Έρχονται τα ρομπότ του Ισαάκ Ασίμοφ

Έρχονται τα ρομπότ του Ισαάκ Ασίμοφ

Του Άρη Χατζηστεφάνου*

[Πηγή: Info-War, 30/12/2014]

Υπάρχουν ορισμένες χρονιές οι οποίες μένουν στην ιστορία όχι γι’ αυτά που συμβαίνουν αλλά για αυτά που κάποιοι άνθρωποι είχαν προβλέψει ότι θα συμβούν, πριν από αρκετές δεκαετίες ή ακόμη και αιώνες. Το 1984 μπορεί να ανακαλύφθηκε ο ιός που προκαλεί το AIDS, να δολοφονήθηκε η Ίντιρα Γκάντι και να πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη απεργία των Βρετανών ανθρακωρύχων αλλά όλοι θα το θυμόμαστε από το βιβλίο του Τζορτζ Όργουελ και τις ομώνυμες κινηματογραφικές παραγωγές.

Για τους λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας αλλά και για εκατοντάδες επιστήμονες ρομποτικής το 2015 είναι μια αντίστοιχη χρονιά ορόσημο καθώς σε αυτή διαδραματίζονταν η ιστορία του Ισαάκ Ασίμοφ με τίτλο Runaround. Στο σύντομο μυθιστόρημά του ο Ρώσος συγγραφέας έθεσε τους περίφημους τρείς νόμους της ρομποτικής: α) Ένα ρομπότ δεν μπορεί να τραυματίσει έναν άνθρωπο ή να μένει άπραγο όταν απειλείται ένας άνθρωπος. β) Ένα ρομπότ πρέπει να υπακούει τις εντολές που λαμβάνει από τους ανθρώπους εκτός εάν αυτές προσκρούουν στον πρώτο νόμο. γ) κάθε ρομπότ πρέπει να προστατεύει το εαυτό του εκτός αν αυτό οδηγεί σε παραβίαση του πρώτου και του δεύτερου νόμου.

ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΑΝΑΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΤΟ 70% ΤΟΥ ΚΟΜΠΑΝΙ!

ΟΙ ΚΟΥΡΔΟΙ ΑΝΑΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΤΟ 70% ΤΟΥ ΚΟΜΠΑΝΙ!

[Πηγή: iskra, 31/12/2014]

To 70% της συριακής πόλης Κομπάνι, στα σύνορα με την Τουρκία, βρίσκεται υπό τον έλεγχο των κουρδικών δυνάμεων, καθώς οι πολιορκούμενοι –εδώ και μήνες- Κούρδοι μαχητές κατάφεραν, με την υποστήριξη των αμερικανικών αεροπορικών δυνάμεων, να απωθήσουν τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους.

Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων οι Κούρδοι σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες στα πεδία των μαχών το τελευταίο διάστημα και τη νύχτα της Τρίτης ανάγκασαν τους τζιχαντιστές να υποχωρήσουν από τις νότιες περιοχές της πόλης. Οι Κούρδοι έχουν ανακαταλάβει και τις κεντρικές, αλλά και τις δυτικές συνοικίες της πόλης.

Νew Υork Τimes: Τρόικα -Σαμαράς έφεραν τη «Μεγάλη Ύφεση»

Νew Υork Τimes: Τρόικα -Σαμαράς έφεραν τη «Μεγάλη Ύφεση»

[Πηγή: Info-War, 31/12/2014]

Οι NYT συγκρίνουν τις επιπτώσεις της πολιτικής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – ΝΔ με τα πρώτα πέντε χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης που σάρωσε τις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’30.

Παραθέτοντας στοιχεία για την πτώση του ελληνικού ΑΕΠ, σε σχέση με αυτή που σημειώθηκε στις ΗΠΑ μετά το κραχ του 1929, οι συντάκτες του άρθρου υποστηρίζουν ότι σε καμία άλλη χώρα του κόσμου δεν παρατηρήθηκαν συνθήκες που να παραπέμπουν στη Μεγάλη Ύφεση.

Με παλαιότερα γραφήματα μάλιστα οι ΝΥΤ αποδεικνύουν ότι όλοι οι βασικοί δείκτες της ελληνικής οικονομίας (κατανάλωση, επενδύσεις, εξαγωγές, αύξηση της ανεργίας) ακολουθούν την ίδια ακριβώς πορεία που αποτύπωναν οι αμερικανικοί δείκτες πριν από το ξέσπασμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Γερμανία και Γαλλία λησμονούν ότι διέγραψαν το χρέος τους

Γερμανία και Γαλλία λησμονούν ότι διέγραψαν το χρέος τους

[Πηγή: iskra, 30/12/2014]

ΚΟΙΝΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕ 18 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ ΕΠΙΤΟΚΙΑ

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΤΟΜΑ ΠΙΚΕΤΙ ΣΤΗ LIBERATION

Το πιο θλιβερό στην ευρωπαϊκή κρίση είναι η εμμονή των ηγετών να παρουσιάζουν την πολιτική τους ως τη μόνη δυνατή και ο φόβος που τους προκαλεί κάθε πολιτική αναταραχή η οποία μπορεί να αλλάξει αυτή τη χαρούμενη ισορροπία.  

