Η παγκοσμιοποιητική “Αριστερά” του συστήματος και τα λαϊκά στρώματα

[Πηγή: Αντιπαγκοσμιοποίηση, Αυτοδυναμία, Περιεκτική Δημοκρατία, 17/02/2017]

Σχόλιο: Το παρακάτω άρθρο του στοχαστή Πωλ Κραιγκ Ρόμπερτς (Paul Craig Roberts) στηλιτεύει την πλήρη ενσωμάτωση της «Αριστεράς» στη Νέα Διεθνή Τάξη και τη βρώμικη προδοσία από μέρους της των θυμάτων της παγκοσμιοποίησης, κάτι που έχει ως εύλογο αποτέλεσμα τη δικαιολογημένη στροφή τους στον Τραμπ και τους νέο-εθνικιστές. Αφιερώνοντας σήμερα όλη την ενέργεια και τους πόρους της σε άθλιες (πολλές χρηματοδοτούμενες βέβαια από τον Σόρος κλπ.) μαζικές εκστρατείες ενάντια στον Τραμπ, στην πραγματικότητα στρέφεται ενάντια στα λαϊκά κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης, που τα χαρακτηρίζει έμμεσα ή άμεσα ως ρατσιστικά, ακροδεξιά ή ακόμα και φασιστικά. Και αυτό επειδή δεν ακολουθούν την άκρως αποπροσανατολιστική ατζέντα της Υπερεθνικής και της Σιωνιστικής Ελίτ για την ακλόνητη υπεράσπιση των υποτιθέμενων «ατομικών δικαιωμάτων», που είναι γνωστό ότι από τη φύση τους στρέφονται ενάντια στη συλλογική αυτονομία, τη βάση της πραγματικής δημοκρατίας και της αυτονομίας των πολιτών.

Ο θάνατος της Αριστεράς

του Paul Craig Roberts

Σε αρκετές περιπτώσεις είχα θέσει στις στήλες μου το ρητορικό ερώτημα: Τι έγινε η Αριστερά; Σήμερα θα απαντήσω στο ερώτημα. Η απάντηση είναι ότι η Ευρωπαϊκή και η Αμερικανική Αριστερά, η οποία παραδοσιακά αγωνιζόταν για την εργατική τάξη (ψωμί και ειρήνη) δεν υπάρχει πια. Η υπόθεση για την οποία αγωνίζονται τώρα, αυτοί που παριστάνουν πως είναι η σημερινή «Αριστερά», είναι οι πολιτικές ταυτότητας.

Όχι πια σεξ, μόνο ακτιβισμός…

Παρακολουθώντας τις τηλεοπτικές καμπάνιες αμερικανικών εταιρειών ένας εξωγήινος (και ελαφρώς αφελής) παρατηρητής θα πίστευε ότι οι διαφημιστές έχουν κηρύξει πόλεμο στον Τραμπ με μηνύματα υπέρ των μεταναστών και των μειονοτήτων. Πρόκειται όμως για μια τάση που ξεκίνησε αρκετά χρόνια πριν. Οταν συνειδητοποίησαν ότι… το σεξ δεν πουλάει.

του Άρη Χατζηστεφάνου

[Πηγή: Info-War, 12/02/2017]

Για δεκαετίες τα ημίχρονα του Super Bowl, του πρωταθλήματος του αμερικανικού ποδοσφαίρου, αποτελούσαν για τους διαφημιστές μια διονυσιακή τελετή (κατ’ άλλους ζωοπανήγυρη), όπου θυσίαζαν την αξιοπρέπεια του ανθρώπινου σώματος στον θεό του καταναλωτισμού. Φέτος όμως οι μεγαλύτερες εταιρείες ξόδεψαν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για να προωθήσουν μηνύματα υπέρ των μεταναστών, της ισότητας και των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ –ό,τι ενοχλεί, δηλαδή την Αμερική του Τραμπ.

Ο πόλος της παγκοσμιοποίησης σε κρίση

Ο πόλος της παγκοσμιοποίησης σε κρίση

Οι παγκόσμιας κλίμακας ανακατατάξεις απαιτούν νέους προσδιορισμούς για να κατανοηθούν

του Σπύρου Παναγιώτου

[Πηγή: Δρόμος της Αριστεράς, 31/01/2017]

Ζούμε σε μια εποχή ραγδαίων παγκόσμιων αλλαγών. Οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, δύο χώρες σταυροφόροι της ελευθερίας των αγορών, σήμερα βρίσκονται στη δίνη ενός μεγάλου, κοινωνικού και πολιτικού διχασμού, αναζητούν νέους προσανατολισμούς και επιχειρούν να διαμορφώσουν νέες συμμαχίες. Συγκρούονται οξύτατα με τον κόσμο και τις αξίες που δημιούργησαν και επέβαλαν παγκόσμια, εδώ και δεκαετίες.

Ο άλλοτε ενιαίος πόλος της παγκοσμιοποίησης σήμερα βρίσκεται βαθιά διχασμένος. Ο κόσμος χωρίς σύνορα, χωρίς κράτη-έθνη, ο κόσμος των αλληλεξαρτώμενων οικονομιών λαχανιάζει. Παλιές αντιθέσεις, με νέο σχήμα και μορφή, την ίδια όμως οξύτητα, αναπτύσσονται καθιστώντας ρευστό και απρόβλεπτο το μέλλον. Ο οικονομικός προστατευτισμός επιστρέφει απειλώντας με διάλυση παγκόσμιες συμφωνίες.