Τουρκία: Εμφύλιος, τρομοκρατία και συγγνώμες!

Τουρκία: Εμφύλιος, τρομοκρατία και συγγνώμες!

Πέρα, Κωνσταντινούπολη, 19 Μαρτίου 2016

από τον Λεωνίδα Κουμάκη

[Πηγή: Analyst.gr, 30/06/2016]

Ο πειρασμός να επιχειρηθεί ένας αντιπερισπασμός στην εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί μέσα στην Τουρκία, με στόχους τόσο την συσπείρωση του εσωτερικού μετώπου όσο και την διεκδίκηση «αντισταθμιστικών ωφελειών» για ένα μέρος των τεράστιων απωλειών σε όλα τα μέτωπα εξωτερικής πολιτικής, είναι μεγάλος.

Η σύγχρονη Τουρκική Δημοκρατία περνάει ένα πραγματικό εφιάλτη υπό τον ασφυκτικό έλεγχο ενός μεγαλομανούς, ανισσόροπου και αντιφατικού ηγέτη. Ένα εφιάλτη που έχει βυθίσει την συντριπτική πλειοψηφία του γειτονικού μας λαού στο φόβο, στην ανασφάλεια και στην επιδεινούμενη οικονομική απαξίωση. Ένα εφιάλτη, με ολοένα και μεγαλύτερο τίμημα σε αίμα αθώων ανθρώπων που δολοφονούνται χωρίς να φταίνε σε τίποτα.

Το ΚΚΕ και το Brexit

Το ΚΚΕ και το Brexit

του Δημήτρη Μπελαντή

[Πηγή: Info-War, 28/06/2016]

Kαι κάτι ακόμη. Είμαι ο τελευταίος που θα χαιρετήσει την δεξιά εκδοχή/εκπροσώπηση του Brexit και την ευρωσκεπτικιστική τάση του βρετανικού ιμπεριαλισμού (αν και δεν θεωρώ ότι είναι τόσο ισχυρή όσο παρουσιάζεται).

Αλλά όταν διαβάζω την απόφαση του ΠΓ του ΚΚΕ για την βρετανική έξοδο, φρίττω. Μετά από μια σύντομη διατυπωσούλα για την έκφραση των εργατικών και λαϊκών δυσαρεσκειών κατά της ΕΕ μέσω του δημοψηφίσματος, ακολουθεί πυκνή ανάλυση για το ότι και τα δύο στρατόπεδα ήταν αστικά και αντιιμπεριαλιστικά και ουσιαστικά επισημαίνεται ότι αυτή η ιστορική απόφαση είναι έκφανση ενοαστικών αντιθέσεων και πολύ περιορισμένης αξίας, αφού η βρετανική εργατική τάξη δεν την έκανε με την σημαία του σοσιαλισμού και υπό την καθοδήγηση των (ποιων ??) Βρετανών κομμουνιστών.

Δύο καταφάσεις στο βρετανικό ερώτημα

Δύο καταφάσεις στο βρετανικό ερώτημα

Γράφει ο Άγγελος Κοντογιάννης-Μάνδρος

[Πηγή: Εκτός Γραμμής, 28/06/2016]

Το τι ακριβώς σηματοδοτεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της Πέμπτης για την πορεία του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά και του ίδιου του ευρωπαϊκού εγχειρήματος αποτελεί ένα κρίσιμο πολιτικό ερώτημα αναγκαστικά εν αναμονή. Πέραν όμως της αβεβαιότητας, η επιλογή των Βρετανών για πλήρη αποχώρηση από την Ε.Ε. και η πολιτική αντιπαράθεση που αρθρώθηκε και εξακολουθεί να αρθρώνεται γύρω από αυτή δίνει και κρίσιμες απαντήσεις σε τρία τουλάχιστον ζητήματα.