Αυτά γράφει σε άρθρο του στη σημερινή Λιμπερασιόν (30/12) ο γάλλος οικονομολόγος Τομά Πικετί, συγγραφέας του βιβλίου «Το κεφάλαιο τον 21ο αιώνα» που έχει γίνει μπεστ σέλερ σε όλο τον κόσμο.  

Κατά την άποψή του, το βραβείο κυνισμού ανήκει στον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος από τότε που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο LuxLeaks εξηγεί ήρεμα στην κατάπληκτη Ευρώπη ότι δεν είχε άλλη επιλογή, αφού η βιομηχανία της χώρας του διερχόταν κρίση και έπρεπε να βρει μια αναπτυξιακή στρατηγική για τη χώρα του. «Τι άλλο μπορούσα να κάνω», μοιάζει να αναρωτιέται, «από το να καταστήσω τη χώρα μου έναν από τους χειρότερους φορολογικούς παραδείσους της Ευρώπης;» Οι γείτονές του, που αντιμετωπίζουν εδώ και δεκαετίες την αποβιομηχάνιση των χωρών τους, είναι βέβαιο ότι εκτιμούν πολύ αυτές τις εξηγήσεις.  

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μεταμορφώσει την ΕΕ, αν τον αφήσει η Ευρώπη...

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μεταμορφώσει την ΕΕ, αν τον αφήσει η Ευρώπη...

Παραθέτω την ελληνική μετάφραση άρθρου μου στην Γκάρντιαν σήμερα, 29 Δεκεμβρίου 2014.

Την μετάφραση έκανε το ThePressProject, το οποίο και ευχαριστώ. Ο τίτλος που χρησιμοποίησε το ThePressProject ήταν «Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κερδίσει» που δεν απέχει από την κεντρική ιδέα του άρθρου μου. Αρκεί βέβαια να έχει κανείς πλήρη επίγνωση του τι μέλλεται να αντιμετωπίσει μια κυβέρνηση που θα επιχειρήσει να υλοποιήσει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Του Κώστα Λαπαβίτσα

29/12/2014

Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποτέλεσμα του προγράμματος προσαρμογής που επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 2010 από την Τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), η οποία διέθεσε τεράστια δάνεια στο πλαίσιο του προγράμματος, ζητώντας όμως άνευ προηγουμένου περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, αυξήσεις φόρων και κατάρρευση μισθών. Ήταν ένα κλασικό, αν και ακραίο, πακέτο λιτότητας με μια διαφορά ζωτικής σημασίας: Αυτή τη φορά δεν ήταν δυνατό να περιοριστούν οι επιπτώσεις της λιτότητας μέσω της υποτίμησης του νομίσματος όπως, για παράδειγμα, συνέβη στην Ασιατική κρίση του 1997-98. Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Eυρωζώνη είχε κλείσει όλες τις εξόδους διαφυγής.

Trevor Ο’ Clochartaigh, Ιρλανδός γερουσιαστής, Σιν Φέιν: Η τρόικα έφυγε, οι πολιτικές της μένουν

Trevor Ο’ Clochartaigh, Ιρλανδός γερουσιαστής, Σιν Φέιν: Η τρόικα έφυγε, οι πολιτικές της μένουν

Συνέντευξη στην Τίνα Στρίκου*

[Πηγή: Δρόμος της Αριστεράς, 29/12/2014]

Ο Trevor Ο’ Clochartaigh, γερουσιαστής του ιρλανδικού Σιν Φέιν, μίλησε στον Δρόμο με αφορμή τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στην Ιρλανδία. Ο Τρέβορ είναι παλιός γνώριμος του Δρόμου και ειλικρινής φίλος του ελληνικού λαού. Πέρυσι το καλοκαίρι είχε έρθει στο φεστιβάλ Resistance στην Αθήνα, όπου εκπροσώπησε τον ηγέτη του Σιν Φέιν, Τζέρι Άνταμς, στην κεντρική πολιτική εκδήλωση του φεστιβάλ με συνομιλητές τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα και τον Πάμπλο Ιγκλέσιας, επικεφαλής των Podemos. Στη συνέντευξή του ο Ιρλανδός γερουσιαστής εξηγεί τη σπουδαιότητα του αγώνα για το νερό, αποκαλύπτει τα πραγματικά σχέδια της τρόικας και υπογραμμίζει ότι είναι δυνατή μια ριζική αλλαγή στην Ευρώπη. Τέλος, μας μιλά για το ρόλο που παίζει στις σχέσεις του Σιν Φέιν με χιλιάδες νέους που εξαναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, για τους οποίους ελπίζει ότι σύντομα, χάρη σε μια νέα προοδευτική κυβέρνηση, θα μπορέσουν να επιστρέψουν και να προσφέρουν στην Ιρλανδία.

