Η οικονομική Σχολή του Φράιμπουργκ και η κυριαρχία της στην Ευρώπη

Η οικονομική Σχολή του Φράιμπουργκ και η κυριαρχία της στην Ευρώπη

του Μανόλη Αλεξάκη

[Πηγή: tvxs, 29/12/2015]

Ίσως τα πράγματα να ήταν πιο ξεκάθαρα στο μυαλό μας, αν τα βλέπαμε κάτω από αυτό το πρίσμα. Αναφέρομαι στην κατεύθυνση και στις προτεραιότητες που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν κυριαρρχήσει στην Ευρώπη, κάτι που εμείς εμπεδώνουμε τα τελευταία χρόνια με αφορμή την κρίση χωρίς προηγούμενο για τους πολίτες και τη χώρα μας. Ο κανονοφιλελευθερισμός (ordoliberalism), η οικονομική προσέγγιση της Οικονομικής Σχολής του Freiburg σχηματοποιήθηκ εδώ και ογδόντα περίπου χρόνια, έχοντας ως βασικό εμπνευστή της τον Έικεν (Walter Eucken). Νομίζω πως μας βοηθά αν πούμε πως ο Β. Σόϊμπλε γεννημένος στην πόλη αυτή, όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο Καζαντζάκης, ακολουθεί και πρεσβεύει τις αρχές της Σχολής αυτής.

Η Ordnungspolitik προέκυψε τη δεκαετία του '30. Σε αντίθεση με την κλασική σχολή του laisser faire δε δέχεται την αρχή της αυτόματης λειτουργίας της αγοράς. Αντίθετα απαιτεί το κράτος να λειτουργεί ως ο παράγοντας εκείνος που θα πρέπει να διευκολύνει τη λειτουργία της. Μάλιστα είναι εκείνο που θα πρέπει με τους θεσμούς του και ένα ευνοϊκό πλαίσιο να ενισχύει και να τροφοδοτεί τον ανταγωνισμό. Για τη Σχολή αυτή οι ΚΑΝΟΝΕΣ έχουν ένα χαρακτήρα «θεϊκό».

Εκτροχιάζεται η συμφωνία με το Ισραήλ; Η Τουρκία ζητά τα πάντα δίνοντας ελάχιστα

Εκτροχιάζεται η συμφωνία με το Ισραήλ; Η Τουρκία ζητά τα πάντα δίνοντας ελάχιστα

[Πηγή: Mignatiou.com, 27/12/2015]

Εδώ και μερικές ημέρες γίνεται λόγος για τις μυστικές συνομιλίες Ισραηλινών και Τούρκων με σκοπό την ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων. Μυστικές μεν αλλά δημοσιοποιημένες με κάθε επισημότητα από αρμόδιους Ισραηλινούς και Τούρκους αξιωματούχους.

Έχοντας ήδη εξασφαλίσει, όπως η ίδια θεωρεί, την επίσημη συγνώμη του Ισραήλ για το επεισόδιο του Μαβί Μαρμαρά το 2010, η Τουρκία αναμένει εδώ και καιρό από το Τελ Αβίβ να εκπληρώσει τους δύο ακόμα όρους που έχει θέσει στον Πρωθυπουργό Νετανιάχου. Οι όροι αυτοί είναι η καταβολή αποζημιώσεων στις οικογένειες των θυμάτων και την άρση του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας. Ο δεύτερος όρος απορρίπτεται, πάντως, από το Ισραήλ και είναι σχεδόν αδύνατο να τον δεχθεί.

Διαρροές από ισραηλινά μέσα αφήνουν να εννοηθεί ότι στις διαπραγματεύσεις έχει τεθεί επίσης και το ζήτημα των μελών της Χαμάς που μένουν στην Τουρκία, αλλά και ο αγωγός φυσικού αερίου που θα μεταφέρει το ισραηλινό αέριο στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας.

Μεσοποταμία

Μεσοποταμία

Του Γιώργου Λιερού*

[Πηγή: Δρόμος της Αριστεράς, 26/12/2015]

Από εκεί που βρίσκεται σήμερα το Ιράκ, ξεκίνησαν όλα: το κράτος, οι κοινωνικές τάξεις, οι πόλεις, η γραφή, οι οργανωμένες θρησκείες. Το ταξίδι στο Ιράκ είναι ταξίδι στις απαρχές του ιστορικού χρόνου, ένα προσκύνημα για οποιονδήποτε ονειρεύεται να ξαναφτιάξει τον κόσμο από την αρχή. Ανάμεσα στον Τίγρη και τον Ευφράτη βρισκόταν κατά τη Βίβλο η Εδέμ. Εκεί, «από μια μοιραία σύμπτωση» που σύμφωνα με τον Ρουσό «δεν θα έπρεπε να είχε ποτέ συμβεί» χάθηκε η εξισωτική κατάσταση, «η πραγματική νεότητα της οικουμένης», «η ευτυχισμένη κατάσταση για την οποία ήταν φτιαγμένο το ανθρώπινο γένος». Η ίδια η Βαγδάτη και η Βασσόρα δεν είναι μόνο ονειρικός τόπος από τα παιδικά μας αναγνώσματα, η γη από τις Χίλιες και μια Νύχτες ή η χώρα του Σεβάχ του Θαλασσινού.

Σε αυτά εδώ τα μέρη η θύελλα που σηκώθηκε πριν από πέντε-έξι χιλιάδες χρόνια «από τη μεριά του παραδείσου» και «ωθεί ακαταμάχητα τον Άγγελο της Ιστορίας προς το μέλλον» δεν έπαψε να λυσσομανά.

Ο κύριος Ρίχτερ, οι 19 ακαδημαϊκοί και η αναθεώρηση της ιστορίας

Ο κύριος Ρίχτερ, οι 19 ακαδημαϊκοί και η αναθεώρηση της ιστορίας 

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΣΑΝΤΗ*

[Πηγή: iskra, 23/12/2015]

Τον πίνακα του Πέτρου Βλαχάκη για τη Μάχη της Κρήτης επικαλείται ο κ. Ρίχτερ στο βιβλίο του για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό περί «βρώμικης και κτηνώδους» αντίστασης από την πλευρά των Κρητι­κών. Η δίωξή του και η δίκη που διεξάγεται αυτή την περίοδο προ­φανώς και δεν απαντάει στην επιχείρηση αναθεώρησης της ιστορίας την οποία μεθοδικά προωθεί ένα τμήμα Γερμανών ιστορικών. Η αντι­παράθεση στο πεδίο της ιστορικής έρευνας γίνεται με επιχειρήματα και όχι με διώξεις. Αυτό όμως απέχει πολύ από το να επιβραβεύουμε τη διαστροφή της ιστορίας και να αποδίδουμε τιμές, σαν πολιτεία ή σαν πανεπιστημιακά ιδρύματα, σε πλαστογράφους της ιστορίας. Γύρω από αυτό το ζήτημα όμως προκύπτουν και κάποια ακόμα σοβαρά θέματα.  

