Τι κρύβεται πίσω από τον κορωνοϊό;

Τι κρύβεται πίσω από τον κορωνοϊό;

Γράφει ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης

Ο κόσμος έχει μείνει εμβρόντητος μπροστά στην κατάρα αυτής της επιδημίας του κορωνοϊού. Ο πλανήτης άλλαξε όψη, οι πόλεις των χωρών ερήμωσαν. Καθημερινοί θάνατοι και αβεβαιότητα για το μέλλον. Τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών ΜΜΕ, μετεβλήθησαν σε… «δελτία θανάτου»! Τόσοι νεκροί, τόσοι διασωληνωμένοι, τόσα καινούργια κρούσματα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, έχει πλέον δεύτερη θέση διότι την πρώτη κατέχουν οι «ιατρικοί εκπρόσωποι» για να ενημερώνουν και για να δίνουν απαντήσεις σε απορίες. Ένα μόνο ερώτημα δεν ετέθη ποτέ από κανέναν: Από πού και πώς ξεπήδησε αυτή η επιδημία; Ποιος ευθύνεται για το πρωτόγνωρο «Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο»; Μια περίεργη σιγή καλύπτει το καίριο αυτό ερώτημα.

ΠΡΟΤΟΥ ΕΠΕΚΤΑΘΟΥΜΕ στο θέμα, θα κάνουμε μια ιστορική αναδρομή, νομίζω χρήσιμη, διότι είναι άγνωστη. Μέχρι τώρα, υπήρχαν επιδημίες θανατηφόρες μάλιστα (χολέρα, Ασιατική γρίπη, κ.λπ.) που είχαν όμως περιορισμένη εδαφική έκταση, και περιορισμένη χρονική διάρκεια. Κάτι ανάλογο σαν το σημερινό, παρουσιάσθηκε ποτέ; Η απάντηση είναι: Ναι, υπήρξε, αλλά και πάλι όχι με τη σημερινή μορφή. Πότε; Στα 1918-1919 ξέσπασε μια φοβερή επιδημία. Είχε σαν αποτέλεσμα να αρρωστήσουν 200 εκατομμύρια άνθρωποι, και 10 εκατομμύρια πέθαναν σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Και αργότερα, οι επιστήμονες είπαν ότι η γρίπη έχει δολοφονήσει μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων από πολλούς πολέμους. Στο προαναφερόμενο χρονικό διάστημα, η περίεργη επιδημία έφερε σε τρόμο και αμηχανία τους πολίτες που μόλις έβγαιναν από τη φρίκη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν μια εποχή όμως, που παρ’ όλα τα δεινά, η Αριστερά δεν είχε ούτε καταρρεύσει, ούτε χρεοκοπήσει όπως συμβαίνει στις μέρες μας. Τότε, μέσα στη πνιγηρή ατμόσφαιρα της «παράξενης επιδημίας» που σάρωνε, η Ρόζα Λούξεμπουργκ εμφανιζόταν πολύ προβληματισμένη. Απέδιδε την κατάρα της επιδημίας στη βαρβαρότητα των θιασωτών του πολέμου με τα αέρια, και έλεγε ότι «το δίλημμα που ανοίγεται μπροστά στην Ευρώπη, είναι: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;».

Η Πασιονάρια θυμόταν ότι μέσα στον θόρυβο από τους θανάτους που είχε επιφέρει η επιδημία, εκείνη είχε αφοσιωθεί στις εκλογές του 1918, τότε που το σοσιαλιστικό κόμμα έφερε στη Βουλή μειοψηφία βουλευτών. Και το επόμενο έτος, ενώ το δέος από τις αρρώστιες είχε κορυφωθεί, και συγκεκριμένα στις 10 Μαρτίου 1919, η ίδρυση της Τρίτης Διεθνούς, βοήθησε αποφασιστικά στο να εκδηλωθούν μέσα στο σοσιαλιστικό κόμμα, οι τάσεις που από πολλά χρόνια μάχονταν για να εδραιωθούν στις γραμμές των σοσιαλιστικών οργανώσεων. Ο Τρότσκυ, που εκείνα τα χρόνια βρισκόταν στη Γαλλία, έλεγε ότι: «αυτή η επιδημία ήλθε πάνω που ο πόλεμος τελείωσε, αλλά οι κίνδυνοι υπάρχουν». Στην Ιταλία, οι φίλοι του Γκράμσι ανησυχούσαν για την εύθραυστη υγεία του. Ήταν τον Απρίλη του 1919 όταν ο Γκράμσι, ο Τάσκα, ο Τολιάτι και ο Τερατσίνι, αποφάσισαν να ιδρύσουν μια εβδομαδιαία «επιθεώρηση σοσιαλιστικής κουλούρας». Ήταν η ίδια εποχή, που ο Λένιν έλεγε ότι: «Ο σοσιαλισμός δεν θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί, αν η εργατική τάξη δεν διδαχθεί να κυβερνά αποτελεσματικά. Αλλά, οι εργατικές μάζες δεν θα μάθουν ποτέ να κυβερνούν, αν δεν μορφωθούν…». Και εξέφραζε την άποψη ότι η επιδημία που είχε ξεσπάσει, «θα πλήξει περισσότερο τις εργατικές μάζες που ζουν μέσα στην αθλιότητα».