Πριν λίγες μέρες έγιναν στη χώρα σας μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στο νέο φόρο στο νερό που αποφάσισε η κεντροδεξιά κυβέρνηση… Φαίνεται ότι το «τέλος των μνημονίων» στην Ιρλανδία δεν έφερε τη σταθερότητα και ευημερία που υπόσχονταν. Ποιος είναι ο ρόλος του Σιν Φέιν σε αυτό το κίνημα;

Η Ευρώπη σε αχαρτογράφητα νερά

Η Ευρώπη σε αχαρτογράφητα νερά

Σκίτσο του Peter Schrank

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

[Πηγή: Καθημερινή, 28/12/2014]

Κάθε χρονιά, γύρω στα τέλη Ιανουαρίου - αρχές Φεβρουαρίου, ο εκάστοτε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών εκφωνεί, σε κοινή συνεδρίαση Βουλής και Γερουσίας, την ομιλία του για την «Κατάσταση της Ενωσης». Σ’ αυτή τη σημαντική παρέμβασή του, προχωρεί σε μια συνολική επισκόπηση των εσωτερικών και διεθνών προβλημάτων, για να χαράξει τις βασικές του προτεραιότητες για το νέο έτος.

Ούτε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, ούτε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, θα κληθούν να εκφωνήσουν παρόμοια ομιλία. Αλλά κι αν το έκαναν, είναι απίθανο να περιελάμβαναν τη στερεότυπη αποστροφή των Αμερικανών προέδρων: «Η κατάσταση της Ενωσής μας είναι ισχυρή». Ο Πάπας Φραγκίσκος δεν ήταν μια μοναχική φωνή όταν περιέγραφε, πρόσφατα, την Ευρώπη σαν μια γερασμένη οντότητα χωρίς δυναμισμό. Σε διεθνή κλίμακα, πληθαίνουν αυτοί που θεωρούν την Ε.Ε. τον «μεγάλο ασθενή» του παγκόσμιου συστήματος.

Οι όψιμες αλήθειες του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο

Οι όψιμες αλήθειες του Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο

Του Νίκου Ξυδάκη

[Πηγή: βλέμμα, 23/12/2014]

Μετά δέκα χρόνια στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο αποχωρήσας Πορτογάλος Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, μιλάει ανοιχτά για τα χρόνια της κρίσης, που άρχισε επισήμως το 2010 και συνεχίζεται. Σε συνέντευξή του στη γερμανική «Die Welt», περιγράφει τη διγνωμία των Ευρωπαίων ηγετών, μεγάλων και μικρών χωρών: άλλα αποφάσιζαν στις συναντήσεις κορυφής και άλλα έπρατταν ή έλεγαν στις χώρες τους. Οι επικρίσεις του στρέφονται κατά του Ελληνα πρωθυπουργού, αλλά και κατά του Γάλλου προέδρου.

«Μόνο λίγοι συμμετέχοντες στα συμβούλια κορυφής είχαν γενική θεώρηση των πραγμάτων, μικρές και μεσαίες χώρες συμμετείχαν μόνο λόγω των δικών τους συγκεκριμένων θεμάτων, άλλες χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον», λέει ο Πορτογάλος πολιτικός. Αναφέρεται στην εποχή «Μερκοζί»: «Μερικοί πολιτικοί από μεγάλες χώρες δεν διακατέχονταν από υπευθυνότητα για την Ευρώπη. Δεν αντιλαμβάνονταν τις αποφάσεις σαν να ήταν δικές τους. Και όταν δημιουργείται η εντύπωση ότι δύο χώρες αποφασίζουν μόνες τους, ερμηνεύεται αυτό από τις άλλες ότι οι αποφάσεις τους επιβάλλονται».

TTIP, CETA, TiSA, TTP: ο καπιταλισμός του κοντινού μέλλοντος

TTIP, CETA, TiSA, TTP: ο καπιταλισμός του κοντινού μέλλοντος

Γιάννης Κιμπουρόπουλος

[Πηγή: RPROJECT, 22/12/2014]

Το τέρας, αόρατο και πανταχού παρόν

Ενώ οι ανυποψίαστοι ιθαγενείς της Γηραιάς Ηπείρου ασχολούνται με το αν ο Ντράγκι θα αποτολμήσει την «ποσοτική χαλάρωση» ή πώς η Ελλάδα θα αποφύγει το «εκλογικό ατύχημα», στα πιο απρόσιτα για την κοινή γνώμη κτήρια των Βρυξελλών, της Ουάσιγκτον κι άλλων μητροπόλεων σχεδιάζεται το απώτερο μέλλον του παγκόσμιου καπιταλισμού. Ελάχιστοι υποψιάζονται ότι κάποια περίεργα αρχικά, που μπαίνουν στη δημόσια σφαίρα –TTIP, TiSA, CETA, TTP– στο μέλλον θα καθορίζουν απίστευτες λεπτομέρειες της καθημερινότητας των ανθρώπων: τι θα τρώνε, τι φάρμακα θα παίρνουν, πώς θα αμείβονται, αν θα κατοικούν σε κυρίαρχα κράτη ή σε «αποικίες» πολυεθνικών επιχειρήσεων. 

