Γ. Δελαστίκ: Στη Γαλλία κρίνεται η τύχη του ευρώ και το μέλλον της Ε.Ε.

Στη Γαλλία κρίνεται η τύχη του ευρώ και το μέλλον της Ε.Ε.

Του Γιώργου Δελαστίκ

[Πηγή: ΕΘΝΟΣ, 22/05/2014]

Βόμβα ήταν προχθές ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Λε Μοντ», της πιο ακραία φιλοευρωπαϊκής γαλλικής εφημερίδας: «Το ευρωπαϊκό σχέδιο δεν είναι πλέον πλειοψηφικό στη Γαλλία»! Αν όντως ισχύει αυτή η εκτίμηση, τότε μιλάμε για την έναρξη υπαρξιακής κρίσης όχι απλά του ευρώ, αλλά της ίδιας της Ε.Ε. με τη σημερινή της μορφή. Χωρίς τη Γαλλία, δεν υφίσταται ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ο τίτλος της «Λε Μοντ» δεν προήλθε από κάποια δημοσκόπηση αναφορικά με το ποσοστό που θα πάρει την Κυριακή η Μαρίν Λεπέν στις ευρωεκλογές, στις οποίες κατεβαίνει με το σύνθημα «Εξω η Γαλλία από το ευρώ» και την εξαγγελία περί της διενέργειας δημοψηφίσματος με το ερώτημα αν οι Γάλλοι θέλουν την αποχώρηση της χώρας τους από την ευρωζώνη.

Η δημοσκόπηση στην οποία βασίστηκε ο τίτλος της «Μοντ» είναι πολύ πιο ουσιαστική. Διερευνά τη στάση των Γάλλων απέναντι στους θεσμούς της Ε.Ε. Μόνο το 39% των ερωτηθέντων θεωρεί «καλό πράγμα» τη συμμετοχή της Γαλλίας στην Ε.Ε. Ενα 39% είναι αδιάφορο εντελώς για την Ε.Ε. θεωρώντας τη συμμετοχή αυτή «ούτε καλό ούτε κακό», ενώ το υπόλοιπο 22% θεωρεί «κακό πράγμα» τη συμμετοχή της Γαλλίας στην Ε.Ε. Αυτά τα ποσοστά αντίθεσης προς την Ε.Ε. είναι πρωτοφανή για τη Γαλλία. Τα πράγματα χειροτερεύουν με τις άλλες ερωτήσεις. Το 85% (!) των Γάλλων θεωρεί ότι η Ε.Ε. «δεν προστατεύει αποτελεσματικά τα εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα της Γαλλίας». Επιπροσθέτως, το 54% εκτιμά ότι το ευρώ «έχει περισσότερα μειονεκτήματα παρά πλεονεκτήματα για τη Γαλλία».

Το 67% των ερωτηθέντων Γάλλων επιθυμεί «την ενίσχυση των αποφασιστικών αρμοδιοτήτων της χώρας μας, ακόμη και αν αυτό σημαίνει περιορισμό των εξουσιών της Ε.Ε.», με το 65% μάλιστα να απαιτεί «να επανέλθουν οι έλεγχοι στα σύνορα των κρατών - μελών». Το 43% όσων ερωτήθηκαν από τους δημοσκόπους φτάνει μέχρι του σημείου να πιστεύει ότι η Ε.Ε.... «απειλεί την εθνική ταυτότητα της Γαλλίας»! Αν όμως οι πολίτες μιας μεγάλης χώρας που βρίσκεται από την αρχή στην καρδιά της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και συναποτελεί με τη Γερμανία το ηγετικό δίδυμο της Ε.Ε. αισθάνονται ότι η Ε.Ε. απειλεί την εθνική τους ταυτότητα, τι θα πρέπει άραγε να αισθάνονται οι κάτοικοι των μικρότερων χωρών της Ευρώπης;

Πάλι προχθές, η επίσης εντονότατα φιλοευρωπαϊκή γαλλική εφημερίδα «Λιμπερασιόν» έγραφε μεταξύ πολλών άλλων σε ένα πολυσέλιδο αφιέρωμά της που αναφερόταν στις σχέσεις Γερμανίας - Γαλλίας: «Το κέντρο βάρους της Ευρώπης έχει μετατοπιστεί από τις Βρυξέλλες στο Βερολίνο και αυτό είναι ακόμη εμφανέστερο αν ληφθεί υπόψη ότι η ισορροπία στον γαλλογερμανικό άξονα έχει διαταραχθεί λόγω της αποδυνάμωσης του προέδρου Ολάντ και του ότι η γαλλική οικονομία παρουσιάζει προβλήματα». Κατά την κεντροαριστερή εφημερίδα, η Γερμανία κυριαρχεί σήμερα στην Ε.Ε. οικονομικά και πολιτικά, καθώς το Βερολίνο επέμεινε στα σχέδια της λιτότητας που επέβαλε σε όλες τις χώρες της νότιας Ευρώπης, είτε αυτές τις υπήγαγε σε καθεστώς μνημονίου (όπως την Ελλάδα και την Πορτογαλία) είτε όχι (όπως την Ιταλία και την Ισπανία). «Είναι δύσκολο να πουλήσεις στο εξωτερικό μια πολιτική που δεν λειτουργεί στη χώρα σου. Δεν υπάρχει φυσικά ένα γερμανικό μοντέλο που να μπορεί να εξαχθεί στη Γαλλία ή σε άλλες χώρες» γράφει η «Λιμπερασιόν», η οποία κάθε άλλο παρά πρεσβεύει τη σύγκρουση με το Βερολίνο.

Το αντίθετο υποστηρίζει: «Αν το Παρίσι και η υπόλοιπη Ε.Ε. θέλουν μια διαφορετική Ευρώπη, πρέπει να συνεργαστούν με την καγκελάριο Μέρκελ και όχι να την απομονώσουν» τονίζει η «Λιμπερασιόν», η οποία ως κεντροαριστερή εφημερίδα τάσσεται υπέρ μιας πιο διαλλακτικής γραμμής έναντι του Βερολίνου από τα πιο μαχητικά τμήματα της γαλλικής δεξιάς, τα οποία πρωτοστατούν στον αντιγερμανισμό. Είμαστε βέβαιοι ότι αυτή τη στιγμή τα αντι-Ε.Ε. και αντιγερμανικά αισθήματα κυριαρχούν στον γαλλικό λαό και αυτό θα αποτυπωθεί σε ικανό βαθμό και στα αποτελέσματα των ευρωεκλογών της Κυριακής. Το κρίσιμο όμως είναι αν αυτές οι τάσεις θα αποδειχθούν παροδικές, οπότε δεν έχουν παρά ελάχιστη σημασία, ή αν θα παγιωθούν, οπότε θα πάμε σε πανευρωπαϊκές μεγάλες ανατροπές.