Ευρωπαϊκή Ένωση και Δημοψηφίσματα, μια ολέθρια σχέση

Ευρωπαϊκή Ένωση και Δημοψηφίσματα, μια ολέθρια σχέση

Αφιέρωμα με αφορμή το Brexit

Γράφει ο Αλέξανδρος Μινωτάκης

[Πηγή: Το Περιοδικό, 25/06/2016]

Μετά την επικράτηση του #Brexit στο δημοψήφισμα της Πέμπτης με 52% ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις της Βρετανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την έξοδο αλλά και τις σχέσεις που θα έχει εφ εξής με την Ε.Ε.. Σύμφωνα με το άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι διαπραγματεύσεις μπορούν να διαρκέσουν μέχρι και 2 χρόνια ή και περισσότερο, αν υπάρξει συμφωνία για παράταση της κράτους-μέλους. Δεδομένης της παραίτησης Cameron, περιορίζεται το ενδεχόμενο να αναιρεθεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος «εκ των έσω». Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το Brexit αυτή τη στιγμή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η μακρά, αντιδημοκρατική παράδοση της στη διαχείριση δημοψηφισμάτων με αποτελέσματα που δεν ικανοποιούν την ίδια.

Μήπως να μην ψηφίζουν οι… «πτωχοί»;

Μήπως να μην ψηφίζουν οι… «πτωχοί»;

Γράφει ο Γιώργος Παπανικολάου

[Πηγή: EURO2day, 27/06/2016]

Η άποψη ότι τα δημοψηφίσματα είναι «επικίνδυνα» ακούγεται συχνά πυκνά, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, έφτασε όμως σε ένα επικίνδυνο -για τη Δημοκρατία- κρεσέντο, μετά το αποτέλεσμα για το Brexit.

Οσοι πιστεύουν ότι τις σημαντικές αποφάσεις δεν πρέπει να τις παίρνει ο «αμαθής» λαός, ακόμη κι αν η ένστασή τους εδράζεται σε ορισμένες πραγματικές αιτίες, όπως για παράδειγμα η έλλειψη κατανόησης σύνθετων οικονομικών δεδομένων, ουσιαστικά προσβάλλουν το δημοκρατικό πολίτευμα.

Το οποίο μπορεί να έχει τα ελαττώματά του, πλην όμως είναι το καλύτερο από τα συστήματα που έχουν διαμορφωθεί στην πορεία των αιώνων, γι' αυτό άλλωστε και επικράτησε στη λεγόμενη «Δύση».

Brexit: Μια "εκλογική ανταρσία"

Brexit: Μια "εκλογική ανταρσία"

Του Κώστα Ράπτη

[Πηγή: Capital.gr, 24/06/2016]

Η επικράτηση στο βρετανικό δημοψήφισμα (με ποσοστό περίπου 52%) της επιλογής εξόδου από την Ε.Ε. αποτελεί αναμφίβολα γεγονός ιστορικής σημασίας, που αναζητά τον καλύτερο παραλληλισμό για να περιγραφεί. Είναι μια στιγμή ανάλογη με την χαοτική εκκένωση της Δουνκέρκης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε τα βρετανικά στρατεύματα εγκατέλειψαν την ηπειρωτική Ευρώπη μπροστά στη γερμανική επέλαση; Ή είναι απλώς μια "στιγμή Lehmann Brothers”, για να προσηλωθούμε στο πρόσφατο παρελθόν, που μέλλει να πυροδοτήσει έναν νέο γύρο διεθνούς οικονομικής κρίσης, για τον οποίο όλες οι προϋποθέσεις είχαν συγκεντρωθεί πριν και ανεξάρτητα από την προσέλευση των Βρετανών στις κάλπες;

Αν ο Μαρξ και ο Κέινς στοιχημάτιζαν για το Brexit

Αν ο Μαρξ και ο Κέινς στοιχημάτιζαν για το Brexit

του Άρη Χατζηστεφάνου

[Πηγή: efsyn, 25/06/2016]

Για άλλη μια φορά οι μόνοι που προέβλεψαν το πραγματικό πολιτικό αποτέλεσμα της βρετανικής ψήφου για το Brexit ήταν τα μεγάλα γραφεία στοιχημάτων. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν το κατάλαβαν.

Ο Τζον Μέιναρντ Κέινς είπε κάποτε ότι οι χρηματαγορές είναι μια διεστραμμένη μορφή των καλλιστείων: όσοι συμμετέχουν δεν επιλέγουν το πιο όμορφο μοντέλο αλλά αυτό που θεωρούν ότι θα αρέσει στους περισσότερους και συνεπώς θα κερδίσει.

Η εφημερίδα «Independent» πίστεψε ότι θα μπορούσε να εφαρμόσει τη διαπίστωση του Κέινς και για τα γραφεία στοιχημάτων. Στις δημοσκοπήσεις, έλεγε, οι πολίτες απαντούν ποιος θέλουν να κερδίσει, ενώ τα στοιχήματα αποτυπώνουν ποιος πιστεύουν ότι θα κερδίσει.

