Το Πεκίνο και η Μόσχα στην ίδια πλευρά

Το Πεκίνο και η Μόσχα στην ίδια πλευρά

Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Anatoly Antonov, με τον υπαρχηγό του γενικού επιτελείου του κινεζικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA), Wang Guanzhong.

Του Dmitri Trenin

[Πηγή: Capital.gr, 25/06/2014]

Όταν ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας της Ρωσίας, Anatoly Antonov, ως ο ανώτερος Ρώσος αξιωματούχος στον πρόσφατο διάλογο Shangri-La, αφιέρωσε μεγάλο μέρος των παρατηρήσεών του για την απειλή των «χρωματιστών επαναστάσεων» στην περιοχή Ασίας Ειρηνικού, πολλοί έμειναν να τον κοιτούν επίμονα.

Αρκετοί Ασιάτες εκπρόσωποι, εξέλαβαν το focus του Antonov ως απόδειξη για το πόσο μεγάλη εμμονή έχει η Μόσχα με την Ουκρανία και πόσο λίγο καταλαβαίνει την Ασία. Στις αρχές του μήνα το Eurasia Outlook δημοσίευσε τις σημειώσεις ενός εκ των συμμετεχόντων, που αναφέρονται ακριβώς σε αυτή την αντίδραση. Ωστόσο, μια χώρα στην περιοχή ίσως συμμερίζεται, τουλάχιστον μερικώς, την εκτίμηση του Antonov, και είναι έτοιμη να ενεργήσει αναλόγως.

Την περασμένη εβδομάδα το Πεκίνο δημοσίευσε μια Λευκή Βίβλο για το Χονγκ Κονγκ, που προειδοποιεί τους κατοίκους αυτής της ειδικής διοικητικής περιοχής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας ότι, στην περίφημη φόρμουλά της «μια χώρα, δύο συστήματα», το πρώτο στοιχείο ήταν σαφώς το κυρίαρχο. Ο λόγος για την επαναδιατύπωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Πεκίνου, ήταν το δημοφιλές κίνημα «Occupy Central», που διοργάνωσε διαδηλώσεις, με στόχο την προώθηση των εκλογών στο Χονγκ Κονγκ, που τώρα έχουν προγραμματιστεί για το 2017.

Η κεντρική κυβέρνηση στο Πεκίνο δεν έδειξε να ενθουσιάζεται. Φοβάται τις ενθαρρύνσεις από το εξωτερικό προς τους φιλο-δημοκράτες διαδηλωτές. Αυτοί οι φόβοι δεν διασκεδάστηκαν από τις ανακοινώσεις του αμερικανικού και βρετανικού προξενείου στο Χονγκ Κονγκ, και τις δηλώσεις ενός πρώην προξένου του Καναδά, που υποστηρίζουν την ελευθερία της έκφρασης ως κεντρικό μοχλό της συνεχιζόμενης ελκυστικότητας της πόλης. Επιπλέον, το Πεκίνο ετοίμαζε μια παρόμοια προειδοποιητική έκθεση για το Μακάου. Για να γίνουν τα πράγματα απολύτως σαφή, Κινέζοι αξιωματούχοι που έχουν συνταξιοδοτηθεί έκαναν αναφορές στο καθήκον του PLA (Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού) για τη διατήρηση του νόμου και της τάξης σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τις επόμενες ημέρες μετά από την 25η επέτειο της Tiananmen, οι αναφορές αυτές πάγωσαν.

Καθώς η νέα ηγεσία της Κίνας ξεκινά με μια σοβαρή ατζέντα οικονομικών και διοικητικών μεταρρυθμίσεων, θέλει να ελαχιστοποιήσει το ρίσκο της εσωτερικής αστάθειας. «Η δύναμη του λαού» και οι άμεσες εκλογές στο Χονγκ Κονγκ μπορούν να προβάλουν αποσταθεροποιητική επίδραση στην ηπειρωτική χώρα. Η άνοδος της τρομοκρατικής δραστηριότητας και οι συνεχείς εθνικές εντάσεις στην Xinhiang είναι ακόμη πιο ανησυχητικές. Εκεί, όπως στο Θιβέτ, το Πεκίνο κάνει λόγο για εξωτερική παρέμβαση ως μία από τις αιτίες του προβλήματος. Στην ίδια την πρωτεύουσα, στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος έχουν προσφάτως προειδοποιήσει την Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών να μην γίνει «εργαλείο εξωτερικής επιρροής».

Στην γειτονιά της η Κίνα έχει βιώσει μια δυτική προσπάθεια «να δοθεί μια ευκαιρία στη δημοκρατία» στην Μιανμάρ, η οποία για το Πεκίνο τουλάχιστον, έχει ένα γεωπολιτικό και στρατηγικό στοιχείο. Από την πλευρά τους οι Κινέζοι καταφέρονται εναντίον του στρατού της Ταϊλάνδης, που έχει πραγματοποιήσει πραξικόπημα για να δώσει τέλος σε μια μακρά περίοδο εσωτερικής πολιτικής διαμάχης που παρέλυσε την χώρα. Μια δημοκρατική εξέγερση στην Βόρεια Κορέα –εάν μπορεί κανείς να φανταστεί κάτι τέτοιο- θα είχε τεράστιες αρνητικές συνέπειες για την εθνική ασφάλεια της Κίνας.

Οι Κινέζοι ασφαλώς δεν χρειάζεται να ακούσουν τους Ρώσους για να εντοπίσουν τα προβλήματα στον ορίζοντα. Το γεγονός είναι ότι οι απόψεις της Κίνας και της Ρωσίας για τη δική τους εθνική κυριαρχία και για τις απειλές στην εσωτερική σταθερότητα, συμπίμπτουν σε ένα σημαντικό βαθμό. Και οι δύο βλέπουν την δυτική στήριξη για δημοκρατία ως ένα εργαλείο για να τους περιορίσουν διεθνώς και να τους αποδυναμώσουν εκ των έσω. Καθώς μιλούσε ο Antonov, ο υπαρχηγός του γενικού επιτελείου του PLA, που καθόταν στο ίδιο πάνελ, δεν φάνηκε να γνέφει συγκαταβατικά. Αλλά δύσκολα θα διαφωνούσε.

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.carnegie.ru/eurasiaoutlook/?fa=55962