Για να πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. ΤΙ απεικονίζει ο συ­γκεκριμένος πίνακας του Πέτρου Βλαχάκη; Ο ζωγράφος κατέγραψε αυτό ακριβώς που είδαν τα μάτια του. Ο ναζί φαντάρος, μέλος της στρατιάς των εισβολέων, μόλις έχει σκοτώσει τον Μανώλη Θεοδω­ράκη. Ο άνδρας που σηκώνει την πέτρα, γείτονας του θύματος, θα έπρεπε κατά τον κύριο Ρίχτερ να πει στους εισβολείς: «Περάστε! Τι θα πάρετε;» Μόνο που οι ναζί δεν ήρθαν για… τουρισμό στην Κρήτη!  

American Thinker: «Οι ρωσικές επιδρομές αποκάλυψαν το χειρότερο μυστικό στη Μ. Ανατολή»

American Thinker: «Οι ρωσικές επιδρομές αποκάλυψαν το χειρότερο μυστικό στη Μ. Ανατολή»

Του ΤΖ. ΜΕΡΦΥ ΝΤΟΝΟΒΑΝ*

[Πηγή: iskra, 21/12/2015]

Τόσο αποτελεσματικές φαίνεται ότι είναι οι αντιτρομοκρατικές προσπάθειες της Μόσχας στη Συρία που οδήγησαν προφανώς την Τουρκία να καταρρίψει το ρωσικό βομβαρδιστικό Su-24 τον περασμένο μήνα, ανέφερε στο περιοδικό “American Thinker” ο πρώην αξιωματούχος των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, Τζ. Μέρφι Ντόνοβαν.

«Το πώς οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές στη Συρία απείλησαν την Τουρκία δεν είναι πραγματικά ένα μυστήριο. Οι Ρώσοι ήταν γνωστό ότι βομβάρδιζαν στόχους πετρελαίου των τρομοκρατών στα νότια σύνορα με την Τουρκία και πολύ αποτελεσματικά, όπως φάνηκε», υποστήριξε ο αναλυτής.

ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

[Πηγή: KASSANDROS, 20/12/2015]

Το Ισλαμικό Κράτος έχει χαρακτηρισθεί από τον σημαντικότερο Γεωπολιτικό αναλυτή το κατεστημένου των ΗΠΑ, ως “πνευματικός γόνος” της Σαουδικής Αραβίας. Αυτό έγινε διότι είναι προϊόν μιας ιδεοκρατικής ερμηνείας του Ουαχαμπιτικού Σουνιτικού Ισλαμισμού πού θεωρεί ότι το Ισλάμ επί γης πρέπει να είναι Χαλιφάτο και να διοικείται από τους νόμους του Κορανίου. Αυτό συμφέρει την Σαουδαραβική πολιτική ηγεσία διότι την νομιμοποιεί ως εξουσία με την υψηλότατη ευθύνη μάλιστα των Ιερών τόπων της Μέκκας και της Μεδίνας. Η εξουσία έτσι είναι μοιρασμένη μεταξύ βασιλικής οικογενείας και θρησκευτικού κατεστημένου.

Ο πρώτος και ο δεύτερος πόλεμος του Κόλπου μαζί με την Αραβική Άνοιξη έφεραν τεκτονικές αλλαγές στην Μέση Ανατολή διαλύοντας καθεστώτα δεκαετιών χωρίς να υπάρχει ρεαλιστική αντικατάσταση τους από νέες δομές εξουσίας. Μαζί με τον οξύτατο ανταγωνισμό Σουνιτών και Σιϊτών το πεδίο ήταν ανοικτό στις ακραίες θρησκοληπτικές τάσεις εντονότερη από τις οποίες είναι η μάχη κατά των απίστων και η εξάπλωση του Ισλαμισμού διά της βίας που είναι το Τζιχάντ. Η πρώτη εμφάνιση του τον 21ο Αιώνα ήταν η επίθεση στους διδύμους πύργους που η ρίζα της ήταν Σαουδαραβική .

Τι είναι ο ριζοσπαστικός Τσαβισμός και γιατί να τον υπερασπιστούμε;

Τι είναι ο ριζοσπαστικός Τσαβισμός και γιατί να τον υπερασπιστούμε;

του Κώστα Γούση

[Πηγή: Infowar, 19/12/2015]

Ο George Ciccariello-Maher, συγγραφέας του βιβλίου “Εμείς δημιουργήσαμε τον Τσάβες”, σημείωνε στο περιοδικό Jacobin το Μάρτιο του 2015: «Η αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα είναι μια κινούμενη αντίφαση. Ανίκανη να πάρει την πλειοψηφία, είναι διαρκώς διχασμένη ανάμεσα στη συμμετοχή σε εκλογές που σχεδόν σίγουρα θα χάσει και στο μποϊκοτάζ τους. Δε μπορεί να νικήσει γιατί ο λαός τη θεωρεί αντιδημοκρατική και τα μποϊκοτάζ και τα πραξικοπήματα έρχονται απλά να επιβεβαιώσουν αυτή την άποψη. Δεν έχει πολιτικό πρόγραμμα ή προτάσεις, καθώς ό,τι προτάσεις και να κάνει θα είναι αντιλαϊκές. Κι έτσι μετεωρίζεται ανάμεσα σε χαμένες εκλογές και αποτυχημένα πραξικοπήματα, σαν δυο όψεις που αλληλοεπιβεβαιώνονται». Πώς περάσαμε απ’ το φαύλο κύκλο της αποτυχίας, στις 112 έδρες του MUD (Τραπέζι της Δημοκρατικής Ενότητας) και την αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 στο κοινοβούλιο της Βενεζουέλας στις εκλογές της 6ης Δεκέμβρη;

Αποκαλυπτική μαρτυρία-συνέντευξη στελέχους του ISIS

Αποκαλυπτική μαρτυρία-συνέντευξη στελέχους του ISIS

Τυχοδιωκτικές συμμαχίες, "υπόγειες διαδρομές" και ο ρόλος των αμερικανικών φυλακών

[Πηγή: Το Περιοδικό, 17/12/2015]

Επιμέλεια-μετάφραση: Αλέξανδρος Στεργιόπουλος

Ο Abu Ahmed συμφώνησε να μιλήσει στον “Guardian” και τον Maritn Chulov, μετά από δύο χρόνια συζητήσεων στη διάρκεια των οποίων αποκάλυψε το παρελθόν του ως μαχητής του ISIS. Μοιράστηκε την ανησυχία του για το ISIS και την οπτική του για την περιοχή. Με το Ιράκ και τη Συρία στις φλόγες και άλλη μια γενιά της Μέσης Ανατολής καταδικασμένη στην αιματοχυσία και την αναστάτωση από τα χέρια των συντρόφων του, οδηγούν τον Abu Ahmed σε δεύτερες σκέψεις. Η βαναυσότητα του ISIS έρχεται σε αντίθεση με τη δική του ματιά, η οποία αμβλύνθηκε με τον χρόνο και πια πιστεύει ότι τα διδάγματα του Κορανίου μπορούν να εξηγηθούν και να μη διαβάζονται κυριολεκτικά.

Οι ανησυχίες του για την εξέλιξη του ISIS τον ώθησαν να μιλήσει. Προσφέρει μοναδική γνώση για τον αινιγματικό ηγέτη του και τις μέρες του τρομοκρατικού γκρουπ. Καλύπτει την περίοδο από το 2004 όταν γνώρισε τον Abu Bakr ως το 2011, όταν το ιρακινό αντάρτικο πέρασε τα σύνορα και πήγε στη Συρία. Οι μεσότιτλοι δικοί μας.