Το ΟΧΙ στην Ε.Ε.

Το ΟΧΙ στην Ε.Ε.

Η βασική αιτία της εχθρότητας απέναντι στην Ευρώπη δεν είναι άλλη από την κυβέρνηση της Γερμανίας – η οποία φιλοδοξεί να γίνει ο δεσμοφύλακας στην αμερικανική φυλακή που προωθείται, μέσα από τις μυστικές συμφωνίες και την ίδρυση του οικονομικού ΝΑΤΟ.

του Ιάκωβου Ιωάννου

[Πηγή: Analyst.gr, 24/06/2016]

«Η έξοδος της Βρετανίας θα μπορούσε να είναι η αρχή της καταστροφής όχι μόνο της ΕΕ αλλά, επίσης, ολόκληρου του πολιτικού πολιτισμού της Δύσης» (D.Tusk, πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου).

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ότι δεν κατάφερε να πετύχει ποτέ ο κομμουνισμός, όπως τουλάχιστον εφαρμόσθηκε, μπόρεσε να το επιτύχει μέσα σε λίγα σχετικά χρόνια ο νεοφιλελεύθερος φασισμός – ο καπιταλισμός της καταστροφής καλύτερα, ο οποίος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την οικονομία της ελεύθερης αγοράς.

Ο θανατηφόρος ιός της ανισότητας

Ο θανατηφόρος ιός της ανισότητας

Η πολιτική λιτότητας είναι μία σαθρή δικαιολογία ενός νέου μοντέλου κοινωνικής αποδιοργάνωσης που επιβάλλεται από τις ελίτ, με στόχο τη συγκέντρωση πλούτου – γεγονός που θα οδηγήσει στην κατάρρευση του καπιταλισμού και στο χάος

«Οι τραπεζίτες, καθώς επίσης οι πολυεθνικές μονοπωλιακές επιχειρήσεις έχουν κατά μία ορισμένη έννοια καταστρέψει τον καπιταλισμό. Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για μία λειτουργική και αποτελεσματική οικονομία της ελεύθερης αγοράς. Οι άνθρωποι αυτοί υπονομεύουν τους κανόνες….. Η πολιτική λιτότητας, η οποία εφαρμόζεται σε ολόκληρη την Ευρώπη, είναι υπεύθυνη για την απώλεια δισεκατομμυρίων δολαρίων» (J. Stieglitz).

[Πηγή: Analyst.gr, 20/06/2016]

Άρθρο

Είναι αναμφίβολο το ότι ο νεοφιλελευθερισμός, έτσι όπως επιβλήθηκε τη δεκαετία του 1980 από την αγγλοσαξονική σχολή, μέσω της M. Thatcher και του R. Reagan, είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή του συστήματος της ελεύθερης αγοράς – γεγονός που δυστυχώς αδυνατούν να αντιληφθούν οι φιλελεύθεροι, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, οι οποίοι «ονειρεύονται» τον εφιάλτη που ξεκίνησε στις Η.Π.Α. το 1980.

Γεωπολιτικό μήνυμα BREXIT: Η αρχή του τέλους της νέας γερμανικής κυριαρχίας…

Η Ιστορία μαζί με τη Γεωγραφία θα είναι παρούσες στο προσεχές δημοψήφισμα, καθώς 71 έτη μετά το τέλος του Β’ ΠΠ, το αρχαιότερο γεωπολιτικό κέντρο λήψεως αποφάσεων του αγγλοσαξονικού κόσμου, φέρεται να έχει καταλήξει και σταθμίσει τα συν και τα μείον μιας νέας γεωστρατηγικής αφετηρίας.

Ενδεχόμενη απόφαση εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) θα αποτελέσει το τέλος της περιόδου γεωστρατηγικής ανοχής, την οποίαν οι Αγγλοσάξονες επέδειξαν έναντι της Γερμανίας, ανοίγοντας τον γεωπολιτικό ασκό του Αιόλου.

