Η αφύπνιση της Ιστορίας

Η αφύπνιση της Ιστορίας

Του Τάσου Τσακίρογλου

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 30/05/2014]

Για αρκετές δεκαετίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την ήττα του ναζισμού η Ιστορία βρισκόταν σε ύπνωση. Οι πρώτες τρεις «χρυσές» δεκαετίες κύλησαν με ανάπτυξη της παραγωγής, οικονομική ανασυγκρότηση, επέκταση της κατανάλωσης και άνοδο του βιοτικού επιπέδου, τουλάχιστον στις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες. Ακόμα και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν τις επόμενες δεκαετίες, παρ’ ότι προκάλεσαν αρκετές περιπλοκές στο διεθνές σύστημα και τοπικές πολεμικές αναφλέξεις, ξεπεράστηκαν με σχετικά μικρές απώλειες.

Βεβαίως, τα τελευταία χρόνια τα υπόγεια ρεύματα δυνάμωσαν, οι εσωτερικές αντιφάσεις του συστήματος πήραν μορφή χιονοστιβάδας και, μετά το 2008, η δύναμη και η έντασή τους φαίνεται να αφύπνισαν τον δράκο της Ιστορίας. Στις πρόσφατες ευρωεκλογές ακούσαμε τους πρώτους βρυχηθμούς του, οι οποίοι έστειλαν ρίγη ανατριχίλας σε όλη την ήπειρο. Ο «εθνικιστικός άνεμος» που πνέει στην Ευρώπη (πλην λίγων εξαιρέσεων), και για τον οποίο επαίρεται η ναζιστική Χρυσή Αυγή, αποτελεί μόνο το προμήνυμα των όσων μέλλεται να συμβούν εάν η απάθεια, η αποχή και η ανάθεση συνεχιστούν για πολύ ακόμα.

H ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ

ΔΥΝΑΜΙΚΗ 'Η ΣΤΑΤΙΚΗ ΝΙΚΗ

H ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ

[Πηγή: iskra, 30/05/2014]

Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΡΙΜΙΚΗΡΗ*

Σίγουρα το αποτέλεσμα των εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση και προπαντός για τις ευρωεκλογές αποτελεί μια σημαντική πολιτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία του για την ανατροπή του σάπιου κυβερνητικού πολιτικού δικομματικού συστήματος που γνωρίσαμε στην Ελλάδα μετά την πτώση της δικτατορίας.

Για πρώτη φορά πρώτη δύναμη στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα αναδεικνύεται ένα κόμμα της αριστεράς και αυτό έχει τη σημασία του όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες κύρια του νότου.

Η χώρα που ο λαός της μάτωσε όσο κανένας άλλος ευρωπαϊκός λαός, η χώρα πειραματόζωο στα χέρια του άγριου νεοφιλελευθερισμού, έδωσε την Κυριακή 25 του Μάη το δικό της μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις. Βέβαια η νίκη προέκυψε κυρίως λόγω της εκλογικής υποχώρησης της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ και όχι λόγω της δυναμικής του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.

«Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον»…

«Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον»…

Γράφει ο Μενέλαος Γκίβαλος

[Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους, 31/05/2014]

Η σημασία ενός εκλογικού αποτελέσματος αποτυπώνεται ασφαλώς στην αριθμητική του έκφραση, στη διαμόρφωση των νέων κομματικών και πολιτικών συσχετισμών. Όμως μείζονα σημασία αποκτά η ποιοτική διάσταση των αποτελεσμάτων, η δυναμική που αναδύεται και η οποία θα καθορίσει τις εξελίξεις.

Τα αριθμητικά αποτελέσματα δίνουν μια ξεκάθαρη νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ -με ποσοστό υπεροχής που πλησιάζει το 4%-, ο οποίος και διατήρησε σε επίπεδο ευρωεκλογών το ποσοστό που έλαβε στις εθνικές εκλογές το 2012. Αντίθετα, οι απώλειες των κομμάτων της συγκυβέρνησης είναι εντυπωσιακές. Το ΠΑΣΟΚ απώλεσε άλλο ένα 35% της εκλογικής του δύναμης, αρκούμενο σε ποσοστά απλής επιβίωσης, κι αυτό λόγω των χαμηλών προσδοκιών που υπήρχαν προεκλογικά. Όμως «ο μεγάλος χαμένος» των ευρωεκλογών είναι ο Α. Σαμαράς, που συρρίκνωσε το κόμμα του σε διαστάσεις «μικρο-μεσαίου» κομματικού σχηματισμού, ενώ παράλληλα η ΝΔ απώλεσε την κυρίαρχη θέση που κατείχε στο πολιτικό σύστημα από τον Ιούνιο του 2012.

Μπλόκο στην πορτογαλική φτωχοποίηση

Μπλόκο στην πορτογαλική φτωχοποίηση

Από παλαιότερη μαζική διαδήλωση των Πορτογάλων κατά των μέτρων λιτότητας

[Πηγή: ThePressProject, 31/05/2014]

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Πορτογαλίας ακύρωσε μέτρα λιτότητας τα οποία είχαν εγγραφεί στον κρατικό προϋπολογισμό του 2014 και η κεντροδεξιά κυβέρνηση θεωρεί απαραίτητα για τη συνέχιση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής μετά την έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα στήριξης

Το ανώτατο δικαστήριο απέρριψε τα τρία από τα τέσσερα μέτρα εναντίον των οποίων είχε προσφύγει η κεντροαριστερή και αριστερή αντιπολίτευση, όπως οι μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων λειτουργών, οι οποίες θα επιβάλλονταν σε όσους έχουν αποδοχές υψηλότερες από 675 ευρώ.

