Η Ελληνική Θράκη εκπέμπει σήμα κινδύνου

Η Ελληνική Θράκη εκπέμπει σήμα κινδύνου

335.000 Έλληνες δεν πρέπει να χαριστούν στην Τουρκία

Γράφει ο Φραγκούλης Σ. Φράγκος

Στρατηγός ε.α.

[Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους, 22/06/2014]

Η Τουρκία μάς έχει συνηθίσει σε επιθετικούς χειρισμούς, εκμεταλλευόμενη το φοβικό σύνδρομο των Ελλήνων πολιτικών όσον αφορά στις διμερείς σχέσεις της με την Ελλάδα, καθώς και σε επιβουλές που εκτοξεύει όσον αφορά στην Ελληνική Θράκη.

Ένα τρανταχτό παράδειγμα, πέραν της ΑΟΖ, το τελευταίο διάστημα είναι και η συνεχής αμφισβήτηση της Ζουράφας (Λαδόξερας) στη Σαμοθράκη, με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζει η Άγκυρα τα 6 ναυτικά μίλια των χωρικών μας υδάτων πέραν αυτής.

Η ανάμειξή της όμως στις ευρωεκλογές, μέσω του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής, υπέρ του κόμματος των τουρκοφρόνων του ΚΙΕΦ (Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας ) -και όχι DEB (Dostluk Sitlik Baris Partisi), όπως το προβάλλουν- και τα υψηλά ποσοστά στο νομό Ροδόπης (41,68%, 25857 ψήφοι) και στην Ξάνθη (25,87%, 15300 ψήφοι) αποτελούν πρόκληση (επικράτεια: 0,75%, 42.617 ψήφοι, Ρόδος – Κως 15 ψήφοι).

Τα γεγονότα αυτά είναι προδήλως επιβεβλημένο να συνεγείρουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση –δηλαδή ανεξαρτήτως κόμματος- να αλλάξουν πολιτική, διότι συναγωνίζονται σε λάθος χειρισμούς στον βωμό της ψηφοθηρίας, προκειμένου να αποκομίσουν οφέλη από τους ψηφοφόρους της μουσουλμανικής κοινότητας, αδιαφορώντας για το εθνικό συμφέρον. Αλλά, φευ, αδυνατούν να αντιληφθούν τα αυτονόητα. Επί δεκαετίες παίζουν το παιχνίδι της Άγκυρας και αδιαφόρησαν για Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριους και Τενέδιους, χωρίς να λάβουν μέτρα για να αποτρέψουν την καταστροφή της ελληνικής μειονότητας και ουδέποτε απαίτησαν να επιβάλουν την αρχή της αμοιβαιότητας σε σχέση με την μουσουλμανική μειονότητα.

Το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής καλλιεργεί κλίμα αμφισβήτησης για την αποτελεσματικότητα και τον έλεγχο της Ελληνικής Θράκης από τα κρατικά όργανα και υπηρεσίες, με ένα δίκτυο πρακτόρων επί πληρωμή –υπολογίζονται γύρω στους 3 χιλιάδες- και δαπάνη πολλών εκατομμυρίων. Καταπιέζουν κατά κύριο λόγο τους φιλήσυχους Έλληνες μουσουλμάνους, προκειμένου να τους πείσουν ότι είναι τουρκογενείς, με κύρια στόχευση τους Πομάκους και τους Ρομά. Στους τουρκόφωνους περιλαμβάνονται Κιρκάσιοι, μαύροι Σουδανοί (στο νομό Ξάνθης), τουρκόγυφτοι, ορεινοί Τσιτάκηδες, Κιρτζαλήδες και άλλα ασιατικά φύλα, τα οποία εποίκησαν τη Θράκη στις αρχές της Οθωμανικής κυριαρχίας.