Χόρχε Μορούνο (Podemos): «Στην κοιλιά του κήτους - Σε κατάσταση και Δον-Κιχωτική και Μακιαβελική»

Χόρχε Μορούνο (Podemos): «Στην κοιλιά του κήτους - Σε κατάσταση και Δον-Κιχωτική και Μακιαβελική»

από συνέντευξη του Jorge Moruno στον Κάρλος Ντελκλός, 

[Πηγή: Μετά την Κρίση, 15/12/2015]

«Χρειάζονται πολλά για να πετύχουμε πολύ λίγα, αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή: πρέπει να ανοίξουμε έναν νέο δρόμο, ενώ δεν έχουμε τα μέσα για να το κάνουμε. Είμαστε μέσα στο στομάχι του κήτους».

CD: Δημοσιεύσατε πρόσφατα στην Ισπανία ένα βιβλίο, «La Fábrica del emprendedor» (Το εργοστάσιο του επιχειρηματία), με θέμα πώς έχει αλλάξει η εργασία τα τελευταία χρόνια και πως αυτό αντικατοπτρίζεται στον κατεστημένο λόγο και στις επικρατούσες ιδεολογίες. Πώς θα περιγράφατε σε γενικές γραμμές την αλλαγή αυτή; 

JM: Νομίζω ότι είμαστε αντιμέτωποι με μια πολιτισμική αλλαγή, αλλά δεν το εννοώ αυτό ως την για πολλοστή φορά προφητεία που αναγγέλλει το τέλος του καπιταλισμού. Αυτό που εννοώ, είναι ότι συμβαίνουν μεταλλάξεις στα πεδία της παραγωγής, της επικοινωνίας και του πολιτισμού, που επηρεάζουν κάθε πτυχή της ζωής μας. Κανείς δεν μπορεί να εκπροσωπήσει το σύνολο της κοινωνίας και των κοινωνικών κινημάτων.

Καινούργια μέτωπα ανοίγει ο Ερντογάν

Καινούργια μέτωπα ανοίγει ο Ερντογάν

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*

[Πηγή: iskra, 15/12/2015]

Την «ολοκληρωτική χρεοκοπία της τουρκικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή» διεκτραγωδούσε την περασμένη εβδομάδα ο αρθρογράφος της Hurriyet, Σεμίχ Ιντίζ. Αντί για «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες», η νεοοθωμανική Τουρκία των Ερντογάν και Νταβούτογλου κατάφερε να βρίσκεται σε διάσταση με τους περισσότερους περιφερειακούς παίκτες, διαπιστώνει ο αναλυτής της τουρκικής εφημερίδας: ρήξη με τη Συρία του Άσαντ, αποξένωση από την Αίγυπτο και το Ιράν, επικίνδυνη σύγκρουση με τη Ρωσία μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους – και τώρα, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αντιπαράθεση και με το Ιράκ.  

Το νέο μέτωπο άνοιξε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, όταν η κυβέρνηση της Βαγδάτης διαμαρτυρήθηκε έντονα για τη μεταφορά 25 τουρκικών αρμάτων μάχης και εκατοντάδων στρατιωτών στην περιοχή Μπασίκα του βορείου Ιράκ, στα περίχωρα της Μοσούλης. Ο Ερντογάν ισχυρίστηκε ότι τα στρατεύματά του μπήκαν στο Ιράκ βάσει προηγούμενης συμφωνίας τόσο με την κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης όσο και με την τοπική κυβέρνηση του Ιρακινού Κουρδιστάν, για την εκπαίδευση ιρακινών και κουρδικών στρατευμάτων που θα επιχειρήσουν, μελλοντικά, να ανακαταλάβουν τη Μοσούλη από το ISIS.  

Τουρκία, ο επιτήδειος σύμμαχος

Τουρκία, ο επιτήδειος σύμμαχος

[Πηγή: KASSANDROS, 08/12/2015]

Η θέση της Τουρκίας στην Συρία είναι από τις πλέον περίπλοκες. Υπήρξε και παραμένει στήριγμα του Ισλαμικού Κράτους με συμφωνία με την Σαουδική Αραβία εναντίον του Άσσαντ. Πρόσφατα προσχώρησε στον συνασπισμό της Δύσης εναντίον του Ισλαμικού Κράτους το οποίο η ίδια εξακολουθεί και στηρίζει και παραχώρησε το αεροδρόμιο του Ιντσιρλίκ στην Αμερικανική Αεροπορία που βομβαρδίζει το Ισλαμικό Κράτος. Υπάρχουν έντονες ενδείξεις ότι η Τουρκία αγοράζει το συριακό πετρέλαιο που εκμεταλλεύεται το Ισλαμικό Κράτος και ότι τα σύνορα είναι πορώδη για τους Τζιχαντιστές. Πρόσφατα η Τουρκία εξαπέλυσε ένα κύμα προσφύγων στην Ευρώπη ώστε η Ένωση σχεδόν να παραλύσει, τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου να διαλυθούν λειτουργικά και η κατάσταση να σωθεί προσωρινά από την υποδοχή μεγάλου αριθμού από την Γερμανία πριν εμφανιστούν οι υποβόσκουσες τάσεις για κλείσιμο των συνόρων.

Την ένταση του Γεωπολιτικού προβλήματος ανέβασε πρόσφατα η Τουρκία με την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου. Η Τουρκία είχε υπολογίσει σωστά ότι το ΝΑΤΟ δεν μπορούσε παρά να την στηρίξει ανεξάρτητα τι της είπαν οι Σύμμαχοι της πίσω από τις κλειστές πόρτες. Ο Πούτιν δεν μπορούσε να αντιδράσει στρατιωτικά διότι θα είχε απέναντι του όλο το ΝΑΤΟ.

Σε κλοιό εκβιασμών και πιέσεων

Σε κλοιό εκβιασμών και πιέσεων

[Πηγή: Δρόμος τηςΑριστεράς, 04/12/2015]

Ενώ οι γεωπολιτικές αναταράξεις στη Μέση Ανατολή δυναμώνουν και περιπλέκονται επικίνδυνα, σε έναν περιφερειακό πόλεμο που ως τώρα διεξαγόταν δι’ αντιπροσώπων, ενώ η δυτική συμμαχία καλοπιάνει και ανέχεται τις βλέψεις και τους ειδικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας (τόσο στη Συρία όσο και στην Ε.Ε., μέσω των προσφυγικών κυμάτων), ενώ ολόκληρη η Ευρώπη μετατρέπεται σε φυλακή για να αντιμετωπίσει υποτίθεται τον κίνδυνο του ISIS, τόσο οι πιέσεις στο προτεκτοράτο Ελλάδα κορυφώνονται.