Η απόφαση των δικαστών σε ό,τι αφορά το μέτρο αυτό ειδικά πάντως δεν έχει «αναδρομική» ισχύ, όπως διευκρίνισε ο πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Μπαρόζο: Ο κομισάριος των πολυεθνικών

Μπαρόζο: Ο κομισάριος των πολυεθνικών

Του Άρη Χατζηστεφάνου

[Πηγή: INFOWAR, 29/05/2014]

Πόσες ημέρες χρειάζεται ένας πρόεδρος Ευρωπαϊκής Επιτροπής, από τη στιγμή που θα αναλάβει τα καθήκοντά του, έως ότου κατηγορηθεί για ευνοϊκή μεταχείριση επιχειρηματιών;

Ο απερχόμενος πρόεδρος Μανουέλ Μπαρόζο έσπασε κάθε ρεκόρ στην ιστορία της ενωμένης Ευρώπης με την πρόταση μομφής που δέχθηκε για μια κρουαζιέρα που είχε πραγματοποιήσει με τον Σπύρο Λάτση. Και ενώ εκείνες οι κατηγορίες δεν τεκμηριώθηκαν ποτέ, οι φήμες που ήθελαν τον Μπαρόζο να λειτουργεί σαν άνθρωπος των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων συνέχισαν να τον συνοδεύουν μέχρι σήμερα. Σε μια εξαιρετική έκθεσή του το Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών (CEO) με έδρα τις Βρυξέλλες ανέλαβε να συνοψίσει το ρόλο που έπαιξε ο πρόεδρος της Κομισιόν την προώθηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η έκθεση με τίτλο «ο φάκελος μιας δέσμιας επιτροπής – η μαύρη βίβλος της επιχειρηματικής ατζέντας Μπαρόζο» ξεκινά, εξ απαλών ονύχων, με τις εμπορικές συμφωνίες που προώθησε η επιτροπή για λογαριασμό των γιγάντων του ευρωπαϊκού εμπορίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εμπορική συμφωνία ΕΕ-Κολομβίας-Περού για την οποία η κομισιόν κατηγορήθηκε ότι ανέχεται ή ενισχύει την κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων τοπικών πληθυσμών και συγκεκριμένα τις συνεχείς δολοφονίες συνδικαλιστών στην Κολομβία.

STRATFOR: Τι κρύβει το νέο δόγμα Ομπάμα για την εξωτερική πολιτική

STRATFOR: Τι κρύβει το νέο δόγμα Ομπάμα για την εξωτερική πολιτική

Μιλώντας στους απoφοίτους του West Point, ο Ομπάμα έστειλε το μήνυμα ότι οι ΗΠΑ δεν σκοπεύουν να διαχειριστούν μόνες τους τα προβλήματα του κόσμου. Οι στρατιωτικοί πονοκέφαλοι, οι νέες απειλές και η ανάγκη να αναστηθούν ψυχροπολεμικές συμμαχίες.

[Πηγή: EURO2day, 29/05/2014]

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα άδραξε την ευκαιρία χθες για να περιγράψει την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, στην εναρκτήρια ομιλία του στους αποφοίτους του West Point. Από τη δική μας άποψη, ο πρόεδρος προχώρησε σε επιβεβαιώσεις παρά σε αποκαλύψεις στο κεντρικό του μήνυμα: οι ΗΠΑ, ως ο αδιαμφισβήτητος παγκόσμιος ηγεμόνας, ξαναστέκονται στα πόδια τους και δεν σκοπεύουν να διαχειριστούν μόνες τους τα προβλήματα του κόσμου.

Στην ετήσια πρόβλεψή μας για το 2014, είπαμε πως αυτή θα είναι η χρονιά όπου οι ΗΠΑ επιτέλους θα πάρουν ανάσα, έχοντας περάσει μια δεκαετία παραπατώντας μέσα στις δυσεπίλυτες συγκρούσεις στον ισλαμικό κόσμο. Ο Ομπάμα υπογράμμισε αυτήν την πρόβλεψη την Τρίτη όταν ανακοίνωσε ότι θα παραμείνει στο Αφγανιστάν μια δύναμη 9.800 στρατιωτών φέτος, η οποία θα μειωθεί μέχρι το τέλος του 2016, ώστε να καλύπτει μόνο τις ανάγκες ασφαλείας της αμερικανικής πρεσβείας στην Καμπούλ.

Λεων. Βατικιώτης: Δολοφονίες, όχι αυτοκτονίες!

Δολοφονίες, όχι αυτοκτονίες!

Τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες όχι μόνο στον επίσημο πολιτικό λόγο, αλλά και στις καθημερινές συναναστροφές υπήρχε μια απαγορευμένη λέξη: η λέξη εξορία και τα παράγωγά της. Το φαινόμενο παρότι ήταν οικείο για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, ποτέ δεν συζητιόταν δημόσια.

ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ*

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και τα τελευταία τέσσερα χρόνια με τις αυτοκτονίες που έχουν φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα για την Ελλάδα, με τις επίσημες εκτιμήσεις να τις υπολογίζουν σε τουλάχιστον 2.500, αλλά στην πραγματικότητα το νούμερο να είναι κατά πολύ μεγαλύτερο. Ο συγκεκριμένος αριθμός υπολείπεται σημαντικά του πραγματικού ο οποίος αποκρύπτεται συστηματικά για πολλούς λόγους που αξιοποιούν και τις περιστάσεις υπό τις οποίες συνέβη το περιστατικό. Έτσι αν η μέθοδος που επέλεξε ο αυτόχειρας ήταν η πτώση από ταράτσα το περιστατικό καταγράφεται ως ατύχημα, αν επέλεξε την κατάποση φαρμάκων ως δηλητηρίαση, κοκ. Από το περιβάλλον του αυτόχειρα αποφεύγεται η αναφορά στην αυτοκτονία ως αιτία θανάτου για να αποφευχθεί ο στιγματισμός που αγγίζει μάλιστα τα όρια του διασυρμού αν το περιστατικό συνέβη σε χωριό ή λαϊκή γειτονιά, όπου η γνώμη του κοινωνικού περίγυρου βαραίνει περισσότερο. Η πρόσφατη δε χαλάρωση των κανόνων της εκκλησίας, που επιτρέπει την εξόδιο ακολουθία, ελάχιστα έχει συνεισφέρει στην αποδραματοποίηση του περιστατικού αποκαλύπτοντας πως το κοινωνικό υπόβαθρο ήταν αυτό που ανέκαθεν καθόριζε τους όρους πρόσληψης από την κοινωνία μιας αυτοκτονίας κι όχι η στάση της εκκλησίας.

