Κύπρος: 40 χρόνια τουρκικής κατοχής

Κύπρος: 40 χρόνια τουρκικής κατοχής

[Πηγή: inprecor, 21/07/2014]

Σήμερα (χθες) συμπληρώνονται 40 χρόνια από την αποφράδα ημέρα της τουρκικής εισβολής και κατοχής της πατρίδας μας. Είναι πάρα πολλά ως χρόνος, ως αντοχή, ως πολιτική, ως δεινά, ως τραγωδία και ως ανοχή. Σήμερα είναι ημέρα πένθους. Για όλους και για τον καθένα ξεχωριστά. Κυρίως, είναι ημέρα συνειδητοποίησης του καθήκοντος όλων να απελευθερώσουν αυτόν τον τόπο από το αττιλικό άγος και το τουρκικό φάσγανο. Τα ψηφίσματα, τα παρακάλια, οι επιστολές και τα διαβήματα ουδέν απέδωσαν. Τα σχέδια ναυάγησαν. Οι συνομιλίες δεν καταλήγουν πουθενά. Η ηγεσία μας να το καταλάβει, επιτέλους: Η Τουρκία θέλει να επανακτήσει την Κύπρο. Μεθοδεύει τα σχέδιά της από τη δεκαετία του 1950! Και Έλληνες ηγέτες, από ανεπάρκεια, φιλοδοξία, ανευθυνότητα, εγκληματική ανικανότητα, με δράσεις ή και με παραλείψεις βάζουν βούτυρο στο ψωμί του Αττίλα. Με απλά λόγια: Το Κυπριακό δεν είναι θέμα διακοινοτικής αντιπαλότητας ούτε ενδοκυπριακής σύγκρουσης ούτε, φυσικά, ρατσιστικής, αντιδημοκρατικής και αντιευρωπαϊκής διζωνικής.

Το Κυπριακό είναι διεθνές ζήτημα τουρκικής εισβολής, συνεχιζόμενης κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης, κραυγαλέων παραβιάσεων θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών, και καταπάτησης του διεθνούς και ευρωπαϊκού Δικαίου. Αυτό είναι το Κυπριακό και από εδώ οι ηγέτες μας οφείλουν να ξεκινήσουν τη διεκδίκηση της ελευθερίας μας και της απαλλαγής μας από τον Αττίλα. Δυστυχώς, εδώ και 40 χρόνια έχουμε συνεχείς υποχωρήσεις, ατελείωτες παραχωρήσεις και καταστροφικές προσχωρήσεις προς τις τουρκικές θέσεις. Ενώ οι Τούρκοι παραμένουν αδιάλλακτοι και αταλάντευτοι στις αξιώσεις και στις θέσεις τους, τα καλόπαιδα, οι ηγέτες μας, κρίνουν σκόπιμο να παραχωρούν κάθε φορά και κάτι, για να εξευμενίσουν το τουρκικό θηρίο. Πάντα πέφτουν βλακώδη θύματα της τουρκικής πολιτικής που παίζει το γνωστό θέατρο: «καλός Τούρκος, κακός Τούρκος». Ας θυμηθούμε τις γελοιωδέστατες αντιμετωπίσεις αφελέστατων δικών μας του ισλαμοφασίστα Ερντογάν, όταν ανήλθε στην εξουσία.

Ο Ερντογάν, ο Γκιουλ, ο Ντενκτάς, ο Ταλάτ, ο Έρογλου, ο Νταβούτογλου, όλοι αμφισβητούν την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αλλ’ αυτή είναι ο πανίσχυρος θώρακας και το αήττητο κάρφος στα μούτρα του Αττίλα. Κι όμως: Πριν από λίγες ημέρες ο Νταβούτογλου, για πολλοστή φορά, επιτέθηκε στην Κυπριακή Δημοκρατία και ενώπιον των εταίρων μας, την ανακήρυξε νεκρή και τεθνεώσα, ανύπαρκτη και μη αναγνωριζόμενη. Η Κυβέρνηση και ειδικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όφειλαν να αντιδράσουν ακαριαία και να απαιτήσουν απόσυρση του αχρείου και αισχρού τουρκικού εγγράφου Ουδεμία σοβαρή αντίδραση, παρά καταφυγή στις γνωστές κωμικές και γελοίες εκκλήσεις προς τον Αττίλα να συμμορφωθεί. Ποιος; Αυτός που μάχεται ανένδοτα για να καταλύσει και να εξαφανίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, για να επελάσει ευκολότερα η τουρκιά στο νησί. Η σημαντικότερη αρχή στις διακρατικές σχέσεις είναι να σε σέβεται ο άλλος, ιδιαίτερα ο αντίπαλός σου. Η Τουρκία ούτε σέβεται ούτε αναγνωρίζει, αλλά θεωρεί νεκρή την Κυπριακή Δημοκρατία.

Η τουρκική εισβολή έγινε ακριβώς για να καταλυθεί η μόνη ασπίδα που απέμεινε στον κυπριακό λαό. Σήμερα, λοιπόν, που συμπληρώνονται 40 χρόνια τουρκικής βαρβαρότητας, ας μη γίνουν δηλώσεις και κενές περιεχομένου ομιλίες με βαρύγδουπα συνθήματα και άλλες φλυαρίες. Σήμερα οφείλουμε να τιμήσουμε τους νεκρούς που έπεσαν στο πραξικόπημα και στην τουρκική εισβολή, επειδή εκείνοι δεν περίμεναν κανέναν να τους εξηγήσει περί καλού κλίματος, περί εποικοδομητικών ασαφειών, περί σχεδίων ή κοινών δηλώσεων. Αντίθετα, άδραξαν τα όπλα και πολέμησαν για την ελευθερία του τόπου. Σήμερα, είναι η ευκαιρία να γίνει απολογισμός και ένα καινούργιο ξεκίνημα. Οι πολιτικοί να σιωπήσουν και να σκεφτούν, να αποφασίσουν και να ενεργήσουν. Τα κόκκαλα και τα αίματα των ηρώων μας απαιτούν ελευθερία, όχι υποταγή στον Τούρκο.

[Πηγή Άρθρου: η σημερινή]