Η επίσκεψη Ολάντ και οι πανηγυρισμοί για την αναγέννηση της ελληνογαλλικής φιλίας μετατρέπεται, σταδιακά, σε επιβολή νέων τετελεσμένων, με αφορμή τις μεταναστευτικές ροές στο Αιγαίο. Τα σύνορα με την Τουρκία γκριζάρουν περισσότερο, η Ελλάδα εγκαλείται ότι δεν προστατεύει αποτελεσματικά τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης και υπό την απειλή εξόδου από τη Συνθήκη Σέγκεν οδηγείται σε νέες υπαναχωρήσεις στα ανατολικά και βόρεια σύνορα, με την αποδοχή ειδικού και ενισχυμένου ρόλου στην Frontex και στις ευρωπαϊκές μονάδες ταχείας επέμβασης. Ο κίνδυνος εγκλωβισμού εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων στη χώρα είναι παραπάνω από ορατός.

Τουρκία εναντίον Ρωσίας και στο βάθος…. Γερμανία!

Τουρκία εναντίον Ρωσίας και στο βάθος…. Γερμανία!

του ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΟΥΜΑΚΗ

[Πηγή: Analyst.gr, 04/12/2015]

«Αδειάστε την Μικρά Ασία από τα ιθαγενή στοιχεία που σας στέκονται εμπόδιο, έλεγε εκείνο τον καιρό η Πρωσσική κυβέρνηση στους Ταλαάτ και Εμβέρ. Είσαστε δάσκαλοι στην τέχνη της εκκένωσης. Και εμείς θα αντικαταστήσουμε τους σκύλους τους Έλληνες, τους ταραχοποιούς και άχρηστους με καλούς και τίμιους Γερμανούς, υποταγμένους και υπάκουους, οι οποίοι θα σας αποδώσουν στο εκατονταπλάσιο αυτό που η εξαφάνιση των Ελλήνων θα σας έχει στερήσει. Και τα οφέλη από την επιχείρηση θα είναι για σας σημαντικότερα απ΄ ότι όλοι οι θησαυροί του χαλίφη».

Από το βιβλίο «Berlin – Bagdad» του Gerhard Albert Ritter (1929 – 2015) όπως αποδίδεται στο βιβλίο «Τουρκία και Ανατολικά ζητήματα» του Θεόδωρου Μπατρακούλη, εκδόσεις Ινφογνώμων, σελίδα 321.

***

Η κατανόηση όσων συμβαίνουν στις μέρες μας στην ευρύτερη περιοχή στην οποία ανήκουμε, προϋποθέτει στοιχειώδη επισκόπηση γεωπολιτικών δεδομένων και μακροπρόθεσμων στρατηγικών σχεδιασμών της ισχυρότερης σήμερα Ευρωπαϊκής δύναμης, της Γερμανίας η οποία σε υποτυπώδη συνεργασία με την Γαλλία, ρυθμίζει τις τύχες ολόκληρης της Ευρώπης.

Ερντογάν-ΙΚ: Συνεργασία σε διακίνηση ανθρώπων, ναρκωτικών και απάτες

Ερντογάν-ΙΚ: Συνεργασία σε διακίνηση ανθρώπων, ναρκωτικών και απάτες

[Πηγή: Mignatiou.com, 03/12/2015]

H συνεργασία Τουρκίας-Ισλαμικού κράτους στο λαθρεμπόριο πετρελαίου είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Υπάρχουν ακόμα βαθύτεροι δεσμοί στην εγκληματική αυτή συνεργασία σε μια σειρά δραστηριοτήτων όπως η διακίνηση ανθρώπων από την Άγκυρα μέχρι το Άμστερνταμ.

Χθες ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Ανατόλι Αντόνοφ έκανε λόγο για το λαθρεμπόριο πετρελαίου μεταξύ Τουρκίας και ΙΚ, αφήνοντας αιχμές για τον Τούρκο πρόεδρο και την οικογένειά του και τις σχέσεις τους με το ΙΚ.

«Το ΙΚ είναι μια εγκληματική οργάνωση που λειτουργεί σε συνεργασία με την οικογένεια Ερντογάν», αναφέρει ο Αμερικανός σύμβουλος ασφαλείας και εκδότης του Veteran’s Today, Γκόρντον Νταφ.

"Proxy" πόλεμοι παντού, ο πλανήτης είναι ήδη στις φλόγες...

"Proxy" πόλεμοι παντού, ο πλανήτης είναι ήδη στις φλόγες...

Ο πλανήτης κατακλύζεται ήδη από σοβαρές συγκρούσεις και ο ορισμός του πολέμου στις μέρες μας ίσως χρειάζεται επαναπροσδιορισμό

του system failure

[Πηγή: the unbalanced evolution ofhomo sapiens, 02/12/2015]

Διαβάζουμε και ακούμε όλο και πιο συχνά τον όρο "proxy war", από διάφορους αναλυτές στην μπλογκόσφαιρα και αλλού. Σε ελεύθερη μετάφραση, ο όρος "proxy war" σημαίνει "πόλεμος δι' αντιπροσώπου". Έχει αλλάξει δραματικά το είδος των πολέμων στις μέρες μας; Μήπως χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε το τι σημαίνει "πόλεμος"; Φαίνεται ότι μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, ο νέος τύπος proxy πολέμων υιοθετείται πλέον όχι μόνο από τρομοκράτες και ομάδες εξτρεμιστών, αλλά ακόμα και από τα πιο ισχυρά έθνη.

Ίσως πράγματι ο όρος "πόλεμος" χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί με την έννοια ότι δεν διεξάγεται απευθείας από τα έθνη, ή, τα ίδια τα έθνη προσομοιώνουν μεθόδους που χρησιμοποιούνται από παραστρατιωτικές ομάδες, αποφεύγοντας μια άμεση σύγκρουση σε πλήρη κλίμακα και σε ανοιχτό πεδίο. Επιπλέον, δεν είναι καθόλου εύκολο να προσδιορίσει κανείς σήμερα την νίκη και την ήττα σε έναν πόλεμο, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό είναι κάτι που έχει εντελώς δευτερεύουσα σημασία.

Ρωσία-Τουρκία έως τα άκρα

Ρωσία-Τουρκία έως τα άκρα

Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

[Πηγή: iskra, 02/12/2015]

Κοντόθωρα αντιμετώπισαν στην Αθήνα τα ΜΜΕ την αντίδραση της Ευρώπης ότι γλείφει την Τουρκία για το προσφυγικό. Ο Γιούνκερ έβαλε τα πράγματα στη θέση τους υπενθυμίζοντας ότι οι διαφορές με την Τουρκία είναι βαθιές, υπαινιγμός ότι παραμένουν αγεφύρωτες. Ενώ και τα γερμανικά ΜΜΕ κατηγορούν για υποκρισία τις Βρυξέλλες και αναφέρουν μειοψηφικές αλλά υπολογίσιμες εσωκομματικές πιέσεις στη Μέρκελ να παραιτηθεί. Οι Ευρωπαίοι θα ήταν θεοπάλαβοι αν έτρεμαν την είσοδο δύο-τριών εκατομμυρίων προσφύγων αλλά αποδέχονταν την ένταξη 70 και πλέον εκατομμυρίων Τούρκων μουσουλμάνων, σουνιτών στην πλειοψηφία τους, με μια κυβέρνηση που δεν κρύβει ούτε την κλίση της προς τον ακραίο ισλαμισμό ούτε τις αυτοκρατορικές της βλέψεις. Βρυξέλλες-Τουρκία παίζουν εν γνώσει τους παιχνίδι αμοιβαίας εξαπάτησης με θύμα την Ελλάδα και τις γειτονικές Βαλκανικές χώρες. Θα μας μείνουν εδώ οι πρόσφυγες και η κυβέρνηση θα πανηγυρίζει ποιος ξέρει ποια νέα επιτυχία της.