Μετά το 1950, τα πολλαπλά λάθη διευκόλυναν την προπαγάνδα της Άγκυρας, δαπανώντας από το 1997 έως το 2013 άνω των 23 εκατ. Ευρώ, που δόθηκαν από την ΕΕ, και εθνικούς πόρους, με την κυρία Δραγώνα να επιμένει να μαθαίνει την τουρκική γλώσσα και όχι την Ελληνική, σε τουρκοφανείς και μη.

Το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής δίνει χρήματα ακόμη και για τη μαντίλα, προκειμένου να την φορούν τα νέα κορίτσια, όπως και για να ακολουθούν την εκπαίδευση των μειονοτικών σχολείων. Η τουρκική τράπεζα Ziraat χρηματοδοτεί την αγορά γης από φανατικούς τουρκόφωνους μουσουλμάνους με επιτόκιο 3%, ενώ το αντίστοιχο των ελληνικών τραπεζών είναι 14%, με αποτέλεσμα οι αγορές να είναι σε αναλογία 10 προς 1 σε βάρος των Ελλήνων χριστιανών και να αλλάζει η κατοχή γης στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης. Μέσα στη λογική αυτή, επιδίωξη είναι να εμφανιστεί ότι υπάρχει υπεροχή σε πληθυσμό και κατοχή γης άνω του 50% και να υλοποιηθεί σε πρώτο στάδιο η αυτονομία, με στόχευση αρχικά τη Ροδόπη και στη συνέχεια το νομό Ξάνθης.

Η ελληνική αδιαφορία και η διείσδυση της Άγκυρας

Ο κύριος λόγος που η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και εθνικής κατάρρευσης, είναι η ανυπαρξία εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, γεγονός το οποίο έχει επιτρέψει τις προσωπικές «αυθαίρετες», αποσπασματικές, χωρίς συνοχή και συνέχεια παρεμβάσεις πολιτευτών και ιδιωτών στην χάραξη της εθνικής ή εξωτερικής πολιτικής.

Σήμερα βιώνουμε τα αποτελέσματα αυτής της θολής και απόλυτα στρεβλής πολιτικής πρακτικής, η οποία δεν ικανοποιεί στόχους και σκοπούς, δεν υπακούει σε κανένα γενικότερο πλαίσιο κανόνων και ορίων, ούτε υπόκειται σε οποιονδήποτε επαρκή και σοβαρό έλεγχο από κάποια Αρχή.

Το μεγαλύτερο «δυστύχημα» είναι πως όλοι αρνούνται επίμονα να συμβουλευτούν ή να υπακούσουν σε υποδείξεις εξειδικευμένων κρατικών υπαλλήλων και διπλωματών, οι οποίο έχουν πλούσια εμπειρία, γνώσεις και ικανότητες και αποτελούν «κόκκινο πανί», κάτι το οποίο εκμεταλλεύεται στο έπακρον η Άγκυρα και αργά, αλλά σταθερά, μεθοδικά και με προσεκτικά μελετημένες κινήσεις, εκμεταλλευόμενη την ελληνική αδιαφορία, βάζει ολοένα και περισσότερο «πόδι» στην ελληνική Θράκη.

Υπάρχει γενικότερα μία διπλωματική τάση στην Ελλάδα, από τα μεταπολεμικά χρόνια και ύστερα, που υποστηρίζει την αμυντική στάση, άνευ διεκδικήσεων και επιθετικής λεκτικής, που δεν διασφαλίζουν οι όποιες «κόκκινες γραμμές».

Έτσι, έχουμε την Τουρκία, τα Σκόπια και την Αλβανία να λαμβάνουν επιθετική στάση απέναντί μας. Είναι πολλά τα παραδείγματα, ακόμα και στη νεότερη ιστορία μας, με την Ελλάδα –ιδιαίτερα μετά την ένταξη της Τουρκίας και της Ελλάδας το 1952 στο ΝΑΤΟ- να ακολουθεί πολιτική σε βάρος των Πομάκων, διότι θεωρήθηκε ότι η τουρκοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας θα είχε λιγότερα μειονεκτήματα έναντι της απειλής από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Με αποτέλεσμα να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά το εθνικό συμφέρον της, φέροντας έτσι καίριο πλήγμα στη γεωπολιτική της ισχύ.