Γ. Δελαστίκ: «Ως εδώ!» είπαν στη Γερμανία και αστοί από τις ελίτ της ΕΕ

«Ως εδώ!» είπαν στη Γερμανία και αστοί από τις ελίτ της ΕΕ

Του Γιώργου Δελαστίκ

[Πηγή: ΕΘΝΟΣ, 29/05/2014]

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι από πολιτική σκοπιά, για τη Γερμανία αξίζει περισσότερο η Γαλλία μόνη της από τις υπόλοιπες 26 χώρες-μέλη της ΕΕ, όσο κυνικό κι αν ακούγεται αυτό. Ο λόγος είναι απλούστατος: ούτε Ευρωζώνη ούτε ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορούν να υπάρξουν χωρίς τη Γαλλία! Οταν λοιπόν η Μαρίν Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπό της έρχονται στις ευρωεκλογές της Κυριακής πρώτο κόμμα με 25% από... 7% που είχε στις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2009, πριν δηλαδή από την κρίση, αυξάνοντας τις έδρες της στο Ευρωκοινοβούλιο από 3 σε... 24 (!), λογικό είναι να αντηχήσουν οι σειρήνες συναγερμού στο Βερολίνο. Το ερώτημα δεν είναι φυσικά αν οι Γάλλοι ψηφοφόροι έγιναν ξαφνικά ακροδεξιοί και φασίστες. Είναι προφανές ότι δεν συνέβη αυτό. Το πραγματικό ζήτημα που θέλει απάντηση είναι γιατί το ένα τέταρτο των Γάλλων ψηφοφόρων ψήφισε το Εθνικό Μέτωπο, μόλις αυτό έκανε σημαία του το σύνθημα «Εξω η Γαλλία από το ευρώ!» και υποσχέθηκε τη διενέργεια δημοψηφίσματος για το θέμα αυτό.

Ο υποδιοικητής Μάρκος «πέθανε»

Ο υποδιοικητής Μάρκος «πέθανε»

Το περασμένο Σάββατο ανακοίνωσε αυτοπροσώπως τον «θάνατο» της μυθικής φυσιογνωμίας του, του πιο εμβληματικού αντάρτη του 21ου αιώνα, που παραχωρεί τη θέση του για να αφήσει χώρο σε μια νέα γενιά ιθαγενών ηγετών.

Της Χριστίνας Πάντζου

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 28/05/2014] 

«Από σήμερα συμφωνήσαμε πως ο Μάρκος παύει να υπάρχει». Επειτα από απουσία χρόνων, το περασμένο Σάββατο ο υποδιοικητής Μάρκος εμφανίστηκε σε εκδήλωση στη μνήμη του δολοφονήμενου συντρόφου του αντάρτη «Γκαλεάνο» και ανακοίνωσε τον «θάνατο» της μυθικής φυσιογνωμίας του και την αποχώρησή του από εκπρόσωπος του Σαπατιστικού Στρατού για την Εθνική Απελευθέρωση, EZLN. Σαπατιστικός, όπως επιμένει καταγγέλλοντας τον «γλωσσικό ιμπεριαλισμό» που επιβάλλει την αγγλική προφορά ενός «ζ» που είναι ανύπαρκτο στα ισπανικά.

Ισως οι χιλιάδες που παραβρέθηκαν σε αυτή την τελετή να άκουσαν την τελευταία δημόσια ομιλία του πιο εμβληματικού αντάρτη του 21ου αιώνα, απορώντας που παραχωρεί τη θέση του για να αφήσει χώρο σε μια νέα γενιά ιθαγενών ηγετών. Αλλά για τους Σαπατίστας δεν υπάρχουν μη ανακλητά αξιώματα, ούτε μόνιμες ιεραρχίες.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

[Πηγή: iskra, 27/05/2014]

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟY*

Οι αυτοδιοικητικές και ευρωβουλευτικές εκλογές αποτέλεσαν σημαντικό πολιτικό γεγονός στην ζωή της χώρας, με προεκτάσεις και στις άλλες χώρες της ΕΕ ιδιαίτερα της ευρωζώνης. Η θεώρηση των αποτελεσμάτων απαιτεί σφαιρική ανάλυση για εξαγωγή γενικότερων συμπερασμάτων. Εδώ θα κάνουμε ένα πρώτο σχολιασμό για τα πολιτικά μηνύματα που εκπέμπουν.

1. Κατ’ αρχήν στις αυτοδιοικητικές εκλογές, παρ’ ότι υπήρξε προσδοκία για καλύτερα αποτελέσματα, επιβεβαιώθηκε η δισυπόστατη φύση τους. Δηλ. η καθαρά «αυτοδιοικητική» και η καθαρά «πολιτική» διάσταση που έχουν. Ειδικότερα ενώ τα μέτρα του Μνημονίου είχαν άμεση επίδραση στην κατάσταση των αυτοδιοίκησεων, οι προσωπικές, φιλικές, συγγενικές κλπ σχέσεις, τα μικροσυμφέροντα, οι «διαπλοκές» και πελατειακές σχέσεις, κυρίως των κομμάτων εξουσίας αποδείχτηκαν ιδιαίτερα ισχυρές, όπως και ο ειδικός ρόλος του επικεφαλής ενός συνδυασμού στην τελική αναμέτρηση. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τις υποκειμενικές αδυναμίες οργανωτικού χαρακτήρα στη διεξαγωγή της εκλογικής μάχης, διαμόρφωσαν τους όρους για το τελικό αποτέλεσμα. Παρ’ όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε συνολικά ενισχυμένος, όμως με «διαφυγόντα κέρδη», ενώ ιδιαίτερα σημαντική ήταν η νίκη στην περιφέρεια της Αττικής και σε πολλούς δήμους της χώρας.

