Νάϊτζελ Φάραζ (UKIP): «Έχουμε τα χέρια μας βαμμένα με αίμα στην Ουκρανία»

Νάϊτζελ Φάραζ (UKIP): «Έχουμε τα χέρια μας βαμμένα με αίμα στην Ουκρανία»

Στιγμιότυπο από το προεκλογικό debate μεταξύ του Νάϊτζελ Φάραζ (του UKIP) και του Nick Clegg (του κόμματος Liberal Democrats και αναπληρωτή πρωθυπουργού της βρετανικής κυβέρνησης) στο BBC, στις 26/03/2014

[Πηγή: Αντιπαγκοσμιοποίηση, 06/04/2014]

Ερ. Στη Βρετανία και στη Γαλλία υπάρχουν αστικά (ας τα πούμε έτσι) κόμματα, που δεν μιλάνε για ανατροπή του καπιταλισμού (Βρετανικό Κόμμα Ανεξαρτησίας-UKIP, Εθνικό Μέτωπο) αλλά τάσσονται ανοιχτά ενάντια της ΕΕ. Αντιθέτως στην Ελλάδα ακόμα και η ΧΑ δεν έχει διατυπώσει ένα τέτοιο αίτημα ούτε στο περίπου, παρότι μιλάει για «εθνική οικονομία και παραγωγή», πόσο μάλλον οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες». Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στη Βρετανία και στην Γαλλία υπάρχουν ακόμα κομμάτια της αστικής τάξης που έχουν οφέλη να μην βρίσκονται υπό καθεστώς ανοιχτών και απελευθερωμένων αγορών και επιδιώκουν την αποχώρηση από την ΕΕ για το συμφέρον τους. Αντίστοιχα στην Ελλάδα, που πάντα ήταν σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη και τώρα πλήρες Οικονομικό αλλά και πολιτικό Προτεκτοράτο, δεν έχει απομείνει… κομμάτι της αστικής τάξης που να μην βασίζει την κερδοφορία του στις πολυεθνικές και συνακόλουθα την ΕΕ, με συνέπεια αυτό να εκφράζεται στην πολιτικές θέσεις των αστικών κομμάτων. Είναι σωστό αυτό;

Απ. Εν μέρει είναι σωστό (δες ενδεικτικά την περίεργη στάση της ΧΑ που δεν βάζει θέμα ΕΕ). Ναι, είναι αλήθεια ότι είναι μοιρασμένη η ελίτ σε Βρετανία και Γαλλία πάνω στο θέμα, όμως αυτό απλά επιτρέπει αναγκαστικά ν’ ακούγονται και αντι-ΕΕ συζητήσεις παρότι και στη Βρετανία και στη Γαλλία τα ΜΜΕ είναι όλα φουλ υπέρ της ΕΕ (στην Ελλάδα δεν επιτρέπουν ούτε καν τέτοια συζήτηση τα αλητοκάναλα!). Υπάρχουν δηλαδή ισχυρά λαϊκά κινήματα και στη Βρετανία και στη Γαλλία που είναι αντι-ΕΕ, όχι βέβαια για τους λόγους που είναι αντι-ΕΕ τμήμα της ελίτ στις χώρες αυτές, αλλά για τους λόγους που μπορούν να εξηγηθούν εδώ και σε άλλα άρθρα μας: [ Τάκης Φωτόπουλος: Η άνοδος της «ακροδεξιάς», η «Αριστερά» και οι Χούντες (05-04-2014) ]. 

Στην Ελλάδα η ελίτ είναι ΑΠΟΛΥΤΑ εξαρτημένη από ΕΕ, και γι’ αυτό δεν συζητιέται καν το θέμα.