Η μεγάλη γεωστρατηγική σημασία της Ελληνικής Θράκης

Η Ελληνική Θράκη είναι ένα προγεφύρωμα στην ανατολική και νότια πλευρά της χερσονήσου του Αίμου και υπό τη μορφή «μπότας», με το πέλμα στη γείτονα Τουρκία να διεμβολίζει και να απορροφά την όποια τάση επέκτασης προς την ενδοχώρα, με το φυσικό όριο του κωλύματος του Έβρου ποταμού.

Η Ελληνική Θράκη παρουσιάζει ορισμένα γεωπολιτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά στρατηγικού χαρακτήρα:

• Προσδίδει στρατηγικό βάθος στην άμυνα της Θεσσαλονίκης, που άλλως θα ήταν παραμεθόρια περιοχή με τα 284 χλμ. από τα σύνορα με την Τουρκία

Εκσπούν άξονες προς:

• Τουρκική Θράκη με στόχευση τον έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου και του Ελλησπόντου
• Μαύρη Θάλασσα
• Βουλγαρία και εκείθεν προς Κεντρική Ευρώπη ή Ουκρανία – Ρωσία
• Νησιά Ανατολικού Αιγαίου
• Μικρασιατικά παράλια

Οι ίδιοι άξονες είναι και δρόμοι εμπορίου και ανάπτυξης, εάν υλοποιηθούν έργα καθέτων οδικών αξόνων, παράλληλα με τα σύνορα της Βουλγαρίας (σ.σ.: τα ΕΣΠΑ λιμνάζουν), και η Θράκη δεν ενισχύεται γεωστρατηγικά, όταν αναιρείται η κατασκευή του αγωγού Πύργου – Αλεξανδρούπολης…

• Η υλοποίηση του αγωγού ΤΑΡ (trans Adriatic Pipeline), με 550 χλμ., μειώνει τις όποιες γεωπολιτικές απώλειες, πλην όμως, και πάλι με την πολιτική μας «ανεπάρκεια», η απόληξη του αγωγού είναι μόνο σε αλβανικό έδαφος, ενώ το ορθόν και πρέπον θα ήταν, με τις δυνατότητες της ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας, το άλλο τερματικό να είναι στην Ηγουμενίτσα.
• Το 1/12 των καλλιεργήσιμων εδαφών της ελληνικής επικράτειας
• Σημαντικές εκτάσεις βοσκοτόπων
• Ορυκτός πλούτος, τόσο στην ηπειρωτική ζώνη όσο και στην υφαλοκρηπίδα του Βορείου Αιγαίου
• Ουράνιο – Χρυσός (Πέραμα Έβρου, Σάππες, ορεινός όγκο ς Ροδόπης κ.λ.π.)
• Ζεόλιθος (Πετρωτά Έβρου)
• Υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο – φυσικό αέριο).
• Σπάνιες γαίες (αναγκαίες για την παραγωγή κραμάτων αεροδιαστημικής, μπαταριών ηλεκτροκίνητων οχημάτων, ηλεκτρονικών στοιχείων, ελαφρών μαγνητών, φωτοβολταϊκών στοιχείων κ.λ.π.) για τις οποίες ήδη γίνεται εκτεταμένη έρευνα και τα κοιτάσματα υτά θα αλλάξουν άρδην τη γεωπολιτική της σημασία (σ.σ.: υπόψη ότι η μόνη χώρα που εξορύσσει και παράγει αυτά τα μέταλλα είναι η Κίνα (κατά 97%) και ελέγχει την παγκόσμια αγορά.