Του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου*

[Πηγή: defencepoint.gr, 22/06/2016]

Η προεκλογική δέσμευση του πρωθυπουργού Κάμερον να προχωρήσει σε δημοψήφισμα αναφορικώς με την παραμονή ή όχι στην ΕΕ, δεν μπορεί να ειδωθεί ως μια απλή μετεκλογική συνέπεια σε επίπεδο υποσχέσεων. Όχι εφόσον συζητούμε για αποφάσεις που λαμβάνονται στη Μεγάλη Βρετανία.

Είτε με Remain είτε με Brexit, η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται

Είτε με Remain είτε με Brexit, η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται

του Κώστα Λαπαβίτσα

Η στυγερή δολοφονία της Τζο Κοξ θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στο βρετανικό δημοψήφισμα. Οι υπέρμαχοι του Remain υπολογίζουν σε μεταστροφή του εκλογικού σώματος προς όφελός τους. Tο τελικό αποτέλεσμα όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο γιατί το δημοψήφισμα έχει προκαλέσει βαθύτατη ταξική αναταραχή στη Βρετανία.

Το ταξικό ρήγμα

Μια έντονη διαμάχη αναμφίβολα υπάρχει ανάμεσα στους έχοντες και κατέχοντες, με το πλειοψηφικό κομμάτι να θέλει την παραμονή και το μειοψηφικό την έξοδο, το καθένα για τα δικά του συμφέροντα. Η διάσπαση είναι ορατή μέσα στο Συντηρητικό Κόμμα, αλλά από μόνη της δεν θα αρκούσε ποτέ για να προκαλέσει γενικευμένη κοινωνική αναταραχή. Το δημοψήφισμα έφερε στην επιφάνεια ένα πολύ βαθύτερο κοινωνικό ρήγμα.

Η αβέβαια συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Η αβέβαια συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης

[Πηγή: Kassandros, 18/06/2016]

Ξαφνικά, εκεί που οι Βρυξέλλες προσέβλεπαν σε ένα ήρεμο καλοκαίρι, οι Βρετανικές δημοσκοπήσεις άλλαξαν την εικόνα.

Για όσους γνωρίζουν, στην Βρετανία δεν έχει τόση σημασία το πόσοι είναι υπέρ ή κατά της ΕΕ, αλλά το πόσοι από αυτούς θα πάνε να ψηφίσουν.

Ανεξάρτητα όμως από το αποτέλεσμα η Ευρώπη έχει διαταραχθεί πολιτικά και οικονομικά άλλη μια φορά.

Ο κ. Σόιμπλε δήλωσε ότι η Ευρώπη είναι προετοιμασμένη για μια Βρετανική έξοδο και ορισμένοι από το περιβάλλον του θεωρούν ότι η Ευρώπη θα είναι καλύτερη χωρίς τους Βρετανούς.

Το προνόμιο του αδιεξόδου

Το προνόμιο του αδιεξόδου

Πηγή Φωτο: Φωτογραφικό Ταξίδι

Τα τελευταία μνημονιακά χρόνια απέδειξαν, αν μη τι άλλο, πως όσοι παρίσταναν ότι διέθεταν λύσεις, ψεύδονταν και διαψεύδονταν, με νταούλια ή χωρίς, πολύ-πολύ σύντομα. Το πεδίο της πολιτικής αντιπροσώπευσης παραμένει ερμητικά κλειστό και αφορά μονάχα σε κάποιες παρέες, ενώ ένα μεγαλοπρεπές Τίποτα, που κινείται από την Αριστερά έως τη Δεξιά με την άνεση ενός Β. Οικονόμου, καμώνεται, άλλοτε τον έτοιμο για όλα μάγκα και άλλοτε τη συνετή ευρωπαία παρθένα.

του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

[Πηγή: ThePressProject, 18/06/2016]

Όσοι ασχολούνται ακόμη στα σοβαρά με την Πολιτική είναι, από τη μια μεριά οι καλοπληρωμένοι Καρανίκες του συστήματος και από την άλλη, όλοι αυτοί που σου δίνουν την εντύπωση ότι δεν έχουν άλλη πρόθεση παρά να ανατινάξουν την Πολιτική, αφού είναι πια φανερό -ίσως όχι για τους ίδιους- ότι το να συνεχίζουν να ασχολούνται με αυτή την πολιτική, ως πράξη, είναι ενάντια στην ίδια την Πολιτική.

