόγω της υπερβολικής επιρροής του Ισραήλ στους κύκλους όπου παίρνονται οι αποφάσεις στις ΗΠΑ.

Ο Ραέντ Εναϊράτ, πρόεδρος του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του πανεπιστημίου An-Najah στην Δυτική Όχθη, απάντησε ως εξής στην έρευνα του Al-Monitor: «Ο Τραμπ υιοθετεί αντι-Παλαιστινιακή ρητορική. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η Κλίντον είναι σίγουρα καλύτερη, αλλά φαίνεται λιγότερο εχθρική.

Όμως, οι Παλαιστίνιοι την θεωρούν σαν μια υποψήφια με μεγαλύτερη πολιτική πείρα και μια πιο ισορροπημένο πολιτικό λόγω του ρόλου της ως υπουργού Εξωτερικών και περιμένουν απ’ αυτήν ότι μπορεί να προσπαθήσει να βρει λύση στο πρόβλημα με το Ισραήλ».

Πολλοί Παλαιστίνιοι, ειδικά όσοι είχαν ανακατευθεί στις διαπραγματεύσεις, πιστεύουν ότι υπάρχουν «κόκκινες γραμμές», που κανείς Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι ικανός να αγνοήσει, οι οποίες αφορούν την ασφάλεια του Ισραήλ.

Παρ’ όλα αυτά, η Χίλαρυ Κλίντον, σχολιάζοντας καυστικά την αρνητική θέση του Τελ Αβίβ απέναντι στην Παλαιστινιακή Αρχή, προειδοποίησε, στις 6 Δεκεμβρίου, ότι «Η εναλλακτική που μένει για τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς ίσως θα είναι η μαύρη σημαία του Ισλαμικού Κράτους».

Ο Γκαζί Χαμάντ, υφυπουργός Εξωτερικών στην Γάζα, είπε κι αυτός στο Al-Monitor: «Η παλαιστινιακή υπόθεση απουσιάζει από την ατζέντα των υποψηφίων για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές ή βρίσκεται καταχωνιασμένη στην τελευταία θέση, πιο πίσω και από ζητήματα που αφορούν στο εμπόριο με την Κίνα και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Αυτό απασχολεί τους Παλαιστίνιους, έχοντας πάντα κατά νου ότι όλοι ανεξαρτήτως οι προηγούμενοι πρόεδροι δεν μπορούσαν να βρουν λύση στην υπόθεσή μας».

Πέραν, πάντως, από το τι θέλει ή μπορεί να κάνει ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου, το μεγαλύτερο πρόβλημα που παραμένει είναι ότι θα έχει να κάνει με την πιο σκληρή, ακροδεξιά, ισραηλινή κυβέρνηση από ποτέ. Ο Νετανυάχου φαίνεται να έχει επιτύχει την επιβολή της θέσης του για το Παλαιστινιακό τόσο στον Μπους όσο και στον Ομπάμα: Μη αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 – Συνέχιση των εποικισμών στην Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ!

Κατά συνέπεια, οι Παλαιστίνιοι δεν πιστεύουν ότι ο μελλοντικός Πρόεδρος θα είναι σε θέση να επιβάλει στην ισραηλινή κυβέρνηση την θέση του για την σύγκρουση. Το Ισραήλ διατηρεί αποτελεσματικά εργαλεία για να πιέζει την Ουάσιγκτων, ιδιαίτερα μέσω της AIPAC (Αμερικανοϊσραηλινή Επιτροπή Δημοσίων Υποθέσεων) και των συμμάχων του στο Κογκρέσσο.

Ο Οσάμα Αμπού Ιρσαΐντ (Osama Abu Irshaid), Παλαιστίνιος ερευνητής στο Αραβικό Κέντρο Έρευνας και Μελέτης της Πολιτικής στην Ντόχα, μίλησε στην Al-Monitor τηλεφωνικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Irshaid, που κατοικεί στη Βιρτζίνια, είπε ότι «οι Αμερικανοί υποψήφιοι σπεύδουν να εκφράσουν την υποστήριξή τους προς το Ισραήλ, το οποίο σαφώς ευνοούν, παρά τις μικρές διαφορές στις απόψεις τους. Η πολιτική της Κλίντον είναι προέκταση της πολιτικής Ομπάμα, αφού υποστηρίζει την λύση των δύο κρατών. Θα είναι προσεκτική, όμως, στην αντιμετώπιση του παλαιστινιακού ζητήματος. Πάντως, είναι δύσκολο να προσδοκούμε κάτι από την πολιτική του Τραμπ, ο οποίος φαίνεται εντελώς προκατειλημμένος υπέρ του Ισραήλ, αφού οι αποφάσεις του μπορει να εκπλήξουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη».

 Οι Παλαιστίνιοι δεν επενδύουν μεγάλες ελπίδες σε κανέναν από τους Αμερικανούς υποψηφίους για την επίλυση της σύγκρουσης με το Ισραήλ. Γνωρίζουν ότι η πλειοψηφία των σημερινών υποψηφίων δεν είναι αμερόληπτη απέναντι στα δύο μέρη. Πάντως, οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι που μίλησαν στην Al-Monitor  προτιμούν την Κλίντον.

Επιμέλεια: PARTISAN.GR

[Πηγή: του Adnan Abu Amer, Why Palestinians prefer Clinton over Trump, 04/03/2016, Al-Monitor]