ΑΣ ΕΛΘΟΥΜΕ ΟΜΩΣ στους καιρούς μας. Ο φόβος για τις τεράστιες απώλειες που θα μπορούσαν να προκληθούν από έναν ιό γρίπης, είχε θέσει σε επιφυλακή τις ιατρικές υπηρεσίες όλων των χωρών, από το …1981! Διαβάζουμε στον Τύπο του Φεβρουαρίου 1981, ότι είχε σχηματιστεί ένα «διεθνές δίκαιο επιτηρήσεως» που είχε σαν αποστολή, την άμεση εξακρίβωση και τον έλεγχο ενός νέου ιού που προκαλούσε μεγάλη ανησυχία. Το 1981, ο ιός του Χογκ Κογκ βρισκόταν στις τελευταίες αναλαμπές του. Ανεκαλύφθη για πρώτη φορά το 1968 στην Δυτική Ασία, και επί δύο-τρία έτη προκάλεσε σοβαρές απώλειες. Από το 1971 ο ιός του Χογκ Κογκ έχασε την πρώτη δύναμή του, διότι ο κόσμος προφυλασσόταν με προσοχή με ένα φυσικό τείχος ανοσίας. Το 1972, το μικρόβιο είχε ήδη μεταβληθεί ώστε να ξεπερνά με τη νέα του μορφή το τείχος της ανοσίας. Το 1974 παρουσιάσθηκε νέος τύπου του ιού, που πήρε το όνομα «Σκωτία», ενώ το 1976 φάνηκε ο τύπος «Βικτώρια». Και το ίδιο έτος, επέστρεψε ένας παλιός γνώριμος, ο ισπανικός ιός του 1918, για τον οποίο κάναμε λόγο προηγουμένως. Τέλος, το 1977 φάνηκε ένας άλλος που είχε προκαλέσει πολλές απώλειες από το 1947 έως το 1957 και ο οποίος έπληττε τους νέους που γεννήθηκαν μετά το 1957, και δεν είχαν καμιά ανοσία απέναντί του. Ποια υπήρξε τότε η αντιμετώπιση του κακού; Η βιολογική διάγνωση στην εξέταση του ορού του αίματος και η απομόνωση του ιού. Στη Γαλλία τότε, 27 εργαστήρια συγκέντρωναν δείγματα όλων των μορφών του ιού, που απομόνωναν κάθε βδομάδα, και τα έστελναν σ’ ένα από τα δύο διεθνή κέντρα.

Θ’ ακούσουμε πολύ περίεργα πράγματα από κάποιους που δήθεν ενδιαφέρονται για τους λαούς, και όσα θα αναγγείλουν, θα έχουν στόχο τον πλήρη έλεγχό μας, όπως έκανε μέχρι τώρα η γερμανοευρωπαϊκή ένωση