Ανίερες, μυστικές συμφωνίες

Ανίερες, μυστικές συμφωνίες

[Πηγή: Analyst Team, 25/05/2014]

Προστατευμένοι από τα φώτα της δημοσιότητας οι κυρίαρχοι του σύμπαντος συζητούν κρυφά για τον τρόπο, με τον οποίο θα ιδιωτικοποιήσουν τις δημόσιες εταιρείες παγκοσμίως – την ύδρευση, την ενέργεια, την παιδεία και την υγεία (TiSA)

Όλοι εμείς απασχολούμαστε με τις εκλογές, έχοντας την ανόητη ψευδαίσθηση πως θα αλλάξουμε τη μοίρα μας, απλά και μόνο επιλέγοντας κάποια κόμματα και πολιτικούς – χωρίς να συνειδητοποιούμε πως πρόκειται για έμμισθα υποχείρια των αγορών, καθώς επίσης για ετερόφωτες μαριονέτες της ελίτ. Παρά το ότι γνωρίζουμε λοιπόν πως οι πραγματικές αλλαγές ποτέ δεν έγιναν «κοινοβουλευτικά», επιμένουμε να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας – επειδή θέλουμε να αποφύγουμε τις όποιες συγκρούσεις, οι οποίες φυσικά δεν είναι ποτέ ανώδυνες.

Την ίδια στιγμή που εμείς «πολωνόμαστε», δίνοντας μάχες που στην πραγματικότητα δεν αφορούν εμάς, αλλά αυτούς που θα καθίσουν σε πλουσιοπάροχες καρέκλες, για να εκτελούν τις οδηγίες της ελίτ, διενεργούνται μυστικές διαπραγματεύσεις, οι οποίες αφορούν μία διεθνή συμφωνία – στόχος της οποίας είναι να υποχρεωθούν τα κράτη να ιδιωτικοποιήσουν όλες τις επιχειρήσεις κοινωνικής ωφελείας, μεταξύ των οποίων τα νερά, την ηλεκτρική ενέργεια, την Υγεία, την Παιδεία, την ασφάλεια και το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

ΕΚΛΟΓΕΣ 2014: ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΜΗΝΥΜΑ

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΜΗΝΥΜΑ

Του ΜΩΫΣΗ ΛΙΤΣΗ*

[Πηγή: iskra, 27/05/2014]

Μετά το θετικό κατ' αρχήν «σοκ» της πρωτιάς ΣΥΡΙΖΑ και της νίκης για πρώτη φορά στην Ελλάδα(και στην Ευρώπη) κόμματος της αριστεράς και του αρνητικού αλλά αναμενόμενου εν πολλοίς σοκ της μαύρης επέλασης σε Ελλάδα(Χρυσή Αυγή) και Γαλλία(Λεπέν), μερικές σκέψεις για το μήνυμα των ευρωεκλογών.

Μήνυμα Πρώτον: Αριστεροί Ενωθείτε. Όλοι κατανοούν τις ιδιαιτερότητες, τις καταβολές και τις διαφορετικές απαντήσεις που δίνουν τα κόμματα της αριστεράς, ωστόσο αυτό που έχει άμεσα ανάγκη ο τόπος(θα έλεγα και η Ευρώπη σε μεγάλο βαθμό), είναι η κατάρτιση άμεσα ενός προγράμματος σωτηρίας, που θα περιλαμβάνει και σχέδιο Β και σχέδιο C ...και βασικά σχέδιο.

Η σύγκρουση με την ΕΕ θα είναι αναπόφευκτη, ακόμη και για την εφαρμογή ενός «ρεφορμιστικού» προγράμματος, πολύ δε περισσότερο που ως αντίπαλο δέος στη Μέρκελ, στον έτερο της ευρωπαϊκής ατμομηχανής, τη Γαλλία, προβάλλει η Μαρί Λεπέν! Άρα επιβάλλεται το μάξιμουμ συνεργασίας, πριν φτάσουμε να λύσουμε την εξίσωση μέσα ή έξω από το ευρώ, την ΕΕ κ.λ.π. για να δοθούν οι απαραίτητες μάχες, πριν αρχίσει να κατηγορεί ο ένας τον άλλο «προδότη», «ψευτοαριστερό» κλπ.

«Οχι» του ΣτΕ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ

«Οχι» του ΣτΕ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Της Β. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

[Πηγή: Ελευθεροτυπία, 26/05/2014]

Λίγες ημέρες μετά το πρώτο δημοψήφισμα για το νερό, όπου οι πολίτες της Θεσσαλονίκης απάντησαν συντριπτικά κατά της μετατροπής του σε εμπόρευμα στα χέρια ιδιωτών, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με ανάλογο σκεπτικό, αποφαίνεται ότι είναι αντισυνταγματική η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ.

Το νερό είναι αγαθό για όσους μένουν υπό δυσμενείς συνθήκες, επισημαίνει το ΣτΕ Η δικαστική ετυμηγορία -η απόφαση δημοσιεύθηκε την περασμένη Παρασκευή- αποτελεί σοβαρό πλήγμα στην πολιτική της κυβέρνησης να μεταβιβάσει χωρίς αντάλλαγμα στο ΤΑΙΠΕΔ το 34,033% του μετοχικού κεφαλαίου (36.245.240 μετοχές) της ΕΥΔΑΠ και ουσιαστικά να τη μετατρέψει σε ιδιωτική εταιρεία.

«Η κατ' ουσίαν μετατροπή της δημόσιας επιχειρήσεως σε ιδιωτική, που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος, καθιστά αβέβαιη τη συνέχεια της εκ μέρους της παροχής προσιτών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και δη υψηλής ποιότητας, η οποία δεν εξασφαλίζεται πλήρως με την κρατική εποπτεία», αναφέρουν οι ανώτατοι δικαστές. Για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι «η αποξένωση του Ελληνικού Δημοσίου από την πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΥΔΑΠ Α.Ε., του οποίου η διατήρηση είναι αναγκαία για να μην μετατραπεί η δημόσια επιχείρηση σε ιδιωτική, συνιστά παράβαση των άρθρων 5 παρ. 5 και 21 παρ. 3 του Συντάγματος». Παραπέμπουν μάλιστα και στο ψήφισμα (6.4.2001) της Ζ' αναθεωρητικής Βουλής, που κατοχυρώνει το δικαίωμα στην προστασία της υγείας.