BREXIT THE MOVIE: Το πρώτο 15λεπτο της ταινίας υποτιτλισμένο στα Ελληνικά

BREXIT THE MOVIE: Το πρώτο 15λεπτο της ταινίας υποτιτλισμένο στα Ελληνικά

Γιατί οι Βρετανοί πρέπει να ψηφίσουν έξοδο από ΕΕ, η γραφειοκρατική ελίτ των Βρυξελλών, οι παροχές και τα προνόμιά τους. Διδακτικό για όλους...

BREXIT THE MOVIE:

Εμείς ο λαός παραπλανημένοι και εκφοβισμένοι να παραδώσουμε την Δημοκρατία και την Ελευθερία μας.

Αυτό το φιλμ είναι ένα κάλεσμα και μια κραυγή.

Πρέπει να παλέψουμε για την ανεξαρτησία μας.

Για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και των νόμων υπό τους οποίους ζούμε

και για την ελευθερία να ορίζουμε το μέλλον μας.

Αυτή είναι η σπουδαιότερη ψήφος για τον καθένα μας στη ζωή του.

Σκοτώνουν την βαριά βιομηχανία της Ελλάδας

Σκοτώνουν την βαριά βιομηχανία της Ελλάδας

Εκχωρούν την φέτα σε αφρικανικές χώρες - Ελιές, λάδι, φέτα, γιαούρτι τα τελείωσαν και έπονται κι άλλα

Γράφει ο Ξενοφώντας Ερμείδης

[Πηγή: seisaxthiablog, 08/06/2016]

Τα εγκλήματα που γίνονται εναντίον της χώρας από τις υπαλληλικές κυβερνήσεις της με τις εντολές των δανειστών δεν σκοτώνουν μόνο για ένα διάστημα την οικονομία αλλά την διαλύουν για πάντα. Να μην μπορέσει με κανέναν τρόπο να σηκώσει κεφάλι παραγωγικά, για τον επόμενο αιώνα τουλάχιστον. Με αφορμή την δήθεν ανάπτυξη και τον δήθεν ανταγωνισμό καταφέρνουν να βάλουν ταφόπλακα στην πραγματική οικονομία της Ελλάδας που δεν είναι άλλη από την μοναδικότητα των γεωργικών της και κατά συνέπεια κτηνοτροφικών της προϊόντων. Η Ελλάδα ποτέ δεν θα μπορούσε να «χτυπήσει» τις αγορές του κόσμου σε επίπεδο ποσοτήτων. Η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας ήταν πάντα η ασύγκριτη ποιότητα των προϊόντων της λόγω της βιοποικιλότητας της ελληνικής γης.

Η Τρίτη Ρώμη και ο Πρόεδρος Πούτιν

Η Τρίτη Ρώμη και ο Πρόεδρος Πούτιν

Χωρίς την απόλυτη στήριξη του Ρωσικού λαού ο Πούτιν θα καταστεί άμεσα αναλώσιμος όταν κινηθεί εναντίων του σημερινού νομισματικού status quo γι’ αυτό και τέτοιου είδους ρήξεις προϋποθέτουν πραγματική δημοφιλή και συμπαγή σχέση μεταξύ ηγέτη και λαού

από τον Σαράντο Λέκκα

[Πηγή: Analyst.gr, 05/06/2016]

Όπως είναι γνωστό η Βυζαντινή κληρονομιά επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την Ρωσία με αποτέλεσμα μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς και ειδικότερα από τις αρχές του 16ου αιώνα οι Ρώσοι θεωρώντας ότι είναι οι μοναδικοί κληρονόμοι της βυζαντινής πνευματικής και πολιτικής παράδοσης να αναπτύξουν την θεωρία της ανασύστασης της.

Σύμφωνα με αυτή την θεωρία η Μόσχα θα είναι η Τρίτη Ρώμη δηλαδή θα είναι η Πόλη που θα αναβιώσει την Βυζαντινή πολιτική αλλά και πολιτιστική κληρονομιά που χάθηκε με την Άλωση.

Την θεωρία αυτή ενστερνίζεται πλέον και ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν χρησιμοποιώντας την ως βάση δημιουργίας μιας Ρωσίας που να έχει τα χαρακτηριστικά του Βυζαντίου.