Ακολουθεί άρθρο από το Russia Today (RT)  με αναφορά στα σχόλια του Φαραζ για το πραξικόπημα στην Ουκρανία, από προεκλογικό debate μεταξύ του Νάϊτζελ Φάραζ (Nigel Farage) (του UKIP) και του Nick Clegg (του κόμματος Liberal Democrats και αναπληρωτή πρωθυπουργού της κυβέρνησης). Συγκρίνετε την ξεκάθαρη και έντιμη στάση του Φάραζ (αν και ο «κακός» αφού είναι καπιταλιστής, ή “τσαρλατάνος” κατ’ άλλους …«μη τσαρλατάνους» “προοδευτικούς” κλπ.) με «πατριώτες» που ούτε καν θέμα άμεσης εξόδου από την ΕΕ δεν θέτουν, με «ελευθεριακούς» της κακιάς ώρας που κοιτούν μόνο την «αυτοδιαχείριση» στην αυλή τους, τα «αποκόμματα» του ΣΥΡΙΖΑ, και τέλος της δήθεν επαναστατικής κομμουνιστικήςς αριστεράς στην Ελλάδα. Ο σκουπιδοτενεκές της Ιστορίας είναι μικρός για να τους χωρέσει όλους.

Μπορείτε να δείτε το βίντεο εδώ (στα αγγλικά)  (26/03/2014).

Φαραζ: Η ΕΕ έχει «αίμα στα χέρια της» σχετικά με την Ουκρανία

ΠΗΓΗ: http://rt.com/news/eu-blood-ukraine-farage-693/ (Ημερομηνία Δημοσίευσης: 27/03/2014 20:40) (οι εμφάσεις στο κείμενο δικές μας)

 Η ΕΕ έχει βαμμένα τα χέρια της με αίμα μετά την ανάμιξη της στην ουκρανική κρίση, αποκαλύπτοντας για μια ακόμη φορά τις αυτοκρατορικές της φιλοδοξίες, δήλωσε ο Nigel Farage, ηγέτης του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP), σε τηλεοπτική συζήτηση με τον αναπληρωτής πρωθυπουργό της Βρετανίας, Nick Clegg.

Ενόψει των ευρωεκλογών που διεξάγονται το Μάιο, οι Farage και Clegg συγκρούστηκαν όσον αφορά τη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια ζωντανή τηλεοπτική συζήτηση το βράδυ της Τετάρτης στο LBC Radio.

Όταν η συζήτηση άγγιξε τα γεγονότα στην Ουκρανία, ο Clegg είπε ότι ήταν περήφανος για το άπλωμα του χεριού της ΕΕ στις πρώην κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και τις πρώην «φασιστικές δικτατορίες» στη Μεσόγειο. 

Αυτά τα κράτη κατάφεραν να μετατραπούν σε «δημοκρατίες, επειδή έγιναν μέρος της οικογένειας των εθνών μέσα στην ΕΕ», δήλωσε ο Clegg.

Αλλά ο Farage απάντησε με μια εντελώς αντίθετη θέση σχετικά με το ένοπλο πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Ουκρανό πρόεδρο Βίκτορ Γιανούκοβιτς στα τέλη Φεβρουαρίου. 

«Θα έπρεπε να σκύβουμε τα κεφάλια μας από την ντροπή», δήλωσε ο Farage, προσθέτοντας ότι ήταν η Βρετανική κυβέρνηση που ενθάρρυνε την ΕΕ να συνεχίσει τις «ιμπεριαλιστικές, επεκτατικές» φιλοδοξίες της στην Ουκρανία.

«Δώσαμε μια σειρά από ψεύτικες ελπίδες σε μια ομάδα ανθρώπων στη δυτική Ουκρανία και ενθουσιάστηκαν τόσο που, στην πραγματικότητα, ανέτρεψαν το δικό τους εκλεγμένο ηγέτη», είπε.

Με πάνω από 100 νεκρούς κατά τη διάρκεια της αντιπαράθεσης στην [σ.σ. πλατεία] Μαϊντάν στο Κίεβο, η Ευρωπαϊκή Ένωση «έχει τα χέρια της βαμμένα με αίμα» στην Ουκρανία, δήλωσε ο Farage. 

«Δεν θέλω ευρωπαϊκό στρατό, ναυτικό, αεροπορία ή μια Ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Δεν έγινε το παραμικρό καλό στην Ουκρανία», είπε.

Μια δημοσκόπηση της YouGov που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά τη συζήτηση έδωσε στο Farage σαρωτική νίκη με 57%, ενώ μόνο το 36% των ερωτηθέντων υποστήριξε τη θέση του Glegg.

