ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ

ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ

[Πηγή: iskra, 09/04/2014]

ΤΟ ΜΑΖΙΚΟ-ΔΥΝΑΜΙΚΟ "ΠΑΡΩΝ" ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ

Ολοκληρώθηκαν το απόγευμα της Τετάρτης (9/4) τα μαζικά δυναμικά απεργιακά συλλαλητήρια. Με το μαζικό τους "παρών" οι διαδηλωτές έδωσαν απάντηση ενάντια στις καταστροφικές επιλογές της κυβέρνησης και των δανειστών.

Χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι ,συνταξιούχοι και νεολαίοι μπροστά στο μονόδρομο των μνημονιακών πολιτικών επέλεξαν να βροντοφωνάξουν στο σημερινό συλλαλητήριο, την αντίθεσή τους στα νέα καταστροφικά μέτρα περιορισμού του Δημόσιου Τομέα, των απολύσεων χιλιάδων εργαζομένων και κατεδάφισης των τελευταίων εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. 

Ο δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, γιατροί και εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, εργαζόμενοι στα μέσα μεταφοράς, στα λιμάνια συστρατεύθηκαν ενάντια στις νεοφιλελεύθερες, μνημονιακές πολιτικές. Ολοκληρώθηκε το συλλαλητήριο των συνδικάτων στην πλατεία Συντάγματος, με τα τελευταία μπλοκ να αποχωρούν λίγο πριν από τις 2 το μεσημέρι.

Νωρίτερα είχε ολοκληρωθεί το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ. Πορεία από το Αρχαιολογικό Μουσείο πραγματοποίησαν και πρωτοβάθμια σωματεία.

Με την κυβέρνηση να παίζει στις πλάτες του λαού το νέο προεκλογικό «Success Story» ευαγγελιζόμενη την έξοδο στις αγορές και μοιράζοντας ανύπαρκτα, επί της ουσίας, “δωράκια”, επιχειρείται για μιά ακόμα φορά η μετακίνηση της πολιτικής ατζέντας από τα ουσιαστικά προβλήματα και τα δυσβάστακτα “νεοαποικιακιά” αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα σε υποτιθέμενες ανακάμψεις και “κοινωνικά μερίσματα”.

Η ίδια, όμως, η ελληνική πραγματικότητα διαψεύδει με τον πιο περίτρανο τρόπο τους κυβερνητικούς αυτούς πανηγυρισμούς. Η τελευταία έκθεση της Κομισιόν δείχνει πως περίπου το 25% του πληθυσμού στην Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπο με την φτώχεια, το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη για το 2013. Ελληνική πρωτιά και για τη μείωση των εισοδημάτων, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις και στη μείωση των μισθών και των συντάξεων, αλλά και στη διάλυση του κοινωνικού κράτους. Παράλληλα η ανεργία στην Ελλάδα, σύμφωνα με τη Eurostat, βρίσκεται στο 27,5%, ενώ για τους νέους εκτοξεύεται στο 58,3%.

Όσo για το περίφημο «κοινωνικό μέρισμα» που αναμασά η κυβέρνηση, για να καλύψει τις καταστροφικέ της επιλογές, αρκεί να αναφερθεί ότι για την προεκλογική έξοδο στις αγορές, από τις οποίες η κυβέρνηση εκτιμά πως θα αντλήσει περίπου 2 δις ευρώ μέσω ομολόγων, θα πρέπει να καταβάλει τόκο που αντιστοιχεί στα 500 εκατ. ευρώ, ποσό ίσο με αυτό του “κοινωνικού μερίσματος”.

Ο κατήφορος δεν έχει τέλος με το νέο, στην ουσία, μνημόνιο που ψηφίστηκε με πραξικοπηματικές διαδικασίες το προπερασμένο Σαββατοκύριακο και με το νέο μνημόνιο που, ενδεχομένως ετοιμάζεται.

Ετοιμάζουν βήμα-βήμα την κατάργηση των τριετιών, που θα συμπιέσει ακόμη περισσότερο  τους μισθούς στα  κατώτατα μισθολογικά όρια. Στην περίοδο της πρωτοφανούς ανεργίας, σχεδιάζουν να απελευθερώσουν τις ομαδικές απολύσεις, πυροδοτούν ακόμη περισσότερο την αύξηση της ανεργίας, διευκολύνουν τις απολύσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις και ανοίγουν τις πόρτες για αντικατάσταση των εργαζομένων με εργαζόμενους χαμηλού κόστους. Διευρύνουν το καθεστώς της ενοικίασης των εργαζομένων σ’ όλες τις επιχειρήσεις.

Τελειωτικό, σχεδόν, χτύπημα δέχεται το ασφαλιστικό σύστημα. Το οδηγούν σε αδιέξοδο μετά και τη νέα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, που σημαίνει νέα μείωση των εσόδων του κατά 1 δισ. ευρώ το χρόνο. Η εξέλιξη αυτή οδηγεί σε νέα μείωση των συντάξεων και βάζει από το παράθυρο την ιδιωτική ασφάλιση σε βάρος του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος.

Σχεδιάζουν να βάλουν χέρι ακόμα και στο «ιερό» δικαίωμα της απεργίας, ετοιμάζονται να παραχωρήσουν στους εργοδότες έπειτα από 32 χρόνια, το δικαίωμα της ανταπεργίας, βάζουν στο στόχαστρο τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, για να πληγούν οι αγώνες  των εργαζομένων.

Η απάντηση των εργαζόμενων, των ανέργων, των συνταξιούχων, του μαζικού λαϊκού κινήματος είναι να δώσουν ηχηρό και μαχητικό παρών στις κινητοποιήσεις και τις απεργίες, ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τις κυβερνήσεις που τις υπηρετούν.