Και τώρα τι; Μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης

Και τώρα τι; Μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης

του Ευτύχη Μπιτσάκη*

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 28/02/2015]

Αυτές τις ημέρες κορυφώνεται το δράμα που παίζεται σε βάρος της χώρας μας, «στιγμή» (με την εγελιανή έννοια του όρου) που θα απαντήσει στο ερώτημα: υποτέλεια ή εθνική ανεξαρτησία και προοδευτική πορεία με στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό.

Ουσιαστικά είμαστε μια χρεοκοπημένη χώρα. Πώς φτάσαμε λοιπόν εδώ; Η απάντηση είναι απλή και σαφής: Οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις υπέταξαν το αίτημα της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής προόδου στο ταξικό συμφέρον της κυρίαρχης τάξης. Οι μετέπειτα αγώνες της Αριστεράς συνδύαζαν διαλεκτικά (ή έπρεπε να συνδυάζουν) το πατριωτικό (εθνική ανεξαρτησία) με το ταξικό (κοινωνική απελευθέρωση, σοσιαλισμός).

Σήμερα, εποχή της γενικής κρίσης του καπιταλισμού, το κεφάλαιο (με κυρίαρχο το χρηματιστικό), με την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, δεν επιχειρεί απλώς να μεταφέρει τα αποτελέσματα της κρίσης σε βάρος της εργατικής τάξης και των υποτελών στρωμάτων. Επιδιώκει να καταστρέψει όσα κέρδισαν οι λαοί την περίοδο του αιματοβαμμένου καπιταλισμού (πληρωμή της εργατικής δύναμης, κράτος πρόνοιας, προοδευτική παιδεία κ.λπ.).

Ο μόνιμος πόλεμος

Ο μόνιμος πόλεμος

[Πηγή: The Frog, 25/02/2015]

Γνωρίζαμε μέχρι τώρα σύντομους πολέμους και μακροχρόνιους πολέμους. Η έννοια του μόνιμου πολέμου δεν υπήρχε μέχρι τώρα στην γεωπολιτική. Όμως η αμερικανική κυβέρνηση δια του Προέδρου Ομπάμα αυτό ακριβώς αποφάσισε για την Μέση Ανατολή.

Για να είμαστε ακριβείς, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι γεωπολιτικές συνθήκες είναι τέτοιες που ευνοούν την ευδοκίμηση αυτού του είδους πολέμου, μέχρι τώρα ενδημικού και από τώρα και εις το εξής μόνιμου.

Από το 1980, οπότε ο Σαντάμ Χουσεΐν επιτέθηκε στο Ιράν μέχρι σήμερα, η Μέση Ανατολή βρίσκεται σε συνεχή πόλεμο του οποίου τα οποία διαλείμματα είναι γεμάτα με αιματοβαμμένες εξεγέρσεις. Τώρα ο Πρόεδρος Ομπάμα παγιώνει αυτή την κατάσταση ζητώντας από το Κογκρέσο εξουσιοδότηση για χρήση στρατιωτικών δυνάμεων εναντίον του Ισλαμικού Κράτους για τρία χρόνια.

Ο κόσμος δεν είναι ανυπόμονος αλλά είναι απαιτητικός

Ο κόσμος δεν είναι ανυπόμονος αλλά είναι απαιτητικός

Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ*

[Πηγή: iskra, 28/02/2015]

Η κυβέρνηση, παρά τις διακηρύξεις, φοβήθηκε (δικαίως ή αδίκως) το GREXIT και υποχώρησε αλλά όχι τόσο ώστε να μείνει γυμνή, όπως ο βασιλιάς. Ωστόσο: Καμία μεταπολεμική κυβέρνηση σε όλη την Ευρώπη δεν συνάντησε τόση λυσσασμένη αντίδραση από όλους όση ο ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες μέρες. Αλλά και καμία άλλη κυβέρνηση μικρής χώρας, στα όρια της απόλυτης φτώχειας, απαξιωμένη, δεν επιχείρησε να συζητήσει ως ίση προς ίσο με όλους τους άλλους, μικρούς και μεγάλους της ΕΕ. Δημιουργήθηκε παρακαταθήκη. Και για την Ελλάδα -η διαπραγμάτευση δεν τέλειωσε- και για τους επερχόμενους, Ισπανούς και άλλους. Ξέρουν τώρα ότι μπορούν, χωρίς να φοβούνται τη συντριβή τους. Αξίζει επιτέλους να προσέξουμε ότι οι Ευρωπαίοι Εταίροι, συζήτησαν, διαπραγματεύθηκαν, δεν παραμέρισαν με μια απαξιωτική κίνηση τις ελληνικές απαιτήσεις. Γνωρίζουν ότι επέρχεται θύελλα και ότι η ελληνική περίπτωση είναι η πιο απλή γι’ αυτούς, η πιο εύκολη, καθ’ ότι η Ελλάδα είναι στην πιο δυσχερή θέση, εκβιάσιμη, αν κλείσουν οι Τραπεζικές κάνουλες. Αν νικήσει το Ποδέμος ή η Λεπέν μπορούν να κάνουν το ίδιο στην Ισπανία και τη Γαλλία; Αν ο Ρέντσι (κάτι σαν τον Κουβέλη) αποτύχει στην Ιταλία πόσα δις θα τους χρειαστούν; Όλα τα «αν» λίαν πιθανά, στο τραπέζι. Είναι γελοίο το επιχείρημα ότι οι Γάλλοι θα φοβηθούν επειδή οι Έλληνες δεν τα πολυκατάφεραν απέναντι στον Σόϋμπλε.