Δημογραφικό πρόβλημα – Απογραφή πληθυσμού Ελληνικής Θράκης 2011

Στην προηγούμενη απογραφή, το 2001, ο πληθυσμός του νομού Έβρου ανερχόταν σε 149.283, ενώ με τη νέα απογραφή του 2011, ο πληθυσμός έχει μειωθεί στους 147.530. 

Την ίδια στιγμή, στο νομό Ροδόπης, που το 2001 ήταν 111.237, υπήρξε μικρή αύξηση, αφού ο πληθυσμός ανήλθε στους 111.610 κατοίκους. 

Μόνο στην Ξάνθη έχουμε σημαντική αύξηση, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, στους 110.290, έναντι 102.959 που ήταν το 2001. Συνολικά η Ελληνική Θράκη έχει 369.430 κατοίκους έναντι 363.479 το 2001.

Η επιθετική διπλωματία και ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, απάντηση στην τουρκική επεκτατική πολιτική

Η γεωπολιτική αξία της Ελλάδας είναι ουσιαστικά ο κύριος θεμέλιος λίθος που καθορίζει, σε συνδυασμό με την γεωοικονομία, την αξία σε γεωστρατηγικό επίπεδο μίας χώρας. Ιστορικά, η επιθετική τάση διπλωματίας και πολιτικής έχει πάντα επιφέρει κέρδος στην Ελλάδα, όμως αυτό θέλει όντως και σύμπνοια αλλά και πλάνο μακροπρόθεσμο, καθώς και ανεπηρέαστο από τα κομματικά «θέλω» και επιθυμίες, όπως:

• Βαλκανικοί πόλεμοι
• Μικρασιατική εκστρατεία. Έστω και αν τα οφέλη ήταν πρόσκαιρα και οδηγηθήκαμε στη μικρασιατική τραγωδία και καταστροφή, η Ελλάδα ενσωμάτωσε την Ελληνική Θράκη και ο πληθυσμός της Μακεδονίας ενισχύθηκε με τους Μικρασιάτες και τους Ανατολικοθρακιώτες πρόσφυγες.
• Ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., παρά τις έντονες αντιρρήσεις της Τουρκίας

Οι παράγοντες που μπορούν να στηρίξουν την επιθετική διπλωματία ουσιαστικά είναι:

• Η ισχύς της οικονομίας
• Η ένωση των πολιτών και πολιτικών εσωτερικά κάτω από έναν κοινό σκοπό
• Η ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεων
• Δίχως να αγνοούμε την Παιδεία ομού με τη θρησκεία, που αποτελούν δύο από τους ισχυρότερους συνδετικούς κρίκους μίας κοινωνίας

Το όραμα για τη δημιουργία ισχυρής κρατικής οντότητας προϋποθέτει την ισονομία, την δικαιοσύνη και την ισοπολιτεία, ώστε να αποτελεί η πατρίδα μας κομβικό παράγοντα διεθνώς, και μάλιστα μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας, στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, στα Βαλκάνια και στη Μαύρη Θάλασσα.

Ως επιστέγασμα, θα πρέπει να επισημανθεί η σημασία της ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων, ζήτημα ιδιαίτερα ευαίσθητο και αδιαπραγμάτευτο. Επιβάλλεται να διασφαλίσουμε το μέλλον των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, γι αυτό δώστε τους το δικαίωμα να πιστέψουν στις δυνάμεις τους και θα διαπιστώσετε στο τέλος ότι θα αποβάλουν και οι πολιτικοί μας το φοβικό σύνδρομο έναντι της Τουρκίας, που προσπαθεί να εισχωρήσει στην ψυχολογία τους.

Οι παράγοντες υλοποίησης των παραπάνω είναι τα καύσιμα, τα ανταλλακτικά, τα πυρομαχικά και ιδίως η αξιοπρεπής διαβίωση αυτών και των οικογενειών τους. Πρέπει να το αντιληφθούμε όλοι μας, τα στρατευμένα μας παιδιά –ασχέτως βαθμού- ήταν, είναι και θα είναι οι εγγυητές της ειρήνης και της ασφάλειας έναντι των επιβουλών και των απειλών της Άγκυρας.