Όμως να δούμε τώρα τι γίνεται. Όπως προαναφέραμε, κανείς –διεθνώς και εδώ– δεν ρωτά από πού και πώς παρουσιάσθηκε τόσο ξαφνικά (από τη μια μέρα στην άλλη) ο κορωνοϊός. Και πέφτει σιγή στο συγκεκριμένο ερώτημα, διότι η πρωτοφανής καταστροφή, προκλήθηκε από ανθρώπινα χέρια, και αποβλέπει σε πονηρές μεθοδεύσεις. Κάποια περίεργα πειράματα σε μυστικά εργαστήρια έγιναν μέσα σ’ ένα κλίμα άγριας διαμάχης Αμερικής-Κίνας. Η εκτόξευση της κινέζικης οικονομίας τα τελευταία χρόνια, είναι τόσο εντυπωσιακή που ανησύχησε τους άλλοτε ισχυρούς του πλανήτη. Η Αμερική είχε ξεκινήσει εμπορικό πόλεμο. Το 2002 η Κίνα είχε εκτεθεί ξανά σε ιό, που την έβαλε σε «καραντίνα», το οποίο προκάλεσε πτώση έως και 5% του ΑΕΠ. Ο περίεργος και διεστραμμένος πολυεκατομμυριούχος Μπιλ Γκέιτς, πριν λίγα χρόνια έδωσε μια διάλεξη σ’ ένα πανεπιστήμιο, και «επρόβλεψε» με μαθηματική ακρίβεια όσα γίνονται στις μέρες μας στον κόσμο! Νοσηροί εγκέφαλοι, θεωρούν «ευτύχημα» τη μείωση του πληθυσμού της Γης, και σχεδιάζουν μια «νέα οικονομία» όταν θα τελειώσει αυτό το δράμα. Η διάλεξη εκείνη του Αμερικανού κροίσοι, υπάρχει βιντεοσκοπημένη. Στην αρχή του άρθρου, μιλήσαμε για χρεοκοπία και κατάρρευση της Αριστεράς στις μέρες μας. Γιατί; Διότι η αναιμική Αριστερά: α) Συμμετείχε στην ευρωλαγνεία της δικτατορίας της ευρωπαϊκής ένωσης, ή αντέδρασε υποτονικά, β) Διότι τώρα, δεν πρωτοστατεί να αποκαλύψει πώς και ποιοι ευθύνονται για την επέλαση του κορωνοϊού, και γ) Να ξυπνήσει τον κόσμο, για όσα ετοιμάζονται στη διεθνή οικονομία μετά τη λήξη του πρωτόγνωρου αυτού «πολέμου». Στη χώρα μας για παράδειγμα, όλη η παραγωγή έχει νεκρώσει. Κανείς δεν παράγει τίποτε. Τα περισσότερα επαγγέλματα χτυπήθηκαν ανελέητα. Εργατικό Δίκαιο δεν υφίσταται πλέον. Θ’ ακούσουμε πολύ περίεργα πράγματα από κάποιους που δήθεν ενδιαφέρονται για τους λαούς, και όσα θα αναγγείλουν, θα έχουν στόχο τον πλήρη έλεγχό μας, όπως έκανε μέχρι τώρα η γερμανοευρωπαϊκή ένωση. Ήλθε η ώρα –εάν υπάρχει ακόμα Αριστερά– να κινητοποιηθούν όλοι δυναμικά για αποχώρησή μας από το αμαρτωλό Ιερατείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα.

Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ έκανε την αρχή. Η Ιταλία ξεσηκώνεται. Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα. Να μην ακούμε πληρωμένες κραυγές ότι δήθεν θα χαθούμε εάν φύγουμε από το ευρωπαϊκό «γκέτο». Η Ευρώπη θα ξαναγεννηθεί πάνω σε υγιείς βάσεις, και η μόνη που θα ζημιώσει είναι η Γερμανία και κάποιοι βόρειοι δορυφόροι της. Το Δ΄ Ράιχ πρέπει να έχει την τύχη του Τρίτου, του μακαρίτη Αδόλφου. Μια χαρισματική φυσιογνωμία της Παρισινής Κομμούνας, η Λουίζ Μισέλ, έλεγε ότι «η Κομμούνα κυκλωμένη απ’ όλες τις πλευρές, είχε μόνο ορίζοντα τον θάνατο…». Η Ευρώπη –αλλά και ο κόσμος γενικά– έχουν ορίζοντα τον θάνατο από τον κορωνοϊό. Αλλά, για να ζήσουμε, δεν πρέπει να επιτρέψουμε στις Βρυξέλλες να κρατούν στα χέρια τους, τις τύχες και τη ζωή μας.

[Πηγή: Δρόμος της Αριστεράς, 29/04/2020]