Στα δίχτυα των τοκογλύφων

Στα δίχτυα των τοκογλύφων

Ελπίζουμε να συνειδητοποιήσουν οι Έλληνες τα τεράστια εγκλήματα εις βάρος τους μετά το 2009, με αποκορύφωνα την τραπεζική ληστεία – το δολοφονικό Swap στην Πορτογαλία, με ανόητο θύμα την κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων 

του ΒΑΣΙΛΗ ΒΙΛΙΑΡΔΟΥ

[Πηγή: Analyst.gr, 29/11/2015]

«Το σκάνδαλο των σκανδάλων, το ξεπούλημα των ελληνικών τραπεζών έναντι μερικών μόλις Σεντ ανά μετοχή, είναι μοναδικό στην παγκόσμια οικονομική ιστορία – οπότε θεωρούνται δεδομένες οι μαζικές αγωγές των μετόχων τους.

Πόσω μάλλον αφού η περιουσία τους κυριολεκτικά υπεξαιρέθηκε, με έναν απίστευτα εγκληματικό τρόπο, ενώ τους απαγορεύθηκε η συμμετοχή στις αυξήσεις κεφαλαίου – όπως επίσης στο δημόσιο, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί το μεγαλύτερο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων στα χέρια των ξένων τοκογλύφων, με οδυνηρές συνέπειες.   

Οι συλλογικές αγωγές πιθανολογείται πως θα κατατεθούν εναντίον των διοικήσεων των τραπεζών, του ΤΧΣ, καθώς επίσης της Τρόικας ή/και της ΕΚΤ – η οποία τους παρέσυρε στην αγορά μετοχών, αξιολογώντας τις τράπεζες ως φερέγγυες μόλις στα τέλη του 2014.

Ενδοϊμπεριαλιστική Σύγκρουση ή Σύγκρουση Πολιτισμών;

Ενδοϊμπεριαλιστική Σύγκρουση ή Σύγκρουση Πολιτισμών;

Ο Ναπολέων και ο Ουΐλλιαμ Πιτ (πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1873-1801) μοιράζουν τον κόσμο μεταξύ τους. Γελοιογραφία του James Gillray (1805).

Του ΠΕΤΡΟΥ Ι. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ*

[Πηγή: iskra, 29/11/2015]

Όταν ο Samuel P. Huntington παρουσίασε στη διεθνή κοινή γνώμη, αλλά και στην επιστημονική κοινότητα το σύγγραμμά του «η σύγκρουση των πολιτισμών» (1993), το ζήτημα προκάλεσε ευρύτερες συζητήσεις, με πρώτη εκδοχή ότι η πτώση του λεγόμενου «ανατολικού κόσμου» ή άλλως του «σιδηρού παραπετάσματος» (αφορά ψυχροπολεμική ορολογία), θα έπρεπε να αντικαταστήσει το δόγμα της σύγκρουσης «Ανατολής-Δύσης» με την εφεύρεση ενός νέου εχθρού, που θα αφορούσε ενδεχομένως το θρησκευτικό φονταμενταλισμό του Ισλάμ.

Η εκδοχή αυτή πέραν του ότι είχε υπεραπλουστεύσει τα πράγματα, δημιουργούσε και σοβαρούς κινδύνους να μεταφέρει το νέο ψυχροπολεμικό κλίμα σε θερμά γεγονότα που δεν θα αφορούσαν μόνο την αντίθεση ανάμεσα σε οργανωμένα κράτη, αλλά θα συνεπαγόταν τη δημιουργία τρομοκρατικών επιθέσεων εντός των κρατών που θα επεδίωκαν μια τέτοια αντιπαλότητα –την αντιπαλότητα δηλαδή του λεγόμενου «πολιτισμένου κόσμου» με το λεγόμενο «θρησκευτικό φονταμενταλισμό του Ισλάμ».

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στο ΝΑΤΟ στην Αθήνα

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στο ΝΑΤΟ στην Αθήνα

Με αφορμή την κατάρριψη από την Τουρκία του ρωσικού αεροπλάνου πάνω από τη Συρία, πραγματοποιήθηκε στις 26 Νοεμβρίου, στις 19.00, συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε πορεία προς την τουρκική πρεσβεία.

Στη συγκέντρωση, που διοργάνωσαν οι οργανώσεις «Save Syria from NATO», «Save Donbass» και ο «Σύλλογος Επιστημόνων από την πρώην ΕΣΣΔ», εκ μέρους του οποίου μίλησε ο πρόεδρός του, Δρ. Παναγιώτης Ξανθόπουλος, συμμετείχαν δεκάδες πολίτες. Παρευρέθηκε και ο επικεφαλής της ΛΑΕ Παναγιώτης Λαφαζάνης.

Η πορεία επίσης έκανε στάση διαμαρτυρίας στα γραφεία της ΕΕ όπου, από αντιπροσωπεία στην οποία συμμετείχε και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, παραδόθηκε ψήφισμα διαμαρτυρίας. Ανάλογο ψήφισμα έγινε προσπάθεια να παραδοθεί και στην τουρκική πρεσβεία.

Η ευθύνη για τις τράπεζες

Η ευθύνη για τις τράπεζες

του Κώστα Λαπαβίτσα

28 Νοεμβρίου 2015

Η νέα ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών είναι οικονομικό έγκλημα, το οποίο συντελέστηκε με τέτοια ανικανότητα και κυνισμό που έχει αφήσει άναυδους ακόμη και αυτούς που περίμεναν τα χειρότερα. Αν έχει απομείνει ίχνος λογικής στη χώρα, θα πρέπει να υπάρξει απόδοση ευθυνών σε όσους χειρίστηκαν την υπόθεση.

Η ανακεφαλαιοποίηση βασίστηκε σε πρόσφατη μελέτη της ΕΚΤ η οποία εκτίμησε ότι οι τράπεζες χρειάζονται επιπλέον 14,4 δις για να αντιμετωπίσουν το υποθετικό «κακό σενάριο» οικονομικών εξελίξεων για το 2015-17. Συγκεκριμένα, η Πειραιώς χρειάζεται 4,9 δις, η Εθνική 4,6 δις, η Alpha 2,7 δις και η Eurobank 2,1 δις. Στη χειρότερη θέση βρίσκεται η Πειραιώς, με την Εθνική απο κοντά. Ο λόγος είναι η τεράστια συσσώρευση προβληματικών δανείων, τα οποία έχουν ήδη δημιουργήσει μεγάλες «τρύπες» στους ισολογισμούς τους.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

[Πηγή: iskra, 27/11/2015]                    

ΠΩΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΧΑΣΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 40 ΔΙΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΕ ΞΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ

Ένα τόσο μεγάλο σκάνδαλο όπως αυτό της επονομαζόμενης ψευδώς “ανακεφαλαιοποίησης” των συστημικών ελληνικών τραπεζών δεν έχει προηγούμενο όχι μόνο στην ελληνική ιστορία αλλά μάλλον και στην παγκόσμια.  