Η Ελλάδα όποτε χρειάστηκε να στηριχθεί εξ ολοκλήρου σε ξένες δυνάμεις το πλήρωσε ακριβά. Γι αυτό και η ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων θα πρέπει να διατηρείται στον ύψιστο βαθμό. Τα κελεύσματα και οι αντιδράσεις των ακτιβιστών και των αυτο-αποκαλούμενων «ειρηνιστών» δεν θα μας προστατεύσουν από την υπαρκτή απειλή της Τουρκίας, που, εκμεταλλευόμενη το φοβικό σύνδρομο των πολιτικών ηγεσιών των τελευταίων δεκαετιών, επιχειρεί τη «φινλανδοποίησή» μας, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.

Παρά την διακηρυχθείσα ρήση του Ατατούρκ περί «ειρήνης στη χώρα και ειρήνης στον κόσμο», ο ίδιος ο Μουσταφά Κεμάλ έδωσε εντολή τα σύνορα της Τουρκίας να είναι ο Νέστος ποταμός, πράγμα το οποίο είναι εγγεγραμμένο και στον εθνικό ύμνο της Τουρκίας. Μετά από αυτόν, ο ισλαμιστής πρωθυπουργός Ερντογάν τα επεξέτεινε μέχρι και πέραν την Θεσσαλονίκης!

Ατυχώς όμως ο μόνος που διαμαρτυρήθηκε στο Ευρωκονοβούλιο για τις δηλώσεις του τούρκου πρωθυπουργού δεν ήταν Έλληνας ευρωβουλευτής, αλλά η Ολλανδή ευρωβουλευτής Laurence J.A.J. Stassen…

Στην Ελληνική Θράκη ο πρωθυπουργός της γείτονος επιδιώκει την ολοκλήρωση του «εκτουρκισμού» της μουσουλμανικής μειονότητας μέσω της επιχειρούμενης ομογενοποίησης του τουρκικού, πομακικού και αθιγγανικού στοιχείου, με όχημα την τεχνηέντως καλλιεργούμενη μειονοτική «τουρκική» εθνική συνείδηση, αλλά και με μεταφορά μειονοτικού δυναμικού στον νομό Έβρου και, τέλος, με την καλλιέργεια της ιδέας της αυτονομίας, σε συνδυασμό και με τη μουσουλμανική μειονότητα που διαβιεί στη νότια Βουλγαρία.

Η απόπειρα «κοσοβοποίησης» της Ελληνικής Θράκης σε καμία περίπτωση δεν έχει ομοιότητες με το Κόσοβο, διότι εκεί από τα δύο εκατομμύρια των κατοίκων το 90% είναι Αλβανοί και μόνο το 10% Σέρβοι.

Στην Ελληνική Θράκη ο πληθυσμός 355.000 και οι τουρκοφανείς περίπου 60.000 και κανένας εχέφρων δεν χαρίζει στο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής τους Έλληνες μουσουλμάνους Πομάκους και Ρομά.

Η επιλογή “a la carte” των υποχρεώσεων που έχει η γείτων προκειμένου να ενταχθεί στην ΕΕ (άνοιγμα λιμανιών στο κυπριακά πλοία, Θεολογική Σχολή Χάλκης, αντιμετώπισης Οικουμενικού Πατριαρχείου, αναγνώριση σφαγών και γενοκτονιών του παρελθόντος) δεν συνάδει με την φιλειρηνική διακήρυξη του θεμελιωτή του τουρκικού κράτους, αλλά αποκαλύπτει τις προθέσεις και διαθέσεις μίας χώρας να επιβάλει «εσωτερική ομογενοποίηση» ετσιθελικά από τη μία και να επεκταθεί γεωγραφικά και γεωπολιτικά από την άλλη.