STRATFOR: Η ουτοπία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η πραγματικότητα

STRATFOR: Η ουτοπία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η πραγματικότητα

Η δήλωση Τουσκ περί ευρωπαϊκής "ουτοπίας" αποτελεί υπενθύμιση ότι η Ευρώπη είναι θεμελιωδώς μια διχασμένη ήπειρος. Η διαφορά στις κουλτούρες Βορρά-Νότου, οι γεωπολιτικές εξελίξεις και γιατί ο καλύτερος τρόπος για να σωθεί η ΕΕ ίσως είναι η "αποσυναρμολόγησή" της.

[Πηγή: EURO2day, 04/06/2016]

Με την εμμονή τους στην ιδέα μιας ομόσπονδης Ευρώπης, οι Ευρωπαίοι ηγέτες χάνουν την επαφή τους με τους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς και τροφοδοτούν το εθνικιστικό και ευρωσκεπτικιστικό αίσθημα σε όλη την ΕΕ. Κάπως έτσι συνόψισε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, την κατάσταση στην Ευρώπη, κατά τη διάρκεια συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στις 30 Μαΐου. Σύμφωνα με τον Τουσκ, οι ευρωπαίοι ηγέτες δημιουργούν «διάφορες ουτοπίες –μια ουτοπία μιας Ευρώπης χωρίς κράτη-έθνη, μια ουτοπία μιας Ευρώπης χωρίς αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα και φιλοδοξίες», αν και «οι πολίτες της Ευρώπης δεν μοιράζονται τον ευρω-ενθουσιασμό μας».

Ευρώπη: Ηρεμία πριν από την Καταιγίδα

Ευρώπη: Ηρεμία πριν από την Καταιγίδα

[Πηγή: kassandros, 04/06/2016]

Τα πράγματα ηρέμησαν στην ΕΕ. Το πρόβλημα της Ελλάδας μετατέθηκε για αργότερα, οι Βρετανοί ελπίζεται ότι θα μείνουν στην Ευρώπη, με το ένα πόδι, όπως πάντα, και το προσφυγικό είναι ακόμη υπό διαπραγμάτευση με την Τουρκία.

Στις Βρυξέλλες επικρατεί τώρα ανακούφιση και (τεχνητή;) αισιοδοξία.

Όμως τα πραγματικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της Ευρώπης είναι εδώ και λέγονται Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία. Οι τρεις αυτές χώρες μαζί συνιστούν το μισό της Οικονομίας της Ευρωζώνης, και τα υπόλοιπα μέλη δεν αναπτύσσονται ικανοποιητικά.

Η Ιταλία δεν μπορεί να μειώσει το υπέρογκο χρέος της. Σήμερα το συνολικό Ιταλικό χρέος κράτους, επιχειρήσεων και νοικοκυριών είναι 259% του ΑΕΠ, αυξημένο κατά 55% από το 2007. Σε αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται το χρέος των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της, τα οποία έχουν ανομολόγητα καταρρεύσει αφού τα «κόκκινα» δάνεια είναι πλέον το 25% του, Ιταλικού ΑΕΠ.

Ναζί που έγιναν εκτελεστές της Μοσσάντ

Ναζί που έγιναν εκτελεστές της Μοσσάντ

O Otto Skorzeny με τον Χίτλερ

Στις 11 Σεπτεμβρίου, 1962, ένας Γερμανός επιστήμονας εξαφανίστηκε. Ήταν ένας από τους δεκάδες πρώην Ναζί εμπειρογνώμονες πυραύλων, που είχαν προσληφθεί από την Αίγυπτο για την ανάπτυξη προηγμένων όπλων για τη χώρα αυτή. Ο Heinz Krug ήταν στο γραφείο του, αλλά δεν γύρισε στο σπίτι του.

Όπως ισχυρίζονται οι Dan Raviv και Yossi Melman, βασιζόμενοι σε συνεντεύξεις με πρώην αξιωματούχους της Μοσσάντ και με Ισραηλινούς που έχουν πρόσβαση στα απόρρητα αρχεία της τελευταίας πεντηκονταετίας - ο Krug δολοφονήθηκε στα πλαίσια μιας ισραηλινής επιχείρησης που στόχο είχε τον εκφοβισμό των Γερμανών επιστημόνων που εργάζονταν για την Αίγυπτο. [Πηγή: Dan Raviv και Yossi Melman, Forward, 27/03/2016, http://forward.com/news/336943/ht/?attribution=more-articles-carousel-item-1-headline]

Επιμέλεια: Partisan.gr

Κατά την διάρκεια του πολέμου, που είχε λήξει 17 χρόνια νωρίτερα, ο Krug ήταν μέλος μιας ομάδας διακεκριμένων ειδικών στο Peenemünde, το στρατιωτικό πεδίο δοκιμών στις ακτές της Βαλτικής Θάλασσας, όπου κορυφαίοι Γερμανοί επιστήμονες δούλευαν στην υπηρεσία του Τρίτου Ράϊχ, με επικεφαλής τον Βέρνερ φον Μπράουν.

