Διαίρει και βασίλευε…

Διαίρει και βασίλευε…

Του Νικόλα Ζηργάνου

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 24/06/2014]

ΙΡΑΚ- Η Ουάσινγκτον ζήτησε από τον Νούρι αλ Μάλικι να ορίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να αποφευχθεί ένας θρησκευτικός πόλεμος σιιτών - σουνιτών, καθώς η επέκταση του ΙΚΙΛ απειλεί την περιοχή με εξάπλωση της κρίσης στις γειτονικές χώρες.

Λιγότερο από δύο ώρες κράτησε η συνάντηση του Ιρακινού πρωθυπουργού Νούρι αλ Μάλικι με τον ασθμαίνως αφιχθέντα στη Βαγδάτη, Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι και σύμφωνα με όσα λίγα διέρρευσαν, η Ουάσινγκτον ζήτησε από τον Μάλικι να ορίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να αποφευχθεί ένας θρησκευτικός πόλεμος μεταξύ σιιτών και σουνιτών.

Οι Αμερικανοί, που δεν θέλουν με τίποτα να επιστρέψουν οι πεζοναύτες τους στο χάος του Ιράκ -για το οποίο φέρουν ευθύνη- ανακάλυψαν αίφνης ότι το πρόβλημα με τους εξτρεμιστές σουνίτες του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε (ΙΚΙΛ) δεν λύνεται μόνο με τη βία, αλλά απαιτεί και πολιτικό σχέδιο ενσωμάτωσης των σουνιτικών πληθυσμών στο παιχνίδι της εξουσίας από το οποίο είναι αποκλεισμένοι.

Παράπονα Μάλικι

Ο Μάλικι από την πλευρά του θεωρεί πως η Ουάσινγκτον, μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, το εγκατέλειψε στην τύχη του και δεν ανταποκρίθηκε στην απεγνωσμένη έκκλησή του για συνδρομή με αεροπορικούς βομβαρδισμούς των τρομοκρατών. Μοναδική συνεισφορά των ΗΠΑ είναι προς το παρόν η αποστολή 275 συμβούλων που θα βοηθήσουν τον ιρακινό στρατό με πληροφορίες, συντονισμό και εκπαίδευση.

Την αμήχανη και ορισμένες φορές αντιφατική στάση της Ουάσινγκτον απέναντι στο ιρακινό πρόβλημα εξηγεί ίσως η χθεσινή δήλωση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου: «Και τα δύο στρατόπεδα (σουνίτες εξτρεμιστές και φιλοϊρανοί σιίτες) είναι εχθροί των Ηνωμένων Πολιτειών. Και όταν οι εχθροί σου πολεμάνε ο ένας τον άλλο, δεν ενισχύεις έναν από αυτούς, αλλά τους αποδυναμώνεις και τους δύο».

Ομως, η εξάπλωση του ΙΚΙΛ και η κατάληψη σχεδόν όλου του σουνιτικού Ιράκ, περίπου το ένα τρίτο των εδαφών της χώρας, απειλεί την περιοχή με επαναχάραξη συνόρων, αστάθεια και εξάπλωση της κρίσης στις γειτονικές χώρες, με πρώτες στον κατάλογο την Ιορδανία (στενό σύμμαχο των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή) και τον Λίβανο, όπως αναφέρουν και σε βίντεο που ανάρτησαν στο Διαδίκτυο στελέχη του ΙΚΙΛ: «Στέλνουμε μήνυμα στον τύραννο. Ερχόμαστε ζωσμένοι εκρηκτικά και θάνατο. Δεν γνωρίζουμε σύνορα. Πολεμήσαμε στη Συρία και το Ιράκ, τώρα θα έρθουμε στην Ιορδανία και τον Λίβανο». Ομως, μετά την ψηφιακή, εικονική απειλή, ακολούθησε και η πραγματική. Προχθές, Ιρακινοί σουνίτες φύλαρχοι κατέλαβαν τον συνοριακό σταθμό Τουραϊμπίλ, τη μοναδική επίσημη δίοδο από και προς την Ιορδανία. Οι φύλαρχοι φέρονται να διαπραγματεύονται την παράδοση του Τουραϊμπίλ στους αντάρτες του ΙΚΙΛ έναντι ανταλλαγμάτων. Η απειλή έφτασε πια στην πόρτα του Χασεμιτικού Βασιλείου και δεν είναι σενάριο, είναι υπαρκτή.