Κύπρος – Τουρκία: Ο Δαβίδ νικά τον Γολιάθ;

Κύπρος – Τουρκία: Ο Δαβίδ νικά τον Γολιάθ;

Του καθηγητή Μάριου Ευρυβιάδη

[Πηγή: Mignatiou.com, 26/12/2014]

Η Κύπρος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της την επικίνδυνη γείτονα Τουρκία. Ίσως μάλιστα να μην χρειάζεται καν, αφού μπορεί να προωθήσει, εντός του διεθνούς συστήματος, μια έξυπνη στρατηγική, ώστε ως άλλος Δαβίδ να επικρατήσει του νέου Γολιάθ.

Η Τουρκία αντιμετωπίζει την Κύπρο ως σατραπεία, ως τουρκική σατραπεία. Η οπτική της Άγκυρας, δε, δεν μπορεί να ξεφύγει από το σκεπτικό αυτό. Αν αυτό το σκεπτικό της Άγκυρας τύχει της πρέπουσας κατανόησης και αποδοχής, τότε η πολιτική της Τουρκίας, τόσο των κεμαλιστών που την κυβερνούσαν, όσο και των ισλαμιστών που την κυβερνούν, μπορεί να αποκωδικοποιηθεί. Θα μπορούσε να εξηγηθεί το πώς η Τουρκία, μέσω έκθεσης 100 σελίδων προς την ΕΕ, προσπαθεί να εξηγήσει πως η Κυπριακή Δημοκρατία δεν υπάρχει ως κρατικό μόρφωμα.

Aκροδεξιός άνεμος

Aκροδεξιός άνεμος

Όπου υπάρχει Μεσαίωνας ακολουθεί Διαφωτισμός

Του Περικλή Κοροβέση

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 27/12/2014] 

Ζούμε σε έναν κόσμο που αν θέλουμε να τον συγκρίνουμε με άλλες εποχές, τηρουμένων πάντοτε των αναλογιών, θα πέσουμε στη Φεουδαρχία και στον Μεσαίωνα. Οι σύγχρονοι φεουδάρχες είναι οι πολυεθνικές και Μεσαίωνας είναι η τηλεόραση που εκπέμπει συνέχεια μαύρο σκοτάδι. Παράλληλα, οι Ανθρωπιστικές Σπουδές βρίσκονται υπό διωγμόν και η πνευματική ζωή συρρικνώνεται. Και αυτό, όχι μόνο στην Ελλάδα. Οι αρπακτικός καπιταλισμός δεν έχει ανάγκη από γράμματα και τέχνες. Θέλει τα πάντα να γίνουν εμπορεύματα που να φέρνουν κέρδη. Και ας κάνουμε μια ακραία υπόθεση. Αν η Εκκλησία έδινε το «μάνατζμεντ» σε ιδιώτες, τότε αυτοί θα έβαζαν εισιτήριο για την είσοδο στον ναό και θα πουλούσαν και τα αντίδωρα. Πάντως η Καθολική Εκκλησία έχει κάνει κάποια πειράματα. Στην Παναγία της Λούρδης, αν θέλεις να έχεις ένα ηλεκτρονικό καντήλι, το νοικιάζεις.

To αδιέξοδο της προεδρικής εκλογής φέρνει σίγουρα τον ΣΥΡΙΖΑ... και ισχυρή στήριξη από την Ρωσσία;

To αδιέξοδο της προεδρικής εκλογής φέρνει σίγουρα τον ΣΥΡΙΖΑ... και ισχυρή στήριξη από την Ρωσσία;

ΣΕΝΑΡΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΜΕΛΛΟΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ «ΠΑΓΙΔΕΥΣΗ» ΣΥΡΙΖΑ

Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ

[Πηγή: iskra, 26/12/2014]    

Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΕ ΕΥΡΩΖΩΝΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑ

Καταιγισμό εισηγήσεων, προφορικών και γραπτών, δέχεται αυτές τις μέρες ο Α. Σαμαράς, προκειμένου να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να μπορέσει να εκλεγεί την ύστατη στιγμή, τη Δευτέρα (29/12), Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.

Παράγοντες από το περιβάλλον του Μαξίμου τόνιζαν ότι οι προσπάθειες προσεταιρισμού βουλευτών για να ψηφίσουν Στ. Δήμα, μέσω κάθε λογής πιέσεων, έχουν πολύ περιορισμένα αποτελέσματα και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν ούτε καν να προσεγγίσουν τους 180 βουλευτές. Οι ίδιοι παράγοντες τόνιζαν ότι μόνες ελάχιστες ελπίδες που απέμειναν, θεωρητικές και αυτές, βρίσκονται στην ανάληψη μέχρι την Κυριακή (28/12) κάποιων πρωτοβουλιών από τον ίδιο τον Α. Σαμαρά.

