ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΗ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΗ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ

Του DMTRI TRENIN*

[Πηγή: iskra, 15/07/2014]

...ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το ταξίδι του Vladimir Putin στη Λατινική Αμερική έχει σκοπό να αποδείξει πολλά πράγματα.

Πρώτον, ότι η Ρωσία είναι μια παγκόσμια, όχι περιφερειακή, δύναμη, όπως την χαρακτήρισε προσφάτως ο Barack Obama. Συζητώντας με ηγέτες στο ίδιο το κατώφλι των ΗΠΑ, είναι ένας σίγουρος τρόπος να στείλει κανείς αυτό το μήνυμα.

Δεύτερον, ότι η αποπομπή της Ρωσίας από την G8, απλώς σπρώχνει τη Μόσχα να εργαστεί πιο στενά με τους μη δυτικούς εταίρους. Η συμφωνία για μια BRICS τράπεζα, που ελήφθη στη σύνοδο κορυφής στη Φορταλέζα της Βραζιλίας, προωθεί αυτή την ομάδα πέρα από το επίπεδο των συνόδων.

Τρίτον, η Μόσχα δεν υπερασπίζεται απλώς τα συμφέροντά της έναντι των ΗΠΑ. Φαίνεται έτοιμη να αναλάβει τα παράπονα των άλλων, είτε πρόκειται για τον αποκλεισμό της Κούβας από τις ΗΠΑ ή τη διαφωνία για τα νησιά Φώκλαντ/Μαλβίνες μεταξύ της Αργεντινής και του Ηνωμένου Βασιλείου.  

Η επίσκεψη δεν είναι μόνο πολιτική. Πιστός στους τύπους, ο Vladimir Putin ενδιαφέρεται έντονα να κλείσει οικονομικές συμφωνίες. Το εμπόριο της Ρωσίας με τη Λατινική Αμερική είναι μικρό: μόλις 185 εκατ. δολάρια με την Κούβα, 1,5 δισ. δολάρια με την Αργεντινή. Η διαγραφή του χρέους από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης ωστόσο, θα τονώσει τις επενδύσεις στην εξερεύνηση πηγών ενέργειας στα ανοικτά της Κούβας. Με δεδομένη την απροθυμία των ΗΠΑ να επιτρέψουν τους σταθμούς πλοήγησης Glonass της Ρωσίας στο δικό τους έδαφος, η Ρωσία σχεδιάζει τώρα να τους χτίσει στη Νικαράγουα. Η Ρωσία είναι επίσης έτοιμη να γίνει ένας φρουρός ασφαλεία «για να προστατέψει έναντι πιθανών προκλήσεων» το υπό κινεζική ηγεσία project ενός καναλιού μεταξύ του Ειρηνικού και του Ατλαντικού κατά μήκος της Νικαράγουα. Είναι ωστόσο η απειλούμενη με χρεοκοπία Αργεντινή την οποία η Μόσχα θεωρεί ως έναν ιδιαίτερα ελπιδοφόρο εταίρο.

Σε αντίθεση με την κινεζική επέκταση στη Λατινική Αμερική, η οποία είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου οικονομική, η εμπλοκή της Ρωσίας γίνεται όλο και περισσότερο γεωπολιτική. Η συνάντηση του Vladimir Putin με τον 87χρονο Fidel Castro ήταν συμβολική, ως μια σύνδεση δύο εποχών. Την τελευταία φορά που ο Putin επισκέφθηκε την Αβάνα το 2000, έκλεισε τη ρωσική μονάδα συλλογής πληροφοριών στη Λούρδη, ως μια χειρονομία καλής θέλησης προς τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με την άποψη του Putin, η κίνησή του αυτή τότε, και μετά από τις 11 Σεπτεμβρίου, δεν εκτιμήθηκε επαρκώς από την Ουάσιγκτον. Με την μελλοντική ναυτική και εναέρια παρουσία της Ρωσίας στη Νικαράγουα, ανεξαρτήτως από το πόσο περιορισμένη θα είναι, η Λατινική Αμερική θα προστεθεί στην ατζέντα των αμερικανό-ρωσικών σχέσεων. Ο Fidel μπορεί να χαμογελάσει συγκρατημένα.

*Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://carnegie.ru/eurasiaoutlook/?fa=56135

 ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ  Ν.Ζ :

Τα συμπεράσματα από τις κινήσεις του Πούτιν για την Ελλάδα και μάλιστα για την αντιμνημονιακή Ελλάδα, που ακολουθεί ένα νέο προοδευτικό δρόμο είναι μάλλον προφανή. Η Ελλάδα και ειδικά η Αριστερά θα πρέπει να αναζητήσουν από τώρα μία νέα ειδική σχέση με τη Ρωσία και συνολικότερα με τους BRICKS, έξω από τα ευρω-αμερικανο-ατλαντικά πλαίσια.