Η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης υιοθέτησε Ενδιάμεσο Ψήφισμα στις 5 Ιουνίου 2014, με το οποίο καλεί τις Ελληνικές Αρχές να συμμορφωθούν με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ζητώντας ουσιαστικά την αναγνώριση ως τουρκικής της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.

Με τη συγκεκριμένη απόφαση ουσιαστικά τίθενται οι βάσεις για την κατάργηση της Συνθήκης της Λοζάνης του 1923, όπου βάσει του άρθρου 2β, η μειονότητα χαρακτηρίζεται μουσουλμανική και όχι τουρκική, μέσω της διαδικασίας ανταλλαγής πληθυσμών που προέβλεπε η Συνθήκη.

Ατυχώς, οι κύριοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έκαναν καμία παρέμβαση στην Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για να αποτρέψουν την απόφαση αυτή και παρουσιάζονται ασυγκίνητοι και διόλου ευαίσθητοι έναντι της Τουρκίας, που κατέχει από το 1974 το 38% του εδάφους της Δημοκρατίας της Κύπρου (μέλος Ε.Ε.), ενώ έχει casus belli έναντι της Ελλάδας (μέλος Ε.Ε.) εάν εφαρμόσει το αναφαίρετο δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάρων από 6 σε 12 ναυτικά μίλια.

Βασικό εργαλείο, ένα καλοστημένο δίκτυο Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που επισήμως ελέγχεται από τη μουσουλμανική μειονότητα, γεγονός απολύτως θεμιτό σε μία Δημοκρατία, αν κα το ν τελευταίο καιρό πληθαίνουν τα περιστατικά που υποδεικνύουν ότι πολλά από αυτά τα Μέσα υπηρετούν συστηματικά την προώθηση της τουρκικής πολιτικής στην περιοχή.

Συνεχείς είναι οι αναρτήσεις και φωτογραφίες με τη σημαία της «Ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης», ενώ δείγμα της κλιμάκωσης του τουρκικού παράγοντα, ο οποίος καλλιεργεί με ένταση στους τοπικούς κύκλους τα όνειρα της αυτονομίας, είναι και η κατακόρυφη αύξηση της αναζήτησης του όρου «Δημοκρατία της Δυτικής Θράκης» στις μηχανές αναζήτησης του Διαδικτύου. Είναι τέτοιο το ενδιαφέρον που υπάρχει σε πληθυσμούς εντός και εκτός Τουρκίας για ένα αυτόνομο βραχύβιο κρατίδιο διάρκειας δύο μηνών που συστάθηκε το 1913 στην περιοχή της Θράκης, ώστε να είναι σήμερα από τα πρώτα στην κατάταξη στο λήμμα «Δημοκρατία» του διαδικτυακού χώρου…

Οι ευθύνες όλων μας

Όλοι μας έστω και στους χαλεπούς αυτούς καιρούς, μπορούμε να βοηθήσουμε, ακόμα και με μία απλή συνδρομή στις ενημερωτικές εφημερίδες και τους διαδικτυακούς τόπους που στηρίζουν την προσπάθεια για προστασία ΟΛΩΝ των μουσουλμάνων αδελφών μας, καθώς και για συνέχεια του τόπου μας.

Τέρμα, λοιπόν, η μεμψιμοιρία και οι δικαιολογίες τι κάνει η Ελληνική Πολιτεία για την Ελληνική Θράκη, όταν εμείς όχι μόνο την εγκαταλείψαμε, αλλά, σαν να μην έφτανε αυτό, μεταδημοτεύσαμε. Επιβάλλεται να αντιληφθούν όλοι ότι θα πρέπει να εγγραφούμε στους δήμους και τις κοινότητες της Θράκης μας –είμαστε περισσότεροι από 300.000 οι εντός Ελλάδας-, και στις εκλογές να εκλέγουμε Θρακιώτες βουλευτές, οι οποίοι θα αγωνίζονται για τα δίκαια του τόπου μας.