Οι εισηγήσεις στον Α. Σαμαρά δίνουν και παίρνουν, ενώ την ίδια ώρα τα φώτα της Ευρώπης στρέφονται ακόμα περισσότερο και με μεγαλύτερη αγωνία στις ελληνικές εξελίξεις, η ευρωζώνη γνωρίζει βαθύτερη κρίση, η κυβέρνηση «στεγνώνει» ακόμα περισσότερο την αγορά, επιδεινώνοντας το οικονομικό περιβάλλον και η Ρωσία πιέζεται όλο και περισσότερο από τη Δύση με στόχο να ακυρώσει την αυτόνομη στρατηγική της. 

Κυπριακό: O αναδυόμενος κίνδυνος της διχοτόμησης

Κυπριακό: O αναδυόμενος κίνδυνος της διχοτόμησης

Μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσσου και Ελληνοκύπριοι ζητούν δίκαιη λύση για το Κυπριακό. Ουάσιγκτων, 15-17 Ιουλίου 2014.

Η πολιτική τής Τουρκίας στην Κύπρο

Ζήνωνας Τζιάρρας

[Πηγή: Foreign Affairs, 19/12/2014]

Μια πάγια ανησυχία των Ελληνοκυπρίων, τουλάχιστον μετά από την τουρκική εισβολή τού 1974, ήταν η μονιμοποίηση των δραματικών αλλαγών (γεωγραφικών, πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, δημογραφικών, πολιτισμικών κ.α.) που αυτή επέφερε στο νησί. Η αντίληψη αυτή ήταν απόλυτα δικαιολογημένη, όχι μόνο λόγω των τραγικών πραγματικοτήτων επί του εδάφους και των νέων σχέσεων ισχύος που αναπτύχθηκαν, αλλά και λόγω της ξεκάθαρης τότε προσέγγισης από την Άγκυρα που υποστήριζε ότι το Κυπριακό λύθηκε το ’74.

Από την πλευρά – τουλάχιστον κάποιων εκ – των Τουρκοκυπρίων, η ανασφάλεια αυτή είχε διαφορετική υφή και αναπτύχθηκε με το πέρασμα των χρόνων. Είχε κυρίως σχέση με το φόβο ότι η τουρκοκυπριακή κοινότητα και ταυτότητα θα αφομοιωνόταν από τα κύματα Τούρκων εποίκων και μεταναστών που κατέφθαναν στην Κύπρο. Αυτό σήμαινε πως οι Τουρκοκύπριοι δεν αποτελούσαν πλέον απλώς μια μειονότητα του ευρύτερου κυπριακού πληθυσμού, αλλά και μια μειονότητα εντός των κατεχομένων εδαφών τα οποία είχαν ταυτίσει με την ασφάλεια και την ελευθερία τους κάτω από ένα δικό τους κράτος, όπως αυτοί το αντιλαμβάνονταν.

Τα δύο πρόσωπα του Κυρίου Αχμέτ

Τα δύο πρόσωπα του Κυρίου Αχμέτ

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΥΜΑΚΗΣ

19/12/2014

Είναι αναμφισβήτητο ότι o θεωρητικός του νέο-οθωμανισμού, πρώην Υπουργός Εξωτερικών και νυν πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, είναι ένας άνθρωπος με δύο διαφορετικά πρόσωπα, από τα οποία το ένα, η «βιτρίνα», χρησιμοποιείται για την παραπλάνηση κάθε καλόπιστου παρατηρητή οπουδήποτε και αν βρίσκεται. Ο συγγραφέας του «Στρατηγικού Βάθους» («Η στρατηγική απομόνωση» θα ανταποκρινόταν πολύ καλύτερα στο έργο του), χέρι-χέρι με τον μεγαλομανή Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον Δρ Φιντάν Χακάν και όλους τους νέο-οθωμανούς συνεργάτες τους, βαδίζουν σε ένα κόσμο που είναι ορατός μόνο ή σχεδόν μόνο σε αυτούς, έχοντας σαν θεμέλιο λίθο την νέο-οθωμανική φιλοσοφία «τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου».

Ας δούμε όμως το πρώτο από τα δύο πρόσωπα του Κυρίου Αχμέτ, εκείνο που οι απληροφόρητοι και οι καλοπροαίρετοι θεωρούν «καλό», «ειρηνικό», «πολιτισμένο», «Ευρωπαϊκό», «διαλλακτικό» και «συνεπές», δηλαδή την «βιτρίνα» που τοποθετεί στον πραγματικό του εαυτό.