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός αποδέχθηκε την ήττα του κατά την εμφάνιση του στην εβδομαδιαία τηλεφωνική συνέντευξη στο LBC την Παρασκευή το πρωί, αλλά έσπευσε να τα φτιασιδώσει επιτεθόμενος στο Farage για τις παρατηρήσεις του σχετικά με την Ουκρανία.

Ο Clegg είπε ότι έμεινε «εξαιρετικά έκπληκτος, αν όχι σοκαρισμένος» ακούγοντας τον ισχυρισμό ότι η ΕΕ ήταν υπεύθυνη για την αιματοχυσία στην Ουκρανία. [σ.σ. !!!!]

«Το να υπονοεί κανείς ότι κατά κάποιο τρόπο είναι σφάλμα της ΕΕ ότι ο ουκρανικός λαός ξεσηκώθηκε, όπως πολλοί έκαναν στους δρόμους του Κιέβου, κατά της κυβέρνησής τους επιδιώκοντας περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη ελευθερία, είναι ένας τόσο  διεστραμμένος τρόπος θεώρησης των πραγμάτων,» είπε.

Ο Clegg είπε ότι τα λόγια του ηγέτη του UKIP έδειξαν «απόλυτα πόσο ακραίοι μπορούν να είναι κάποιοι άνθρωποι (…) όταν η απέχθεια τους για την ΕΕ γίνεται τόσο σημαντική ώστε καταλήγουν ακόμη και να συντάσσονται με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, προκειμένου να υποστηρίξουν την θέση τους.»

Ο Clegg υποσχέθηκε ότι θα αναδείκνυε το θέμα της Ουκρανίας ξανά στο δεύτερο τηλεοπτικό debate του με τον Φάραζ, που επίκειται την επόμενη εβδομάδα.

 Το υπερεθνικιστικό πραξικόπημα στο Κίεβο οδήγησε τη χερσόνησο της Κριμαίας ― εστία μιας εθνικής ρωσικής πλειοψηφίας ― στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το μέλλον της σε σχέση με την Ουκρανία.

Στις 16 Μαρτίου, πάνω από το 96% των ψηφοφόρων της Κριμαίας αποφάσισε να κόψει τους δεσμούς με το Κίεβο και να επανενωθεί με τη Ρωσία.

Η Κριμαία και η πόλη της Σεβαστούπολης έγιναν επίσημα δεκτές στη Ρωσική Ομοσπονδία στις 21 Μαρτίου, με τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να υπογράφει ένα διάταγμα επιβεβαιώνοντας τα εδάφη ως μέρος της Ρωσίας. 

Η ΕΕ και οι ΗΠΑ απέρριψαν το δικαίωμα των κατοίκων της Κριμαία στην αυτοδιάθεση τους, επικρίνοντας την κίνηση και ανταπέδωσαν με την επιβολή ταξιδιωτικών απαγορεύσεων και πάγωμα περιουσιακών στοιχείων σε μεμονωμένους Ρώσους πολιτικούς και επιχειρηματίες.

Ο Clegg επανέλαβε για άλλη μια φορά τη θέση της Δύσης σχετικά με τα γεγονότα στην Κριμαία στο LBC, λέγοντας ότι «αυτό που ο Βλαντιμίρ Πούτιν έκανε, ό, τι οι Ρώσοι έχουν κάνει ― στην πραγματικότητα προσάρτηση ενός τμήματος μιας άλλης χώρας, στην καρδιά της Ευρώπης ― είναι απλά απαράδεκτο στη σημερινή εποχή.

 Η δημοτικότητα του UKIP, που υποστηρίζει αυστηρότερες πολιτικές μετανάστευσης και απαιτεί την απόσυρση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, είναι σε άνοδο στη Βρετανία κατά τους τελευταίους μήνες. 

Το δεξιό κόμμα έχει δει τη μεγαλύτερη διόγκωση στα δημοσκοπικά ποσοστά του για οποιοδήποτε τέταρτο κόμμα στη βρετανική πολιτική σκηνή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αφότου είχε τερματίσει τέταρτο στον αριθμό των εδρών των δημοτικών συμβουλίων και τρίτο στην πανεθνική ψηφοφορία στις τοπικές εκλογές του 2013.