Μιά πεταλούδα, ένας αητός κι ένας ΣΥΡΙΖΑ

Μιά πεταλούδα, ένας αητός κι ένας ΣΥΡΙΖΑ

Κάπου στο μέσο της ηλικίας του, το ράμφος και τα νύχια του αετού έχουν γίνει τόσο κυρτά, τόσο γαμψά, που είναι αδύνατον να συλλάβει το θήραμα του. Έτσι, δεν έχει άλλη λύση παρά να πραγματοποιήσει αυτό που στην «αετολογία» ονομάζεται Ταξίδι Αναγέννησης. Να επιχειρήσει, δηλαδή, να θραύσει το κυρτό του ράμφος και τα νύχια, τρίβοντας τα πάνω σε αιχμηρά βράχια.

Αντώνης Ανδρουλιδάκης

[Πηγή: ThePressProject, 27/02/2015]

Παγίδες υπάρχουν παντού. Στον πόλεμο, στην ειρήνη, στη ψυχολογία, στην καθημερινή ζωή, στον έρωτα, στα παραμύθια, στην οικονομία, στα παραμύθια της οικονομίας, στην πραγματική οικονομία, στο δάσος με τον κακό λύκο, αλλά και στην Ευρώπη με τον κακό λύκο. 

Τις λένε παγίδες, ακριβώς επειδή περιορίζουν το βαθμό ελευθερίας του θύματος τους. Περιορίζουν τις δυνατότητες του να επιλέξει ή να δράσει ελεύθερα.

Κάποιες παγίδες, συνήθως αν το θύμα ενεργεί άτσαλα στην προσπάθεια του να απελευθερωθεί, γίνονται φαύλος κύκλος. Μόλις το έρμο θύμα λύνει ένα πρόβλημα, δημιουργείται παρ’ ευθύς ένα άλλο, το οποίο οδηγεί ξανά στο αρχικό και κατ’ επέκταση σε αδιέξοδο. Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς κυνηγός για να τα ξέρει όλα αυτά. Τα σπουδάζει βιωματικά, καθώς ενηλικιώνεται, καταβάλλοντας, βέβαια και, το κόστος της μαθητείας του.

Πλανήτης πνιγμένος στα χρέη

Πλανήτης πνιγμένος στα χρέη

Έκθεση καταπέλτης από την εταιρεία συμβούλων McKinsey διαπιστώνει αύξηση του χρέους στις περισσότερες χώρες από το 2007.

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ*

[Πηγή: Η Οικονομία με Άλλο Μάτι, 26/02/2015]

Ασχολίαστη δημοσιεύθηκε από τις περισσότερες οικονομικές εφημερίδες και ιστοσελίδες η πρόσφατη έκθεση καταπέλτης της εταιρείας συμβούλων McKinsey, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, προειδοποιεί για τα δυσθεώρητα ύψη χρέους που έχουν συσσωρευτεί παγκοσμίως και τα οποία εγκυμονούν την επόμενη χρηματοπιστωτική κρίση.

 Η εφημερίδα Financial Times παρουσιάζοντας προ ημερών την έκθεση της εν λόγω εταιρείας, χρησιμοποίησε μάλιστα τον εύγλωττο  τίτλο «Η συσσώρευση χρέους δημιουργεί φόβους για μια νέα κρίση».

 Η έκθεση της McKinsey  είναι ιδιαιτέρως διαφωτιστική καθώς τονίζει ότι ο πλανήτης και ιδιαίτερα οι αναπτυγμένες χώρες χρωστάνε σήμερα περισσότερα από όσα πριν ξεσπάσει η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση το 2008. Συγκεκριμένα η έκθεση αναφέρει ότι το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε κατά 57 τρισ. δολάρια από το 2007 και έχει φθάσει σχεδόν στα 200 τρισ. δολάρια-ξεπερνώντας κατά πολύ την υπάρχουσα οικονομική ανάπτυξη. Ως προς ποσοστό του ΑΕΠ, το χρέος παγκοσμίως έχει αυξηθεί από 270% σε 286%.

Μοσσάντ κατά Νετανιάχου: Τον “ζορίζουν” απόρρητα έγγραφα

Μοσσάντ κατά Νετανιάχου: Τον “ζορίζουν” απόρρητα έγγραφα

[Πηγή: Mignatiou.com, 24/2/2015]

Μεγάλο παιχνίδι βρίσκεται σε εξέλιξη εν όψει της επικείμενης ομιλίας Νετανιάχου ενώπιον του αμερικανικού Κογκρέσου, στις 3 Μαρτίου, για το θέμα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος, προσκεκλημένος του Ρεπουμπλικάνου προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, Τζον Μπέινερ, χωρίς να ενημερώσει τον Λευκό Οίκο για την πρόθεσή του αυτή!

Σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, η ισραηλινή υπηρεσία εξωτερικής κατασκοπίας Mossad, είχε έρθει σε ρήξη με τον πρωθυπουργό της χώρας, Μπενιαμίν Νετανιάχου, αναφορικά με το ζήτημα των ιρανικών πυρηνικών φιλοδοξιών. Ειδικότερα, προκύπτει διαφωνία το 2012, στις εκτιμήσεις για το πόσο απείχε η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν από την κατασκευή πυρηνικών όπλων…

Ποιος ο στόχος της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης στη Συρία;

Ποιος ο στόχος της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης στη Συρία;

Τουρκικά τανκς στα τουρκο-συριακά σύνορα κοντά στην νοτιοανατολική πόλη Σουρούκ στην επαρχία Sanliurfa (Reuters / Umit Bektas)

Του Κώστα Ράπτη

[Πηγή: Capital.gr, 23/02/2015]

Προληπτική κίνηση για να αποφευχθούν καταστάσεις που θα υποχρέωναν τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να εμπλακούν άμεσα στη συριακή κρίση ή αντιθέτως πρώτο βήμα ώστε να εξοικειωθεί το εγχώριο και διεθνές ακροατήριο με την ιδέα ότι ο τουρκικός στρατός θα επιχειρεί εντός Συρίας; Η επιχείρηση “Şah Fırat” που διεξήχθη τη νύχτα του Σαββάτου προς Κυριακή και υπήρξε η πρώτη του είδους στη συριακή επικράτεια, είχε περιορισμένη στόχευση και διάρκεια, όμως σε πολιτικό επίπεδο δημιουργεί ανησυχητικό προηγούμενο.

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός Ahmet Davutoğlu, περιστοιχισμένος από τον υπουργό Άμυνας İsmet Yılmaz και τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου στρατηγό Necdet Özel, 572 Τούρκοι στρατιώτες, με 39 άρματα και 57 τεθωρακισμένα οχήματα πέρασαν τα σύνορα με τη Συρία και διείσδυσαν μέχρι τον τάφο Süleyman Şah, που βρίσκεται περίπου 35 χιλιόμετρα νοτιότερα, με σκοπό να απομακρύνουν τρεις σαρκοφάγους με τα λείψανα του ιδρυτή της οθωμανικής δυναστείας και την φρουρά των 39 ανδρών που στελέχωνε το εκεί τουρκικό φυλάκιο. Σύμφωνα με το άρθρο 9 της Συνθήκης της Άγκυρας που υπέγραψαν το 1921 η Γαλλία, τότε αποικιακό κυρίαρχο της Συρίας, και το κεμαλικό κίνημα, ο τάφος του Süleyman Şah (παππού του Osman του Α΄), αποτελεί θύλακα τουρκικής κυριαρχίας, συνολικής έκτασης 8 στρεμμάτων. Μάλιστα, το 1974, λόγω της δημιουργίας της τεχνητής λίμνης Assad, ο τάφος μετακινήθηκε 80 χιλιόμετρα βορειότερα από την αρχική του θέση, πάντα όμως στις όχθες του Ευφράτη, στον οποίο πνίγηκε το 1236 o Süleyman Şah.

Κατά τον Davutoğlu, η επιχείρηση “Şah Fırat”, που διήρκεσε συνολικά 9 ώρες, σχεδιαζόταν από τον Ιανουάριο, και εκτελέσθηκε με βάση την εξουσιοδότηση που έχει χορηγήσει η Τουρκική Εθνοσυνέλευση για ανάπτυξη δυνάμεων, εάν χρειαστεί, εντός της Συρίας – χωρίς, όπως τόνισε ο Τούρκος πρωθυπουργός, να ζητηθεί η άδεια “κανενός τρίτου”. Με την έναρξη της επιχείρησης, πρόσθεσε, ενημερώθηκαν τα μέλη του διεθνούς συνασπισμού κατά του Ισλαμικού Κράτους και ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός, που μάχεται το καθεστώς της Δαμασκού με τις ευλογίες της Άγκυρας. Όπως προέκυψε, πάντως, αντίστοιχη ειδοποίηση υπήρξε (ελλείψει άλλου διπλωματικού διαύλου) και προς το συριακό προξενείο της Κωνσταντινούπολης.

Γερμανία: Ραγισμένη Δημοκρατία

Γερμανία: Ραγισμένη Δημοκρατία

Στιγμιότυπο από διαδήλωση στο Βερολίνο κατά του ξεπουλήματος της Treuhand, 1994. Το πανό γράφει: «Από εργαζόμενος λαός, [γίναμε] λαός χωρίς δουλειά»...

Συντάκτης: Γιώργος Τσιάρας

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 21.02.2015]

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι δύο «μονομάχοι» των ημερών -ο «Δαβίδ» Βαρουφάκης και ο «Γολιάθ» Σόιμπλε- συναντιούνται στα μαρμαρένια (σ)αλώνια των Βρυξελλών, σε μια από τις κρισιμότερες συναντήσεις για το μέλλον της χώρας μας αλλά και της ευρωζώνης – τουλάχιστον μέχρι την... επόμενη. Την ίδια στιγμή ο γερμανικός Τύπος, από την «κίτρινη» Bild μέχρι τη «σοβαρή» Die Welt και το «προοδευτικό» Spiegel, επιδίδονται σε ένα νέο γύρο συλλήβδην δαιμονοποίησης του ελληνικού λαού, που τόλμησε -ακούς εκεί!- να σηκώσει κεφάλι και να βάλει το εθνικό του χρέος πάνω από το δημόσιο και τα ευρωπαϊκά ιδανικά πάνω από τα δανεικά.