Ευρώπη χωρίς Σύνταγμα και με δημοκρατικό έλλειμμα

Ευρώπη χωρίς Σύνταγμα και με δημοκρατικό έλλειμμα

Του Βίκτωρα Νέτα

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 26/05/2014] 

Οι Ελληνες ψηφοφόροι, όπως άλλωστε και οι άλλοι Ευρωπαίοι, ψήφισαν χθες στις ευρωεκλογές κυρίως κατά την κομματική τους προτίμηση και μη γνωρίζοντας οι περισσότεροι το είδος και το μέγεθος των αρμοδιοτήτων που έχει το Ευρωκοινοβούλιο στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Παρ’ όλο που είναι το μόνο απευθείας από τους λαούς εκλεγόμενο όργανο της Ε.Ε., το Ευρωκοινοβούλιο δεν έχει ακόμη τις αρμοδιότητες κοινοβουλίου. Του έχουν δοθεί με το σταγονόμετρο κάποιες αρμοδιότητες, αλλά παραμένει κυρίαρχο όργανο με αποφασιστικές και ουσιαστικές αρμοδιότητες το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής, που απαρτίζεται από τους αρχηγούς των κρατών-μελών, οι οποίοι συνεδριάζουν και παίρνουν κρίσιμες αποφάσεις κεκλεισμένων των θυρών!

Το καθεστώς αυτό θα συνεχίζεται όσο η Ε.Ε. δεν αποκτά Σύνταγμα, δηλαδή καταστατικό χάρτη δημοκρατικής διακυβέρνησης. Εως τότε οι ισχυροί, με πρώτη τη Γερμανία, θα κατευθύνουν τις τύχες των ευρωπαϊκών λαών κατά τα συμφέροντά τους, όπως είδαμε και στην περίπτωση της ελληνικής οικονομικής κρίσης με τα εξοντωτικά μνημόνια που επέβαλαν.

Ο «βασιλιάς της σοκολάτας» νέος ισχυρός άνδρας της Ουκρανίας

Ο «βασιλιάς της σοκολάτας» νέος ισχυρός άνδρας της Ουκρανίας

Γνωστός για τις αλλεπάλληλες «εναλλαγές» και ελιγμούς του σε πολιτικό επίπεδο, ο Πέτρο Ποροσένκο καλείται ν’ αναλάβει τα ηνία μιας χώρας υπό οικονομική κατάρρευση και εδαφικό κατακερματισμό έχοντας, ο ίδιος, συμμαχήσει, κατά καιρούς, με όλους τους εμπλεκομένους στο τωρινό χάος

Του Μάρκο Πόλο

[Πηγή: Antinews, 26/05/2014]

Τον «βασιλιά της σοκολάτας», το δισεκατομμυριούχο Πέτρο Ποροσένκο, φέρνουν στην πρώτη θέση της διεκδίκησης της προεδρίας, τα exit polls στην Ουκρανία. Μάλιστα, σύμφωνα με αυτά, φαίνεται να εξασφαλίζει την προεδρία από την πρώτη αυτή Κυριακή συγκεντρώνοντας 55,9% επί των ψηφισάντων και αφήνοντας πολύ πίσω του την «ηγέρια» της πορτοκαλί επανάστασης Γιούλα Τιμοσένκο, που εμφανίζεται να συγκεντρώνει το πολύ 13% στη δεύτερη θέση, μεταξύ των 19 υποψηφίων. Μέχρι τις 3 το μεσημέρι τοπική ώρα, οι ουκρανικές αρχές υποστήριζαν ότι είχε ψηφίσει το 40% των εκλογέων και εκτιμούσαν ότι η συμμετοχή θα κινηθεί σε υψηλά επίπεδα. Αυτό δεν ισχύει για τις ανατολικές περιοχές της χώρας, όπου λειτούργησαν ελάχιστα εκλογικά τμήματα με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την πόλη του Ντονέτσκ όπου δεν λειτούργησε κανένα εκλογικό τμήμα και σε όλη την περιφέρεια μέχρι τις 3 το μεσημέρι η συμμετοχή καταγραφόταν στο 11,9%.

Κ. Χ. ΧΡΥΣΟΓΟΝΟΣ: Η καταστρατήγηση του Συντάγματος

Η καταστρατήγηση του Συντάγματος

Του ΚΩΣΤΑ Χ. ΧΡΥΣΟΓΟΝΟΥ, καθηγητή Νομικής Σχολής ΑΠΘ, υποψήφιου ευρωβουλευτή ΣΥΡΙΖΑ

[Πηγή: Ελευθεροτυπία, 25/05/2014]

Μέσα στον εκλογικό ορυμαγδό των τελευταίων ημερών πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από την κοινή γνώμη η δημοσίευση δύο καίριων αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (1764 και 1766/2014), με τις οποίες κρίθηκε σύμφωνη με το Σύνταγμα η πολιτική επιστράτευση απεργών και ειδικότερα τόσο των εκπαιδευτικών της Μέσης Εκπαίδευσης όσο και των εργαζομένων στο Μετρό.