Καίγονται το Βέλγιο και η Ιταλία

Καίγονται το Βέλγιο και η Ιταλία

Το ερώτημα αν «αυτός ο νόμος αφορά κι εμένα» δεν ήταν μόνο στην Ελλάδα που ακούστηκε πιο συχνά απ’ οποιοδήποτε άλλο τη διετία 2010 – 2011. Και στην υπόλοιπη Ευρώπη τέθηκε κατ’ αναντιστοιχία το ίδιο ακριβώς ερώτημα: «Κατά πόσο ό,τι γίνεται στην Ελλάδα αφορά κι εμάς». Πολλοί λίγοι μπορούσαν να δεχτούν ότι η Ελλάδα ήταν το πειραματόζωο ή ο ευαίσθητος κρίκος για να ενταχθεί όλη η Ευρώπη στα Μνημόνια και να αποτελέσει το καινούργιο λαμπρό πεδίο δόξας του ΔΝΤ. Υπήρχε ακόμη περιθώριο για να πιάνουν τόπο οι αιτιάσεις της αστικής τάξης περί ελληνικής εξαίρεσης και χρόνιας ασωτίας που οδήγησε στην κρίση, ενώ η ίδια κέρδιζε χρόνο ωθώντας τον ένα λαό της Ευρώπης να στρέφεται ενάντια στον άλλο. Ειδικά το 2010.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ*

Το 2011-2012 η κατάσταση άλλαξε με την ένταξη στον Μηχανισμό δανειοδότησης κι άλλων χωρών που πλέον ήταν πολλές για να μπορεί να αποδοθεί η αιτία της υπερχρέωσης στην «εξαίρεσή» τους. Ακόμη και τότε όμως υπήρχαν περιθώρια επανάπαυσης∙ και των από πάνω και των από κάτω, μεταθέτοντας τις δύσκολες αποφάσεις για το απώτερο μέλλον.

Κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων στην Ελλάδα λόγω λιτότητας

Κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων στην Ελλάδα λόγω λιτότητας

[Πηγή: seisaxthiablog, 19/12/2014]

Χρειάστηκε μόλις μία πενταετία λιτότητας για να υποβαθμιστούν σε όλες τους τις εκφάνσεις τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία έκθεσης  που έδωσε την Πέμπτη στη δημοσιότητα η Διεθνής Ομοσπονδία για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (FIDH).

Οι συντάκτες της έκθεσης που φέρει τίτλο «Υποβαθμίζοντας τα Δικαιώματα –Το κόστος της λιτότητας στην Ελλάδα», υπογραμμίζουν, μεταξύ άλλων, πως «από το 2009, που η οικονομική κρίση χτύπησε την Ελλάδα και υιοθετήθηκαν τα μέτρα λιτότητας τα οποία θα έσωζαν τη χώρα από την οικονομική κατάρρευση, τα ανθρώπινα δικαιώματα τέθηκαν υπό αμφισβήτηση και παραβιάστηκαν, και η δημοκρατία έχει γίνει πιο φτωχή».

Η FIDH υπογραμμίζει πως την ευθύνη για την κατάσταση αυτή φέρουν, όχι μόνον οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και η τρόικα, επειδή ακριβώς επέβαλαν πολιτικές σκληρής λιτότητας. «Η τρόικα δεν είναι ένα κενό κέλυφος», επισημαίνουν με νόημα οι συντάκτες της έκθεσης.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΙΣΕΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΟΥΠ ΣΤΗΝ THYSSENKRUPP

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΙΣΕΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΟΥΠ ΣΤΗΝ THYSSENKRUPP

Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ*

[Πηγή: iskra, 20/12/2014] 

Ο ομιλητής, με βαριά γερμανική προφορά, παρουσίαζε για ώρα τα επιχειρήματά του σχετικά με τη δυνατότητα της γερμανικής βιομηχανίας να κατατροπώσει τους αντιπάλους της στα πέρατα της οικουμένης. Από κάτω εκπρόσωποι βιομηχανικών κολοσσών όπως ο όμιλος Κρουπ έγνεφαν ικανοποιημένοι, καθώς ο ομιλητής τους έκανε μια πολύ δελεαστική πρόταση: αυτοί θα εξασφάλιζαν την αναρρίχηση και την παραμονή του στην εξουσία και αυτός θα χρησιμοποιούσε τη δύναμη του γερμανικού κράτους αλλά και της γερμανικού στρατού για να προωθήσει τα συμφέροντά τους. «Η μοίρα της Γερμανίας» επαναλάμβανε ο ομιλητής είναι να ηγηθεί της Ευρώπης και μέσω αυτής ολόκληρου του κόσμου».

Το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη ομιλία είναι ότι έχει πραγματοποιηθεί δυο φορές σε διάστημα μικρότερο των εκατό χρόνων. Η πρώτη ήταν φυσικά στις 26 Ιανουαρίου του 1932, όταν ο Αδόλφος Χίτλερ προσκάλεσε βιομήχανους όπως ο Κρουπ και ο Τίσεν και τους έπεισε ότι ο ναζισμός ήταν η καλύτερη επιλογή που είχαν στη διάθεσή τους, όχι μόνο για να καθυποτάξουν τους Γερμανούς εργαζόμενους αλλά και για να ξανακερδίσουν τη θέση που κατείχαν στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα πριν από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Μέσα στο επιβλητικό κτίριο του συνδέσμου Γερμανών βιομηχάνων στο Ντίσελντορφ ο Χίτλερ υποσχόταν να ακυρώσει στην πράξη τη συνθήκη των Βερσαλλιών και απέρριπτε οριστικά τον πασιφισμό σαν γνώμονα στην χάραξη της εξωτερικής πολιτικής.