Δεν υπάρχει πουθενά προηγούμενο να χάνει το ελληνικό Δημόσιο μέσα σε ένα βράδυ, μετά από σκοτεινές μεθοδεύσεις, πάνω από 40 δισ. που έχει τοποθετήσει στις τράπεζες, ενώ με 5 δισ. περίπου οι τέσσερις συστημικές τράπεζες, με τη συνδρομή άλλων 6 δισ. που έβαλε το ελληνικό Δημόσιο (!), να αφελληνίζονται και να περνάνε στα χέρια ξένων και συχνά άγνωστων κερδοσκοπικών κεφαλαίων.  

Δεν υπάρχει προηγούμενο, επίσης, να εκτελούνται κανονικά χιλιάδες ασφαλισμένοι, των οποίων τα ασφαλιστικά ταμεία απώλεσαν για άλλη μια φορά σε ένα βράδυ 1-2 δισ. ευρώ, από την απαξίωση των μετοχών τους στις τράπεζες.  

Ο Πούτιν είναι ισχυρός, όχι ηλίθιος...

Ο Πούτιν είναι ισχυρός, όχι ηλίθιος...

Ο Ερντογάν μπήκε στο στόχαστρο του Πούτιν...

Η Τουρκία αντιμέτωπη με έναν σκληρό "ρωσικό χειμώνα", θα περιμένει την άνοιξη για να γευτεί τον θυμό της "αρκούδας" 

Η αλεπού έγινε λαγός για το μεγάλο άσπρο σπίτι...

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής  

[Πηγή: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!", 24/11/2015]

Τελικά επικρατεί η παράνοια;

Είναι δυνατόν η Τουρκία να καταρρίπτει ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος και να προκαλεί την Ρωσία στρατιωτικά;

Υπάρχει, πραγματικά, κάποιος λογικός κάτοικος του πλανήτη, που να πιστεύει πως το τουρκικό «χτύπημα» κατά της Ρωσίας έγινε σε καθεστώς παράνοιας ή, μήπως, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε με σκοπό να προκαλέσει την Ρωσία;

Εάν προσεγγίσουμε με λογική το γεγονός, αλλά και γνωρίζοντας τις αγαστές σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ (για την ακρίβεια πρόκειται για σχέσεις σκύλου –μαντρόσκυλου- και αφεντικού), αντιλαμβανόμαστε πως η Τουρκία (του ημιπαράφρονα Ερντογάν) μέσω της κατάρριψης του ρωσικού μαχητικού (αλλά και της δημοσίευσης του λυντσαρίσματος των ρώσων πιλότων από τους τζιχαντιστές), είναι απλά το… «τυράκι» στην παγίδα της Ουάσιγκτον προς την Μόσχα…

Και γιατί ο Λευκός Οίκος να σχεδιάζει μία μακράν προκλητική ενέργεια κατά του Κρεμλίνου;

Γιατί να βάζει τον «λαγό» του να εκτεθεί με πρωτοφανή θρασύτητα απέναντι στην Ρωσία του Πούτιν, που έχει την στρατιωτική ικανότητα να «περάσει πάνω από την Τουρκία» συνθλίβοντάς την (κυριολεκτικά);

Μετά το τουρκικό θρασύδειλο (χαρακτηριστικό γνώρισμα της Τουρκίας) «χτύπημα», υπήρχε η βεβαιότητα σκληρής ρωσικής ανταπόδοσης. Όμως, ο Πούτιν δεν είναι τυχαίος, ούτε η ρωσική στρατηγική και πολιτική μπορεί να πιαστεί στην «ξόβεργα» των ΗΠΑ. Η Ρωσία ενεπλάκη στην Συρία και υπολόγισε όλες τις παραμέτρους. Για κάποιους, «ποντάρισε» ακόμη και στο να υπάρξει μία «αψυχολόγητη ενέργεια» από την πλευρά της Τουρκίας, της χώρας – μέλους του ΝΑΤΟ. Η δήλωση, εξάλλου, του ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, ήταν μεστή νοήματος: «Το γεγονός ότι η Τουρκία δεν προσπάθησε να επικοινωνήσει με τη Ρωσία μετά το δυστύχημα και έσπευσε να συγκαλέσει σύνοδο του ΝΑΤΟ είναι ανησυχητικό. Μοιάζει σαν η Τουρκία να θέλει το ΝΑΤΟ να υπηρετήσει τα συμφέροντα του Ισλαμικού Κράτους»...

Η Ρωσία δεν έγινε υπερδύναμη εξαιτίας της τύχης. Την ισχύ της την στηρίζει ταυτόχρονα στην διπλωματία, στους στρατηγικούς της γεωπολιτικούς και γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς και την διασφαλίζει με μία πρώτου μεγέθους στρατιωτική ισχύ. Και αυτή την ισχύ δεν την σπαταλά σε φτηνούς αντιπερισπασμούς. Η «ρωσική μηχανή» έχει δώσει ικανά στοιχεία της σοβαρότητας με την οποία κινείται και έχει καταστήσει σαφές πως η Μόσχα αποφασίζει ποιόν, πότε και που θα αντιμετωπίσει.

Όλα δείχνουν πως το κύρος της Ρωσίας επλήγη μετά την τουρκική επιθετικότητα… Συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο; Φυσικά ναι, αλλά... Την απάντηση την δίνει ο εκπρόσωπος των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, ο οποίος χαρακτήρισε το ζήτημα της κατάρριψης του ρωσικού αεροσκάφους ως θέμα που αφορά τις κυβερνήσεις Τουρκίας και Ρωσίας, κρατώντας αποστάσεις από την Άγκυρα. Δηλαδή, οι ΗΠΑ αφού αντιλήφθηκαν το τραγικό λάθος της Τουρκίας (μετά την κατάρριψη η Άγκυρα απευθύνθηκε αμέσως στο ΝΑΤΟ, αντί να ειδοποιήσει την Μόσχα για την κατάληξη της «παραβατικότητας» του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους), στέλνουν ένα μήνυμα «ειρήνης», λέγοντας έμμεσα στους ρώσους πως «το θέμα είναι διμερές» και δεν αφορά τις ΗΠΑ! Δηλαδή, η Ρωσία μπορεί να ανταποδώσει με ένα ίδιας ισχύος χτύπημα την Τουρκία!

Ακόμη και αυτή η αμερικανική «παρέμβαση», όμως, θεωρείται παγίδα (σε δεύτερο χρόνο) προς την Μόσχα, αφού μία ρωσική ανταπόδοση θα μπορέσει να εκκινήσει (αυτοματοποιημένα) την οποιαδήποτε εμπλοκή του ΝΑΤΟ, κάτι το οποίο αυτή τη στιγμή δεν ισχύει, αφού επιτιθέμενη εμφανίζεται η Τουρκία και, προφανώς, τα στοιχεία πτήσης δεν δικαιολογούν την τουρκική επιθετικότητα. Οπότε… ο στρατός των ΗΠΑ δεν θεωρεί το «θερμό επεισόδιο» ικανό για οποιαδήποτε εμπλοκή του στη διαφορά που προκλήθηκε μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας. Μάλιστα, η αμερικανική παρέμβαση θεωρεί το ζήτημα πολιτικό και όχι… στρατιωτικό (στο σημείο αυτό βρίσκεται και η παγίδα προς τη Μόσχα).