Οι αποφάσεις αυτές, με την ευφάνταστη αιτιολογία ότι οι συγκεκριμένες απεργίες έθεταν σε κίνδυνο τη... δημόσια υγεία (!), αποτελούν ένα νέο σταθμό στην ολέθρια πορεία προς την καταστρατήγηση του Συντάγματος. Είχε προηγηθεί σειρά εξίσου προκλητικών και νομικά ανέρειστων αποφάσεων του ίδιου δικαστηρίου, που θεώρησαν ότι δεν αντίκεινται στο Σύνταγμα το «κούρεμα» των ομολογιούχων-φυσικών προσώπων με το PSI του 2012 (ήδη αρκετά από τα θύματα έχουν αυτοκτονήσει), το «χαράτσι» στα ακίνητα και πολλά άλλα.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΔΕΝ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ ΠΙΑ;

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΔΕΝ ΕΞΕΓΕΙΡΟΝΤΑΙ ΠΙΑ;

[Πηγή: iskra, 24/05/2014]

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗ*

Τον Δεκέμβριο του 2008 μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από έναν "ειδικό φρουρό" η ελληνική νεολαία και κυρίως οι μαθητές πρωτοστάτησαν σε μία σειρά από διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε μία χώρα με μακρά παράδοση στη συμμετοχή των νέων σε κοινωνικά και πολιτικά κινήματα. Πολύ ήταν οι σχολιαστές που την περίοδο εκείνη έκαναν λόγο για "εξέγερση της νεολαίας".

Το 2009 έγινε ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα ζούσε μια ψευδαίσθηση ευημερίας ενώ επί της ουσίας και με τον εναγκαλισμό της από την Τρόικα η χώρα εισέπραττε τις επιπτώσεις μίας πτώχευσης. Τα σκληρά μέτρα λιτότητας του 2010 -11 ακολούθησαν μαζικές διαδηλώσεις και απεργίες, διαμαρτυρίες και σχηματισμοί συλλογικοτήτων διαμαρτυρίας, όπως το κίνημα των πλατειών, με διακριτή τη συμμετοχή των νέων.

Και ύστερα, τίποτα. Στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή που ακολούθησε για την Ελλάδα το 2012-13 έγινε ορατή η απουσία των νέων από την κοινωνική και οικονομική ζωή. Απόντες από την πολιτική, τα κοινωνικά κινήματα, ακόμη και από τα κοινωνικά δίκτυα που δημιουργήθηκαν μέσα στην κρίση. Στην πέμπτη επέτειο από τα γεγονότα του 2008 μόλις κάποιοι εκατοντάδες νέοι συμμετείχαν σε διαδηλώσεις στα μεγάλα αστικά κέντρα. Δεν υπήρξε καμία ένταση, καθόλου πάθος και πνεύμα. Μόνο κουρασμένες πορείες στις οποίες επαναλαμβάνονταν τα ίδια γνωστά συνθήματα. Που είναι οι 17άρηδες εκείνοι πέντε χρόνια μετά;

Economist: Ερχεται χάος στην Ευρώπη μετά τις Ευρωεκλογές -Στο πυρ το εξώτερο οι πολιτικοί

Economist: Ερχεται χάος στην Ευρώπη μετά τις Ευρωεκλογές -Στο πυρ το εξώτερο οι πολιτικοί

[Πηγή: iefimerida, 21/05/2014]

Το απόλυτο χάος μετά τα αποτελέσματα των επερχόμενων Ευρωεκλογών προβλέπει το περιοδικό Economist σε άρθρο του με τίτλο «Η Ευρώπη προσέρχεται στις κάλπες», σημειώνοντας ότι η Ενωση θα αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα από τη νέα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Το άρθρο συνοδεύει μια εικόνα που θυμίζει βιβλική καταστροφή του Μεσαίωνα και απεικονίζονται ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης να ρίχνονται στην πυρά και να αντιμετωπίζουν τη γκιλοτίνα, ενώ εμφανίζονται και επιφανείς ακροδεξιοί πολιτικοί.

Πρόκειται για έναν κλασικό πίνακα του Ζερόμ Μπος «Κόλαση», ο οποίος έχει μονταριστεί με πολιτικά πρόσωπα και ταμπέλες.

Σε πρώτο πλάνο οι Ντέιβιντ Κάμερον και Φρανσουά Ολάντ αντιμέτωποι με τους ευρωσκεπτικιστές αντιπάλους τους, Νάιτζελ Φάρατζ και Μαρί Λε Πεν οι οποίοι προσπαθούν να τους «εκτελέσουν».

Οι καθαρίστριες και το σκάνδαλο Energa-Hellas Power

Οι καθαρίστριες και το σκάνδαλο Energa-Hellas Power

Της Βάλιας Μπαζού

[Πηγή: Το Ποντίκι, 22/05/2014]

Γιατί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών δεν εφαρμόζει την δικαστική απόφαση για τις καθαρίστριες; Και γιατί δεν παρέστη ως πολιτική αγωγή στο σκάνδαλο Energa-Hellas Power για να υποστηρίξει τα συμφέροντά του δημοσίου;

Εκ πρώτης όψεως οι δυο υποθέσεις φαίνεται ότι είναι τελείως άσχετες μεταξύ τους. Με μια δεύτερη ανάγνωση, όμως, αποδεικνύεται ότι έχουν απόλυτα άμεση σχέση αφού δίνουν το στίγμα του πολιτικού χειρισμού  που κάνει το υπουργείο Οικονομικών  σε δυο υποθέσεις που έφθασαν στη δικαιοσύνη και στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας.

Και για τις δυο υποθέσεις η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών μπορεί να παρουσιάσει πλείστες νομικίστικες εξηγήσεις και να καταγγείλει πολιτική εκμετάλλευση. Μόνο που ξεχνά ότι δεν αρκεί να φαίνεται αλλά πρέπει και να είναι πολιτικά τίμια. 

Γ. Δελαστίκ: Στη Γαλλία κρίνεται η τύχη του ευρώ και το μέλλον της Ε.Ε.

Στη Γαλλία κρίνεται η τύχη του ευρώ και το μέλλον της Ε.Ε.

