Ευρωζώνη «δύο» ταχυτήτων

Ευρωζώνη «δύο» ταχυτήτων

Σκίτσο του Peter Schrank

του Γ. Καπόπουλου

[Πηγή: ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 09/05/2014]

Ανάπτυξη σε χαμηλό ποσοστό για τη Γερμανία, την Τσεχία, τη Σλοβακία και την Αυστρία και προοπτική μείωσης της ανεργίας για την επόμενη διετία, και μηδαμινή έως μηδενική ανάπτυξη για την Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιταλία και την Γαλλία με σταθερή την υψηλή ανεργία.

Η Ευρωζώνη -Ευρώπη των δύο ταχυτήτων είναι εδώ- και το σκηνικό μιας πολιτικής πλέον σύγκρουσης ανάμεσα στον Νότο συν τη Γαλλία με τη Γερμανία και τις χώρες που λειτουργούν ως τμήματα της οικονομίας της έχει στηθεί.

Με τα παραπάνω δεδομένα και με προεξοφλημένο το υψηλό ποσοστό ευρωσκεπτικισμού που θα καταγραφεί στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου ο διάλογος για το μέλλον της Ευρωζώνης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης συνολικά δεν θα μπορέσει να περιορισθεί ούτε στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ, ούτε στα Think Tank, Glienicker Gruppe στο Βερολίνο, Aeiffel Group στο Παρίσι και Brugel Group στις Βρυξέλλες, που γράφουν και ξαναγράφουν σενάρια για την πολιτική ενοποίηση, για την ένωση του ευρώ.

Προχθές, Τετάρτη, ο υπουργός Βιομηχανίας της Γαλλίας δήλωσε ότι η διαχείριση του ευρώ είναι θέμα πολιτικής διαβούλευσης με πιο αρμόδιο όργανο το Eurogroup.

Ανταπάντηση στο σχόλιο της Καγκελαρίας στο Βερολίνο ότι μόνη αρμόδια για το ευρώ είναι η ΕΚΤ, που ήταν απάντηση στην προ ολίγων ημερών δήλωση του πρωθυπουργού της Γαλλίας Βαλς ότι το σκληρό κοινό νόμισμα είναι ασύμβατο με την ανάπτυξη και τη μείωση της ανεργίας.

Το παραπάνω σκηνικό νομιμοποιεί τον επικεφαλής της ΕΚΤ Μ. Ντράγκι να συνεχίσει τη στάση αναμονής που κρατά από την αρχή του χρόνου μέχρι να υπάρξουν οι πολιτικές προϋποθέσεις που να τον στηρίζουν όταν δρομολογήσει την ποσοτική χαλάρωση την οποία ούτως ή άλλως έχουν προεξοφλήσει οι αγορές.

Η κοινωνική αναταραχή μπορεί από στιγμή σε στιγμή να μετατραπεί σε μη ελέγξιμη πολιτική αποσταθεροποίηση στον Νότο και στη Γαλλία, με συνέπεια να μην υπάρχει η δυνατότητα αναμονής ή τακτικής του ώριμου φρούτου, μέχρι η παγκόσμια οικονομική συγκυρία και κυρίως η πτώση της ανάπτυξης στις αναδυόμενες αγορές να αναγκάσει το Βερολίνο να αλλάξει γραμμή πλεύσης.

Ο Ολάντ στη Γαλλία, αν δεν υπάρξει μετεκλογικά αποφασιστική στροφή, θα αντιμετωπίσει όχι απλά αμφισβήτηση, αλλά την πρόκληση ολοκλήρωσης της πενταετούς θητείας του που λήγει το 2017, ενώ ραγδαία πρόωρη φθορά θα αντιμετωπίσει και ο Ρέντσι στην Ιταλία που αναγκάσθηκε να «παγώσει» όλες τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις μέχρι τις εκλογές, στη σκιά της απειλής για εκλογικό θρίαμβο του Κινήματος των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίγιο.

Εάν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στη Γαλλία, που δείχνουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην τρίτη θέση πίσω από το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν και την Κεντροδεξιά, ο Ολάντ δεν θα είναι απλά υποχρεωμένος να διαπραγματευθεί σκληρά με τη Μέρκελ, αλλά να καταστήσει δημόσια τη στρατηγική διαφοροποίηση της Γαλλίας από τη Γερμανία.

Ο Ολαντ δεν πληρώνει μόνον τα δικά του λάθη. Πληρώνει την ανεξήγητη στροφή Σαρκοζί τον Ιούνιο του 2010, όταν αποφάσισε να τερματίσει την αντιπαράθεση που είχε ανοίξει με το Βερολίνο από την έναρξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης τον Σεπτέμβριο του 2008 και να γίνει ο ήσσων εταίρος του διδύμου Μερκοζί.

Πληρώνει αθροιστικά τη σταθερή προσαρμογή της Γαλλίας στις θέσεις της Γερμανίας σε όλη τη διάρκεια της σκληρής διαπραγμάτευσης για τη δημιουργία του ευρώ από το Μάαστριχτ στα τέλη του 1991 μέχρι και την άνοιξη του 1998, όταν συμφωνήθηκε η σύνθεση της πρώτης ομάδας χωρών-μελών της Ευρωζώνης.

Τρίτη δύναμη

Εάν επιβεβαιωθούν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις στη Γαλλία που δείχνουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην τρίτη θέση πίσω από το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν και την Κεντροδεξιά, ο Ολάντ δεν θα είναι απλά υποχρεωμένος να διαπραγματευθεί σκληρά με τη Μέρκελ, αλλά να καταστήσει δημόσια τη στρατηγική διαφοροποίηση της Γαλλίας από τη Γερμανία.