FT: Το βρώμικο μυστικό του πολέμου στο Αφγανιστάν

Το βρώμικο μυστικό του πολέμου στο Αφγανιστάν

Σκίτσο του Matson

Των Geoff Dyer και Chloe Sorvino

[Πηγή: EURO2day, 15/12/2014]

Το κόστος για την ανοικοδόμηση του Αφγανιστάν ξεπέρασε το Σχέδιο Μάρσαλ. Τα χαμένα δισ. της ανοικοδόμησης και ένας πόλεμος που χρηματοδοτήθηκε με δανεικά. Η βραδυφλεγής βόμβα των τόκων και των ιατρικών δαπανών που θα ξεπεράσουν τα $800 δισ.

Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, ο μεγαλύτερος στην Iστορία των ΗΠΑ εκτός αμερικανικού εδάφους, έχει στοιχίσει στους Αμερικανούς φορολογούμενους πολίτες σχεδόν 1 τρισ. δολ. και θα απαιτήσει περαιτέρω δαπάνες αρκετών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων μετά την επίσημη λήξη του αυτόν το μήνα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των Financial Times και ανεξάρτητων ερευνητών.

Σχεδόν το 80% αυτών των δαπανών του πολέμου στο Αφγανιστάν έχει λάβει χώρα κατά τη διάρκεια της προεδρίας Ομπάμα, ο οποίος αύξησε απότομα την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη χώρα, αφότου ανέλαβε καθήκοντα το 2009.

Γερμανικός σαδομαζοχισμός

Γερμανικός σαδομαζοχισμός

Γιατί η Γερμανία καταστρέφει μαζί με την Ευρώπη και τον εαυτό της.

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

[Πηγή: Ανιχνεύσεις, 15/12/2014]

Η Γερμανική πολιτική στην Ευρώπη βρίσκεται εκτός κάθε έννοιας οικονομικής αντίληψης. Καταστρέφει το ευρωπαϊκό όραμα και, αν συνεχιστεί, θα οδηγήσει σε κρίση και την ίδια τη Γερμανία.

Το τραγικό είναι ότι το δίδυμο Μέρκελ- Σόϊμπλε, εφαρμόζει αυτήν την καταστρεπτική πολιτική χωρίς να υπάρχει αντίπαλο δέος. Χωρίς, δηλαδή, να υπάρχει μια διαφορετική πρόταση ούτε στο εσωτερικό της Γερμανίας, ούτε, διεθνώς. Δεν υφίσταται, δηλαδή τις εσωτερικές ή διεθνείς ισχυρές πιέσεις που απαιτούνται για να αλλάξει ρότα. Το αδιέξοδο φαίνεται, πια, στον ορίζοντα.

Τότε, πως εξηγείται αυτή η εμμονή του καταστρεπτικού διδύμου και γιατί βρίσκει τέτοια μεγάλη απήχηση στο εσωτερικό της χώρας;

GUARDIAN: ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΡΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ ΤΗΣ ΕΕ!

GUARDIAN: ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΡΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ ΤΗΣ ΕΕ!

ΣΤΕΝΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΣΑΜΑΡΑ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ  

[Πηγή: iskra, 15/12/2014]

Σε ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας Guardian η δημοσιογράφος Helena Smith αναφέρεται στην εκστρατεία τρομοκράτησης της ελληνικής κοινής γνώμης και στις ωμές έξωθεν παρεμβάσεις για τη διαμόρφωση του «κατάλληλου» πολιτικού κλίματος στην Ελλάδα. Το πραγματικά αποκαλυπτικό, όμως, βρισκόταν στην τελευταία παράγραφο του εν λόγω ρεπορτάζ.

Συγκεκριμένα, σε αυτήν η δημοσιογράφος παραθέτει σχόλιο στενού συνεργάτη του Αντ. Σαμαρά ο οποίος χαρακτήρισε την επιχείρηση τρομοκράτησης ως «win-win» λέγοντας ότι «ακόμα και αν χάσουμε στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας πάλι θα βγούμε κερδισμένοι επειδή οι ψηφοφόροι θα κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για το χάος που προκλήθηκε και αυτό θα μας εξασφαλίσει τη νίκη στις εθνικές εκλογές».

