H ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ

ΔΥΝΑΜΙΚΗ 'Η ΣΤΑΤΙΚΗ ΝΙΚΗ

H ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ

[Πηγή: iskra, 30/05/2014]

Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΡΙΜΙΚΗΡΗ*

Σίγουρα το αποτέλεσμα των εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση και προπαντός για τις ευρωεκλογές αποτελεί μια σημαντική πολιτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία του για την ανατροπή του σάπιου κυβερνητικού πολιτικού δικομματικού συστήματος που γνωρίσαμε στην Ελλάδα μετά την πτώση της δικτατορίας.

Για πρώτη φορά πρώτη δύναμη στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα αναδεικνύεται ένα κόμμα της αριστεράς και αυτό έχει τη σημασία του όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες κύρια του νότου.

Η χώρα που ο λαός της μάτωσε όσο κανένας άλλος ευρωπαϊκός λαός, η χώρα πειραματόζωο στα χέρια του άγριου νεοφιλελευθερισμού, έδωσε την Κυριακή 25 του Μάη το δικό της μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις. Βέβαια η νίκη προέκυψε κυρίως λόγω της εκλογικής υποχώρησης της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ και όχι λόγω της δυναμικής του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά:

Στη Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη καταγράφεται παντού η δυσαρέσκεια των λαών της απέναντι στις πολιτικές της λιτότητας και του άγριου νεοφιλελευθερισμού που εκπορεύονται από τα αντεργατικά και αντιλαϊκά κέντρα εξουσίας της Ε.Ε.

Η μεγάλη αποχή όπως και η στροφή προς τα ακροδεξιά πολιτικά μορφώματα είναι μία πραγματικότητα άκρως ανησυχητική που πρέπει όλοι να την πάρουμε υπόψη μας.

Στην Ελλάδα η λαϊκή αγανάκτηση πάντως γίνεται πολιτική πρόταση διεξόδου με τη στήριξη των δυνάμεων της αριστεράς και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο όμως σημβένει σιγά-σιγά και σε άλλες χώρες όπου γιγαντώνει η αριστερή αντίθεση σ΄ αυτή την Ε.Ε .

Τα εκλογικό αποτέλεσμα της 25 ης του Μάη πάντως διαμόρφωσε ένα διαφορετικό τοπίο. Από τους τέσσερις υπαρκτούς κυβερνητικούς πολιτικούς συμμαχικούς σχεδιασμούς, της δεξιάς, της κεντροαριστεράς, της εναλλακτικής πρότασης της αριστεράς, και της μεγάλης συμμαχικής παράταξης της δεξιάς με την σοσιαλδημοκρατία που υπάρχουν χωρίς καμία αμφιβολία ενισχυμένος βγήκε αυτός της εναλλακτικής πρότασης της αριστεράς. Συνολικά η ελληνική αριστερά ξεπέρασε το 35% και ο μεγάλος ηττημένος είναι αυτός της Κέντρο-αριστεράς (ΕΛΙΑ +ΔΗΜΑΡ) 9,23%, εάν δε εντάξουμε και το ποτάμι μετά την είσοδό του στο ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα το σύνολο της κεντροαριστεράς μόλις ξεπερνά το 15% . Η κρίση και η αποσυνθετική διαλυτική πορεία της ΔΗΜΑΡ, μαζί με τη διαρκή συρρίκνωση της Ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας η οποία μόλις διασώθηκε από την οριστική συντριβή στις ευρωεκλογές, επιβεβαιώνουν όσο ποτέ άλλοτε την ανάγκη μιας συγκρουσιακής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Μιας Αριστεράς που θα ενισχύει σταθερά τα ριζοσπαστικά εναλλακτικά ταξικά χαρακτηριστικά της.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ Μερκελικής έμπνευσης έχασε πάνω από 12%.
Βέβαια θα είναι πολλοί αυτοί που θα αμφισβητήσουν την πιθανότητα δημιουργίας κυβέρνησης της αριστεράς με τα σημερινά πολιτικά δεδομένα και αυτό είναι μία σκληρή πραγματικότητα λόγο των θέσεων του ΚΚΕ.
Αυτή η διαπίστωση όμως που είναι αποτέλεσμα εξαγγελιών της συγκεκριμένης ηγεσίας σε αντίθεση με τον ενωτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ στην ζωή δεν περπατάει. Ο κόσμος , αυτό το 35% του ελληνικού λαού, που έκανε το βήμα να συστρατευθεί με τις δυνάμεις της αριστεράς, χωρίς να είναι απόλυτα μπολιασμένο με την αριστερή ιδεολογία, ανεξάρτητα από εντάξεις και επιμέρους διαφορές, απέδειξε στην πράξη με το παράδειγμα των δημοτικών εκλογών σε πολλούς δήμους την αλληλεγγύη του και έδωσε προτεραιότητα με τη ψήφο του στους αριστερούς υποψηφίους, στους κοινούς δηλαδή τόπους και σ΄ αυτά που ενώνουν όλη την αριστερά.