Δεν μας έχουν ανάγκη η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Η Ελληνική Θράκη μας χρειάζεται, ειδικά τώρα που έχουν αποθρασυνθεί τα φερέφωνα του Τουρκικού Προξενείου και δραστηριοποιούνται εντός και εκτός Ελλάδας.

Ταυτόχρονα, να εγγραφούν ακόμα και Ίμβριοι – Κωνσταντινοπουλίτες υποχρεωτικά σε δήμους και κοινότητες της Θράκης, διότι είναι πάνω από 200.000 σε Ελλάδα και εξωτερικό, ώστε να διεκδικούν τις περιουσίες και τα δικαιώματά τους στις αλησμόνητες πατρίδες, για να μην αποτελούν μονομέρεια οι απαιτήσεις των –και καλά- «Τούρκων της Δυτικής Θράκης», διότι φωνάζει ο θύτης και όχι το θύμα!

Έτσι, ταυτόχρονα με την συντριπτική αριθμητική υπεροχή των Ελλήνων Θρακιωτών, καταργείται αυτόματα κάθε σκέψη της Τουρκίας να ονειρεύεται και να επιβουλεύεται την προσάρτηση εθνικών μας εδαφών. Θα έχετε μετά κάθε λόγο, εθνικά υπερήφανοι, να επισκέπτεσθε την πατρώα γη, να δίνουμε το «παρών» όχι μόνο πνευματικά, αλλά και υπαρξιακά, εκπέμποντας το μήνυμα ότι όλοι έχουμε αντιληφθεί τις ενέργειες που επιβάλλεται να πράξουμε για την προστασία της Θράκης μας και γενικότερα της πατρίδας μας, καθώς και ότι αυτό δεν είναι απλώς μία ημερίδα, αλλά η αναγέννηση της αγάπης μας για την Ελληνική Θράκη.

Η οριστική και αποστομωτική απάντηση στις παράνομες και προκλητικές ενέργειες του τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής, που φθάνει στο σημείο να αγνοεί την Ελληνική Πολιτεία, είναι η απαίτηση για ίδρυση Ελληνικού Προξενείου στην Τραπεζούντα, στο πλαίσιο της αρχής της αμοιβαιότητας, διότι η Ελλάδα διαθέτει ένα προξενείο λιγότερο.

Η Ελλάδα στη σημερινή εποχή, με μία τάση οικονομικής εσωστρέφειας και εξαρτημένου δανεισμού, αλλά και με μηδενική παραγωγή, δεν δείχνει μία δυνατή οικονομία που θα στήριζε μία ισχυρή διπλωματία. Στην Ελλάδα, λοιπόν, όπου από τα μεταπολεμικά χρόνια ειδικότερα δεν προέκυψε ποτέ το «όραμα», όπως λέμε, είναι λογικό να μην υπάρχει συσπείρωση πολιτών και πολιτικών και το ατομικό συμφέρον να υπερβαίνει το εθνικό. Ένα σχέδιο διπλωματίας και εξωτερικής πολιτικής είναι εκείνο που δίνει και έμφαση στην γεωπολιτική δύναμη μίας χώρας, αφού καθορίζει εκ των προτέρων τα όρια και τις θέσεις σε σταθερή βάση. Εκεί, δηλαδή, που έχουν τεθεί «κόκκινες γραμμές» και κάθε περαιτέρω υποχώρηση είτε θα γίνεται με πολύ ισχυρά ανταλλάγματα είτε θα οδηγεί σε λεκτικό αδιέξοδο σε επίπεδο επιχειρημάτων.