Στο Αμμάν έχει σημάνει συναγερμός, με τον στρατό να ενισχύει την παρουσία του στα ιορδανο-ιρακινά σύνορα (μήκους 180 χιλιομέτρων) και 15.000 Αμερικανούς να πραγματοποιούν κοινές ασκήσεις με τον ιορδανικό στρατό. Περισσότεροι από 2.000 Ιορδανοί πολεμούν ως εθελοντές σε εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις στη Συρία, ενώ σε τουλάχιστον δύο τοποθεσίες στην έρημο, κοντά στα σύνορα με τη Συρία, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι «σύμβουλοι», σε συνεργασία με τις ιορδανικές ειδικές δυνάμεις, εκπαιδεύουν ισλαμιστές εθελοντές από όλο τον κόσμο, προκειμένου να προωθηθούν στα μέτωπα της Συρίας.

Ανησυχία στον Λίβανο

Σε επιφυλακή βρίσκονται και οι δυνάμεις ασφαλείας στον Λίβανο, όπου όλοι οι αναλυτές υποστηρίζουν πως οι επιτυχίες του ΙΚΙΛ στο Ιράκ θα πυροδοτήσουν νέο κύκλο βίας στην πολύπαθη χώρα. Πριν από δύο ημέρες έγινε αποτυχημένη βομβιστική απόπειρα κατά του αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών, ενώ η αστυνομία συνέλαβε πυρήνα 17 ξένων τζιχαντιστών του ΙΚΙΛ, σε ξενοδοχείο της Χάμρα, στη Βηρυτό.

Ομως, η όλο και αυξανόμενη κατάταξη χιλιάδων Ευρωπαίων εθελοντών στις τάξεις της τρομοκρατικής οργάνωσης του ΙΚΙΛ απειλεί όχι μόνο τη Μέση Ανατολή, αλλά και τις χώρες προέλευσης των τζιχαντιστών, οι οποίοι όσοι και όταν επιστρέψουν στις πατρίδες τους θα αποτελούν σοβαρό κίνδυνο ασφαλείας.

Στο Λονδίνο υποστηρίζουν ότι δεν έχουν τα μέσα και τις δυνάμεις για να παρακολουθούν τους άνω των 500 Βρετανούς τζιχαντιστές που πολεμούν τώρα στη Συρία και το Ιράκ (ενώ παρακολουθούν ηλεκτρονικά τις επικοινωνίες εκατομμυρίων ανθρώπων σε συνεργασία με την αμερικανική NSA), οι Τούρκοι χαρακτηρίζουν εσχάτως το ΙΚΙΛ τρομοκρατική οργάνωση (ενώ η ΜΙΤ συνεχίζει να εκπαιδεύει, να εξοπλίζει και να αφήνει να περάσουν τα σύνορά προς τη Συρία οι τζιχαντιστές) και οι Καταριανοί μιλάνε για πολιτικό πρόβλημα στο Ιράκ, το οποίο δημιούργησε η κυβέρνηση Μάλικι, και τάσσονται θεωρητικά υπέρ της διατήρησης των υφιστάμενων συνόρων, ενώ την ίδια ώρα, αποκαλύπτεται ότι μόνον η πρεσβεία του Κατάρ στη Λιβύη εκπαίδευσε, χρηματοδότησε και διευκόλυνε 1.800 Τυνήσιους εθελοντές να ενταχθούν στο ΙΚΙΛ και σε άλλες εξτρεμιστικές οργανώσεις που πολεμούν στη Συρία.

Τελικά, όλοι καταδικάζουν επισήμως τους τρομοκράτες, αλλά κάτω από το τραπέζι, τους χρησιμοποιούν για να συνεχιστεί ο ενδοϊσλαμικός ακήρυχτος πόλεμος, από τον οποίο ο μόνος που φαίνεται να βγαίνει κερδισμένος προς το παρόν είναι το Ισραήλ, του διαίρει και βασίλευε.