Ουκρανία και Αριστερά: εγκληματικό λάθος οι ίσες αποστάσεις

Ουκρανία και Αριστερά: εγκληματικό λάθος οι ίσες αποστάσεις

Του ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΜΑΚΑΡΙΟΥ*

[Πηγή: iskra, 31/08/2014]

Η σύγκρουση στην Ουκρανία ολοένα και οξύνεται. Τα πρόσφατα διπλωματικά και στρατιωτικά επεισόδια, οι οικονομικές κυρώσεις και το εμπάργκο ΗΠΑ-ΕΕ στη Ρωσία είναι καθρέφτες των έντονων πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων στον πόλεμο της ενέργειας, των σφαιρών επιρροής, της διείσδυσης κεφαλαίων, της γεωπολιτικής στρατηγικής αντιπαράθεσης που σηματοδοτούν την ένταση των ενδο- ϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, οι οποίοι θα οξυνθούν ακόμη περισσότερο λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης του καπιταλισμού και της αδυναμίας του μέχρι σήμερα να προσφέρει προοπτική ανάπτυξης.

Ο ουκρανικός λαός βρίσκεται στο κέντρο αυτής της αντιπαράθεσης και πληρώνει βαρύ τίμημα. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, οι νεκροί στις εξεγερμένες περιοχές έχουν φτάσει ήδη τους 2.200 και οι πρόσφυγες τα 800.000 άτομα ! Αιτία αποτελεί η συνέχιση των βομβαρδισμών της φασιστικής κυβέρνησης του Κιέβου (με την άμεση στήριξη ΗΠΑ-ΕΕ) εναντίον πόλεων και αμάχων στη Νοτιοανατολική Ουκρανία, στις περιοχές των ρωσόφωνων, σε συνδυασμό με την επιθετικότητα των φασιστών και των ναζιστικών δυνάμεων (του γνωστού πλέον Δεξιού Τομέα) στο Κίεβο. Οι τελευταίοι απειλούν να ηγηθούν μιας πολεμικής εκστρατείας και πιέζουν το πολιτικό σκηνικό της Ουκρανίας σε ακόμα αντιδραστικότερη κατεύθυνση με συνθήματα όπως «ανακατάληψη, σήμερα η Ουκρανία, αύριο η Ρωσία και όλη η Ευρώπη».

Στην Ουκρανία διεξάγεται ένα πολύ σοβαρό πείραμα του οποίου τα αποτελέσματα θα επιδράσουν σε όλη την Ευρώπη και ειδικά στις δυνάμεις που μιλούν στο όνομα της χειραφέτησης των λαών.Η εγκαθίδρυση ενός φασιστικού καθεστώτος σε συμμαχία με την ΕΕ και τις ΗΠΑ εκπέμπει σήμα προς τους λαούς όλης της Ευρώπης και ειδικά τον ελληνικό που αναζητά δρόμους ανατροπής της μνημονιακής λαίλαπας. «Αν επιχειρήσετε να αλλάξετε τα πράγματα αυτά σας περιμένουν» φαίνεται να λέει και είναι γεγονός ότι το σήμα αυτό επιδρά στη συνείδηση. Αυτή η διάσταση φαίνεται να αγνοείται από μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς, που πορεύεται με τη λογική των «ίσων αποστάσεων», και από μεγάλα τμήματα της εγχώριας Αριστεράς, ρεφορμιστικής και αντικαπιταλιστικής, που είτε δεν κατανοούν τι διακυβεύεται σε αυτή τη χώρα, είτε διυλίζουν τον κώνωπα για το πόσο κομμουνιστικές και αντιφασιστικές είναι οι λαϊκές πολιτοφυλακές στο Ντονέτσκ, το Λουχάνσκ και τη Μαριούπολη.

Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο εξής ερώτημα: Αν ηττηθούν οι εξεγερμένες περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας και επιβληθεί πλήρως η κυβέρνηση ολιγαρχών, φασιστών, ΗΠΑ και ΕΕ, οι πολιτικές και πρακτικές συνέπειες θα είναι ουδέτερες για την Αριστερά και τα κινήματα των λαών της Ευρώπης- και όχι μόνο; Απαντώντας το ερώτημα αυτό καταλαβαίνει ο καθένας την αξία των ίσων αποστάσεων σε μια σύγκρουση η οποία εκ των πραγμάτων είναι άνιση.

Γιατί από τη μία μεριά έχουμε τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ ΗΠΑ και ΕΕ (την ίδια στιγμή που μάχονται για τη λεία) να συνασπίζονται ενάντια στον ουκρανικό λαό, και ειδικά στο τμήμα εκείνο το ανυπότακτο στα σχέδιά τους, την ντόπια ολιγαρχία για την οποία η συμμαχία με ΗΠΑ και ΕΕ είναι δρόμος βαθύτερης εκμετάλλευσης της ουκρανικής εργατικής τάξης και τους φασίστες, τη σιδερογροθιά αυτού του «συνασπισμού», βέβαια με το δικό τους αυτοτελές σχέδιο να πλασαριστούν καλύτερα στο συσχετισμό. Από την άλλη πλευρά για την ώρα έχουμε τις εξεγερμένες περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας και τον κόσμο που οργανωμένος σε λαϊκές πολιτοφυλακές μάχεται εναντίον του στρατού και των φασιστικών ομάδων.

Υπάρχουν μέσα στο κόσμο που πολεμά και Ρώσοι εθνικιστές; Ναι, υπάρχουν, αλλά αυτοί για την ώρα δεν σφραγίζουν τις εξελίξεις ούτε χρωματίζουν πολιτικά και ιδεολογικά το στρατόπεδο της αντίστασης στην κυβέρνηση του Κιέβου. Αν ήταν έτσι δεν θα ακούγαμε για λαϊκές δημοκρατίες και λαϊκές πολιτοφυλακές, θ' ακούγαμε άλλα πράγματα.

Παρεμβαίνει ο Πούτιν και η Ρωσία στις εξελίξεις; Σαφώς, αλλά η πολιτική της Ρωσίας σε αυτή τη φάση και έπειτα από τις εξελίξεις στην Κριμαία δεν συνηγορεί υπέρ πραγματικής εμπλοκής. Περισσότερο δείχνει να επιζητά έναν επωφελή συμβιβασμό με τη Γερμανία και τις ΗΠΑ. Η εμπλοκή της Ρωσίας σε αυτή τη σύγκρουση είναι υπερεκτιμημένη από τις ΗΓΙΑ, την ΕΕ και τα κυρίαρχα ΜΜΕ για ευνόητους λόγους.

*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 31 Αυγούστου 2014