ΠΕΡΟΥ: Στους δρόμους μέχρι την ανατροπή

ΠΕΡΟΥ: Στους δρόμους μέχρι την ανατροπή

"Η εξουσία μας φοβάται γιατί ο αγώνας μας είναι δίκαιος".

Γράφτηκε από τον Δημήτρη Γκιβίση

[Πηγή: Η Εποχή, 05/01/2015]

Αψηφώντας τις απειλές του υπουργού εσωτερικών Ντάνιελ Ουρέστι, που επιτέθηκε στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι λέγοντας ότι θα συλληφθούν όσοι δεν έχουν μαζί τους ταυτότητα και όσοι φορούν μαντήλι ή κρατούν σακίδια, χιλιάδες νέοι διαδήλωσαν την Δευτέρα στην Λίμα και σε άλλες πόλεις του Περού ενάντια στον νόμο 30288. 

Ο νόμος ψηφίστηκε στις 16 Δεκεμβρίου από το Εθνικιστικό Κόμμα του Ογιάντα Ουμάλα και την Λαϊκή Δύναμη (νοσταλγοί του δικτάτορα Αλμπέρτο Φουτζιμόρι), και επιφέρει πολλές δυσμενείς αλλαγές στο καθεστώς εργασίας για τους εργαζόμενους έως 24 χρονών. Συγκεκριμένα, μειώνει το κόστος της εργασίας, επιτρέπει την ανασφάλιστη εργασία μέχρι τρία χρόνια, μειώνει στο μισό τις μέρες άδειας, καταργεί το επίδομα Χριστουγέννων, το οικογενειακό επίδομα και την αποζημίωση λόγω απόλυσης, ενώ το κράτος θα αναλάβει την κοινωνική ασφάλιση των νέων εργαζομένων μόνο για το πρώτο έτος και μόνο σε πολύ μικρές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές του, σκοπός είναι η προσέλκυση ξένων επενδύσεων και η αναζωογόνηση της περουβιανής οικονομίας που μετά από χρόνια συνεχούς ανάπτυξης έχει μπει σε πορεία πτώσης, με τον Νοέμβριο να κλείνει στο 2,6% του ΑΕΠ διαψεύδοντας τις αρχικές προβλέψεις του Ιανουαρίου για 6%. 

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας θεωρεί ότι ο νέος νόμος δεν θα λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, και θα αυξήσει κατακόρυφα την επισφάλεια σε μια χώρα που το 74% του ενεργού εργατικού δυναμικού ζει στην παραοικονομία. Η απόφαση της κυβέρνησης Ουμάλα, που πιστή στο δόγμα της ελεύθερης αγοράς προσπαθεί να δημιουργήσει ένα ευέλικτο περιβάλλον υπερεκμετάλλευσης των νέων εργαζομένων αλλά και απειλής για απόλυση στους ήδη εργαζόμενους, έχει ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων. Η πρώτη διαδήλωση ενάντια στον 30288 έγινε στις 18 Δεκεμβρίου, ενώ τέσσερις μέρες χιλιάδες άνθρωποι πλημμύρισαν τους δρόμους δεκάδων πόλεων, με την διαδήλωση της Λίμα να είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει μετά την πτώση του καθεστώτος Φουτζιμόρι.

Από τα κάτω κινητοποίηση

Η κινητοποίηση οργανώθηκε αυθόρμητα από τα κάτω και χωρίς καμία επίσημη κομματική κάλυψη, ενώ η αστυνομία απάντησε με άγρια καταστολή κάνοντας δεκάδες συλλήψεις στο σωρό, και αρκετοί διαδηλωτές είναι στη φυλακή κατηγορούμενοι για επιθέσεις σε κυβερνητικά κτίρια και αντίσταση κατά της αρχής. Η CGTP (Γενική Συνομοσπονδία Εργαζομένων) ζήτησε διάλογο με την CONFIEP (Συνομοσπονδία Ιδιωτικών Επιχειρήσεων) και πρότεινε εθνική κινητοποίηση στις 15 Ιανουαρίου, ωστόσο, πολλοί θεωρούν ότι η απόφαση αυτή αφυδατώνει το κίνημα και δίνει οξυγόνο στην κυβέρνηση, και κατηγορούν την CGTP για εργοδοτικό συνδικαλισμό. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ακτιβιστές του κινήματος 22D, που πήρε το όνομά του από την διαδήλωση της 22ης Δεκεμβρίου, καλούν σε νέες κινητοποιήσεις από αύριο και μέχρι την ανατροπή του νόμου, ενώνοντας την οργή τους με τις φωνές όσων αγωνίζονται σε κάθε γωνιά του πλανήτη ενάντια στον καπιταλισμό στην νεοφιλελεύθερη εκδοχή του. Είναι προφανές, ότι η εξέγερση της περουβιανής νεολαίας δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά εντάσσεται σε μια δυναμική που αναπτύσσεται σε όλο τον κόσμο λόγω των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης, και παράλληλα αποτυπώνει την θεσμική κρίση του καθεστώτος και την αδυναμία του να κατασκευάσει την συναίνεση με μεγάλα τμήματα της κοινωνίας που περιθωριοποιούνται.