Σύμφωνα με το άρθρο του Guardian το κλίμα τρόμου που δημιουργείται τις τελευταίες ημέρες στην Ελλάδα είναι απίστευτο. Η δημοσιογράφος αναφέρεται στην επίσκεψη του Γάλλου υπουργού οικονομίας, Π. Μοσκοβισί, που θα βρίσκεται στην Αθήνα για δύο ημέρες (στις οποίες δεν θα συναντηθεί με τον Αλέξη Τσίπρα) αλλά και στις αποικιοκρατικές δηλώσεις του προέδρου της Ε.Ε, Ζ.Κ Γιούνκερ.

Η Helena Smith αναφέρεται επίσης στην ομιλία του Aλ.Τσίπρα στην οποία κατήγγειλε την ύπαρξη καμπάνιας τρόμου από την τρόικα και τους εκπροσώπους της καθώς και από μεγάλα διεθνή ΜΜΕ προκειμένου να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό.

Τι καταλαβαίνει και τι όχι η ΕΕ

Τι καταλαβαίνει και τι όχι η ΕΕ

Του Κώστα Λαπαβίτσα

13 Δεκεμβρίου 2014

Όσο πλησιάζει η εκλογή Προέδρου και οι πολύ πιθανές κοινοβουλευτικές εκλογές, τόσο θα διογκώνεται η κατατρομοκράτηση του ελληνικού λαού από την συγκυβέρνηση. Το εκβιαστικό δίλημμα «Σαμαράς/Βενιζέλος ή δραχμή» προβλέπεται να γνωρίσει νέες δόξες. Η προστασία της «ευρωπαϊκής προοπτικής» της Ελλάδας έχει, βλέπετε, αναληφθεί εργολαβικά από το δίδυμο που σώζει τόσον καιρό τη χώρα.

Για όσους, λοιπόν, ενδιαφέρονται πραγματικά να δουν τι συζητιέται σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με την οικονομική πολιτική της ΕΕ, ορίστε μια μικρή γεύση από ένα σεμινάριο που έγινε στις Βρυξέλλες την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου.

Η γερμανική διαστροφή

Η γερμανική διαστροφή

Του Βασίλη Βιλιάρδου

[Πηγή: Ινφογνώμων, 03/12/2014]

Άρθρο

Οι Γερμανοί είναι ένας λαός συμπαθής ως επί το πλείστον, αλλά έντονα διαφοροποιημένος, παράξενος και παράδοξος μαζί – αφού διακρίνεται από μία μικρή, «διεστραμμένη», κακεντρεχή, ζηλόφθονη, «προτεσταντική» και εξαιρετικά αιμοβόρα μειοψηφία, η οποία όμως υπερισχύει απόλυτα μίας, έντονα επιρρεπούς στον σκόπιμο εκφοβισμό και πολύ εύκολης στη χειραγώγηση, συντριπτικής πλειοψηφίας.

Η μικρή αυτή μειοψηφία, με έντονα ναζιστικά κατάλοιπα βαθιά μέσα στο γενετικό της κώδικα, είναι ικανή να βασανίζει, με μία απίστευτη εξωτερική ευγένεια, ακόμη και τους δικούς της Πολίτες, όταν την ίδια στιγμή ακούει κλασσική μουσική - γεγονός που παρατηρήθηκε πολύ συχνά, πριν και κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, με οδυνηρά θύματα κυρίως τους Εβραίους.

Ολοταχώς προς εθνικές εκλογές πηγαίνει η χώρα

Ολοταχώς προς εθνικές εκλογές πηγαίνει η χώρα

Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, οι ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας φαίνεται ότι οδηγούν σε βουλευτικές εκλογές

Του Γιώργου Δελαστίκ

[Πηγή: ΕΘΝΟΣ, 10/12/2014]

Ξεκαθαρίζει το πολιτικό τοπίο. Σωστά έκανε η κυβέρνηση που έφερε σχεδόν δύο μήνες νωρίτερα τις ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Οσο για το πρόσωπο του Σταύρου Δήμα που επέλεξε ως υποψήφιο, εμάς δεν μας πέφτει λόγος να κρίνουμε την επιλογή της. Αυτόν ήθελε ο Αντώνης Σαμαράς, αυτόν επέλεξε. Φυσικά και ο πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον ποιον δεξιό πολιτικό θα προτείνει ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, γιατί αυτός γνωρίζει ποιους στόχους θέλει να πετύχει εντός της δεξιάς παράταξης. Το μόνο που μπορούμε να πούμε εμείς ως πολιτικοί αναλυτές είναι πως η επιλογή Δήμα, κατά κανέναν τρόπο, δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως απόπειρα διεύρυνσης προς τα αριστερά του πολιτικού φάσματος. Δεν γνωρίζουμε αν η κυβέρνηση εκτιμά πως έχει ούτως ή άλλως συσπειρώσει πάνω από 180 βουλευτές σε εντελώς άλλη βάση από την ιδεολογικοπολιτική, οπότε όποιον και να πρότεινε ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι πρόθυμοι και συσπειρωμένοι 180 θα τον ψήφιζαν οπωσδήποτε, όποιος και αν ήταν.