Του Γιώργου Δελαστίκ

[Πηγή: ΕΘΝΟΣ, 22/05/2014]

Βόμβα ήταν προχθές ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Λε Μοντ», της πιο ακραία φιλοευρωπαϊκής γαλλικής εφημερίδας: «Το ευρωπαϊκό σχέδιο δεν είναι πλέον πλειοψηφικό στη Γαλλία»! Αν όντως ισχύει αυτή η εκτίμηση, τότε μιλάμε για την έναρξη υπαρξιακής κρίσης όχι απλά του ευρώ, αλλά της ίδιας της Ε.Ε. με τη σημερινή της μορφή. Χωρίς τη Γαλλία, δεν υφίσταται ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ο τίτλος της «Λε Μοντ» δεν προήλθε από κάποια δημοσκόπηση αναφορικά με το ποσοστό που θα πάρει την Κυριακή η Μαρίν Λεπέν στις ευρωεκλογές, στις οποίες κατεβαίνει με το σύνθημα «Εξω η Γαλλία από το ευρώ» και την εξαγγελία περί της διενέργειας δημοψηφίσματος με το ερώτημα αν οι Γάλλοι θέλουν την αποχώρηση της χώρας τους από την ευρωζώνη.

Η δημοσκόπηση στην οποία βασίστηκε ο τίτλος της «Μοντ» είναι πολύ πιο ουσιαστική. Διερευνά τη στάση των Γάλλων απέναντι στους θεσμούς της Ε.Ε. Μόνο το 39% των ερωτηθέντων θεωρεί «καλό πράγμα» τη συμμετοχή της Γαλλίας στην Ε.Ε. Ενα 39% είναι αδιάφορο εντελώς για την Ε.Ε. θεωρώντας τη συμμετοχή αυτή «ούτε καλό ούτε κακό», ενώ το υπόλοιπο 22% θεωρεί «κακό πράγμα» τη συμμετοχή της Γαλλίας στην Ε.Ε. Αυτά τα ποσοστά αντίθεσης προς την Ε.Ε. είναι πρωτοφανή για τη Γαλλία. Τα πράγματα χειροτερεύουν με τις άλλες ερωτήσεις. Το 85% (!) των Γάλλων θεωρεί ότι η Ε.Ε. «δεν προστατεύει αποτελεσματικά τα εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα της Γαλλίας». Επιπροσθέτως, το 54% εκτιμά ότι το ευρώ «έχει περισσότερα μειονεκτήματα παρά πλεονεκτήματα για τη Γαλλία».

Οι περιστάσεις απαιτούν ανένδοτο κοινωνικό και πολιτικό αγώνα

Οι περιστάσεις απαιτούν ανένδοτο κοινωνικό και πολιτικό αγώνα

Είναι επικίνδυνη η ιδιώτευση της νεολαίας για την οποία ευθύνονται το life style και ο εθνομηδενισμός

Συνέντευξη της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη, ψυχολόγου, υποψηφίας Ευρωβουλευτού ΑΝ.ΕΛ.-Πυρίκαυστος Ελλάδα, στο vmedia

-           Κ. Σαρηγιαννίδη, είστε νέα και δοκιμάζετε για πρώτη φορά τις ικανότητές σας στην πολιτική. Ωστόσο, η νεολαία φαίνεται συχνά επιφυλακτική και δύσπιστη στα μεγάλα λόγια των πολιτικών. Σύμφωνα με ορισμένες δημοσκοπήσεις, θα υπάρξει μάλλον ένα μεγάλο ποσοστό αποχής από τις ευρωεκλογές στους ψηφοφόρους των νεότερων ηλικιών. Εσείς πιστεύετε ότι απευθύνεστε σε έναν νεολαιίστικο κοινό ή γενικότερα σε ένα πατριωτικά ευαισθητοποιημένο δημοκρατικό κόσμο;

Καταρχάς, κ. Αναγνώστου από στατιστικής άποψης έχετε μάλλον δίκιο όσον αφορά τη στάση των νέων απέναντι στην πολιτική. Εντούτοις θα μου επιτρέψετε να διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις ως προς το νόημα που αποδίδεται συνήθως σε αυτό που αποκαλείται «αδιαφορία των νέων για την πολιτική». Ναι, η νεολαία έχει δίκιο όταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δείχνει την απογοήτευσή της ή και τη δυσπιστία της προς το πολιτικό σύστημα. Κατά μείζονα λόγο, όταν αμφιβάλλει για το σημερινό ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα και για τη δυνατότητα της σημερινής Ε.Ε. να λειτουργήσει με δημοκρατικό τρόπο και να ανταποκριθεί στα αιτήματα και τις προσδοκίες της ελληνικής νεολαίας που χωρίς να πολυκαταλάβει πώς και γιατί αισθάνεται ότι αποτελεί το πρώτο θύμα της σημερινής κρίσης και το πειραματόζωο της γερμανοκρατούμενης Ε.Ε.

Αυτή η φωνή διαμαρτυρίας της ελληνικής νεολαίας δεν μπορεί όμως να θεωρείται ότι εκφράζεται απλώς από την αποχή: η αποχή δεν ενοχλεί κανέναν από εκείνους που λαμβάνουν αποφάσεις εκτός κάθε κοινωνικού, δημοκρατικού ελέγχου. Εύκολα μια τέτοια στάση μπορεί να γλιστρήσει προς την ιδιώτευση και την αποπολιτικοποίηση. Ακόμα πιο επικίνδυνη είναι κατά τη γνώμη μου η ελιτίστικη απαξίωση της λαϊκής ψήφου των τμημάτων εκείνων της νεολαίας που επέλεξε να υποστηρίξει το νεοφασιστικό κόμμα της Χ.Α. Αντί να κάνουμε μια αυτοκριτική σχετικά με τις πολιτικές επιλογές της δημοκρατικής αριστεράς που τόσα χρόνια καλλιέργησε τον εθνομηδενισμό και απαξίωσε ως αντιδραστική την έννοια της πατρίδας και της εθνικής ταυτότητας του ελληνικού λαού, καταδικάζουμε τα ορατά αποτελέσματα αυτής ακριβώς της πολιτικής μυωπίας που κατάληξε μοιραία στη συγκυριακή έστω ενίσχυση της Χ.Α.