Ειδικά η άθλια Bild, η εφημερίδα που ξεφτίλισε για πάντα ο μέγας Χάινριχ Μπελ στη «Χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ», έχει ξεσαλώσει εναντίον μας: αναφερόμενος στο έγγραφο της γερμανικής κυβέρνησης προς το Eurogroup ο συντάκτης κάνει λόγο για «ένα τεράστιο χαστούκι για τους Ελληνες φαταούλες» και προσθέτει: «Επιτέλους, κάποιος λέει «όχι» στους χρεοκοπημένους Ελληνες. Δώρα δισεκατομμυρίων για τον ελληνικό λαό – και να τα πληρώσουμε εμείς αυτά. Σε αυτό ο Σόιμπλε δεν συμμετέχει πια. Και για αυτό όλη η Γερμανία λέει: Ευχαριστώ, κύριε υπουργέ».

Το Βερολίνο κάνει πως δεν καταλαβαίνει το αντιγερμανικό κλίμα στην Ευρώπη

Το Βερολίνο κάνει πως δεν καταλαβαίνει το αντιγερμανικό κλίμα στην Ευρώπη

Photo: www.www.theeuropean-magazine.com

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ*

[Πηγή: seisaxthiablog, 22/02/2015]

Έντονη ανησυχία εκφράζει η δεξιά γερμανική εφημερίδα Ντι Βελτ για τη σύγκριση που γίνεται – όπως παραδέχεται – σε όλη την Ευρώπη ανάμεσα στη σημερινή και χιτλερική Γερμανία. «Στο βαθμό που η οικονομική κρίση βαθαίνει σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, οι αντιγερμανικοί τόνοι γίνονται ακόμα σκληρότεροι» λέει η γερμανική εφημερίδα. Θεωρεί μάλιστα ότι η τελευταία γελοιογραφία για τον Σόιμπλε στην Αυγή ήταν το αποκορύφωμα. «Τέτοιες συγκρίσεις με τους δολοφόνους ναζί είναι σίγουρα δυσάρεστες, αλλά διατυπώνονται δημοσίως σε χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και ειδικά η Ελλάδα. Το στερεότυπο των κακών και  φασιστών Γερμανών έχει επιστρέψει» ομολογεί η Ντι Βελτ.

Η γερμανική εφημερίδα παραδέχεται ότι ο αντιγερμανισμός δεν προέρχεται μόνο από την Αριστερά στην Ευρώπη αλλά από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. «Στην Ισπανία οι οπαδοί του κόμματος Ποδέμος στις διαδηλώσεις φωνάζουν αντιγερμανικά συνθήματα και κρατούν μαριονέτες με σβάστικα. Αλλά και στην Ιταλία σε άρθρα, αφίσες δεξιών και αριστερών κομμάτων η Άνγκελα Μέρκελ παρουσιάζεται συχνά σαν ναζί.

Η ΕΕ διχάζει την Αγγλία

Η ΕΕ διχάζει την Αγγλία

Σκίτσο του Peter Brookes

Δεν είναι μόνο τα μνημόνια που διαλύουν τα πολιτικά συστήματα, όπως δείχνει το παράδειγμα της Ελλάδας με την κατάρρευση του παραδοσιακού δικομματισμού, της Ιταλίας με την άνοδο του κόμματος των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλιο και της Ισπανίας με την ορμητική είσοδο του κόμματος Ποδέμος στην πολιτική ζωή που έναν χρόνο μετά την ίδρυσή του, τον Ιανουάριο του 2014, θεωρείται το φαβορί για τις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν στην Ισπανία στο τέλος του 2015. Οδοστρωτήρας αποδεικνύεται επίσης κι η ίδια η λιτότητα. Μάρτυρας η Αγγλία…

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ*

Το Λονδίνο ποτέ μπορεί να μην εφάρμοσε την βάρβαρη λιτότητα που επιβλήθηκε στην ηπειρωτική Ευρώπη, επιλέγοντας ένα μείγμα πολιτικής με περισσότερες ομοιότητες στην οικονομική πολιτική του Ομπάμα. Δεν έλειψαν ωστόσο κι εκεί οι περικοπές κι η επιπλέον φορολόγηση. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση ο «φόρος της κρεβατοκάμαρας», όπως ευφυώς χαρακτηρίστηκε. Βάσει του νέου μέτρου δικαιούχοι επιδομάτων κατοικίας έχασαν μέρος της επιδότησης αν είχαν δωμάτια αναξιοποίητα ή κενά. Η επιβολή του συγκεκριμένου μέτρου, που θίγει φορολογούμενους στις παραγωγικές ηλικίες 16-61 ετών, προκάλεσε μαζικές πορείες διαμαρτυρίες τον Μάρτιο του 2013 στις μεγάλες πόλεις της Αγγλίας. Και δεν ήταν οι μοναδικές αφορμές που έδωσε η κυβέρνηση συμμαχίας των Συντηρητικών με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες. Ρήγμα στις σχέσεις της με τους ψηφοφόρους προκάλεσε επίσης κι η αύξηση των πανεπιστημιακών διδάκτρων.

New Yorker: Πώς την πάτησε η Ελλάδα

New Yorker: Πώς την πάτησε η Ελλάδα

Μόλις ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο σκληρός Γερμανός υπουργός Οικονομικών, συνειδητοποίησε ότι ο Βαρουφάκης δεν θα μπορούσε να παίξει το χαρτί του Grexit, ήξερε ότι τον είχε εκεί όπου τον ήθελε.

