Έντονη κουρδική διπλωματική κινητικότητα δίνει τροφή σε σενάρια για προετοιμασία κήρυξης ανεξαρτησίας

Έντονη κουρδική διπλωματική κινητικότητα δίνει τροφή σε σενάρια για προετοιμασία κήρυξης ανεξαρτησίας

O Ερντογάν με τον Κούρδο πρωθυπουργό Νερτσιβάν Μπαρζανί

Του Μάρκο Πόλο

[Πηγή: seisaxthiablog, 29/06/2014]

Οπλισμένα αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη πετούν από τα ξημερώματα της Παρασκευής πάνω από τη Βαγδάτη (τουλάχιστον), όπως επιβεβαίωσε και το αμερικανικό Πεντάγωνο. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση στόχος είναι να «προστατευθούν οι σύμβουλοι» που η Ουάσινγκτον έχει στείλει στο Ιράκ (300 στο σύνολο, έχουν φτάσει περίπου οι μισοί).

Ανεπισήμως, πάντως, κατά πολλούς είναι προφανές ότι η Ουάσινγκτον, με έμμεσο έστω τρόπο, αποφάσισε να υποδηλώσει την παρουσία της απέναντι στους εξτρεμιστές ισλαμιστές του «Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στο Λεβάντε αλλά και στους συμμάχους του, με τον πλέον «ασφαλή και ανέξοδο», από άποψη πολιτική αλλά και κόστους σε ανθρώπινες (αμερικανικές) ζωές, τρόπο. Και μάλιστα, μόλις μία μέρα μετά την ανακοίνωση του αλ Μάλικι ότι εντός των ημερών αναμένονται ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη που αγόρασε «άρον άρον» το Ιράκ και τις αλλεπάλληλες πληροφορίες ότι στη Βαγδάτη βρίσκονται και οι Ιρανοί «Φρουροί της Επανάστασης».

Το διπλωματικό παρασκήνιο συνεχίζεται με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι να συναντιέται με τον Σαουδάραβα βασιλιά Αμπντουλλάχ και τον ομόλογό του Σαούντ αλ Φαϊζάλ στο Ριάντ. Η ατζέντα επικεντρώθηκε στις καταιγιστικές εξελίξεις στο Ιράκ και δευτερευόντως στα της Συρίας. Η σαουδαραβική ηγεσία συνεχίζει να καταγγέλλει την σιιτική κυβέρνηση αλ Μάλικι ότι ευθύνεται για την κατάσταση λόγω «της σεχταριστικής πολιτικής της» απέναντι στους σουνίτες. Η παρατήρηση είναι σωστή ως ένα σημείο. Από εκεί και πέρα, αυτό που δεν λέει η σαουδαραβική ηγεσία είναι οι δικές της σχέσεις με το «Ισλαμικό κράτος» που αποτέλεσε τον κύριο βραχίονα της προσπάθειάς της να ανατραπεί το καθεστώς Άσαντ στη Συρία.

Πλέον, με τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που έχει λάβει η δράση της οργάνωσης, ενισχυμένη και από τις τεράστιες χρηματικές της δυνατότητες μετά τη λεηλασία των ιρακινών τραπεζών στην Μοσούλη, την πώληση εργοστασίων και περιουσιακών στοιχείων στις συριακές περιοχές που ελέγχει και την αξιοποίηση των συριακών κοιτασμάτων στη Ράκκα, το «Ισλαμικό Κράτος» προβληματίζει και το Ριάντ. Ήδη, επισήμως πάντα «λόγω της επικίνδυνης κατάστασης που έχει διαμορφωθεί με ευθύνη της κυβέρνησης αλ Μάλικι», το βασίλειο έχει θέσει σε συναγερμό όλες τις δυνάμεις ασφαλείας του. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν «δίαυλοι επικοινωνίας» με τους πρώην (;) προστατευόμενούς του που κλήθηκε να χρησιμοποιήσει.

Το τι ακριβώς συζήτησαν οι Κέρι, Αμπντουλλάζ και Φαϊζάλ, δεν έγινε γνωστό. Πιθανότατα όμως ο Κέρι ενημέρωσε για τις επαφές που είχε, τις προηγούμενες ημέρες, τόσο στη Βαγδάτη, όπου πίεσε εκ νέου τον Μάλικι να παραιτηθεί για να συσταθεί «κυβέρνηση εθνικής ενότητας», όσο και στο αυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν, όπου αν και επισήμως κάλεσε τους Κούρδους να στηρίξουν τη Βαγδάτη κατά των εξτρεμιστών και να συνεισφέρουν στην «εθνική ενότητα», πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν δεδομένο ότι συζητήθηκε η προοπτική ίδρυσης ανεξάρτητου κουρδικού κράτους (μεταξύ αυτών και ο προσωρινός Ιρακινός πρωθυπουργός). Σύμφωνα με πληροφορίες, η κουρδική πλευρά φέρεται να έθεσε εκ νέου, βασιζόμενη και στον αποκλειστικό έλεγχο που έχει πια επί του Κιρκούκ και των πετρελαιοπηγών του, το ζήτημα, θέτοντάς το, ως ένα βαθμό, και ως «αντάλλαγμα» για την παροχή στήριξης κατά των ακραίων ισλαμιστών.

Η κινητικότητα στην κουρδική πλευρά είναι εξαιρετικά έντονη. Την Παρασκευή το απόγευμα, στο Ιρμπίλ έφτασε και ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών. Την ίδια μέρα επέστρεψε από την Άγκυρα, ο πρωθυπουργός της αυτόνομης κουρδικής περιοχής, Νερτσιβάν Μπαρζανί ο οποίος συναντήθηκε με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ερντογάν, αλλά και με τον Τούρκο υπουργό Ενέργειας, Γιλντίζ, και τον επικεφαλής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών Χακάν Φιντάν. Παρά τα όσα χωρίζουν τους Κούρδους με τους Τούρκους, η κυβέρνηση του αυτόνομου Κουρδιστάν έχει σημαντικές οικονομικές σχέσεις με την Άγκυρα (τα τελευταία χρόνια) στην οποία εξάγει και πετρέλαιο. Η σύσφιγξη σχέσεων ήταν επιλογή και του Ερντογάν με το σκεπτικό να τις αξιοποιήσει για να «παίξει» το «διαίρει και βασίλευε» και να αποτρέψει μια εξέλιξη που δεν θα συνέφερε την Άγκυρα, όπως πχ η ίδρυση ανεξάρτητου κουρδικού κράτους: εκτός και αν σε αυτό δεν περιλαμβάνονται οι κουρδικές περιοχές της Τουρκίας και αρκεστεί σε αυτές του Ιράκ και της Συρίας, που ήδη ελέγχονται μόνο από Κούρδους.

Η νέα αυτή συνάντηση στην Άγκυρα δείχνει ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, οι εξαιρετικά λεπτές ισορροπίες τηρούνται μεταξύ Άγκυρας και Ιρμπίλ τηρούνται. Μέχρι πότε θα γίνει αυτό, θα φανεί αν και εκτιμάται ότι οι επικείμενες προεδρικές εκλογές στην Τουρκία θα δώσουν παράταση σε αυτό το «παιχνίδι» ισορροπιών δεδομένης της στήριξης των Κούρδων που επιδιώκει να διασφαλίσει ο Ερντογάν.

Πηγές: bbc, reuters, al Arabiya