Στο ερώτημα γιατί οι ΗΠΑ να δημιουργούν μία τέτοια κλιμάκωση και ένταση (με τη βοήθεια του χρήσιμου ηλιθίου «λαγού», την Τουρκία), η απάντηση είναι περισσότερο απλή από όσο φαίνεται. Οι ΗΠΑ επιθυμούν να επιστρέψουν στη Μέση Ανατολή, αφού διαπίστωσαν πως η πανίσχυρη ρωσική παρέμβαση στη Συρία δεν ανέτρεψε μόνο τα αποτελέσματα στα πεδία των μαχών, αλλά κατόρθωσε να δώσει στην Ρωσία ηθικό πλεονέκτημα, να αποκτήσει πολύ καλές σχέσεις εμπιστοσύνης και σεβασμού με τις χώρες της περιοχής και, επιπλέον, να έχει ξεκινήσει την διαδικασία δημιουργίας ισχυρών θεμελίων αποκτώντας πανίσχυρο γεωπολιτικό, γεωστρατηγικό και… οικονομικό πλεονέκτημα έναντι των ΗΠΑ, των οποίων η πολιτική, αλλά κυρίως ο ρόλος, αποδείχθηκε λίαν καταστροφικός για τις χώρες και τους πληθυσμούς της Μέσης και Εγγύς Ανατολής.

Τα «εργαλεία» (τζιχαντιστές, μισθοφόροι και εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου) λειτούργησαν πλέον του δέοντος (βλ. αποκεφαλισμοί, εμπόριο ανθρώπων κ.α.), ενώ ο «αντιπρόσωπος» (Τουρκία) αποδείχθηκε απολύτως ανεπαρκής για τον ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό της Ουάσιγκτον που επιχείρησε να επιβάλει την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» μέσω ενός κατακερματισμού της Συρίας και του Ιράκ (αρχικά, μετά θα ακολουθούσαν Λίβανος και Ιορδανία), προκειμένου οι αντιστάσεις των γηγενών πληθυσμών να μειωθούν στο ελάχιστο κατά την εφαρμογή του συνολικότερου αμερικανικού γεωπολιτικού και γεωοικονομικού σχεδιασμού, που θα προσέφερε –επ’ αμοιβή- ασφάλεια στην μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου από το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία προς την Ευρώπη (ενέργεια που αποσκοπούσε στην οικονομική αποδυνάμωση της Ρωσίας στην αγορά ενέργειας).

Η παρέμβαση, όμως, της Ρωσίας, ήταν καταλυτική. Σταμάτησε αρχικά και γκρέμισε μέσα σε μερικές εβδομάδες το σχέδιο των ΗΠΑ. Η προσπάθεια να εμφανιστεί η ισλαμική τρομοκρατία ως ο «μεγάλος εχθρός», ικανοποίησε περισσότερο ανάγκες ελέγχου του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Δεν μπόρεσε (και ούτε θα μπορούσε άλλωστε) να κινητοποιήσει επαρκώς το ΝΑΤΟ, για να μετακινηθούν ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα στη Συρία.

Η εσωτερική απειλή μίας ή περισσότερων χωρών, και η ένοπλη αντιμετώπισή της δεν είναι (ακόμη) σαφής αρμοδιότητα του ΝΑΤΟ που να μπορεί να αιτιολογηθεί στους απειλούμενους πληθυσμούς. Η απειλή έπρεπε να είναι περισσότερο συγκεκριμένη, και κατά χώρας μέλους του ΝΑΤΟ.

Την «βρώμικη δουλειά», της εμπλοκής του ΝΑΤΟ στη Συρία, την ανέλαβε η Τουρκία (γνωστή και ως «χώρα τρομοκράτης»), όμως επειδή είναι διαφορετικό το θρασύς από το ικανός και, κυρίως, το πονηρός από το έξυπνος, η Τουρκία δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τη «δουλειά» που ανέλαβε, αφού αμέσως μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού έτρεξε να ζητήσει την προστασία του ΝΑΤΟ, αντί να αντιμετωπίσει με θάρρος (και επιχειρήματα) την Ρωσία.

Τι σκοπεύει να κάνει η Ρωσία; Πώς θα απαντήσει η «ρωσική αρκούδα»;

Το ερώτημα είναι προφανές και λογικό. Ενισχύεται μάλιστα από τις δηλώσεις του ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος δήλωσε στο RT:

«Μετά το συμβάν, αντί να επιδιώξει δέουσα επικοινωνία με μας, έσπευσε να συζητήσει με εταίρους στο NATO, λες κι εμείς χτυπήσαμε. Η Τουρκία είναι μεταξύ αυτών, που δήλωσαν ότι δήθεν πολεμούν την τρομοκρατία στο πλαίσιο της αμερικανικής συμμαχίας και τώρα χτυπάει πισώπλατα. Αυτοί που κατάφεραν αυτό το πισώπλατο χτύπημα είναι συνεργάτες των τρομοκρατών. Η Russia δεν θα ανεχθεί να γίνονται τέτοια εγκλήματα».

Θα απαντήσει, λοιπόν, η Ρωσία σε στρατιωτικό επίπεδο; Φυσικά όχι! Η Ρωσία είναι μία υπερδύναμη που γνωρίζει τις δυνατότητές της και, κυρίως, ιεραρχεί τις προτεραιότητές της. Και πρώτη προτεραιότητα της Μόσχας αυτή τη χρονική περίοδο είναι να μην εμφανιστεί, επ' ουδενί, ως η αιτία διάσπασης του κοινού μετώπου κατά του καρκινώματος των τζιχαντιστών. Μπορεί, ενδεχομένως, κατά το το επόμενο διάστημα ημερών, εβδομάδων και μηνών, να παρουσιαστούν σοβαρά και τραγικά ατυχήματα στον τουρκικό στρατό. Ενδεχομένως, μπορεί ξαφνικά οι Κούρδοι του ΡΚΚ να βρεθούν με ισχυρό οπλισμό (έως και αντιαεροπορικές ρουκέτες) και να επιτύχουν ισχυρά πλήγματα στον τουρκικό στρατό.

Ενδεχομένως θα υπάρξουν κάποια ισχυρά ρωσικά πλήγματα σε τουρκομάνους και σε περιοχές της Συρίας που (όλοι οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν) δραστηριοποιούνται μονάδες ή στελέχη του τουρκικού στρατού και των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.

Αυτά ίσως γίνουν… Πρέπει να θεωρείται όμως σχεδόν βέβαιο, κι επειδή –σύμφωνα με τους αμερικανούς- το θέμα αφορά τις κυβερνήσεις των δύο χωρών (Ρωσίας και Τουρκίας), πως η Μόσχα θα επιλέξει να περάσει σε άλλους είδους, κατά πολύ ισχυρότερα χτυπήματα προς την Άγκυρα. «Χτυπήματα» για τα οποία κανείς δεν θα μπορεί να κατηγορήσει τον ρώσο πρόεδρο. «Χτυπήματα» όπως αυτά που επιχείρησαν συντονισμένα οι Ευρωπαίοι κατά της ρωσικής οικονομίας, μέσω του εμπάργκο που επέβαλαν στην Μόσχα. Εμπάργκο που επεκτάθηκε και σε πρόσωπα, εκτός από χρήματα, εμπορικές και τραπεζικές συναλλαγές.