Το παράδειγμα αυτό του κόσμου της Αριστεράς στέλνει θετικά και ενωτικά μηνύματα στις ηγεσίες της αριστεράς οι οποίες θα πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Την κρίσιμη ώρα της επιλογής του "εμείς" ή "αυτοί" θα είναι πολύ δύσκολο για την ηγεσία του Περισσού να σφυρίζει αδιάφορα. Απλά λοιπόν μπορούμε να πούμε καθαρά ότι η κοινή δράση όλων των δυνάμεων της αριστεράς είναι μονόδρομος, το θέλουν ή όχι τα διάφορα σεχταριστικά απολιθώματα, αλλά και τα πολιτικά ρετάλια της κεντροαριστεράς που καιροφυλακτούν και μέσα στις γραμμές της ίδιας της αριστεράς.

Πέρα όμως από την κατάσταση στην αριστερά το γενικό συμπέρασμα είναι ότι σήμερα στην Ελλάδα κυριαρχεί η απόλυτη πολιτική ρευστότητα. Οι εξελίξεις είναι ανοικτές . Η κυβέρνηση είναι πλήρως απονομιμοποιημένη, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ ο νικητής των εκλογών έχει να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες. Η επίκληση της ανάγκης να γίνουν εκλογές δεν αρκεί... Υπάρχει ανάγκη πρώτα και κύρια αναζωπύρωσης της ριζοσπαστικής ορμής του ΣΥΡΙΖΑ, της προωθητικής του δύναμης μέσα στην κοινωνία για την ανατροπή. Υπάρχει τεράστια ανάγκη για τη γιγάντωση της κομματικής του δομής. Με ένα κόμμα μικρό χωρίς να είναι καλά προετοιμασμένο πολιτικά, ιδεολογικά και οργανωτικά, όπου τα στοιχεία του καιροσκοπισμού και του άκρατου παραγοντισμού γίνονται σιγά σιγά επικίνδυνο στοιχείο για την αριστερή διαφορετικότητα δεν πας μακριά. Θα είναι δύσκολο να αντιμετωπισθούν οι τρομερές πιέσεις που θα δεχθεί μια πιθανή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστεράς. Χωρίς ένα γερό λαϊκό κίνημα , με την νεολαία στο κόσμο της αδιαφορίας, με ένα λαό του καναπέ , είναι δύσκολο να διεκδικηθεί πειστικά η διακυβέρνηση της χώρας. Επιβάλετε παράλληλα να ανατραπεί η τάση που παρουσιάσθηκε σ΄ αυτές τις εκλογές με όσους φεύγουν από το κυβερνητικό στρατόπεδο, αλλά παραμένουν μέσα στο μαντρί του συστήματος ενισχύοντας τη ναζιστική Χρυσή Αυγή και το ακροδεξιό ΛΑΟΣ.

Πολιτικά δεν μπορεί η αριστερά να μένει μόνο στην ήττα του κυβερνητικού συνασπισμού Η φθορά του αντιπάλου δεν αρκεί για να εξασφαλίσει μια κυβερνητική αλλαγή για να περάσει δυναμικά ο δικός της πολιτικός σχεδιασμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δει και κυρίως να αντιμετωπίσει τις αιτίες της στασιμότητάς του. Πολλές αδυναμίες έχουν εντοπιστεί, εδώ και καιρό, αλλά παραμένουν αξεπέραστες. Υπάρχουν λάθη πολιτικής εκτίμησης, όπως και λάθη στον επικοινωνιακό λόγο. Το περίφημο σύνθημα στις 25 ψηφίζουμε και στις 26 φεύγουν ήταν τελείως εκτός πραγματικότητας. Το αν θα φύγει αυτή η κυβέρνηση ή όχι δεν εξαρτάτε σε καμία περίπτωση από τις ευρωεκλογές και μόνο. Δεν μπορεί να δημιουργούνται αυταπάτες που όταν δεν πραγματοποιούνται να σπέρνουν προβληματισμό ακόμα και απογοήτευση στον κόσμο.

Οι Σαμαρο-Βενιζέλιδες είναι γατζωμένοι στην εξουσία με την συγκατάθεση των Γερμανών και όλων των συντηρητικών κύκλων της Ε.Ε Αυτοί δεν πρόκειται να τους αδειάσουν παρά μόνο όταν έχουν στα χέρια τους την δική τους εναλλακτική λύση. Μόνο αν μεταλλαχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και γίνει όργανό τους αυτοί θα αλλάξουν " τροπάρι".

Τέλος πρέπει να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από μια αντιπαράθεση στείρα για το πότε θα γίνουν ή όχι οι εκλογές και μόνο.

Η αριστερά πρέπει να δει πώς θα μαζικοποιήσει ένα κίνημα με ταξικά χαρακτηριστικά αμφισβήτησις για την δημιουργία μιας νέας πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας που θα ανατρέψει την σημερινή κυβέρνηση και θα οδηγήσει στην ριζική αλλαγή την ελληνική κοινωνία. Βασικά δηλαδή να ξαναποκτήσει την ριζοσπαστική προωθητική της δύναμη μέσα στην κοινωνία.

*Ο Βασίλης Πριμικήρης είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