Δεν μπορεί μία χώρα να δεχθεί διλήμματα, όταν η ίδια δεν αφήνει χώρο γι αυτά, και η αποτρεπτική δυναμική γίνεται πάντα μέσω συμμαχιών, διότι τελικά καμία χώρα μόνη της δεν επιβάλλει την θέλησή της και πόσω μάλλον όταν δεν διαθέτει ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Και οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, έχουν υποστεί μειώσεις 54% στον λειτουργικό τους προϋπολογισμό το 2013 έναντι 2009…

Στο δια ταύτα…

• Να ανοίξουν πάλι Αστυνομικά Τμήματα της Θρακικής υπαίθρου και οι Σχολές Αστυνομίας σε Ξάνθη και Κομοτηνή που τέθηκαν στο έλεος των λαθρομεταναστών, που φιλοξενούνται, εάν είναι δυνατόν, σε αυτές και να επιτείνεται το θέμα ασφαλείας.
• Να μεταφερθεί το Ιεροσπουδαστήριο Εχίνου στην Ξάνθη
• Οι Πομάκοι να μαθαίνουν πομακικά και οι Ρομά ρομανί
• Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην ΕΟΖ, που, αντί να φέρει ανάπτυξη, θα αυξήσει τη μειονότητα με αυτόκλητους τούρκους από Γερμανία, Βουλγαρία και Τουρκία
• Άμεση εκμετάλλευση του ΕΣΠΑ για να κατασκευασθεί ο κάθετος οδικός και σιδηροδρομικός άξονας Μέστης – Σαππών – Δερείου – Μεταξάδων – Ορμενίου
• Η αντιαρματική τάφρος να γίνει πλωτή για ποταμόπλοια
• Κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη
• ΦΠΑ χαμηλό, αντίστοιχο αυτού που ισχύει σε όλη την ΕΕ
• Τιμές καυσίμων όπως αυτές των Σκοπίων και της Βουλγαρίας
• Αναδείξτε τα λιμάνια σε εμπορικά κέντρα
• Ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις
• Ίδρυση Ελληνικού Προξενείο στην Τραπεζούντα
• Επιβάλλεται να αντιληφθούν όλοι ότι θα πρέπει να εγγραφούμε στους δήμους και τις κοινότητες της Θράκης μας. Οι ετεροδημότες Θρακιώτες, οι ξεριζωμένοι Κωνσταντινπουλίτες, Ίμβριοι και Τενέδιοι, και για όσους μετοικήσουν να δοθεί αφορολόγητο 10.000 ευρώ στο εισόδημά τους. Εκτιμάται ότι πάνω από 300.000 θα μεταδημοτεύσουν και θα πάψουν πλέον να μας απασχολούν το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής και το κάθε τουρκόφωνο κόμμα…
• Στο πλαίσιο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και τη στιγμή που στην Τουρκία μπορούν και ψηφίζουν ακόμη και οι κεμαλιστές αλλά και οι Κούρδοι που βρίσκονται στο εξωτερικό, στην Ελλάδα επιβάλλεται να δοθεί το δικαίωμα στην ελληνική ομογένεια να συμμετέχει ενεργά στα πολιτικά πράγματα και οι ομογενείς μας να μπορούν να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους στα ακριτικά νησιά και τη Θράκη.

Τότε θα υπάρξει ένα μήνυμα ενότητας του Ελληνισμού και μία ελπίδα εξόδου από την κρίση.

Αυτό είναι ένα όραμα της Οικουμενικότητας του Ελληνισμού που κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει.

Η Ελληνική Θράκη αποτελεί το τελευταίο σημείο αγκίστρωσης του Ελληνισμού στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Θράκης μετά τον ξεριζωμό του από τις βόρειες και τις ανατολικές περιοχές της. Τυχόν απώλειά της, συνεπώς, θα σήμαινε το κλείσιμο ενός ακόμη μεγάλου ιστορικού κεφαλαίου, αυτού που επί αιώνες γράφει με τους αγώνες του ο Θρακικός Ελληνισμός.

Παραποιώντας τη γνωστή ρήση, θα τονίσω: «Δεν ρωτάω τι κάνει η Θράκη για εμάς, αλλά εμείς τι πράττουμε για τη Θράκη»…

Πηγή περιοδικό «Επίκαιρα», τεύχος 244