Μετάφραση από το «Τhe New Yorker»: Xρήστος Γραμματίδης

[Πηγή: www.lifo.gr, 21/2/2015]

«Χωρίς να εκπλαγεί κανείς, εκτός από μερικούς κινδυνολόγους, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέληξαν σε συμφωνία με την Ελλάδα την Παρασκευή, επεκτείνοντας το υφιστάμενο πρόγραμμα διάσωσης της χώρας μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού», γράφει ο John Cassidy στο περιοδικό New Yorker, σε άρθρο του με τίτλο «Πώς την πάτησε η Ελλάδα». «Η νέα αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα έλεγε σε όλους για εβδομάδες ότι δεν θα συμφωνήσει στην παράταση του προγράμματος, και ότι ήθελε μια νέα δανειακή σύμβαση που θα τις έλυνε τα χέρια, πράγμα που σηματοδοτεί την συμφωνία ως συνθηκολόγηση από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ και ως νίκη για την Γερμανία και το υπόλοιπο κατεστημένο της ΕΕ», τονίζει.

Τρίζει η Ιερά Συμμαχία

Τρίζει η Ιερά Συμμαχία

Του Γεώργιου Π. Μαλούχου

[Πηγή: Το ΒΗΜΑ, 20/02/2015]

Αν συνέβη κάτι χθες, αυτό ήταν κυρίως ότι για πρώτη φορά το Βερολίνο ξεγυμνώθηκε, απομονώθηκε στις συνειδήσεις των περισσότερων Ευρωπαίων, με την σπουδή του υπουργού Σόιμπλε να απορρίψει το ελληνικό χαρτί πριν καν το πάρει στα χέρια του…

Για πρώτη φορά στα χρόνια της κρίσης το Βερολίνο βρέθηκε χθες σε μια παράξενη μοναξιά τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και με το ΔΝΤ, αλλά και με σειρά από χώρες της ευρωζώνης που ξαφνιάστηκαν από αυτό το ακραίο εθνικιστικό παιγνίδι της Γερμανίας με τη φωτιά εις βάρος της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Το ΔΝΤ έβγαλε εαυτό έξω από τη συζήτηση και κάθε άλλο παρά ταυτίστηκε με τη Γερμανία και η Επιτροπή κάρφωσε σαν το ψάρι το Βερολίνο και άνοιξε ένα καθαρό μέτωπο μαζί του.

Τα Δαρδανέλια, η συνθήκη του Μοντρέ και το Αιγαίο

Τα Δαρδανέλια, η συνθήκη του Μοντρέ και το Αιγαίο

O τουρκικός στόλος βγαίνει από τα Δαρδανέλια και κατεβαίνει στο Αιγαίο (17ος αι.) [Πηγή: http://www.volax-tinos.gr/history.asp]

Του Κώστα Ράπτη 

[Πηγή: Capital.gr, 19/02/2015]

Η πολιτική μεταβολή στην Αθήνα αναπόφευκτα προσθέτει μια νέα «ψηφίδα» (μικρή ή μεγάλη, μένει να φανεί) στο γεωπολιτικό μωσαϊκό της ευρύτερης περιοχής. Πόσω μάλλον που τα πρώτα δείγματα γραφής των υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών παραπέμπουν σε μιαν ιδιαίτερη προθυμία για ανοίγματα προς την πλευρά των «αναδυόμενω» χωρών BRICS – με τίμημα την όλο και μεγαλύτερη καχυποψία των ευρωατλαντικών κύκλων. 

Με μία κρίσιμη υποσημείωση: ότι η Ελλάδα δεν παύει να είναι μια χώρα που κύριο μέλημά της έχει (όσο επιθετικά ή διαλλακτικά και αν το προβάλλει) την οικονομική της διάσωση εντός ευρώ. Αντίθετα, στην ίδια γειτονιά, μια δύναμη με καταγεγραμμένες «αναθεωρητικές» βλέψεις, ακολοθουθεί μια πορεία σταθερής απομάκρυνσης από τη Δύση, πραγματοποιώντας μια μεταβολή όχι στιγμιαία, αλλά εξακολουθητική. 

Η Τουρκία ήταν μια προβλέψιμη χώρα: με πάγιες αντιλήψεις για το ποιοι είναι οι εξωτερικοί και εσωτερικοί εχθροί, με γνωστή μεθοδολογία δοκιμασίας των «κόκκινων γραμμών» των γειτόνων, και κυρίως με αταλάντευτα φιλοδυτικό προσανατολισμό. Όχι πια. 

Στην κόψη του ξυραφιού

Στην κόψη του ξυραφιού

Για να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση που έχει γίνει πλέον τετριμμένη «οι στιγμές είναι κρίσιμες». Για την ακρίβεια είναι οριακές.

του Στάθη Κουβελάκη

[Πηγή: ThePressProject, 19/02/2015]

Το όλο εγχείρημα της κυβέρνησης Σύριζα κρίνεται σε ένα καθοριστικό βαθμό από το πως θα αντιδράσει στον ωμό εκβιασμό και τα τελεσίγραφα που δέχεται από την πλευρά των κάκιστα ονομαζόμενων Ευρωπαίων «εταίρων» της.