OHE: Μαζική καταπάτηση δικαιωμάτων στην Ελλάδα λόγω μνημονίων

OHE: Μαζική καταπάτηση δικαιωμάτων στην Ελλάδα λόγω μνημονίων

Ε.Ε., ΔΝΤ δεν είναι υπεράνω της διεθνούς νομοθεσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα

[Πηγή: www.lifo.gr, 03/06/2016]

Την άποψη ότι στην Ελλάδα υπάρχει «μαζική καταπάτηση των δικαιωμάτων» στο πλαίσιο της εφαρμογής των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής, εξέφρασε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας των Ηνωμένων Εθνών, Χουάν Πάμπλο Μποχοσλάβσκι. Το Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ανέθεσε στον ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα να αναλύσει και να καταγράψει τις επιπτώσεις των κρίσεων χρέους στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Μποχοσλάβσκι πραγματοποίησε αυτήν την εβδομάδα επίσημη επίσκεψη στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα, κατά την οποία συναντήθηκε με εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωκοινοβουλίου, του EuroWorking Group, καθώς και με εκπροσώπους των συνδικάτων και της κοινωνίας των πολιτών.

Το αυγό του φιδιού και η απελπισία

Το αυγό του φιδιού και η απελπισία

Προεκλογική συγκέντρωση του υποψήφιου Νόρμπερτ Χόφερ του ακροδεξιού κόμματος της Ελευθερίας

Αυτό που φάνταζε πριν από μερικά χρόνια ως προειδοποίηση, το ενδεχόμενο δηλαδή ανόδου της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη και ανοικτά ή συγκεκαλυμμένα φασιστικών και νεοναζιστικών κομμάτων κατά το παράδειγμα του Μεσοπολέμου, εξαιτίας της μεγαλύτερης οικονομικής-κοινωνικής κρίσης, σήμερα είναι πραγματικότητα.

Του Μωυσή Λίτση

[Πηγή: contra-xreos, 01/06/2016]

Παρά το γεγονός ότι τελικά χάρη στην καταμέτρηση των επιστολικών ψήφων, ο ακροδεξιός Νόρμπερτ Χόφερ του κόμματος της Ελευθερίας έχασε οριακά στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στην Αυστρία -συγκέντρωσε το 49,7% έναντι 50,3% του υποστηριζόμενου από τους Πράσινους Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν- η αλγεινή εντύπωση από το γεγονός ότι οι μισοί Αυστριακοί ψήφισαν υπέρ ενός νοσταλγού του Χίτλερ δεν αλλάζει.

Στην Αυστρία τα δύο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας που κυβερνούσαν μεταπολεμικά τη χώρα, το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα και το Σοσιαλδημοκρατικό είχαν ήδη από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών καταρρεύσει.

Το νερό μας κινδυνεύει και πάλι!

Το νερό μας κινδυνεύει και πάλι!

Της Μαρίας Κανελλοπούλου*

[Πηγή: Δρόμος της Αριστεράς, 01/06/2016]

Από την αρχή των μνημονίων, οι ήδη, επί Σημίτη, εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρίες ύδρευσης και αποχέτευσης της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης βρέθηκαν στον κυκλώνα των ιδιωτικοποιήσεων. Διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις και δανειστές, ρίχνοντας την ευθύνη για την εν λόγω απόφαση, κατά καιρούς, ο ένας στον άλλον, πρωταγωνίστησαν σε ένα ρεσιτάλ αδιαφάνειας και υποκρισίας και αγνοώντας επιδεικτικά την εκφρασμένα θεσμικά βούληση των πολιτών, προσπάθησαν να οδηγήσουν τις δύο εταιρίες στα χέρια των γαλλικών πολυεθνικών και των Ελλήνων συνεργατών τους.