Η νέα φωνή των Ζαπατίστας

Η νέα φωνή των Ζαπατίστας

Ο Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μοϊσές (Μωυσής), ιθαγενής από τη ζούγκλα Λακαντόνα αναλαμβάνει από τον Υποδιοικητή Μάρκος το ρόλο της φωνής του ζαπατιστικού στρατού

Μια μαρτυρία σε πρώτο πρόσωπο για τους λόγους αποχώρησης του υποδιοικητή Μάρκος από την επικαιρότητα και την ανάδειξη του ιθαγενή υποδιοικητή Μοϊσές στη θέση του εκπροσώπου του ζαπατιστικού κινήματος.

Της Ελπίδας Νίκου*

Τσιάπας, Μεξικό. 24 Μάη 2014

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 10/06/2014]

«Αν χτυπάνε έναν, μας χτυπάνε όλους» έγραφε το πανό σε ένα από τα αυτοκίνητα που έφτασαν στην κοινότητα Ρεαλιδάδ το περασμένο Σάββατο. Παρά το ασταμάτητο πηγαινέλα, η σιωπή ήταν εκκωφαντική. Η Ρεαλιδάδ, ένα από τα πέντε κέντρα της αυτόνομης διακυβέρνησης των Ζαπατίστας, έγινε μάρτυρας στις 2 του Μάη μιας παραστρατιωτικής επίθεσης που πραγματοποίησε η αγροτική οργάνωση CIOAC-H. Αυτή η επίθεση άφησε ένα νεκρό, τον José Luis Solís López, βάση υποστήριξης Ζαπατίστας (Γκαλεάνο, το όνομά του στην αντίσταση) και 15 συντρόφους του τραυματίες. Στις 24 του ίδιου μήνα περισσότεροι από 2 χιλιάδες εξεγερμένες βάσεις υποστήριξης, προερχόμενες από τα 5 κέντρα της αυτόνομης διακυβέρνησης, υποδέχτηκαν περίπου 700 αλληλέγγυους. Ολοι έφτασαν σε αυτή την κοινότητα για να συμμετάσχουν στην τελετή αποτίμησης φόρου τιμής στον Γκαλεάνο, που κάλεσε ο Ζαπατιστικός Στρατός για την Εθνική Απελευθέρωση (EZLN). Το αίτημα είναι να σταματήσει ο πόλεμος χαμηλής έντασης ενάντια στη ζαπατιστική αυτονομία.

Το ιθαγενικό κίνημα εξέθεσε την οργανωτική του δύναμη με την παράταξη των χιλιάδων Ζαπατίστας.

Δημόσια εμφάνιση

Ο εξεγερμένος υποδιοικητής Μάρκος εμφανίστηκε, για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια απουσίας από τις δημόσιες εμφανίσεις του κινήματος, και μαζί του ο εξεγερμένος υποδιοικητής Μοϊσές και ο διοικητής Τάτσο. Οι πρώτες λέξεις ήταν του Μοισές: «Εμείς δεν είμαστε σαν τους ανθρώπους της κακής κυβέρνησης που σκοτώνουν, σαν τους παραστρατιωτικούς της Ρεαλιδάδ. Την οργή μας θα τη χρησιμοποιήσουμε ενάντια στο σύστημα και όχι ενάντια σε αυτούς τους φτωχούς, που τους έχει εξαγοράσει το κακό κράτος». Ο εξεγερμένος κατηγόρησε τα τρία επίπεδα της κυβέρνησης του Μεξικού και κατονόμασε τον Ενρίκε Πένια Νιέτο, πρόεδρος της χώρας, τον Μανουέλ Βελάσκο, κυβερνήτη της Τσιάπας, και τη Φλορίντα Σάντις, μέλος της τοπικής αυτοδιοίκησης, σαν τους ηθικούς αυτουργούς της παραστρατιωτικής επίθεσης στη Ρεαλιδάδ.

Ο πόλεμος χαμηλής έντασης δεν σταμάτησε ποτέ στις εξεγερμένες κοινότητες της Τσιάπας, από το 1994 που ο EZLN πήρε τα όπλα για να διεκδικήσει τα δικαιώματα των ιθαγενών λαών στο Μεξικό. Σήμερα δεν είναι μόνο τα όπλα και οι ενέδρες των παραστρατιωτικών, κομμάτι του σχεδίου για την καταστολή της εξέγερσης, αλλά επίσης τα χρήματα που η κυβέρνηση χρησιμοποιεί προσφέροντας «ψίχουλα» στους ιθαγενείς με στόχο να αποδυναμώσει το ζαπατιστικό κίνημα. Οι εξεγερμένοι επιμένουν ότι δεν ζητούν ούτε δέχονται χρήματα από την κυβέρνηση, ότι ο αγώνας τους είναι για την αυτονομία, για τη δημιουργία άλλου συστήματος διακυβέρνησης, διαφορετικού από το καπιταλιστικό. Ο ζαπατιστικός στρατός εξήγησε ότι έφτασε στη Ρεαλιδάδ έπειτα από το αίτημα του Συμβουλίου Καλής Διακυβέρνησης. Οι αυτόνομες αρχές ζήτησαν τη βοήθεια του EZLN για την αντιμετώπιση και έρευνα της επίθεσης. «Αυτή η επίθεση έγινε ενάντια στον EZLN, γιατί θέλουν να τελειώσουν τον αγώνα μας για αυτονομία» είπε ο Μοϊσές, καταγγέλλοντας τις απειλές που συνεχίζουν να δέχονται από τους παραστρατιωτικούς που ζουν στην κοινότητα.