Και τα νέα από το μέτωπο δεν είναι ευχάριστα. Αν και είναι δύσκολο σε αυτή τη φάση να έχουμε καθαρή εικόνα για το σημείο που βρίσκονται οι «διαπραγματεύσεις» - αν και αυτός ο όρος αποτελεί σχήμα οξύμωρο δεδομένης της ακραίας ασυμμετρίας του συσχετισμού δύναμης και του γεγονότος ότι η μία πλευρά βρίσκεται με το πιστόλι (της ΕΚΤ) στον κρόταφο – ας σταθούμε σε κάτι σχετικά απτό, στο ονομαζόμενο "κείμενο Μοσκοβισί". Βεβαίως το ακριβές στάτους του αυτού του κειμένου στις διαπραγματεύσεις, απο το οποίο εξαρτάται αν όντως ήταν έτοιμοι να το δεχτούν οι Ευρωπαίοι, είναι και θα παραμείνει αδιευκρίνιστο. Εν τούτοις τόσο ο Γιάννης Βαρουφάκης όσο και ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσαν ότι ήταν διατεθειμένοι να το υπογράψουν, και αυτό αρκεί για να διαπιστωθεί ότι κατά τη διάρκεια αυτών των "διαπραγματεύσεων", η ελληνική πλευρά έχει ήδη δεχτεί καίριες υποχωρήσεις σε σχέση με τις δεσμεύσεις της προς τον λαό που την εξέλεξε.

HSBC: Καλώς ήρθατε στον αναποδογυρισμένο κόσμο της πολιτικής της λιτότητας!

HSBC: Καλώς ήρθατε στον αναποδογυρισμένο κόσμο της πολιτικής της λιτότητας!

HSBC: Η παγκόσμια τράπεζα-πλυντήριο

του Ζερόμ Ρόος*

[Πηγή: Η Αυγή, 15/02/2015]

Αυτό που στα ψηλά ανταμείβεται, στα χαμηλά τιμωρείται ... Τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται, οι ζημιές κοινωνικοποιούνται.

Εντουάρντο Γκαλεάνο

Την εβδομάδα που μας πέρασε αποκαλύφθηκε πως η HSBC --η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή τράπεζα-- εφάρμοζε και επέκτεινε διαρκώς ένα κολοσσιαίο σχέδιο φοροδιαφυγής μέσω της θυγατρικής της στην Ελβετία, επιτρέποντας σε μερικούς από τους πλουσιότερους διεθνείς της πελάτες να αποκρύπτουν αδήλωτα περιουσιακά στοιχεία αξίας πάνω από 120 δισ. δολαρίων σε 30.000 μυστικούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Κορυφαίες ρυθμιστικές αρχές στη Βρετανία, όπως και βουλευτές και κυβερνητικοί αξιωματούχοι είχαν γνώση των ατασθαλιών καθώς και ονομάτων των πιθανών φοροφυγάδων (που περιελάμβαναν αστέρες του κινηματογράφου, μεγαλεμπόρους ναρκωτικών και επικεφαλής κυβερνήσεων), αλλά δεν απήγγειλαν ποτέ κατηγορίες.

Το Ζάλογγο, ο Ματθαίος και ο κ. Παπακωνσταντίνου

Το Ζάλογγο, ο Ματθαίος και ο κ. Παπακωνσταντίνου

Η πραγματική αξία των εθνικών μας αφηγήσεων

Του Γιάννη Βαρουφάκη

[Πηγή: lifo.gr, Ιούνιος 2013]

Ιστορικός δεν είμαι και αδυνατώ να κρίνω κατά πόσον εθνικές αφηγήσεις, όπως εκείνη περί του Χορού του Ζαλόγγου, του Μυστικού Σχολειού κ.λπ., ανταποκρίνονται σε πραγματικά, ιστορικά γεγονότα. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να αξιολογήσω την σημασία των εθνικών αφηγήσεων για μένα προσωπικά, και απολύτως ανεξάρτητα από τα πορίσματα της ιστορικής έρευνας.

Θυμάμαι μια συζήτηση που είχα, όταν ήμουν ακόμα στο σχολείο, με τον αγαπητό μου δάσκαλο, τον ποιητή Ματθαίο Μουντέ, που κάποιοι από εμάς είχαμε την τύχη να μας διδάσκει το μάθημα των Θρησκευτικών για τέσσερα συναπτά χρόνια (1974-78). Η γενναιοδωρία του Μουντέ απέναντι σε ανόητα παιδιά όπως ο υπογράφων ήταν μοναδική. Αφιέρωνε ώρες ολόκληρες στο διαμέρισμά του πίσω από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός ώστε να συζητάμε τα Σαββατοκύριακα περί φιλοσοφίας, λογοτεχνίας, ποίησης, μουσικής, και ό,τι άλλο έφερνε η κουβέντα. Σεβόταν απόλυτα τη δεδηλωμένη (από τότε) αθεΐα μου και μου έμαθε (σε συνδυασμό με τον άθεο πατέρα μου) να υποκλίνομαι μπροστά στα θρησκευτικά αισθήματα των άλλων.

Stand with Greece: διαδικτυακή καμπάνια στήριξης της Ελλάδας

Stand with Greece: διαδικτυακή καμπάνια στήριξης της Ελλάδας

[Πηγή: efsyn.gr, 17/02/2015]

Η διαδικτυακή πρωτοβουλία υπό το σύνθημα «Stand with Greece» καλεί τους πολίτες του κόσμου να στηρίξουν την Ελλάδα, παρουσιάζοντας τα δραματικά στατιστικά της λιτότητας τα τελευταία πέντε χρόνια.