Η ιστορική καταισχύνη του Αντώνη Σαμαρά

Η ιστορική καταισχύνη του Αντώνη Σαμαρά

Του Γιώργου Καραμπελιά

[Πηγή: άρδην-ρηξη, 22/05/2014]

Ο Σαμαράς κλυδωνίζεται. Η δεξιά έχει κομματιαστεί και η αμφισβήτηση ανεβαίνει από όλες τις πλευρές. Οι μητσοτακικοί για πρώτη φορά μετά από χρόνια ξαναδείχνουν τα δόντια τους, ενώ οι «συμμαχικές δυνάμεις» του Πασόκ συρρικνώνονται δραματικά. Ο Αντώνης έκανε τη βρώμικη δουλειά, συγκεντρώνοντας τις κατάρες εκατομμυρίων, και τώρα πλησιάζει η ώρα της ιστορικής του καταδίκης. Η «επιτυχία» του, δηλαδή η ολοκλήρωση –λίγο πολύ– των μνημονιακών στόχων, της «αλλαγής κατηγορίας» της Ελλάδας, που από την πρώτη κατηγορία, υποβαθμίστηκε στην κατηγορία αποικίας και θερέτρου των Βορειοευρωπαίων, φέρνει και πιο κοντά την απόσυρσή του, δίπλα στα λοιπά φθαρμένα υλικά του ΓΑΠ και του Βενιζέλου.

Το ότι αυτή δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί, συνδέεται με την έλλειψη εναλλακτικών προτάσεων στο εσωτερικό του συστήματος. Γι’ αυτό και ο Ψυχάρης ή ο Αλαφούζος συνεχίζουν να τον στηρίζουν, ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία. Αν όμως χάσει και τη στοιχειώδη νομιμοποίηση στις εκλογές, τότε θα υποχρεωθούν να κινητοποιήσουν πάραυτα τις όποιες ισχνές εναλλακτικές λύσεις διαθέτουν.

Νίκος Κιάος: Αντιπατριωτική σιωπή

Αντιπατριωτική σιωπή

Του Νίκου Κιάου

[Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών, 22/05/2014]

Την προηγούμενη εβδομάδα έγινε παρέμβαση (καλύτερα επέμβαση) στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα της Ελλάδας από έξω, από ξένο ηγετικό πολιτικό στέλεχος. Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνγκερ, υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και τέως πρόεδρος της Ευρωομάδας, του οργάνου που αποτελείται από τους υπουργούς Οικονομικών των χωρών με το ευρώ, δήλωσε δημοσίως πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι ακατάλληλος για πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Η δήλωσή του πέρασε χωρίς σχόλια ή κάποιες αντιδράσεις όχι μόνο από τα κόμματα αλλά και από τη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ. Η μόνη αντίδραση εκδηλώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, φυσικό αυτό, και από εφημερίδες όπως η «Εφ.Συν.» και η «Αυγή».

Αν μεταφερθούμε σε άλλη χρονιά, όχι πολύ μακρινή, μπορούμε να σκεφτούμε πώς θα υποδεχόταν η Ελλάδα παρόμοια δήλωση. Τουλάχιστον «ανθέλλην» θα χαρακτηριζόταν ο ανάλογος κ. Γιούνγκερ. Τώρα όμως είχαμε σιωπή. Η Ν.Δ. βρίσκεται στο ίδιο ευρωπαϊκό κόμμα με τον κ. Γιούνγκερ, οπότε, θα μπορούσε να πει κανείς, δικαιολογείται ή εξηγείται η σιωπή της. Μα τα άλλα κόμματα; Τα λαλίστατα ΜΜΕ, που «δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους» όταν πρόκειται για την «εθνική κυριαρχία»; Και το ποιον θα επιλέξει ο ελληνικός λαός για πρωθυπουργό εντάσσεται, και για τη δική τους αντίληψη, στη σφαίρα της απλής και καθαρής εθνικής κυριαρχίας.

Κοινός υποψήφιος πρόεδρος Ουκρανίας από Ρωσία - Γερμανία!

Κοινός υποψήφιος πρόεδρος Ουκρανίας από Ρωσία - Γερμανία!

Ο Πέτρο Ποροσένκο θα είναι ο νέος πρόεδρος της Ουκρανίας, έχοντας υποσχεθεί και άμεσες βουλευτικές εκλογές που θα ρίξουν τον πρωθυπουργό

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

[Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους, 21/05/2014]

Εχουν ήδη κριθεί από τώρα οι προεδρικές εκλογές που θα γίνουν την Κυριακή στην Ουκρανία: νικητής θα είναι ο Πέτρο Ποροσένκο, ένας δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας που αποκαλείται και «βασιλιάς της σοκολάτας»! Ο Ποροσένκο προηγείται σαρωτικά στις εντελώς αναξιόπιστες δημοσκοπήσεις που κάνουν εξαγορασμένοι Ουκρανοί δημοσκόποι, παρουσιάζοντας... εξαπλάσιο (!) ποσοστό από την κυριότερη αντίπαλό του, την πρώην πρωθυπουργό Γιούλια Τιμοσένκο. Δεν είναι λοιπόν οι δημοσκοπήσεις που μας οδηγούν στο συμπέρασμα που προαναφέρθηκε.

Η εκτίμησή μας βασίζεται σε καθαρά πολιτικά γεγονότα, πολύ σημαντικότερα από στημένες σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης. Το καθοριστικό στοιχείο επί του οποίου εδράζεται η εκτίμηση περί βέβαιης νίκης του Ποροσένκο εδράζεται στο ότι η Μόσχα και το Βερολίνο έχουν ανομολόγητα συμφωνήσει ότι αυτός μπορεί να συγκεράσει τα συμφέροντα της Ρωσίας και της Γερμανίας στην Ουκρανία. Αυτός είναι ο λόγος που τον καθιστά βέβαιο νικητή. Η Γιούλια Τιμοσένκο, η οποία ενώ ήταν με τους Γερμανούς πέρασε στην υπηρεσία των Αμερικανών, βρέθηκε απολύτως απομονωμένη στο εσωτερικό της Ουκρανίας και καθόλου δεν αποκλείεται η εκλογική συντριβή της, όχι απλώς η βέβαιη ήττα της. Δεν θα εκπλαγεί κανείς αν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Κυριακής πάρει... μονοψήφιο ποσοστό!