Ο αντιρωσσισμός είναι ο φιλελευθερισμός των ηλιθίων
Του Κώστα Κουτσουρέλη*
Κατά τη γνώμη κάμποσων σχολιαστών του ελληνικού τύπου, όποιος επισημαίνει ότι το αντίβαρο της Ρωσσίας στις τουρκικές επιδιώξεις είναι ζωτικό για τα εθνικά μας συμφέροντα, είναι σαν να αποδέχεται τις ανοησίες περί ”ξανθού γένους”, που θα λυτρώσει τάχα τον ελληνισμό από τον Τούρκο.
Ποτέ δεν έκανε κάτι για εμάς ο Μόσκοβος, διαβάζουμε. Λες και δεν υπήρξε ποτέ η Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή που πρώτη υπονόμευσε την Οθωμανική Αυτοκρατορία και επέτρεψε την οικονομική άνθιση του Γένους. Λες και χωρίς τον ρωσσοτουρκικό πόλεμο του 1828-29, η Ελλάδα δεν προοριζόταν να παραμείνει μόρφωμα υποτελές στον Σουλτάνο για δεκαετίες ακόμη, όπως η Σερβία το 1815 μετά τη δική της επανάσταση. Λες και αυτήν ακόμη τη σχετικά ειρηνική μεταπολεμική συνύπαρξη Ελλάδας και Τουρκίας στους κόλπους του ΝΑΤΟ και των δυτικών θεσμών, δεν την οφείλουμε εντέλει στη διαρκή πίεση της σοβιετικής αρκούδας.