Στην καμπάνια αναφέρεται:

Τα αρνάκια του χρέους που έγιναν «στρίγγλες»

Τα αρνάκια του χρέους που έγιναν «στρίγγλες»

του Άρη Χατζηστεφάνου

[Πηγή: Info-War, 16/02/2015]

Η διαπραγμάτευση είναι ένας ευφημισμός για συνθηκολόγηση εάν η σκιά της δύναμής σου δεν καλύπτει όλο των τραπέζι

Τζορτζ Σουλτζ, οικονομολόγος

Οι περισσότεροι από τους ηγέτες που τόλμησαν να τα βάλουν με το ΔΝΤ και ξένους δανειστές, επιβάλλοντας μονομερή διαγραφή χρέους, δεν ήταν επαναστάτες. Ήταν μετριοπαθείς πολιτικοί οι οποίοι συνειδητοποίησαν, υπό το βάρος της λαϊκής οργής, ότι ήταν η μόνη βιώσιμη πολιτική.

«Πού υπογράφω;», έλεγε το συντομότατο μήνυμα της Μπιργκίτα Γιονσντότιρ, όταν διάβασε το κείμενο της πρωτοβουλίας για τη μονομερή διαγραφή του ελληνικού χρέους, που κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες στο Ιντερνετ. Για όσους την έχουμε γνωρίσει, η αντίδραση της Ισλανδής βουλευτού ήταν περισσότερο από αναμενόμενη. Έχοντας δώσει τη μάχη στο πλευρό του Ασάνζ για την πρώτη κυκλοφορία των Wikileaks –με κίνδυνο μάλιστα να συλληφθεί από τις αμερικανικές αρχές- η Γιονσντότιρ δεν θα δίσταζε μπροστά σε μια ριζοσπαστική πρωτοβουλία για τη διάσωση μιας χώρας. Αλλωστε ήταν από τους πρώτους Ισλανδούς πολιτικούς που έθεσαν το αίτημα moratorium στην αποπληρωμή των επαχθών χρεών της Ισλανδίας.

Financial Times: Χειρότερη επιλογή για την Αθήνα είναι να κάνει πίσω!

Financial Times: Χειρότερη επιλογή για την Αθήνα είναι να κάνει πίσω!

Σκίτσο του David Simonds που δημοσιεύθηκε στον Guardian

του Wolfgang Münchau

[Πηγή: EURO2day, 16/02/2015]

Ο Γ. Βαρουφάκης πρέπει να αψηφήσει εξαγριωμένες ματιές και πλάγιες απειλές και να επιμείνει στις θέσεις του, γράφει ο W. Münchau. Το χειρότερο για την Ελλάδα είναι να διατηρηθεί το status quo. Η επιλογή του παράλληλου νομίσματος αν επιμείνουν οι Ευρωπαίοι ως εναλλακτική του Grexit.

O υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας θα πρέπει να περιμένει ψυχρή υποδοχή σήμερα, όταν θα αντιμετωπίσει τους συναδέλφους του από την ευρωζώνη σε μία ακόμη δραματική ευρωπαϊκή αναμέτρηση.

Η συμβουλή μου προς τον Γιάννη Βαρουφάκη είναι να αψηφήσει τις εξαγριωμένες ματιές και τις πλάγιες απειλές και να επιμείνει στις θέσεις του. Είναι μέλος της πρώτης κυβέρνησης της ευρωζώνης που πήρε δημοκρατική εντολή να αντιταχθεί σε ένα εντελώς δυσλειτουργικό καθεστώς, το οποίο αποδείχθηκε οικονομικά αναλφάβητο και πολιτικά αβίωτο. Για να επιβιώσει η ευρωζώνη με το σημερινό γεωγραφικό εμβαδόν της, αυτό το καθεστώς πρέπει να προχωρήσει.

Ο Χρόνος για την Ενωμένη—γερμανική- Ευρώπη έχει τελειώσει

Ο Χρόνος για την Ενωμένη—γερμανική- Ευρώπη έχει τελειώσει

Σκίτσο του Peter Schrank

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΑΚΑΣ

[Πηγή: ημεροδρόμος, 08/02/2015]

Ελέγχοντας την ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας μέσω του ελέγχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας  οι Γερμανοί θεωρούν ότι μπορούν να ελέγξουν και τον χρόνο, δηλαδή, την ιστορία… Ξεχνούν όπως συμβαίνει με τους υπερόπτες ότι  η εξουσία του παρόντος με όση βία και αν ασκηθεί δεν διαγράφει εγκλήματα του παρελθόντος, ούτε εξασφαλίζει τη «δόξα» του μέλλοντος.

Αν ο χρόνος είναι χρήμα, τότε αυτός που «κόβει» χρήμα αποκτά την ψευδαίσθηση ότι ελέγχει τον χρόνο. Κάπως έτσι προκύπτει η υπεροψία των ισχυρών. Όμως από τη (Θεία) δίκη του χρόνου δεν μπορεί να διαφύγει κανείς, ούτε καν οι πανίσχυροι «νομισματοκόπτες»  του Βερολίνου…

Κρατώντας τη ρέγουλα της ΕΚΤ η Γερμανία κατάφερε να ρυθμίζει/ελέγχει την πολιτική, οικονομική, κοινωνική ζωή των Ευρωπαίων υποτελών της. Πρόκειται, ωστόσο, για την ψευδεπίγραφη γερμανική παντοδυναμία του παρόντος, η οποία έχει αρχίσει να εξαντλεί τα όριά της. Και τα όρια μιας εξουσίας (όπως είναι η γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη) εξαντλούνται όσο περισσότερη βία (οικονομική, εν προκειμένω και προς το παρόν…) είναι υποχρεωμένη να ασκήσει προκειμένου να διαιωνιστεί.