Μια αυτονομία που χτίζεται εδώ και δύο δεκαετίες και τα τελευταία χρόνια έχει ενισχυθεί από τις νέες γενιές που μεγάλωσαν στον αγώνα μετά τον πόλεμο του 1994. Ηταν μετά το 2004, που δημιουργήθηκαν τα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης, επιλέγοντας έτσι τον δρόμο της ειρήνης και της δημιουργίας αντί για το μονοπάτι του θανάτου και του πολέμου. Με αυτόνομα προγράμματα εκπαίδευσης, υγείας, δικαιοσύνης και με απώτερο σκοπό το χτίσιμο μιας κυβέρνησης από τα κάτω στο ιθαγενικό τους έδαφος. «Αντί να αφοσιωθούμε στη δημιουργία ανταρτών και στρατιωτών, ετοιμάσαμε δασκάλους, γιατρούς και έτσι χτίσαμε τις βάσεις της αυτονομίας που σήμερα θαυμάζει ο κόσμος» ανέφερε ο Μάρκος.

Τιμή στον Γκαλεάνο

Μια μακριά ουρά αντρών, γυναικών και παιδιών πέρασε και τίμησε τον τάφο του Γκαλεάνο, στην αυλή του ταπεινού αγροτικού σπιτιού του. Ο τάφος γέμισε με λουλούδια και οι σύντροφοί του στον αγώνα άφησαν από μια πέτρα, σύμβολο της δέσμευσής τους να συνεχίσουν να αντιστέκονται για τη δημιουργία ενός κόσμου όπου οι κυβερνήτες θα είναι υπηρέτες του λαού. Ενός κόσμου όπου το «κυβερνώ υπακούοντας» θα είναι το σύνθημα και η ουσία της πολιτικής.

Καθώς το Μεξικό συνεχίζει να βυθίζεται στη βία από το 2006, έτος που ο πρόεδρος Felipe Calderón ξεκίνησε τον λεγόμενο «πόλεμο κατά των ναρκωτικών» και θρηνεί περισσότερους από 70 χιλιάδες νεκρούς, στην Τσιάπας και για τους Ζαπατίστας κάθε σύντροφος δολοφονημένος είναι μοναδικός. «Σε άλλα μέρη του Μεξικού και του κόσμου αυτή τη στιγμή πυροβολούν, χτυπούν, θάβουν τη ζωή ενός άντρα, μιας γυναίκας, ενός παιδιού» είπε χαρακτηριστικά ο Μάρκος ονοματίζοντας έναν προς έναν δολοφονημένους αγωνιστές. Μεταξύ των ονομάτων που ανέφερε ήταν και ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, που δολοφονήθηκε από σφαίρα αστυνομικού στην Αθήνα το 2008.

Αλλαγή φρουράς

«Με τη δολοφονία του Γκαλεάνο οι από πάνω ήθελαν να δολοφονήσουν τον EZLN», ανακοίνωσε ο Μάρκος, «και σκεφτήκαμε ότι είναι απαραίτητο να πεθάνει κάποιος από εμάς για να ζήσει ο Γκαλεάνο». Με αυτές τις λέξεις ανακοίνωσε ότι ο Μάρκος, εκπρόσωπος του EZLN από το 1994, σταματάει να υπάρχει στις 25 του Μάη του 2014 και ταυτόχρονα γεννιέται ο εξεγερμένος υποδιοικητής Γκαλεάνο. «Μέσω της φωνής μου πλέον δεν θα μιλά η φωνή του Ζαπατιστικού Στρατού» είπε. Εξήγησε ότι η προσωπικότητα του Μάρκος ήταν μια δημιουργία του EZLN για τα ΜΜΕ. Παρά το γεγονός ότι το 1994 εξεγέρθηκαν παίρνοντας τα όπλα ενάντια στην «κακή κυβέρνηση» που δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη και τα δικαιώματά τους ως ιθαγενών λαών, δεν κατάφεραν να κάνουν τον κόσμο να γυρίσει το βλέμμα του και να τους δει ως ιθαγενείς εξεγερμένους. Ετσι δημιούργησαν τον Μάρκος, ψηλό, απόγονο λευκών για να τους αντιπροσωπεύει προς τα ΜΜΕ. Σήμερα πλέον αναγνωρίζουν ότι ο Μάρκος δεν τους είναι απαραίτητος.

Τώρα ο εξεγερμένος υποδιοικητής Μοϊσές, ιθαγενής από τη ζούγκλα Λακαντόνα, θα είναι ο εκπρόσωπος του ζαπατιστικού κινήματος που ταρακούνησε τον κόσμο και ενέπνευσε χιλιάδες να αγωνιστούν για δικαιοσύνη. «Για τον αγώνα είναι απαραίτητη λίγη ντροπή, ακόμα λίγη αξιοπρέπεια και πολλή οργάνωση» επαναλαμβάνουν και καλούν τον κόσμο να οργανωθεί για την ελευθερία.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

*Μέλος των παλαιότερων πρωτοβουλιών αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας, που βρέθηκε στις ζαπατιστικές κοινότητες ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα αλληλεγγύης μετά την πρόσφατη επίθεση που δέχτηκαν.