Η Ρωσία εφοδιάζει την Τουρκία με φυσικό αέριο.

Επίσης, η Ρωσία στηρίζει τον τουρκικό τουρισμό με ένα τεράστιο πλήθος ρώσων τουριστών.

Ταυτόχρονα, η Ρωσία στηρίζει σημαντικότατα την τουρκική γεωργία…

Η Τουρκία, με απλά λόγια, στηρίζεται ενεργειακά και σε ένα αρκετά σημαντικό μέρος οικονομικά στην Ρωσία...

Εάν η Μόσχα περάσει στην υλοποίηση μέτρων διακοπής συνεργασίας οικονομικής, ενεργειακής και τουριστικής, τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν στο εσωτερικό της Τουρκίας θα είναι τέτοια, που κανείς δεν θα μπορέσει να αποκλείσει ακόμη και απόπειρα πραξικοπήματος κατά του «σουλτάνου» Ερντογάν και της καταστροφικής εξωτερικής πολιτικής που εφαρμόζει…

Ήδη κάποιες αντιπολιτευόμενες τουρκικές εφημερίδες όπως η Zaman, Cumhürriyet, Sözçü, μιλάνε για ανεύθυνη και εγκληματικά υπερφίαλη πολιτική του διδύμου Ερντογάν - Νταβούτογλου, που οδηγεί την Τουρκία σε πλήρη καταστροφή τις συνέπειες της οποίας θα τις πληρώσει πολύ ακριβά το τουρκικό έθνος.

Μην ψάχνουμε, λοιπόν, για την εκκίνηση ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, μετά την παγίδα των ΗΠΑ προς τη Ρωσία. Η Μόσχα επιθυμεί να κρατήσει τις ΗΠΑ μακριά από τη Μέση Ανατολή για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Και μία στρατιωτικού τύπου «εμπλοκή» με την Τουρκία δεν εξυπηρετεί τον σχεδιασμό του Κρεμλίνου.

Φυσικά υπάρχει πίεση από το εσωτερικό της Ρωσίας για ανταπόδοση στον θρασύτατο Ερντογάν. Και, φυσικά, αυτή η ανταπόδοση δεν θα δοθεί τώρα... Μπορεί με αυτό τον τρόπο (της μη άμεσης και ισχυρής απάντησης) η Τουρκία να εμφανιστεί πανίσχυρη απέναντι στη Ρωσία, όμως θα είναι μία εικονική πραγματικότητα.  Και αυτή η "αυταπάτη" θα προσφέρει τεράστιες απώλειες στην ίδια την Τουρκία...

Όλοι γνωρίζουν πως είναι πολύ σημαντικό όταν δίνεται μία μάχη, να επιλέγει κανείς τον τόπο, τον χρόνο και ίσως τον αντίπαλο… Στην περίπτωση της «διαφοράς» μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, όλα δείχνουν πως η Ρωσία έχει τη δυνατότητα της «υπομονής», έχει την δυνατότητα της πληροφόρησης, έχει και την ισχύ. Μένει απλά να επιλέξει το πότε και πως θα «περάσει πάνω» από την Τουρκία.

Η εκδίκηση (αν υφίσταται σε παγκόσμιο επίπεδο) είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Στην περίπτωση της ρωσικής απάντησης στην Τουρκία, όλα δείχνουν πως αυτό το πιάτο θα περάσει τους παγετούς του χειμώνα, αλλά με τις αρχές τις άνοιξης, αναμένεται να γίνει κάτι περισσότερο από καυτό…

Μέχρι τώρα η Τουρκία έχει δώσει πολλές αφορμές στην Ρωσία. Η συμπεριφορά της ως χώρα και η συμμετοχή της (ως πιόνι) στην ανάπτυξη του γεωπολιτικού παιχνιδιού στην Μέση Ανατολή και όχι μόνο, η βαθύτατη εμπλοκή της στις δραστηριότητες των "αδελφών μουσουλμάνων" και των "τζιχαντιστών" και η φιλοδοξία της να μετατραπεί στον κυρίαρχο της περιοχής που θα καθορίσει τις δυνάμεις ισχύος για τα επόμενα εκατό χρόνια, μέχρι στιγμής δεν έχουν απαντηθεί από την Ρωσία (αλλά και την Κίνα, η οποία νιώθει τις τουρκικές οχλήσεις μέσω των Ουιγούρων), ενώ καλύπτονται από τον "προστάτη" που κατοικεί στον Λευκό Οίκο.

Ο Πούτιν είναι ισχυρός, αλλά όχι ηλίθιος. Γνωρίζει τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή και δεν σκοπεύει να πέσει θύμα ούτε των ΗΠΑ, ούτε του «λαγού» που παίζει τον ρόλο του σουλτάνου. Έχει την ισχύ και θα την διαθέσει όπως πολύ καλά γνωρίζει, εξασθενώντας τον αντίπαλο σε όσα περισσότερα μέτωπα μπορεί, ενώ την ίδια στιγμή ο ίδιος θα ενισχύεται (ήδη η Ρωσική διοίκηση ανακοίνωσε συμμαχία με τους Κούρδους μαχητές ενώ θέτει την εναέρια υποστήριξη στην διάθεση τους, ενώ στο Ιρακινό Κουρδιστάν ήρθε σε επαφή με τους επιτελείς του PUK και το υπουργείο Πεσμεργκά με ατζέντα στρατιωτικής συνεργασίας και προμήθειας υλικού) γνωρίζοντας πως αυτή η παγίδα δεν είναι η τελευταία που θα του βάλουν οι φοβικοί των ΗΠΑ και οι χρήσιμοι ηλίθιοι «λαγοί» τους…

ΥΓ: Ο Ερντογάν ρίχνει λάδι στην φωτιά με δηλώσεις του: Η δήλωσή του ξεχειλίζει από γελοιότητα και υποκρισία: «Όποιος και να είναι αυτός που αντί να προσπαθήσει να σβήσει τη φωτιά στη Συρία χτυπάει τους Τουρκομάνους του Μπαϊρμπουτσάκ ή τους Άραβες στο Χαλέπι, είτε είναι το καθεστώς της Συρίας, είτε είναι τρομοκρατική οργάνωση είτε δύναμη που έρχεται από έξω, τους έχουμε ένα καθαρό μήνυμα. Ο συριακός λαός όπως όλοι οι άλλοι λαοί έχουν δικαίωμα να ζήσουν με ειρήνη και περηφάνια. Οι Άραβες, οι Κούρδοι, οι Τουρκομάνοι, οι Σουνίτες, οι Μουσουλμάνοι, οι Χριστιανοί είναι όλοι φίλοι μας», είπε ο Τούρκος πρόεδρος.

Ο Ερντογάν άνοιξε τις πόρτες της κόλασης χωρίς να σκεφθεί ότι θα είναι ο πρώτος που θα περάσει μέσα... Η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους και ο διαμελισμός του ρώσου πιλότου σηματοδότησαν την επικείμενη κατάρρευση και διάλυση της Τουρκίας. Λίγη υπομονή να έχουμε, η "παράσταση" μόλις ξεκίνησε...