Έκθεση – κόλαφος για το ελληνικό χρέος: Το 92% των δανείων από το 2010 έχει επιστραφεί στους πιστωτές!*

Έκθεση – κόλαφος για το ελληνικό χρέος: Το 92% των δανείων από το 2010 έχει επιστραφεί στους πιστωτές!*

Πιστωτές κερνούν, πιστωτές …πίνουν

Πλήρη απομυθοποίηση της περιλάλητης γενναιοδωρίας των πιστωτών μας, οι οποίοι την στιγμή που η Ελλάδα κινδύνευε έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη και την έσωσαν, όπως ισχυρίζεται η επίσημη αφήγηση, αποτελεί έκθεση βρετανικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (Εδώ η σχετική έκθεση). Με βάση την ίδια αφήγηση, που κυριαρχεί στις στήλες όχι μόνο του λαϊκίστικου γερμανικού (βλ. Μπιλντ) αλλά και σημαντικού μέρους του ελληνικού Τύπου, το κίνητρο των δανειστών μας δεν ήταν άλλο από την ανιδιοτελή αλληλεγγύη. Κι έτσι κι εμείς, οφείλουμε τώρα αφού εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας να φανούμε τυπικοί με τις υποχρεώσεις μας και να επιστρέψουμε τα χρήματα που όλοι μαζί υποτίθεται πως δανειστήκαμε…

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ, 13/02/2015

Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν αντιστοιχεί στην αλήθεια, αναφέρει σε μια καλά τεκμηριωμένη έκθεση, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες με τίτλο «6 κρίσιμα σημεία για το ελληνικό χρέος και τις επερχόμενες εκλογές», η βρετανική οργάνωση Jubilee Debt Campaign. Να τονίσουμε ότι από το 2010 ακόμη η συγκεκριμένη οργάνωση είχε προειδοποιήσει για την μεροληψία και την κρυφή ατζέντα των προγραμμάτων δανειοδότησης στην Ελλάδα. «Επαναλαμβάνονταν λάθη που είχαν γίνει στις αναπτυσσόμενες χώρες τις δεκαετίες του 1980 και του 1990» αναφέρει χαρακτηριστικά. Με βάση την τωρινή της έκθεση, εν συντομία, το 92% των χρημάτων που δανειστήκαμε από την Τρόικα από το 2010 μέχρι σήμερα έχει επιστρέψει στους πιστωτές!

Ο δρόμος για το Μινσκ πέρασε από... την ανατολική Μεσόγειο

Ο δρόμος για το Μινσκ πέρασε από... την ανατολική Μεσόγειο

Του Κώστα Ράπτη

[Πηγή: Capital.gr, 11/02/2015]

Ανάμεσα στην επείγουσα τετράωρη συνάντησή του με τους Francois Hollande και Angela Merkel στο Κρεμλίνο το Σάββατο σχετικά με την ουκρανική κρίση και τις συνομιλίες κορυφής, σε “σύνθεση Νορμανδίας” (Ρωσία, Ουκρανία, Γερμανία, Γαλλία) στο Μινσκ της Λευκορωσίας την Τετάρτη, ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin πραγματοποίησε, όπως ήταν προγραμματισμένο, την πρώτη επίσκεψη ηγέτη μεγάλης χώρας στην Αίγυπτο του στρατάρχη Sisi.

Η ειρωνεία της τύχης θέλησε έτσι να “επιστρέψει” ο νέος Ψυχρός Πόλεμος στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπου πραγματικά πυροδοτήθηκε, όταν τον Σεπτέμβριο του 2013 η ρωσική διπλωματία απέτρεψε την δρομολογούμενη επέμβαση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία.

Καθόλου τυχαία, άλλωστε, η σκλήρυνση της στάσης της Μόσχας έναντι της Δύσης σε ό,τι αφορά την ουκρανική κρίση, εκφράσθηκε με την συνέντευξη που έδωσε ο Putin στην εφημερίδα Al Ahram ενόψει της μετάβασής του στο Κάιρο.

ΤΕΤΑΡΤΗ 11/2 ΣΤΙΣ 18:00 - ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 11/2 ΣΤΙΣ 18:00 - ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 11/2 ΗΜΕΡΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΤΟΥ EUROGROUP

Η ΛΑΪΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

[Πηγή: iskra, 10/02/2015]

Νέα παλλαϊκά συλλαλητήρια ενάντια στους εκβιασμούς των δανειστών και υπέρ της αταλάντευτης στάσης της ελληνικής κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις της με τους ευρωπαίους «εταίρους», διοργανώνονται την Τετάρτη  (ώρα 18:00) στο Σύνταγμα και σε δεκάδες ελληνικές αλλά και ευρωπαϊκές πόλεις με αφορμή τη συνεδρίαση του έκτακτου Eurogroup για την Έλλαδα.

Υπενθυμίζεται ότι στη μεγαλειώδη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο Σύνταγμα την περασμένη εβδομάδα πήραν μέρος πάνω από 10.000 διαδηλωτές, ενώ ανάλογες αυθόρμητες κινητοποιήσεις οργανώθηκαν και σε άλλες πόλεις της χώρας.